alt

Νέοι συγγραφείς έγραψαν αποκλειστικά για την Book Press ένα διήγημα με θέμα τη θάλασσα. Σήμερα, η Λουκία Δέρβη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στον Αλέξη της Πάρου

Στο Πίσω Λιβάδι έκανε μπάνιο καθημερινά εκείνη τη βδομάδα ο Μάνθος. Λιμανάκι φυσικό, στα αριστερά σκάφη και καΐκια δεμένα στον μόλο, βάρκες και φουσκωτά αγκυροβολημένα στον όρμο από τη δεξιά μεριά πριν τα ρηχά, στο μέσον παραλία με αμμουδιά σαν φυσική πισίνα με θέα, οριοθετημένη από τις σημαδούρες μπρος από τον φάρο. Παρότι η παραλία είχε πλάτη στον Βοριά, οι δυο λιμενοβραχίονες που πλαισίωναν τον κόλπο δημιουργούσαν ξανεμιά κι ο Μάνθος την προτιμούσε τις μέρες με Νοτιά. Εκεί αμολιόταν στις απλωτές. Αριστερά έφτανε ως τα θεόρατα σκάφη μπροστά από τις ψαροταβέρνες, την «Ωραία Πάρο» και το «Ρεμέτζο», το τουριστικό γραφείο, την μπουτίκ με τα φανταχτερά ρούχα, το μαγαζί με τα σουβενίρ και τον αυτοσχέδιο πάγκο της πλανόδιας πωλήτριας με τα φραγκόσυκα. Έδινε μετά μια δυνατή κλωτσιά με τα πόδια στο γλιστερό τσιμέντο του μόλου κάτω από το νερό και ωωωπ με δέκα απλωτές έφτανε στο μέσον του λιμανιού. Εκεί, από μακριά, παρακολουθούσε χωρίς ν’ ακούει την κίνηση στην αριστερή μεριά του λιμιώνα καταγράφοντας κάθε λεπτομέρεια σαν άνθρωπος που τίποτα δεν ήθελε να του ξεφύγει: τις κινήσεις όλων των περαστικών που έβλεπε, το ντύσιμο, τα χαρακτηριστικά, τη γλώσσα του σώματος, τις στειρωμένες αδέσποτες γάτες με το κομμένο αυτάκι που αφουγκράζονταν κι αυτές τις διαθέσεις του κόσμου της αδιάκοπης αυτής περατζάδας, χορτάτες και μαχμουρλούδες έτοιμες να τους κουτσομπολέψουν.

Κάποια στιγμή βαριόταν πια. Έδινε τότε μια και σκάτζαρε μεριά, βρισκόταν με άλλες δέκα απλωτές στα δεξιά του λιμανιού, εκεί που έπλεαν οι αγριόπαπιες. Έκανε γούστο το γνωστό ζευγαράκι, την καφέ με το πορτοκαλί ράμφος, τη θηλυκιά, μπροστά, και τον άσπρο με το καστανόχρωμο στήθος και το πράσινο κεφάλι, τον αρσενικό, ντροπαλό και μαζεμένο πίσω της. Κι αν μπορούσε, έτσι όπως ήταν μέσα στο νερό, θα γελούσε δυνατά βλέποντάς τες ν’ ανεβαίνουν –εκείνην πρώτη– τα σκαλάκια του «Αντάτζιο» στη μέση της παραλίας σαν κανονική πελάτισσα κουνιστή και λυγιστή κι αυτόν ένα βήμα πίσω της. Αν μπορούσε θα γελούσε ο Μάνθος επειδή γνώριζε πλέον αυτούς τους δυο ακαταμάχητους ζητιάνους που τέντωναν τον λαιμό και πηδούσαν ψηλά αρπάζοντας με το ράμφος ένα μπισκότο, λίγα φιστίκια ή –ακόμα καλύτερα– ένα μπαστουνάκι αγγούρι.

Μούλιαζαν κάποια στιγμή τα δάχτυλά του κι έβγαινε στην ακτή. Καθόταν κάτω απ’ το αρμυρίκι του, το ίδιο όλη τη βδομάδα, αυτό που κανείς δεν καταδεχόταν, το κοντό και γερασμένο στο τέρμα αριστερά του γιαλού. Πάντως, τη δουλειά του την έκανε το δεντράκι: ίσκιο για τρεις ανθρώπους που τον απολάμβανε μόνος του ο Μάνθος. Ωραίο αγόρι ήταν, εντυπωσιακό, είχε αθλητικό κορμί, μακριά καστανά μαλλιά πιασμένα με λαστιχάκι και φορούσε γυαλιά ηλίου με μπλε καθρέφτη σαν να ήθελε μ’ αυτόν τον τρόπο να κρύψει το βλέμμα του.

