prodimosieysi papageorgiou

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Σόλωνα Παπαγεωργίου «Ονειρεύομαι πίνακες», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Στίξις.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ονειρεύομαι πίνακες

Το αδύναμο πλάσμα με το πάλλευκο κεφάλι, το καβουρντισμένο σώμα και τα σκελετωμένα χέρια αφήνει πίσω του χαλάσματα, μια πόλη τσακισμένη από κάποια ανεξιχνίαστη βιβλική καταστροφή. Η καταστροφή στα Σόδομα, στα Γόμορα; Το πλάσμα – αυτό ευθύνεται άραγε ή είναι θύμα της καταστροφής; Σέρνεται στα τέσσερα ατροφικά του άκρα προς μια τυχαία κατεύθυνση, δίχως επιθυμίες, προθέσεις, συναισθήματα.

Ο ξάδελφος Στάθης εκσφενδόνισε ένα ζαρωμένο πορτοκάλι. Το φρούτο προσέκρουσε στον ώμο μου, μα η βολή είχε ήδη εξασθενίσει στη διαδρομή της, οπότε δεν πόνεσα ιδιαίτερα. «Τι θα γίνει, θα χαζεύεις όλη μέρα; Θα ’ρθεις να με βοηθήσεις;» Δίπλα του η Έλενα ανασκάλευε τη φρουτιέρα. Το δάχτυλό της με τη βέρα ίσα που φαινόταν ανάμεσα στα ροδάκινα. Γράπωσε ένα, μου χαμογέλασε, έπειτα το δάγκωσε. Μια στάλα ζουμί κύλησε από το χείλος της.

Πήγα στην κουζίνα, προς το μέρος τους. Ο απορροφητήρας βούιζε αδιάκοπα. Στη φύση υπάρχουν κουκουβάγιες με πρόσωπο σε σχήμα καρδιάς, κι έπειτα υπάρχουν κάποιες άλλες με αντία σαν κέρατα και με βλέμμα μονίμως θυμωμένο. Τα μικροσκοπικά μάτια του Στάθη παραπέμπουν στο δεύτερο είδος. Οι μαύροι κύκλοι γύρω τους είναι τόσο συμπαγείς, που θυμίζουν κάτι το αλλόκοτο, μαύρα λέπια στην ουρά μιας γοργόνας.

Ο Στάθης και η Έλενα. Ζευγάρι από τα δεκαπέντε. Διδάχτηκαν την ευγενή τέχνη της μαγειρικής από έναν τηλεοπτικό σεφ σε κάποιο σεμινάριο τον περασμένο Οκτώβρη. Η εγγραφή τους στα μαθήματα υπήρξε μια σανίδα σωτηρίας, ένας φάρος για τον γάμο τους, που είχε τελματώσει προσωρινά από τις ατέλειωτες συζητήσεις για την ημέρα του καθενός στη δουλειά, για τη θέση τού τάδε φαγητού στο δείνα ράφι του ψυγείου, από τα τόσα χρόνια στο ίδιο κρεβάτι, χρόνια που τα έζησαν χαϊδεύοντας το ίδιο γυμνό σώμα, βλέποντάς το να μαραζώνει σταδιακά και να ’ναι πιο πλαδαρό, πιο αδύναμο μέρα με τη μέρα.

Ο Στάθης και η Έλενα. Ζευγάρι από τα δεκαπέντε. Διδάχτηκαν την ευγενή τέχνη της μαγειρικής από έναν τηλεοπτικό σεφ σε κάποιο σεμινάριο τον περασμένο Οκτώβρη. Η εγγραφή τους στα μαθήματα υπήρξε μια σανίδα σωτηρίας, ένας φάρος για τον γάμο τους...

Το σεμινάριο έπιασε τόπο. Ο ξάδελφός μου χειριζόταν το μαχαίρι σαν επαγγελματίας δολοφόνος ή σαν πάρα πολύ καλός μάγειρας. Έδενε τις σος, τσιγάριζε το κρέας, θρυμμάτιζε χοντρό αλάτι και πιπέρι. Κι όλα αυτά ταυτόχρονα, σαν να είχε ένα επιπλέον ζευγάρι χέρια, όπως η θεά Κάλι.

