Δέκα καλοκαίρια πηγαίναμε στην κατασκήνωση, όλοι μαζί στην ίδια ομάδα, τους Ιχνηλάτες. Ξεκινήσαμε στα πέντε μας και κλείναμε πια τα δεκαπέντε.
Διήγημα της Ρένας Σαμαρά-Μάινα
Δέκα καλοκαίρια πηγαίναμε στην κατασκήνωση, όλοι μαζί στην ίδια ομάδα, τους Ιχνηλάτες. Ξεκινήσαμε στα πέντε μας και κλείναμε πια τα δεκαπέντε. Κάθε χρόνο στο τέλος της περιόδου ο κυρ- Θόδωρος, ο επιστάτης, μας έβαζε να καθαρίζουμε την τεράστια παραλία απ’ ό,τι άφηναν όλο το καλοκαίρι οι επισκέπτες. Μερικοί βουτούσαν ακόμα και στη θάλασσα. Τι βγάζαμε, δεν το βάζει ανθρώπου νους. Ο κυρ- Θόδωρος ερχόταν σέρνοντας με κόπο το πόδι του στην άμμο πάντα στο τέλος της επιχείρησης και πριν βάλουμε τα ευρήματα σε μεγάλες μαύρες σακούλες, ξεχώριζε από το σωρό μόνο τα παπούτσια. Σαγιονάρες, πέδιλα, παπουτσάκια θαλάσσης, αθλητικά. Όλα μονά. Όλα δίχως ταίρι. Την τελευταία μέρα τα έδενε μεταξύ τους με τρίχινο σχοινί, τα φόρτωνε σ’ ένα παλιό τρίκυκλο, μας αποχαιρετούσε κι έπαιρνε τον δρόμο για το σπίτι του, που έλεγαν πως ήταν στη μέση του πουθενά, μακριά από την παραλία και στην αντίθετη κατεύθυνση από την πόλη. Πάντα μέναμε με την απορία τι έκανε τόσα ορφανά παπούτσια αυτός ο άνθρωπος.
Μα εκείνο το καλοκαίρι ξέροντας πως θα ήταν το τελευταίο μας στην κατασκήνωση αποφασίσαμε να λύσουμε το μυστήριο. Απομεσήμερο πήραμε τη στράτα για τα λημέρια του. Περπατούσαμε ώρα στο λιοπύρι το δύσκολο χωματόδρομο δίπλα στα χέρσα χωράφια. Ξαφνικά στη μέση του πουθενά είδαμε το πιο αλλόκοτο δέντρο του κόσμου. Από τα κλαδιά του κρέμονταν δεκάδες πολύχρωμα παπούτσια, μικρά και μεγάλα, αταίριαστα μα τόσο αρμονικά ταυτόχρονα, και στις ρίζες του είχε μια σκαλιστή επιγραφή. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΣΑΝΔΑΛΟΥΣ. Ο κυρ-Θόδωρος στηριγμένος σε μια πατερίτσα κι έχοντας αφήσει το τεχνητό του πόδι στο πλάι κρεμούσε ένα ακόμα παπούτσι τη στιγμή που πλησιάσαμε. Για να μην ξεχνάμε τους χωλούς, είπε χαμογελώντας.
Είκοσι χρόνια μετά, κάθε καλοκαίρι μαζί με τα παιδιά μας κρεμάμε ακόμα στο δέντρο παπούτσια στη μνήμη του και λέμε την ιστορία του.
Info
Η Ρένα Σαμαρά-Μάινα γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1969. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Ζει κι εργάζεται στην Κομοτηνή. Κείμενα της έχουν δημοσιευτεί σε ιστοσελίδες και στον τοπικό τύπο. Είναι η οργανώτρια και συντονίστρια στης Λέσχης Φιλαναγνωσίας Κομοτηνής. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία.
***
ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ
Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται διηγήματα (κείμενα μυθοπλασίας) στην ελληνική γλώσσα τα οποία μέχρι τη στιγμή της αποστολής τους δεν έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή οπουδήποτε στο διαδίκτυο. Τα διηγήματα αποστέλλονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση edit@bookpress.gr. Στην περίπτωση που το διήγημα επιλέγεται για να δημοσιευτεί, και μόνο σε αυτή, θα επικοινωνούμε με τον συγγραφέα το αργότερο μέσα σε 20 μέρες από την αποστολή του διηγήματος και θα τον ενημερώνουμε για το χρόνο της επικείμενης δημοσίευσης. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καμιά επιπλέον επικοινωνία δεν θα πρέπει να αναμένεται και ο συγγραφέας επαναποκτά αυτομάτως την κυριότητα του κειμένου του. Τα προς δημοσίευση διηγήματα ενδέχεται να υποστούν γλωσσική επιμέλεια.