Από μακριά χάζευε κάθε μέρα τους ψαράδες που μπάλωναν τα δίχτυα τους μπρος στον «Σπύρο», το μεγάλο ασπρογάλανο ψαροκάικο με το ελληνικό φλάμπουρο. Πέντε μελαψά αγόρια κάθονταν στη σειρά ο ένας δίπλα στον άλλον στον μόλο με τα ψάθινα καπέλα, τα κοντομάνικα και τα σορτσάκια τους, κι είχαν πάνω στα γυμνά σταυρωμένα πόδια το μέρος του διχτυού που έραβαν ενώ το υπόλοιπο δίχτυ απλωνόταν σαν κίτρινη θάλασσα δίπλα τους.

Παραδίπλα άλλος Θεός. Μεγάλα ιστιοφόρα και ταχύπλοα δίπλα σε ξύλινες βάρκες, ένα ρυμουλκό λιμένος και δυο μικρά ποστάλια που διαφήμιζαν με κόκκινα γράμματα στο ακρόπρωρο πως μετέφεραν καθημερινά επιβάτες στο Κουφονήσι, τη Μύκονο και τη Σαντορίνη.

Ένα κοριτσάκι πέρασε από μπροστά του στην αμμουδιά κι ο Μάνθος το ακολούθησε με τη ματιά του. Φορούσε ένα ροζ πάνινο καπέλο με την εικόνα του Μίκυ και μόνο το κάτω μέρος ενός κίτρινου μαγιό με κορδονάκια στο πλάι. Στο χέρι κρατούσε ένα μισοσπασμένο κουβαδάκι κι έτρεχε χαρούμενο προς τις δυο αγριόπαπιες που κατέβαιναν τις σκαλίτσες του «Αντάτζιο». Μόλις το είδαν πέταξαν φοβισμένες μακριά.

Σε λίγο έπρεπε να φύγει, η κόρη της θα είχε γυρίσει. Μπορεί να ξανάβλεπε τον ξένο την επόμενη μέρα, μπορεί και όχι. Κυριακή η επομένη, οι περισσότεροι τουρίστες έφευγαν, τη Δευτέρα ερχόταν η επόμενη φουρνιά.

Ο ηλικιωμένος αλλά κοτσονάτος άντρας με το πολύχρωμο μαγιό βούτηξε λίγο παραπέρα, έβγαλε μια πλαστική σακούλα από τη θάλασσα και την πέταξε με οργή στον πράσινο κάδο απορριμμάτων.

Η λεπτοκαμωμένη ξανθιά που χάιδευε συνεχώς τις γάμπες της κοιτούσε έναν γλάρο καθισμένο επάνω στην καμπίνα της μηχανής της μικρότερης βαρκούλας στο λιμάνι. Βαμμένη σκούρο μπλε η καμπίνα, άσπρο το σκαρί και με χοντρά μαύρα γράμματα γραμμένο το μεγαλοπρεπές όνομά της που υποδήλωνε το χιούμορ του νονού της: «Μάξιμος».

Όλους τους είχε δει ο Μάνθος, τίποτα δεν ήθελε να του ξεφύγει, ούτε οι γονείς που μάλωναν στην ακρογιαλιά το αγοράκι τους χειρονομώντας του έντονα, ούτε τα ρυθμικά λικνίσματα της κοπέλας στο «Αντάτζιο» με την πορτοκαλί μπαντάνα στο κεφάλι, ούτε το ασταμάτητο πήγαινε-έλα των ηλιοκαμένων τουριστών πάνω στα νοικιασμένα μηχανάκια τους.

Μόνο τη Ράνια δεν μπορούσε να δει που στεκόταν πίσω του στα δέκα μέτρα, δίπλα στον πάγκο της με τα φραγκόσυκα. Όπου κοιτούσε αυτός κοιτούσε κι εκείνη με τα αεικίνητα μαύρα της μάτια και το φιλοπερίεργο βλέμμα που έπεφτε πάνω του κάθε τόσο σαν να ήθελε να μάθει τις σκέψεις του. Είχε και το τικ να σμίγει τα φρύδια όταν απορούσε με κάποιον ή κάτι κι ενώ το ήξερε δεν μπορούσε να κόψει αυτή τη συνήθεια που πρόδιδε την κατάστασή της.

