Margaritis kyriakos

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Κυριάκο Μαργαρίτη με αφορμή το νέο του βιβλίο «Σαμψών» (εκδ. Ίκαρος). 

Συνέντευξη στον Διονύση Μαρίνο

Ο Κυριάκος Μαργαρίτης, σε κάποια άλλη εποχή, θα μπορούσε να είναι ένας κλασικός λόγιος. Άνθρωπος του θεού, αλλά με έναν δικό του, ολότελα ιδιοσυγκρασιακό τρόπο. Η τραυματική ιστορία του τόπου του, της Κύπρου, αποτελεί εδώ και χρόνια το βασικό corpus της δουλειάς του.

Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας, Σαμψών (εκδ. Ίκαρος) που «αρπάζει» τα ιστορικά γεγονότα από τα καψαλισμένα μαλλιά τους και τους δίνει πολλές στροφές. Λογοτεχνικές και μη. Είναι ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής του Κυριάκου Μαργαρίτη που σε κάνει να ασχοληθείς εντατικά μαζί του. Στη συνέντευξη που ακολουθεί εξηγεί πολλά.  

«Εννέα», «Σαμψών» και έπεται το «Συμβάν 74». Το ιστορικό τραύμα μένει ανεπούλωτο μέσα σου;

Λες τα βιβλία μου να είναι συμπτώματα; Πολύ πιθανόν. Δεν θα τα απέδιδα, πάντως, σε ένα ιστορικό τραύμα. Εμένα με ενοχλεί που δεν είμαι υπεράνθρωπος, το φέρω βαρέως. Και μιλώ βέβαια για την αγιότητα, την κατά χάριν ομοίωση με τον Θεό. Αυτός είναι ο στόχος, αυτό και το έλλειμμα. Το τραύμα μου, δηλαδή, είναι η πτώση και η αμαρτία, ο χωρισμός από τον Λόγο. Η Ιστορία μού επιτρέπει απλώς να το εξετάσω παραμένοντας αναφορικός και συγκεκριμένος: πρόσωπα, πράγματα κτλ. Ακόμα και πλοκή, να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Όλα, όμως, λειτουργούν αναγωγικά, κάτι που νομίζω ότι φαίνεται στα κείμενα, ενίοτε καθ’ υπερβολήν, ακριβώς για να προλάβω την αντανακλαστική αντίδραση για το ιστορικό τραύμα. Τις προάλλες έλεγα σε μια φίλη ότι το να διαβάσει κανείς τα βιβλία μου από ενδιαφέρον για την κυπριακή ιστορία θα ήταν σαν να διαβάζει τον Μόμπι Ντικ από ενδιαφέρον για τις φάλαινες. Με συγχωρείς για την αντιπαραβολή, αλλά πιστεύω ότι είναι ακριβής σε επίπεδο πρόθεσης. Η Κύπρος είναι το κήτος μου. Πώς το λένε οι Αμερικανοί; Go big or go home. Ε, στη δική μου περίπτωση, αυτά τα δύο είναι το ίδιο πράγμα.

Tα ιστορικά γεγονότα με απαλλάσσουν από την επινόηση χαρακτήρων και πλοκής, ώστε να επικεντρωθώ σε αυτό που πραγματικά με απασχολεί, που είναι η αναμέτρηση του Μύθου με την Ιστορία, η εισβολή του Λόγου στη Σάρκα.

Τα βιβλία σου, αν και έχουν έναν ιστορικό καμβά, λειτουργούν με πολυεπίπεδο τρόπο. Δεν «ενδιαφέρεσαι» να καταγράψεις μόνο τα γεγονότα. Τι θέλεις να καταγραφεί σ’ αυτή την τριλογία;

Μου αρέσει που αναφέρεις τον καμβά, είναι μια καλή λέξη. Είναι αυτό που λέγαμε και προηγουμένως. Δεν έχω ταλέντο στη μυθοπλασία, Διονύση, το κεφάλι μου είναι εντελώς κούφιο. Και τα ιστορικά γεγονότα με βοηθούν να αντισταθμίσω αυτή την ανεπάρκεια, με απαλλάσσουν από την επινόηση χαρακτήρων και πλοκής, ώστε να επικεντρωθώ σε αυτό που πραγματικά με απασχολεί, που είναι η αναμέτρηση του Μύθου με την Ιστορία, η εισβολή του Λόγου στη Σάρκα, τελικά η ένωση του Θεού με τον Άνθρωπο. Είναι μια πνευματική περιπέτεια, που πιστεύω ότι συνιστά την αληθινή κοινή ανθρώπινη μοίρα. Και προσπαθώ να την παρακολουθήσω με όρους αφηγηματικούς, με παραδείγματα από την κυπριακή και παγκόσμια ιστορία, και από τη δική μου ζωή. Λίγο σαν να γίνομαι και πειραματόζωο, αλλά τι να κάνουμε; Αν δεν συμμετάσχω στην περιπέτεια, είμαι χαμένος.

Έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία για τα δραματικά γεγονότα της Κύπρου. Πιστεύεις πως όσο απομακρυνόμαστε από την «εστία» των γεγονότων, τόσο περισσότερο μπορούμε να εμβαθύνουμε στην ουσία τους;

Δεν είμαι βέβαιος ότι ισχύει η διαπίστωση, ότι έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία για την υπόθεση της Κύπρου. Νομίζω ότι έχουμε αυτή την εντύπωση εξαιτίας μιας υπερέκθεσης, ας πούμε, του Κυπριακού Ζητήματος, κυρίως κατά τη δεκαετία του 1990 και μέχρι τις αρχές του αιώνα μας. Σε αυτό το κλίμα μεγάλωσα, το καταλαβαίνω. Θα παρακαλούσα, ωστόσο, τους φίλους αναγνώστες να αναρωτηθούν πόσα σημαντικά μυθιστορήματα έχουν υπόψιν για αυτά τα έρμα τα δραματικά γεγονότα. Εγώ πιστεύω ότι, αν εξαιρέσουμε την ποίηση, ελάχιστα σημαντικά πράγματα έχουν γραφτεί, ακόμα και σε επίπεδο ιστοριογραφίας, και εν μέρει είναι εύλογο. Ο Φάκελος της Κύπρου έχει υποστεί ένα καταστροφικό μοντάζ, λείπουν οι πιο κρίσιμες σκηνές. Αν κάτι όντως αφθονεί, είναι οι προσωπικές μαρτυρίες, που είναι όλες συγκινητικές, αλλά σπανίως μας διαφωτίζουν. Είναι σαν στιγμιότυπα χωρίς πλαίσιο, σαν τρέιλερ. Στο μεταξύ, ο κόσμος βαρέθηκε και εγκαταλείπει την αίθουσα. Και η ταινία δεν άρχισε καν. Άντε μετά να διεκδικήσεις το Όσκαρ. Τέλος πάντων. Όσο για την απόσταση από τα γεγονότα, νομίζω ότι αυτό που επισημαίνεις ισχύει για τους ιστορικούς, αλλά όχι για τη λογοτεχνία. Μην ξεχνάς ότι ο Αισχύλος έγραψε τους Πέρσες οχτώ χρόνια μετά τον πόλεμο. Και πήρε και το Όσκαρ.

Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά μου ο Νίκος Σαμψών, που δεν είναι κι ο πιο αξιαγάπητος άνθρωπος, κι αυτό λίγο με δυσκόλεψε. Τελικά, όμως, πιστεύω να πήγαν όλα καλά.

Γράφεις ότι αυτό το βιβλίο είναι το πιο σκληρό, το πιο ζόρικο. Τι σε δυσκόλεψε τόσο πολύ;

Εντάξει, μη με παίρνετε κι εντελώς στα σοβαρά, ίσως ήθελα να κάνω λίγο τον ήρωα, δεν σου δίνονται συχνά τέτοιες ευκαιρίες. Στα σοβαρά τώρα, δυσκολεύτηκα γιατί εμένα μου αρέσει να γράφω για πράγματα που αγαπώ, όλη η εργασία μου αυτή είναι, μια ομολογία πίστεως, μια ερωτική εξομολόγηση, τέτοια πράγματα. Είμαι όλος θετική ενέργεια, πώς να σ’ το πω; Ε, και ξαφνικά βρέθηκε μπροστά μου ο Νίκος Σαμψών, που δεν είναι κι ο πιο αξιαγάπητος άνθρωπος, κι αυτό λίγο με δυσκόλεψε. Τελικά, όμως, πιστεύω να πήγαν όλα καλά. Το βιβλίο το έγραψα σε δεκαεννιά μέρες, νεράκι.