Το κουτάλι μου χτυπούσε στα τοιχώματα της μικρής γαβάθας, καθώς ανάδευα τη μουστάρδα και το μέλι. Με κάθε χτύπημα κι ένας μικρός ήχος, όπως τα φλιπεράκια στο παρακμάζον εμπορικό κέντρο όπου τρυπώναμε όταν ήμασταν παιδιά. Η Έλενα άφησε τα σερβίτσια στο τραπέζι, έπειτα βούλωσε τα αυτιά με τις παλάμες της ως ένδειξη ενόχλησης. Δίπλα μου ο ξάδελφος αγκομαχούσε με τα μαύρα πνευμόνια του, πάνω από τον νεροχύτη. Το χνότο του χάιδευε τις τρίχες στον αυχένα μου, ορθώνοντάς τες. Από την πέμπτη δημοτικού κάπνιζε ασταμάτητα. Ο εθισμός δεν περιορίστηκε σε αυτόν˙ μεταδόθηκε στην υπόλοιπη οικογένεια σαν ενδημική αρρώστια. Πάντα είχε μια συστάδα με Καρέλια φυλαγμένη για την πάρτη μου. Μου τα έδινε όταν επισκεπτόμασταν το σπίτι της γιαγιάς. Όταν ο πατέρας μου κι η γιαγιά έφευγαν από το σαλόνι για να τοποθετήσουν τα χάπια της στη θήκη με την ημερήσια ένδειξη, ο ξάδελφος έβαζε τα τσιγάρα στην τσέπη μου.

Ο Στάθης τελείωσε το μαγείρεμα την ίδια στιγμή που ακούστηκε το θυροτηλέφωνο.

«Πήγαινε να ανοίξεις».

solon exofΗ Έλενα υπάκουσε. Το ασανσέρ ανέβηκε στον όροφό μας. Από την τρίφυλλη πόρτα τηλεσκοπικού ανοίγματος εμφανίστηκε η Κατερίνα – με τις μαύρες μπούκλες της να κυματίζουν, τα στραβά δόντια της να πετάγονται και τα χέρια της να απλώνονται προς εμάς. Αγκάλιασε την Έλενα, αγκάλιασε κι εμένα και μπήκε στο σπίτι. Ο Στάθης άφησε κάτω το μαχαίρι, έκανε μια υποτυπώδη προσπάθεια να σκουπίσει τα κόκκινά του χέρια. Σήκωσε την αδελφή του στον αέρα κι οι δυο τους έκαναν μια σβούρα γύρω γύρω. Η Έλενα δυσανασχέτησε, τα κιτρινισμένα δάχτυλά της πίεσαν το τσιγάρο κι εκτόξευσαν την καύτρα στην παπουτσοθήκη.

«Ο Αργύρης έρχεται, προσπαθεί να παρκάρει. Δεν βρίσκεις εύκολα πάρκινγκ στο Παγκράτι». Ο σύζυγος της Κατερίνας, ο Αργύρης, κατέφτασε έπειτα από μερικά λεπτά. Στάθηκε απέναντί μας, με τις φαρδιές του πλάτες και το προσποιητό του χαμόγελο κι εκείνη την ουλή στο μέτωπο, την ουλή που φτάνει ως το δεξί του φρύδι και το διασχίζει κόβοντάς το στα δύο.

Μου έσφιξε το χέρι. «Νωρίς νωρίς μας ήρθες αυτήν τη φορά» είπε, προφανώς αναφερόμενος στην κακή συνήθεια που είχα να φτάνω τελευταίος στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, κοντά στη λήξη τους. Δεν μπήκε καν στον κόπο να κρύψει την κακεντρέχειά του. «Μένω εδώ προσωρινά» του υπενθύμισα, κι εκείνος σήκωσε το δεξί, το κομμένο φρύδι, σαν να άκουγε για πρώτη φορά αυτήν την πληροφορία. Πήρε μια καρέκλα, προσγειώθηκε πάνω της. Η Κατερίνα κάθισε δίπλα του, έφερε την παλάμη της στο τριχωτό του χέρι, το χάιδεψε.

