Άνθρωποι από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών διαλέγουν ένα ποίημα με αύρα καλοκαιριού. Σήμερα ο συγγραφέας και ποιητής Κώστας Κουτσουρέλης.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Εν ώρα θερινή (απόσπασμα)
Έχω αντικρύ μου τις δήθεν δροσιές αυτού του κήπου.
Πότε πια θα περάσει ο μπερδεμένος κόμπος των ζεστών ημερών.
Πότε πια θα περάσουμε τον κατάξερο κάβο των ζεστών ημερών.
Πιέζομαι να καταλάβω αυτό που λένε Θαύμα του Ήλιου.
Αυτό που λένε φως της Ελλάδας ή Απολλώνιαν Αίγλη,
ο μισός εαυτός μου μονάχα το νιώθει, ο άλλος μισός
το απωθεί. Άλλωστε με το να παρατραβά
ο κόμπος των ζεστών ημερών, έγινε μια σκονισμένη
μουντάδα όλος ο ουρανός· και τα βουνά
με τις γαλήνιες γραμμές, Πεντέλες, Υμηττοί,
είναι σαν είδη για ξεσκόνισμα, τόσο βουτημένα
στις ανταύγειες της δύσπνοιας. Έφυγε και ο Απόλλωνας,
εφύγαν κι οι Δρυάδες, πάνε μακριά από την αναμμένη πέτρα
[...]
Τι να γίνει· και καλύτερες ώρες θαρθούνε.
Χειμώνες με τα ωραία λευκά και της Βροχής
οι υγρές συμφωνίες οι ραβδωτές. Άλλα δέντρα
θα φυλλορροήσουν και άλλα θα επιζήσουν κατά το νόμο.
Θαρθεί των ξερών κορμών και κλώνων η κόκκινη βασιλεία.
Θα γυαλίσει η πλάκα τ' ουρανού, θα ξαναστιλβωθεί,
θ' αναλάμψουνε τ' άστρα πλυμένα στο κρύο και στη βροχή.
Θα ξαναστράψει το μυαλό της ζωής σε γρήγορη δουλειά.
[...]
Από την ποιητική συλλογή Εκλογή Α' (1934), η οποία βρίσκεται στον τόμο Εκλογή Α',Β' (εκδ. Ίκαρος).
→ Στην κεντρική εικόνα ο πίνακας του Παναγιώτη Τέτση «Σίφνος».