margaritis kyriakos2

Ο Κυριάκος Μαργαρίτης γεννήθηκε στην Κύπρο το 1982. Το 1998 εξέδωσε το πρωτόλειο Ο Γιωρκής ο Καρπασίτης. Το 2002 βρέθηκε στην Αθήνα για σπουδές κλασικής και νεοελληνικής φιλολογίας. Την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη στην Κύπρο, για τη συλλογή διηγημάτων Μικροί ερωτικοί θρήνοι. Έχει εκδώσει οχτώ παιδικά βιβλία (2001-2011) και πέντε μυθιστορήματα (2006-2013), και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και δοκίμια για την ελληνική και ξένη λογοτεχνία. Από το 2014 γράφει ένα πολύτομο έργο, βασισμένο στη μεσαιωνική και βυζαντινή χρονογραφία, υπό τον γενικό τίτλο Νέα Κρόνακα. Από το 2015 αρθρογραφεί στο περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία. Από το 2017 συνεργάζεται με το Κέντρο Τεχνών Κίμωνος, με κείμενα για το σχέδιο, τη ζωγραφική, τα κόμικς και το animation. Το ίδιο έτος κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος το μυθιστόρημα Κρόνακα. Το 2020 και το 2021 κυκλοφόρησαν τα δοκίμια Φοντάνα Αμορόζα. Ποίηση και ποιητική του Κυριάκου Χαραλαμπίδη και Το μεγάλο ελληνικό μυθιστόρημα. Ο υπαρξιακός ρεαλισμός στο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, και τα δύο από τις εκδόσεις Αρμός.

Ο Σαμψών υπήρξε μια αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία. Γράφεις στο σημείωμα που συμπληρώνει το βιβλίο σου ότι έκανες ενδελεχή έρευνα γύρω από τα έργα και τις ημέρες του. Σε ποιο συμπέρασμα καταλήγεις;

Δεν θυμάμαι να λέω κάπου ότι έκανα ενδελεχή έρευνα. Αν μου ξέφυγε, το αποσύρω και ζητώ συγγνώμη. Πέρα από κάποια βιβλία που έχουν εξαντληθεί, την έρευνά μου μπορεί να την κάνει ο καθένας μέσα σε ένα απόγευμα. Και είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν και ιστορικές ανακρίβειες στο κείμενο, που ελπίζω να μην είναι καταστροφικές. Τόσα ήξερα, τόσα έγραψα. Εγώ μυθιστόρημα κάνω. Και γι’ αυτό δεν μπορώ να αποκαλύψω εδώ και το συμπέρασμά μου. Θα ήταν σπόιλερ, που σημαίνει καταστροφή.

Θα έλεγες ότι τα τελευταία σου βιβλία εντάσσονται στη χορεία των ιστορικών μυθιστορημάτων ή σου φαίνεται δεσμευτική αυτή τη κατηγοριοποίηση;

Κοίταξε, Διονύση, εγώ θέλω κυρίως τα βιβλία μου να ενταχθούν στη χορεία των μπεστ σέλερ, κι ας τα πουν και εγχειρίδια αυτοβοήθειας, δεν έχω πρόβλημα. Τα είδη τα αγαπώ πάρα πολύ, μεγάλωσα με ιπποτικές και θαλασσινές περιπέτειες, και έχω περάσει πολύ ωραία βράδια στη ζωή μου με ιστορίες γοτθικού τρόμου, με αστυνομικά και μυστήρια, ακόμα και με λίγη επιστημονική φαντασία. Και επιστρέφω σε όλα αυτά, τα μελετώ συνέχεια, κλέβω τεχνικές και μηχανισμούς, γιατί με βοηθούν στη δουλειά μου. Από κει και πέρα, έχω μια κάπως μπαχτινική αντίληψη για το μυθιστόρημα, που πιστεύω ότι δεν είναι ένα λογοτεχνικό είδος, παρά ένας άλλος και ουσιωδώς νέος τρόπος αφήγησης, ο οποίος σχετίζεται με τα παραδοσιακά είδη (ακόμα και με αυτά που εγγράφονται στο μυθιστόρημα) περίπου ως παρασιτικός οργανισμός, αλλά ζωοποιός και αναστάσιμος, που ανακινεί τις νεκρές σημασίες, και τις στήνει μπροστά μας εν ετέρα και ζώσα μορφή. Στον Σαμψών επιχειρώ να το κάνω αυτό με το νουάρ, το αγαπημένο μου είδος, αλλά και με το γουέστερν και το θρίλερ, και με τα υπερηρωικά κόμικς. Υπάρχει κάτι για όλα τα γούστα.

Το μυθιστόρημα σχετίζεται κατά έναν αναστάσιμο τρόπο και με την Ιστορία και την πραγματικότητα, με τη ζωή εν γένει. Θα το θέσω εδώ με έναν όρο του Μπαχτίν, που εύχομαι να περιγράφει και το δικό μου εγχείρημα, ως εξής: μυθιστορηματοποίηση.

