prodimosieysi porter

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τον τόμο με τρεις νουβέλες της Κάθριν Αν Πόρτερ [Katherine Anne Porter] «Χλωμό άλογο, χλωμός αναβάτης» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη), ο οποίος θα κυκλοφορήσει στις 16 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στον ύπνο της ήξερε ότι βρισκόταν στο κρεβάτι της, όχι όμως σ’ αυτό όπου είχε ξαπλώσει πριν από λίγες ώρες. Και το δωμάτιο δεν ήταν το ίδιο, αλλά ένα δωμάτιο που ήξερε από κάπου. Ή καρδιά της ήταν μια πέτρα ακουμπισμένη στο στήθος της, έξω από το σώμα της· οι παλμοί της επιβραδύνθηκαν και σταμάτησαν, κι εκείνη ήξερε ότι κάτι παράξενο επρόκειτο να συμβεί, παρόλο που οι εωθινοί άνεμοι έμπαιναν δροσεροί απ’ το καφασωτό, οι ραβδώσεις του φωτός ήταν σκουρογάλανες, κι ολόκληρο το σπίτι ροχάλιζε κοιμισμένο.

Τώρα πρέπει να σηκωθώ και να φύγω, όσο είναι όλοι ήσυχοι. Πού είναι τα πράγματά μου; Σε τούτο το μέρος τα αντικείμενα έχουν τη δική τους βούληση και κρύβονται όπου θέλουν. Το φως της μέρας θα καταφέρει ένα αιφνίδιο πλήγμα στη σκεπή, κάνοντάς τους όλους να πεταχτούν ξαφνιασμένοι απ’ τα κρεβάτια τους· τα πρόσωπα θα ακτινοβολούν ρωτώντας Πού πας, Τι κάνεις, Τι σκέφτεσαι, Πώς αισθάνεσαι, Γιατί λες τέτοια πράγματα, Τι εννοείς; Τέρμα ο ύπνος. Πού είναι οι μπότες μου και ποιο άλογο να πάρω; Τον Φίντλερ ή τον Γκρέιλι ή τη Μις Λούσι με τη μακριά μουσούδα και το πανούργο μάτι; Πόσο αγαπούσα αυτό το σπίτι τα πρωινά, προτού ξυπνήσουμε όλοι και μπλεχτούμε μεταξύ μας σαν κακοριγμένες πετονιές. Υπερβολικά πολλοί άνθρωποι γεννήθηκαν εδώ, κι έκλαψαν υπερβολικά εδώ, και γέλασαν υπερβολικά, και θύμωσαν κι εξαγριώθηκαν ο ένας με τον άλλον εδώ. Υπερβολικά πολλοί έχουν πεθάνει ήδη σ’ αυτό εδώ το κρεβάτι, υπάρχουν υπερβολικά πολλά προγονικά οστά στημένα στα γείσα των τζακιών, και τα καλύμματα των επίπλων ήταν κι ακόμη είναι αναθεματισμένα πολλά σε τούτο εδώ το σπίτι, είπε δυνατά, και ω, πόσο μεγάλη και διαρκής η συσσώρευση της σκόνης με την ιστορική μνήμη, τόση που να μην μπορεί η σκόνη να κατακάτσει ούτε για ένα λεπτό.

Πόσο αγαπούσα αυτό το σπίτι τα πρωινά, προτού ξυπνήσουμε όλοι και μπλεχτούμε μεταξύ μας σαν κακοριγμένες πετονιές. Υπερβολικά πολλοί άνθρωποι γεννήθηκαν εδώ, κι έκλαψαν υπερβολικά εδώ, και γέλασαν υπερβολικά, και θύμωσαν κι εξαγριώθηκαν ο ένας με τον άλλον εδώ. Υπερβολικά πολλοί έχουν πεθάνει ήδη σ’ αυτό εδώ το κρεβάτι...

