
Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι και μισή το πρωί». Είναι δώδεκα η ώρα την νύχτα, έχω μια εγχείρηση αύριο, πήγα για ύπνο νωρίς, με ξύπνησε η γυναίκα μου.
«Υπάρχει κάποιος που δεν αναγνωρίζω στην πόρτα, Μεχμέτ, μπορείς να ανοίξεις την πόρτα;», είπε. Κοίταξα μέσα από το ματάκι της πόρτας και μόνο ο υπάλληλος της πολυκατοικίας μου φάνηκε γνωστός…
Είπα: «Ελπίζω να είναι για καλό, ποιος θα μπορούσε να είναι τέτοια ώρα!» και άνοιξα την πόρτα.
«Ορίστε!» είπα. Το πρόσωπο ήταν οικείο, είχε εμφανιστεί ξανά στο πανεπιστήμιο μου, κάποιος που γνώριζε καλά, τη δολοφονική διάσταση της συκοφαντίας.
«Ο εισαγγελέας μας έδωσε εντολή να έρθετε μαζί μας στο αστυνομικό τμήμα» είπε σαρκαστικά.
Τα βαθιά βλέμματα δύο αστυνομικών τα ένιωσα σαν όπλα στραμμένα πάνω μου. Ο θυρωρός της πολυκατοικίας, ο Χασάν, στεκόταν στο βάθος με μια έκφραση έκπληξης, σαν να είχε πετρώσει.
Πήρα το έγγραφο και το διάβασα.
Στα έγγραφα που διάβασα αναγράφονταν οι δηλώσεις του κακόβουλου συκοφάντη. Ήταν προφανές ότι τα κείμενα της συκοφαντίας γράφτηκαν από ένα και μόνο χέρι. Πιθανότατα είπαν σε εκείνον τον φίλο τα εξής: «Αν δεν το υπογράψεις αυτό, θα δυσκολευτείς»!
Αντί για την ειλικρίνεια, την εντιμότητα και την αφοσίωση, ο φίλος προτίμησε τη συκοφαντία, την προδοσία, την απιστία και την δουλοπρεπή συμπεριφορά. Στο Κοράνι αναφέρεται ότι το άτομο είναι ελεύθερο στις επιλογές του και εκφράζει αυτό που υπαγορεύει ο χαρακτήρας του.
«Πες: “Ο καθένας ενεργεί σύμφωνα με τη φύση του, και ο Κύριός σας γνωρίζει καλύτερα ποιος βρίσκεται στον σωστό δρόμο”» (Σουρά αλ-Ισρά, 17/84).
Μια κωμωδία κράτησης χωρίς απόφαση δικαστή, με απλό σημείωμα του εισαγγελέα, βασισμένη στις δηλώσεις ενός ατόμου με αδύναμο χαρακτήρα.
Ο αστυνομικός γεμάτος συναισθήματα μίσους στην πόρτα άρχισε να μιλάει αλαζονικά.
«Πρέπει να φύγουμε αμέσως», λέει πιεστικά.
«Εντάξει» λέω. Καλώ τον δικηγόρο μου.
«Ο εισαγγελέας μας έδωσε εντολή να έρθετε μαζί μας στο αστυνομικό τμήμα» είπε σαρκαστικά.
Τα βαθιά βλέμματα δύο αστυνομικών τα ένιωσα σαν όπλα στραμμένα πάνω μου. Ο θυρωρός της πολυκατοικίας, ο Χασάν, στεκόταν στο βάθος με μια έκφραση έκπληξης, σαν να είχε πετρώσει.
Πήρα το έγγραφο και το διάβασα.
Ο δικηγόρος λέει: «Ηρεμήστε κύριε καθηγητά, έρχομαι στην Αστυνομία, θα συναντηθούμε εκεί».
Καθώς φεύγω από το σπίτι, αποχαιρετώ τη γυναίκα και την κόρη μου. Κι αυτοί και εγώ είμαστε λίγο ανήσυχοι, αλλά προσπαθούμε όλοι να μείνουμε δυνατοί.