Ποια πρέπει να είναι η σχέση της λογοτεχνίας με την επίσημη Ιστορία κατά τη γνώμη σου;

Νομίζω ότι ισχύει το ίδιο όπως στη σχέση του μυθιστορήματος με τα παραδοσιακά είδη. Το μυθιστόρημα, εννοώ, σχετίζεται κατά έναν αναστάσιμο τρόπο και με την Ιστορία και την πραγματικότητα, με τη ζωή εν γένει. Θα το θέσω εδώ με έναν όρο του Μπαχτίν, που εύχομαι να περιγράφει και το δικό μου εγχείρημα, ως εξής: μυθιστορηματοποίηση. Και με έναν ακριβέστερο και πιο περιεκτικό όρο, από τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, ας πω ακόμα κι αυτό: λογοποίηση. Είναι η πνευματική περιπέτεια μεταβολής του θανάτου σε αρχή της ζωής. Η μεγάλη έξοδος από την τραγωδία.

Τα ποικίλα παραθέματα, αναφορές και αντιγραφές έχουν οργανικό ρόλο στα βιβλία σου (και στο τελευταίο). Ποιον σκοπό επιτελούν;

Σ’ ευχαριστώ που το λες αυτό, ότι έχουν οργανικό ρόλο, γιατί στενοχωριέμαι λίγο όταν το περνούν για μεταμοντέρνο εφέ. Σε μένα το μετά είναι κυρίως η ζωή μετά τον Χριστό, δηλαδή η ζωή μετά του Χριστού. Κατανοείς. Πέρα λοιπόν από τα ιστορικά παραθέματα, που υπηρετούν κάπως στενότερα την οικονομία της αφήγησης, και πέρα από κάποια παραμόνιμα σημεία αναφοράς, που καλλιεργούν την πνευματική ατμόσφαιρα και την κυρίαρχη αίσθηση του κειμένου, οι αντιγραφές μου επιτελούν τον πανούργο σκοπό μιας άκρας διεύρυνσης, συγκροτούν τις συνάψεις της υπόθεσης, πυροδοτούν τις αναγωγές από το μερικό στην ολότητα, και εκπληρώνουν εν προόδω αυτό που εύχονται: την Ένωση όλων με όλους και με όλα, εν Θεώ Λόγω. Τουλάχιστον, έτσι ισχυρίζομαι εγώ.

ikaros margaritis sampsonΠοια είναι η σχέση σου με τη θρησκεία; Υπάρχουν παραθέματα από την Παλαιά Διαθήκη, αλλά και μια «ιερατική» αύρα στο βιβλίο.

Μακάρι να υπήρχε ιερατική αύρα, Διονύση, και εκτός εισαγωγικών! Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είμαι ένας εκκλησιαστικός συγγραφέας. Αλλά για να κάνεις κάτι τέτοιο δεν αρκούν μερικά παραθέματα, χρειάζεται να είσαι κι ένας εκκλησιαστικός άνθρωπος. Να, βλέπεις; Επιστρέψαμε στην αρχή της κουβέντας, στο πρωταρχικό τραύμα, στον χωρισμό από τον Θεό. Γι’ αυτό επικαλούμαι την Ένωση, κατά τον τελευταίο λόγο και του αγίου Πορφυρίου: Ἵνα ὦσιν ἕν… Υπάρχει τεράστια δουλειά για να γίνει, και ακόμη δεν άρχισα, δεν έχω βάλει αρχή. Με θρησκείες και ιδεολογίες, και φιλοσοφικά συστήματα, εύχομαι να μην έχω καμία σχέση, απεταξάμην. Στη μονομαχία Προκρούστη και Θησέα, εγώ είμαι με τον Θησέα, γιατί τέτοιος είμαι, υποστηρίζω τους νικητές. Υπονοώ, ελπίζω σαφέστατα, το ευαγγελικό: Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον. Όπως καταλαβαίνεις, το μπεστ σέλερ είναι μονόδρομος, το ίδιο και το Όσκαρ, το Νόμπελ κτλ. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν, και καλά Χριστούγεννα να έχουμε όλοι.


Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Τελευταίο βιβλίο του, το μυθιστόρημα «Μπλε ήλιος» (εκδ. Μεταίχμιο). 

politeia deite to vivlio 250X102

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δημήτρης Καραγιάννης: «Το κακό δεν έχει οντότητα, αναφύεται εκεί που απουσιάζει το φως της ζωής»

Δημήτρης Καραγιάννης: «Το κακό δεν έχει οντότητα, αναφύεται εκεί που απουσιάζει το φως της ζωής»

Με αφορμή το βιβλίο του, «Κρυμμένη ψυχική ομορφιά» (εκδ. Αρμός), ο Δημήτρης Καραγιάννης, παιδοψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, μιλά για τη συστημική ψυχοθεραπεία, το κακό, τα ένστικτα και τις ενορμήσεις, και λέει ότι  «η καλοσύνη μπορεί στην αυθεντική έκφρασή της να αποτελεί έκφραση της ψυχικής ομορφιάς».  ...