Και ο ξένος; Πού είναι εκείνος ο καλαμοκάνης, πρασινωπός ξένος που θυμάμαι να συχνάζει εδώ, ευπρόσδεκτος από τον παππού μου, την αδελφή του παππού μου, τον πεμπτοξάδελφό μου, το γερασμένο κυνηγόσκυλό μου και το ασημί γατάκι μου; Τι του βρήκαν, ήθελα να ’ξερα. Και πού είναι όλοι τους τώρα; Κι όμως, αργά το απόγευμα τον είδα να περνάει έξω από το παράθυρο. Τι άλλο εκτός απ’ αυτούς έχω στον κόσμο; Τίποτα. Δεν μου ανήκει τίποτα, έχω μόνο το τίποτα, αλλά είναι αρκετό, είναι όμορφο και είναι όλο δικό μου. Αναρωτιέμαι αν ακόμα και το ίδιο μου το πετσί είναι δικό μου ή αν απλώς το έχω δανειστεί και μέσα του κυκλοφορώ. Ποιο άλογο τώρα να δανειστώ γι’ αυτό το ταξίδι που δεν σκόπευα να κάνω, τον Γκρέιλι ή τη Μις Λούσι ή τον Φίντλερ που μπορεί και πηδάει χαντάκια ακόμα και στο σκοτάδι και ξέρει πώς να πιάνει τη στομίδα ανάμεσα στα δόντια του; Νωρίς το πρωί είναι καλύτερα για μένα, επειδή τα δέντρα είναι δέντρα μονοκοντυλιά, οι πέτρες είναι πέτρες μπηγμένες σε σκιές γνωστές και ως χλόη, δεν υπάρχουν ψευδή σχήματα ούτε ανάγκη για εικασίες, ο δρόμος κοιμάται ακόμη, με άσπαστη την κρούστα της πάχνης. Θα πάρω τον Γκρέιλι, επειδή δεν φοβάται τις γέφυρες.

klidarithmos porter chlomo alogoΈλα τώρα, Γκρέιλι, του είπε πιάνοντας το χαλινάρι του, πρέπει να παραβγούμε τον Θάνατο και τον Δαίμονα και να νικήσουμε. Εσείς δεν κάνετε γι’ αυτή τη δουλειά, είπε στ’ άλλα άλογα που έστεκαν σελωμένα μπροστά στην πύλη του στάβλου, ανάμεσά τους και το άλογο του ξένου, γκρίζο κι αυτό σαν τον Γκρέιλι, με γανιασμένα αυτιά και μύτη. Δίπλα της, ο ξένος καβάλησε στη σέλα του, έγειρε πολύ κοντά της και την κοίταξε ανέκφραστος, με το κενό, ακίνητο βλέμμα της αστόχαστης μοχθηρίας που δεν προχωρεί σε απειλές και που έχει όλη την άνεση να περιμένει. Εκείνη τράβηξε τα γκέμια, γύρισε απότομα τον Γκρέιλι και χτύπησε τα καπούλια του ωθώντας τον να τρέξει. Ο Γκρέιλι πήδηξε πάνω από τον χαμηλό φράχτη που σχημάτιζαν οι τριανταφυλλιές και το στενό αυλάκι πίσω του, κι ο καταπέλτης των οπλών του τίναξε πυκνή τη σκόνη του μονοπατιού. Ο ξένος ίππευε δίπλα της, άνετα, ανάλαφρα, με τα χαλινάρια χαλαρά στη μισόκλειστη παλάμη του, ευθυτενής και κομψός μέσα στα μαύρα, φθαρμένα ενδύματά του που πλατάγιζαν πάνω στα κόκαλά του· το χαμόγελο μιας δαιμονικής καταληψίας ήταν αποτυπωμένο στο ωχρό πρόσωπό του, και δεν γύριζε να της ρίξει ούτε ματιά. Α, μα τον έχω ξαναδεί αυτόν τον τύπο, τον ξέρω καλά, αν και δεν μπορώ να θυμηθώ από πού. Αλλά τον ξέρω.

