Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Περικλή Στέλλα «Sound of silence», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Οι δυο άνδρες με το Όπελ άστρα επιτάχυναν, διότι προηγούνταν της πομπής, ενώ οι άλλοι δύο, που είχαν πάρει εντολή από τον «Λορέντζο» να προηγηθούν, δεν είχαν φτάσει ακόμη. Όταν έφτασαν στο ξενοδοχείο «Νεφέλη», είχε μαζευτεί κόσμος, επικρατούσε πανικός και δυο-τρεις φώναζαν δυνατά: «Καλέστε ένα ασθενοφόρο, ρε, αναπνέει ακόμη». Με το που έφτασαν, με όση δύναμη είχαν απομάκρυναν τον κόσμο φωνάζοντας: «Αστυνομία, κάντε στην άκρη».
Το θέαμα φρικιαστικό. Ο πρόεδρος του Ηρακλή πεσμένος μπρούμυτα στα πρώτα σκαλοπάτια της εισόδου του ξενοδοχείου. Ήταν ακίνητος και ένα ποτάμι από αίμα κυλούσε στα σκαλοπάτια. Οι δυο αστυνομικοί έσκυψαν από πάνω του, ο ένας του έπιασε τον σφυγμό, αλλά... Ο Θανάσης Χιώτης, ένας από τους πιο πλούσιους Έλληνες και πρόεδρος του Ηρακλή, ήταν νεκρός. Είχε δεχθεί μία μόνο σφαίρα, αλλά αυτή ήταν αρκετή για να τον σκοτώσει ακαριαία.
Ο Θανάσης Χιώτης, ένας από τους πιο πλούσιους Έλληνες και πρόεδρος του Ηρακλή, ήταν νεκρός. Είχε δεχθεί μία μόνο σφαίρα, αλλά αυτή ήταν αρκετή για να τον σκοτώσει ακαριαία.
Πυροβολήθηκε από πίσω και η σφαίρα τον είχε βρει στον σβέρκο και είχε βγει από μπροστά, από τον λαιμό. Το ασθενοφόρο έφτασε μετά από έξι λεπτά, τοποθέτησε τη σορό του στο φορείο και πριν αναχωρήσει, οι αστυνομικοί τούς έδωσαν εντολή να μην επιτρέψουν σε κανέναν να τον δει, ακόμη και στο νεκροτομείο όπου θα τον οδηγούσαν. Και ο ιατροδικαστής δεν θα ξεκινούσε τη νεκροψία εάν δεν είχε φτάσει εκεί ο ίδιος ο αρχηγός. Οι δύο αστυνομικοί, με τη βοήθεια του «Χαστούκη», που είχε φτάσει σε χρόνο μηδέν, άρχισαν να ρωτούν τον κόσμο εάν κάποιος είχε δει τον δράστη ή εάν παρατήρησε κάτι. Στο λόμπι του ξενοδοχείου ήταν ο οδηγός του προέδρου του Ηρακλή, καθισμένος σε μία καρέκλα και έκλαιγε με λυγμούς. Ο «Χαστούκης» τού συστήθηκε και του ζήτησε να του πει τι συνέβη. «Μόλις φτάσαμε στο ύψος της εισόδου, σταμάτησα. Ο πρόεδρος καθόταν στο πίσω κάθισμα δεξιά και βγήκε μόνος του, χωρίς να περιμένει να πάω εγώ να του ανοίξω την πόρτα όπως το συνηθίζουμε. Έσβησα τη μηχανή, έβαλα χειρόφρενο και βγήκα από το αυτοκίνητο, αλλά δεν τον είδα πουθενά. Μόνο όταν ο υπάλληλος του ξενοδοχείου βγήκε από το ξενοδοχείο ουρλιάζοντας: «Τον σκότωσαν, τον σκότωσαν». Έστρεψα το βλέμμα μου στον υπάλληλο και τότε αντίκρισα το αφεντικό μου πεσμένο μπρούμυτα στα σκαλοπάτια. Έσκυψα από πάνω του, ζήτησα να καλέσουν ασθενοφόρο, αλλά ήταν αργά. Το αίμα πεταγόταν με δύναμη από τον σβέρκο του. Δεν κατάλαβα πώς έγινε. Δεν ακούστηκε ούτε πυροβολισμός».
— Δεν άκουσες πυροβολισμό, είπες; τον ρώτησε ο «Χαστούκης».
— Όχι, δεν άκουσα πυροβολισμό.
Κανείς, όποιον κι αν ρώτησαν, δεν είδε και δεν άκουσε απολύτως τίποτα. Εν τω μεταξύ είχαν φτάσει και τα τηλεοπτικά συνεργεία με τους δημοσιογράφους, έκτακτα δελτία ειδήσεων, χαμός. Η είδηση της δολοφονίας του κορυφαίου επιχειρηματία είχε προκαλέσει σοκ σε όλη την ελληνική κοινωνία. Δολοφονήθηκε λίγα μόλις λεπτά μετά την άφιξή του στη Θεσσαλονίκη και λίγα λεπτά πριν από την συνάντησή του με τον Ιάσονα Κούρτη. Οι άνδρες της σήμανσης, όσο κι αν έψαξαν, δεν βρήκαν τίποτα. Και ο κάλυκας δεν βρέθηκε.
Δεύτερη δολοφονία επιχειρηματία και παράγοντα του ποδοσφαίρου. Μέσα σε λίγες μέρες εκτελέστηκαν εν ψυχρώ οι πρόεδροι του ΠΑΟΚ αρχικά και τώρα του Ηρακλή. Ο ιατροδικαστής Ματθαίος Παλαπάνης δεν χρειάστηκε παρά λίγα λεπτά για να εξετάσει τη σορό του Θανάση Χιώτη, και βγαίνοντας από το νεκροτομείο είπε με απόλυτη σιγουριά στον αρχηγό: «Η σφαίρα τον βρήκε στον σβέρκο και πέρασε από μπροστά. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Μόνο ένας έμπειρος εκτελεστής και σκοπευτής μπορούσε να το πετύχει».