Έτσι και την προηγούμενη μέρα. Τρία ευρώ είχε ζητήσει του Μάνθου για τα φραγκόσυκα που είχε διαλέξει. Τα είχε καθαρίσει η ίδια με το χοντρό της γάντι αφαιρώντας τις γουρουνότριχες και τα είχε τοποθετήσει το ένα πάνω στο άλλο σε ένα άσπρο πλαστικό πιάτο. Ο Μάνθος της έδωσε ένα χαρτονόμισμα των είκοσι ευρώ κι εκείνη μέσα απ’ τα δόντια της τον ρώτησε αν είχε ψιλά. Δεν είχε σηκώσει ακόμη το κεφάλι να δει πως την κοιτούσε στο στόμα ενώ έστριβε την παλάμη του κρατώντας τον δείκτη και τον αντίχειρα σηκωμένους. Μετά έκανε κι άλλη κίνηση στη νοηματική. Η Ράνια κατάλαβε. Του χαμογέλασε κάνοντάς του νόημα πως δεν πείραζε και του έδωσε τα ρέστα. Έμεινε ώρα να τον κοιτάει καθώς απομακρυνόταν μασουλώντας το φρούτο μέχρι που μια τουρίστρια πλησίασε τον πάγκο της.

Σμίγοντας τα φρύδια τον κοιτούσε κι εκείνη τη μέρα κι ακολουθούσε το βλέμμα του όσο μπορούσε. Τι να σκεφτόταν; Ήταν όντως Έλληνας όπως φαινόταν; Είχε γονείς, κολλητούς, κορίτσι; Είχε μιλήσει ποτέ; Είχε ακούσει κρωξίματα γλάρων, παφλασμό κυμάτων, το κλάμα ενός μωρού που φοβάται να μπει στη θάλασσα, είχε ακούσει ποτέ μουσική μελωδία, τα γέλια των παιδιών που παίζουν στην παραλία, τον ήχο της θάλασσας σ’ ένα κοχύλι;

Σε λίγο έπρεπε να φύγει, η κόρη της θα είχε γυρίσει. Μπορεί να ξανάβλεπε τον ξένο την επόμενη μέρα, μπορεί και όχι. Κυριακή η επομένη, οι περισσότεροι τουρίστες έφευγαν, τη Δευτέρα ερχόταν η επόμενη φουρνιά.

Περπάτησε μέχρι το ψαροκάικο κρατώντας το πλαστικό πιάτο με τα λίγα φραγκόσυκα που είχαν απομείνει απούλητα και τα πρόσφερε στους νεαρούς ψαράδες όπως έκανε σχεδόν κάθε μέρα. Την ευχαρίστησαν στη γλώσσα τους και πρόλαβε να τους δει ν’ αφήνουν κάτω τα δίχτυα πριν μοιράσουν τα φρούτα μεταξύ τους.

Τότε την είδε ο Μάνθος. Περπατούσε στο μόλο ξυπόλητη και κρατούσε στο χέρι το μαύρο τσαντάκι με την είσπραξη της ημέρας. Πίσω της, προς το άνοιγμα της θάλασσας, μακριά στον ορίζοντα αχνοφαινόταν ένα νησί, αναρωτιόταν ο Μάνθος αν ήταν η Ίος κι αν ήταν κι εκεί τόσο ωραία.


Info
Η Λουκία Δέρβη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Το τελευταίο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων Αλλού, στο πουθενά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι.

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΛΟΥΚΙΑΣ ΔΕΡΒΗ

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το παιδί που στέκεται εκεί

Το παιδί που στέκεται εκεί

Nέοι συγγραφείς έγραψαν για την Book Press ένα διήγημα με θέμα τη θάλασσα. Σήμερα, ο Θάνος Κάππας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
Η κατάρα της Γαλλίδας

Η κατάρα της Γαλλίδας

Νέοι συγγραφείς έγραψαν για την Book Press ένα διήγημα με θέμα τη θάλασσα. Σήμερα, η Χίλντα Παπαδημητρίου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
Υγρό φόρεμα

Υγρό φόρεμα

Νέοι συγγραφείς έγραψαν για την Book Press ένα διήγημα με θέμα τη θάλασσα. Σήμερα, ο Νικόλας Περδικάρης.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ό,τι βαφτίζει ο καθένας...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Βίος και Πολιτεία»: Η Σμαράγδα Αλεξανδρή («Η γεωγραφία είναι πολύ κουλ») έρχεται στο Υπόγειο

«Βίος και Πολιτεία»: Η Σμαράγδα Αλεξανδρή («Η γεωγραφία είναι πολύ κουλ») έρχεται στο Υπόγειο

Στο 58ο επεισόδιο της σειράς συζητήσεων στο Βιβλιοπωλείο της Πολιτείας με ανθρώπους από το χώρο του βιβλίου και των ιδεών, o Κώστας Κατσουλάρης συνομιλεί με την Σμαράγδα Αλεξανδρή, δημιουργό της Σελίδας και των βιβλίων «Η Γεωγραφία είναι πολύ κουλ» (εκδ. Διόπτρα). Η συζήτηση θα μεταδοθεί ζωντανά την Πέμπτη, 5 Δεκεμβ...