Σταμάτησε τον Γκρέιλι, σηκώθηκε στους αναβολείς της και φώναξε: Δεν έρχομαι μαζί σου αυτή τη φορά – φύγε! Χωρίς να κοντοσταθεί ή να γυρίσει το κεφάλι του, ο ξένος συνέχισε να ιππεύει. Τα πλευρά του Γκρέιλι άσθμαιναν από κάτω της, τα δικά της πλευρά ανεβοκατέβαιναν, ω, μα γιατί είμαι τόσο κουρασμένη, πρέπει να ξυπνήσω. «Πρώτα, όμως, ας ευχαριστηθώ ένα μεγάλο χασμουρητό», είπε καθώς άνοιγε τα μάτια της κι ανακλαδιζόταν, «ένα χαστούκι κρύου νερού στο πρόσωπό μου, γιατί πάλι μιλούσα στον ύπνο μου, με άκουσα – τι έλεγα όμως;»

Αργά, απρόθυμα, η Μιράντα τράβηξε τον εαυτό της εκατοστό το εκατοστό από τον λάκκο του ύπνου και περίμενε παραζαλισμένη τη ζωή να ξαναρχίσει. Ή χορδή μίας και μοναδικής λέξης χτυπούσε στο μυαλό της σαν προειδοποιητικό γκονγκ, θυμίζοντάς της αυτό που θα θυμόταν όλη μέρα και που με τόση χαρά ξεχνούσε στον ύπνο, και μόνο σ’ αυτόν. Ο πόλεμος, είπε το γκονγκ, κι εκείνη τίναξε πέρα δώθε το κεφάλι. Κάθισε κι άρχισε να κουνάει τεμπέλικα τα πόδια της μπρος πίσω, με τις παντόφλες να κρέμονται από πάνω τους, κι η κίνηση της θύμισε όλους αυτούς που κάθονταν κάθε τόσο πάνω στο γραφείο της στην αίθουσα σύνταξης της εφημερίδας. Κάθε μέρα έβρισκε κι από έναν εκεί, να περιμένει καθισμένος στην επιφάνεια του γραφείου αντί στη διαθέσιμη για τους επισκέπτες καρέκλα, κουνώντας τα πόδια του, με το βλέμμα να σαρώνει τον χώρο, με περισπούδαστο ύφος ανθρώπου επιφορτισμένου με βαρυσήμαντα καθήκοντα, περιμένοντας να της χυμήξει για το ένα ή το άλλο πράγμα. «Γιατί δεν κάθονται στην καρέκλα; Μήπως πρέπει να βάλω πάνω της μια πινακίδα που να λέει “Για όνομα του Θεού, παρακαλώ καθίστε εδώ”;»

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αφήγημα του Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο [José Luís Peixoto], «Μου πέθανες» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Μπήκα σ...

«Σύνδεση – Η γυναικεία αναζήτηση της αγάπης» της μπελ χουκς (προδημοσίευση)

«Σύνδεση – Η γυναικεία αναζήτηση της αγάπης» της μπελ χουκς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της μπελ χουκς [bell hooks] «Σύνδεση – Η γυναικεία αναζήτηση της αγάπης» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 27 Μαΐου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Τα καταστρέψατε όλα» της Λάρα Καλέγια (προδημοσίευση)

«Τα καταστρέψατε όλα» της Λάρα Καλέγια (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη βραβευμένη με το «Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL) 2021» συλλογή διηγημάτων της Μαλτέζας συγγραφέως Λάρα Καλέγια (Lara Calleja) «Τα καταστρέψατε όλα» (μτφρ. Βίκυ Πορφυρίδου), η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Στην Αθηνά Ψυλλιά το 5ο Βραβείο Μετάφρασης ΛΕΑ – Για το μυθιστόρημα «Αρχαία καλλιέργεια» του Ραντουάν Νασσάρ

Στην Αθηνά Ψυλλιά το 5ο Βραβείο Μετάφρασης ΛΕΑ – Για το μυθιστόρημα «Αρχαία καλλιέργεια» του Ραντουάν Νασσάρ