«Μην ανησυχείτε, θα τα πούμε αύριο», λέω.
Στην είσοδο της πολυκατοικίας, ο γείτονάς μου περιμένει ανήσυχος, χωρίς να γνωρίζει τι συμβαίνει, και του λέω: «Αδερφέ, θα τα πούμε, σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με»
Αυτός λέει: «Ο Θεός να είναι μαζί σας!»
Στην είσοδο της πολυκατοικίας, έξω από την πόρτα του γκαράζ, σταματούν δύο αυτοκίνητα. Μπαίνουμε σε ένα, το άλλο θα μας ακολουθεί. Ο αστυνομικός δίπλα μου λέει: «Είστε υπό κράτηση, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τηλέφωνό σας».
Η ψυχολογική και κοινωνική πίεση συνεχίζεται. Ο αστυνομικός προσπαθεί να μιλήσει μαζί μου ειρωνικά: «Ωωω, κύριε καθηγητά, το σπίτι σας είναι μεγάλο!» λέει. Προσπαθώ να μην απαντήσω, αλλά είναι πολύ ειρωνικός, μπορώ να νιώσω τις σκέψεις του: «Περίμενα αυτή τη στιγμή, είναι καλό για μένα. Έχω κάνει πολύ καλή δουλειά, μπορώ να κολακέψω κάποιον και να βρεθώ σε καλή θέση». Οι συνομιλίες μεταξύ τους ξεκινούν. «Έχουμε συλλάβει τον πρύτανη», νιώθω να λένε. «Καλή επιτυχία!» λέω μέσα μου, «Πετύχατε το στόχο σας».
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Δρ. Μεχμέτ Ατές γεννήθηκε το 1967 στη Σίβας της Τουρκίας. Από τα πρώτα του βήματα στην Ιατρική μέχρι την εξειδίκευσή του στην καρδιοχειρουργική, ακολούθησε έναν δρόμο επιστημονικής αριστείας και ανθρώπινης αφοσίωσης. Εκπαιδεύτηκε σε διεθνώς αναγνωρισμένα κέντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως το Texas Heart Hospital και το Memorial Hermann, εστιάζοντας στη χειρουργική της αορτής — ένα από τα πιο απαιτητικά πεδία της καρδιοχειρουργικής.
Το 2012 διορίστηκε καθηγητής στο Τμήμα Καρδιοχειρουργικής του Πανεπιστημίου Şifa και το 2014 ανέλαβε τη θέση του πρύτανη. Στο σύντομο αυτό διάστημα κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην τουρκική πανεπιστημιακή και ιατρική κοινότητα. Με περισσότερες από 150 επιστημονικές δημοσιεύσεις και πάνω από 7.000 επεμβάσεις ανοιχτής καρδιάς —εκ των οποίων οι 700 σε περιπτώσεις αορτής— συγκαταλέγεται στους κορυφαίους καρδιοχειρουργούς της γενιάς του.
Η ζωή του όμως δεν ακολούθησε μόνο επιστημονικές διαδρομές. Το 2016 φυλακίστηκε άδικα σε μια περίοδο πολιτικών διώξεων και καταστολής στην Τουρκία. Μετά την αποφυλάκισή του και αφού προσέφερε το νεφρό του στη σύζυγό του που χρειαζόταν μεταμόσχευση, πήρε τη δύσκολη απόφαση να εγκαταλείψει την πατρίδα του. Εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα έμαθε τη γλώσσα, αναγνώρισε τα επαγγελματικά του δικαιώματα και συνέχισε να υπηρετεί τον άνθρωπο και την επιστήμη. Η ιστορία του Δρ. Ατές είναι μια μαρτυρία πίστης, αξιοπρέπειας και αντοχής. Ένας επιστήμονας που δεν λύγισε, ένας άνθρωπος που κράτησε ζωντανή την ελπίδα μέσα από τις πιο σκληρές δοκιμασίες.