Ο Στάθης διάλεξε την καρέκλα στην κεφαλή του τραπεζιού, η σύζυγός του κάθισε στη διπλανή. Εκείνος σφράγισε τα βλέφαρά του, ανακοίνωσε πως είχε φτάσει επιτέλους η ώρα της προσευχής. Βλέποντας την υπόλοιπη οικογένεια να μιμείται τις κινήσεις του, αποφάσισα να συμμετάσχω στο εθιμοτυπικό. Κάποτε είχα απαρνηθεί την πίστη μου, όταν ήμουν μικρός. Όταν φίλησα για πρώτη φορά κοριτσίστικο στήθος, αντιλήφθηκα πως ήρθαμε στη ζωή για να μοιράζουμε μόνο φιλιά σε στήθη, να αισθανόμαστε τα όργανά μας να συσπώνται μέσα μας, να ακούμε τον άνεμο να ουρλιάζει, να δακρύζουμε από την ανοιξιάτικη γύρη. Παλαιότερα πίστευα πως είμαστε πλάσματα των αισθήσεων, τώρα καταφεύγω στην προσευχή. Παλαιότερα πίστευα πως δεν υπάρχει νόημα στη ζωή, τώρα πασχίζω να το βρω, προσεύχομαι να υπάρχει.

[…]

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βραβευμένο θεατρικό του Γιώργου Μπουρονίκου «Με στέβια και αγαύη», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΖΕΝΙΕ: Συγγνώμη που θα ρωτήσω: Παιδιά δεν έχε...

«Εγώ, ο άλλος»
της Έλενας Σαλιγκάρα (προδημοσίευση)

«Εγώ, ο άλλος»
της Έλενας Σαλιγκάρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Έλενας Σαλιγκάρα «Εγώ, ο άλλος», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Αν έλεγα πως εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα καλά, θα ήταν ψέμα. Όχι πως τ...

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Γιάννη Ζευγώλη «Η απόδραση της τελείας», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Σας μάζεψα, αγαπημένα μου σημεία, όλα εδώ για να σας ανακοινώσω την ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Πώς έφτασε το Ιράν ως εδώ; – Διαβάσαμε το πολυσυλλεκτικό γκράφικ νόβελ «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», σε επιμέλεια Μαρζάν Σατραπί

Πώς έφτασε το Ιράν ως εδώ; – Διαβάσαμε το πολυσυλλεκτικό γκράφικ νόβελ «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», σε επιμέλεια Μαρζάν Σατραπί

Το συλλογικό graphic novel «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» (μτφρ. Στεφανία Γεωργάκη, εκδ. Επόμενος Σταθμός), υπό τη διεύθυνση της Μαρζάν Σατραπί, μια πολυσυλλεκτική καταγραφή της κατάστασης στο Ιράν σήμερα, εστιάζει στην ασφυκτική ζωή των γυναικών, ενώ αναδεικνύει και άλλες πλευρές του θεοκρατικού καθεστώτος. ...

«Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη/Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη

«Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη/Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη

Η θρυλική πολιτική σάτιρα «Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη/Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας τιμά τ...

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

Για το δοκίμιο εκλαϊκευμένης ιστορίας του Θεόδωρου Παπακώστα «Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» (εκδ. Key Books).

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

Στο δοκίμιο του ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

Προδημοσιεύση αποσπάσματος από το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή «Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ» (μτφρ. Σοφία Τρουλλινού), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Petites Maisons. Μαζί, ένα πολύ προσωπικό βίντεο με τον συγγραφέα στο Σίδνεϊ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Φρήντριχ Ντύρρενματτ [Friedrich Dürrenmatt] «Η κοιλάδα της αταξίας» (σε νέα μτφρ. του Βασίλη Πατέρα, με επίμετρο της Πελαγίας Τσινάρη), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βραβευμένο θεατρικό του Γιώργου Μπουρονίκου «Με στέβια και αγαύη», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΖΕΝΙΕ: Συγγνώμη που θα ρωτήσω: Παιδιά δεν έχε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Ουγκό, Σταντάλ, Αν Μπροντέ, Αραγκόν και Αγκάθα Κρίστι: Πέντε κλασικά «τούβλα», πολυσέλιδα και βαριά, που στηρίζουν το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι μας.

Γράφει η Φανή Χατζή

Πέντε χορταστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, βαρι...

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, φέρνουν ξανά στις πρ...

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας ξεδιπλώνονται, ο παραλογισμός εισβάλλει, οι «απλοί» άνθρωποι παλεύουν κόντρα στις εξελίξεις, τους Άλλους και τους ίδιους τους εαυτούς τους – αυτά και πολλά ακόμα συναντάμε σε οκτώ μυθιστορήματα από Έλληνες συγγραφείς που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