Εκδήλωση στην Εθνική Βιβλιοθήκη: «James Baldwin: 100 χρόνια από τη γέννησή του»

Εκδήλωση στην Εθνική Βιβλιοθήκη: «James Baldwin: 100 χρόνια από τη γέννησή του»

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ολοκληρώνει τον κύκλο εκδηλώσεων «Λόγος 14» που επιμελείται ο Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, Σταύρος Ζουμπουλάκης με μία εκδήλωση για τον Αμερικανό συγγραφέα Τζέιμς Μπόλντουιν [James Baldwin]

Επιμέλεια: Book Press

...
Το φόβητρο της «woke κουλτούρας»: Τρομολαγνεία, σοφίσματα, άγνοια

Το φόβητρο της «woke κουλτούρας»: Τρομολαγνεία, σοφίσματα, άγνοια

Μια κριτική προσέγγιση, με πολλές διασαφηνίσεις, με αφορμή το βιβλίο «Woke Culture, Η βαρβαρότητα της "σωστής πλευράς" της Ιστορίας» (Ελληνοεκδοτική) του Γιώργου Χ. Πανόπουλου, στο οποίο «ο συγγραφέας μεταφέρει ποικίλες ανακρίβειες και παραθέτει αταξινόμητα μια ευρεία γκάμα ψευδοεπιχειρηματολογίας βασισμένης σε σοφί...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ανταρκτική» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Ανταρκτική» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Ανταρκτική» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), η οποία θα κυκλοφορήσει στις 3 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΟΙ ...

«Σωματογραφία» της Εύας Στάμου (προδημοσίευση)

«Σωματογραφία» της Εύας Στάμου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Εύας Στάμου «Σωματογραφία», το οποίο κυκλοφορεί στις 2 Δεκεμβρίου από τος εκδόσεις Αρμός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κεφάλαιο 2ο

Εκείνη την εποχή καταπιανόμουν με την κατα...

«Μπάρμπα Μάρογιε» του Μάριν Ντρζιτς (προδημοσίευση)

«Μπάρμπα Μάρογιε» του Μάριν Ντρζιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Μάριν Ντρζιτς [Marin Držić] «Μπάρμπα Μάρογιε» (μτφρ. Irena Bogdanović), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ


...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρεις νέες πεζογραφικές φωνές από τις εκδόσεις Βακχικόν

Τρεις νέες πεζογραφικές φωνές από τις εκδόσεις Βακχικόν

Τρία μυθιστορήματα που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Βακχικόν με τα οποία οι συγγραφείς τους συστήνονται στο αναγνωστικό κοινό με σύγχρονες και ιδιαίτερες ιστορίες.

Επιμέλεια: Book Press

Γιούλη Γιανναδάκη ...

Βία κατά των Γυναικών: 5 βιβλία σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας μας αφυπνίζουν

Βία κατά των Γυναικών: 5 βιβλία σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας μας αφυπνίζουν

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, προτείνουμε πέντε σύγχρονα βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που καταπιάνονται με τη λεκτική, σωματική και σεξουαλική έμφυλη βία. «Σήκω από πάνω μου» (Μεταίχμιο) της Λίνας Βαρότση, «Μια γυναίκα απολογείται» (Τόπος) της Μαρίας Λούκα, «Διήγημας (Ακυ...

Μητέρα, κόρη, άλλο: Πέντε μυθιστορήματα για τη σχέση μάνας παιδιού

Μητέρα, κόρη, άλλο: Πέντε μυθιστορήματα για τη σχέση μάνας παιδιού

Πέντε σύγχρονα βιβλία μεταφρασμένης πεζογραφίας, τα οποία αναδεικνύουν τις πολλές εκφάνσεις της μητρότητας και την πολυσήμαντη σχέση μάνας-κόρης (τα τέσσερα από τα πέντε).

Γράφει η Φανή Χατζή

Ο E.M. Forster έγραψε στην ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