Η Αθηνά Ψυλλιά τιμήθηκε με το 5ο Βραβείο Μετάφρασης ΛΕΑ (Λογοτεχνία Εν Αθήναις) για το μυθιστόρημα «Αρχαία καλλιέργεια» του Ραντουάν Νασσάρ (Raduan Nassar), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. © για τις εικόνες: Sissy Morfi 

Επιμέλεια: Book Press

...
«Τι δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050; Μεταδημοκρατία, μεταπολιτική, μετακόμματα» του Γιώργου Σιακαντάρη (κριτική) – Αναγνωρίζοντας τις μεταλλάξεις κόντρα στον κυνισμό

«Τι δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050; Μεταδημοκρατία, μεταπολιτική, μετακόμματα» του Γιώργου Σιακαντάρη (κριτική) – Αναγνωρίζοντας τις μεταλλάξεις κόντρα στον κυνισμό

Για το δοκίμιο του Γιώργου Σιακαντάρη «Τι δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050; – Μεταδημοκρατία, μεταπολιτική, μετακόμματα» (εκδ. Αλεξάνδρεια). 

Γράφει ο Λάμπρος Α. Φλιτούρης

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μάς βομβαρδίζου...

«Τρεις ιστορίες» του Γκυστάβ Φλωμπέρ – Στην καρδιά της μυθοπλασίας

«Τρεις ιστορίες» του Γκυστάβ Φλωμπέρ – Στην καρδιά της μυθοπλασίας

Για το τελευταίο βιβλίο του Γκυστάβ Φλωμπέρ [Gustave Flaubert] «Τρεις ιστορίες» (μτφρ. Τιτίκα Δημητρούλια, επίμετρο Σωτήρης Παρασχάς, εκδ. Αντίποδες).

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

«Συγκρίνοντας την εικόνα με το κείμενο, ο αναγνώστης θα σκεφτόταν: “Δεν καταλαβαίνω τίποτα, πώς έ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Γιάννη Ζευγώλη «Η απόδραση της τελείας», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Σας μάζεψα, αγαπημένα μου σημεία, όλα εδώ για να σας ανακοινώσω την ...

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αφήγημα του Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο [José Luís Peixoto], «Μου πέθανες» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Μπήκα σ...

«Ένα δικό του δωμάτιο» του Παναγιώτη Γούτα (προδημοσίευση)

«Ένα δικό του δωμάτιο» του Παναγιώτη Γούτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση ενός διηγήματος από τη συλλογή διηγημάτων του Παναγιώτη Γούτα «Ένα δικό του δωμάτιο», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 30 Μαΐου από τις εκδόσεις Ρώμη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΔΑΚΡΥΑ

Γέρασε πια, θα πλησιάζει τα ενε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Ιούνιος, μήνας υπερηφάνειας και διεκδικήσεων για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Επιλέξαμε 10 βιβλία του 2025 με κουίρ χαρακτήρες που απομακρύνονται από τη στερεοτυπική αναπαράσταση και αποκτούν ρεαλιστικές διαστάσεις. Στην κεντρική εικόνα, έργο της κουίρ καλλιτέχνιδας των αρχών του 20ου αιώνα Gluck. 

Γράφει η ...

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Πέντε μελέτες που κυκλοφόρησαν προσφάτα πραγματεύονται τη σχέση του νου με το σώμα, την έννοια του «τραύματος», αλλά και τη θέση της ψυχανάλυσης στον σύγχρονο κόσμο. Κεντρική εικόνα: Ο Σίγκμουντ Φρόιντ.

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

...
Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Ποιος είναι ο ακριβής ρόλος της καρδιάς και ποιος του εγκεφάλου; Ποιοι μύθοι σχετικά με αυτά τα δύο όργανα καλλιεργούνται από τη σύγχρονη κουλτούρα; Τι αποτελεί «τραυματική εμπειρία» και πώς μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε αποτελεσματικά με τα νεαρά αυτιστικά άτομα; Τέσσερα νέα βιβλία από τις εκδόσεις Gutenberg καταπιά...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