5 λεπτά με την Ιωάννα Καραμαλή

5 λεπτά με την Ιωάννα Καραμαλή

Πέντε λεπτά με μια ποιήτρια. Σήμερα, η Ιωάννα Καραμαλή, για την ποιητική συλλογή της «Συνέβη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Book Press

Ο τίτλος είναι μια πόρτα ή ένα κλειδί; Πώς μας βοηθάει τα πλησιάσουμε τα ποιήματα αυτ...

Μανώλης Ανδριωτάκης: «Αν τα ρομπότ αποκτήσουν ψυχή, τότε θα έχουμε αποκτήσει έναν πιο ευκρινή καθρέφτη της δικής μας ψυχής»

Μανώλης Ανδριωτάκης: «Αν τα ρομπότ αποκτήσουν ψυχή, τότε θα έχουμε αποκτήσει έναν πιο ευκρινή καθρέφτη της δικής μας ψυχής»

Συνέντευξη με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Μανώλη Ανδριωτάκη με αφορμή το πρόσφατο μυθιστόρημά του «Ο θάνατος του συγγραφέα» (εκδ. Ψυχογιός). Όπως σημειώνει ο ίδιος, «η λογοτεχνία μπορεί να γίνει μια υπερδύναμη κατανόησης και μια εξαιρετική άσκηση στην ταπεινοφροσύνη».

Συνέντευξη στον Κ.Β. Κατσουλά...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ένας απέραντος κόσμος» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Εντ Γιόνγκ (κριτική) – «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας»

«Ένας απέραντος κόσμος» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Εντ Γιόνγκ (κριτική) – «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας»

Για το βιβλίο του Εντ Γιόνγκ [Ed Yong] «Ένας απέραντος κόσμος» (μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Πεδίο), «ένα μεγάλο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας, στην προσπάθεια να αξιολογήσουμε ορθότερα την παρουσία μας σε τούτο τον πλανήτη». 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος...

Δημήτρης Καραγιάννης: «Το κακό δεν έχει οντότητα, αναφύεται εκεί που απουσιάζει το φως της ζωής»

Δημήτρης Καραγιάννης: «Το κακό δεν έχει οντότητα, αναφύεται εκεί που απουσιάζει το φως της ζωής»

Με αφορμή το βιβλίο του, «Κρυμμένη ψυχική ομορφιά» (εκδ. Αρμός), ο Δημήτρης Καραγιάννης, παιδοψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, μιλά για τη συστημική ψυχοθεραπεία, το κακό, τα ένστικτα και τις ενορμήσεις, και λέει ότι  «η καλοσύνη μπορεί στην αυθεντική έκφρασή της να αποτελεί έκφραση της ψυχικής ομορφιάς».  ...

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Βάννας Κατσαρού «Το παιδί και το κρι κρι», σε εικονογράφηση της Μαίης Σταθοπούλου, το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίγα λόγια για...

«Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους» του Μίνου Ευσταθιάδη (προδημοσίευση)

«Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους» του Μίνου Ευσταθιάδη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Μίνου Ευσταθιάδη «Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 5 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  «Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς και μεταφραστές μας αποκαλύπτουν το μυθιστόρημα που τους μύησε στην αχανή χώρα. Οι επιλογές τους κυμαίνονται από εφηβικά αναγνώσματα μέχρι ένα πολύ επίκαιρο (και μη λογοτεχνικό) βιβλί...

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Επιλογή από τα καλύτερα κατασκοπευτικά μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, συν λίγα παλαιότερα, από τα κορυφαία του είδους. Ταυτόχρονα, μια ευσύνοπτη μα πλήρης παρουσίαση της ιστορίας του είδους, μαζί με έναν αναστοχασμό πάνω στα όρια και τις συντεταγμένες του.

Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρί...

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Ο Οκτώβριος οδεύει προς το τέλος του, οι εκδότες έχουν ήδη βγάλει, ή βγάζουν αυτές τις μέρες, σημαντικά βιβλία που θα διαβαστούν και θα συζητηθούν τους μήνες που έρχονται. Επιλέξαμε ορισμένα από αυτά, ελληνικής και ξένης πεζογραφίας, κυρίως. Θα ακολουθήσουν, το επόμενο διάστημα, πολλά περισσότερα. 

Γράφ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