Μετά την επιτυχία των δύο πρώτων βιβλίων του, ο Άλεξ Μιχαηλίδης επιστρέφει με ένα νέο μυθιστόρημα από το οποίο δεν λείπει η Ελλάδα. Το «Μένος» (μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Διόπτρα) αναμενόταν εδώ και καιρό από τους πιστούς αναγνώστες του ανά τον κόσμο.
Γράφει ο Λεωνίδας Καλούσης
Ανέβηκε στην κορυφή της λίστας των ευπώλητων της εφημερίδας New York Times. Το καινούργιο του βιβλίο εισήλθε στην ιδιότυπη κατηγορία των περισσότερο αναμενόμενων βιβλίων του 2024 από τουλάχιστον τέσσερα ξένα Μέσα.
Εφημερίδες και ιστοσελίδες που ασχολούνται με το βιβλίο του ζητούν συνεχώς συνεντεύξεις. Σημαντικά ινστιτούτα τον καλούν για διαλέξεις. Οι κριτικές στο Goodreads (παρά την όποια επιφανειακότητά τους) τον ραίνουν με εγκώμια.
Αν είχε κάποια αμφιβολία ο Άλεξ Μιχαηλίδης πως με τρία μόλις βιβλία στο ενεργητικό του δεν έχει καταφέρει να πιάσει το σφυγμό του λογοτεχνικού κόσμου και των αναγνωστών, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσει.
Οι κριτικές
Ίσως είναι θέμα χαρακτήρα ή μενταλιτέ, ωστόσο στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 2021 στην Book Press είχε παραδεχθεί πως δίνει βαρύτητα σ΄ αυτά που γράφονται για τα βιβλία του και ότι μια άσχημη κριτική μπορεί να του χαλάσει την ημέρα. Προφανώς, δεν «έχασε» πολλές μέρες της ζωής του. Οι κριτικές που λαμβάνει για τα βιβλία του είναι -αν μη τι άλλο- εντυπωσιακές.
Αυτή τη στιγμή βιώνει την εδραιωμένη φήμη του και έχει μια κάποια περισσότερη απαντοχή για θετικές κρίσεις, καθώς μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο μυθιστόρημά του με τον αρχαιοπρεπή τίτλο To μένος (μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Διόπτρα).
Η Ελλάδα στο νέο του βιβλίο
Η Ελλάδα είναι πάλι παρούσα, καθώς το βασικό setting του βιβλίου είναι ένα ιδιωτικό νησί στη χώρα μας όπου μια εκθαμβωτικά όμορφη Βρετανίδα σταρ του κινηματογράφου δεξιώνεται κάποιους φίλους, γνωστούς, αλλά και… εχθρούς της.
Αίφνης, ο καιρός χαλάει με αποτέλεσμα το νησί να γίνεται σαν κελί, μέσα στο οποίο θα βρεθεί και ένας νεκρός. Αφηγητής της ιστορίας είναι ο θεατρικός συγγραφέας Έλιοτ Τσέις, ο οποίος όμως συχνά πυκνά μάς δηλώνει πως είναι εντελώς αναξιόπιστος εντείνοντας ακόμη περισσότερο το σκοτάδι γύρω από την πλοκή.
Είναι από τα βιβλία που δεν σε αναγκάζει να σταθείς στο ποιος έκανε τελικά τον φόνο και γιατί, καθώς σε περιζώνει το κλίμα μέσα στο οποίο τοποθετεί τους ήρωές του ο Μιχαηλίδης. Γίνεται, όμως, ένας συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας να ενδιαφέρεται περισσότερο για το ύφος και λιγότερο για τη δράση;
Οι αγαπημένοι του συγγραφείς
Καλό είναι να επικαλεστούμε ξανά τα δικά του λόγια στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Κυριάκο Αθανασιάδη: «Για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ να διαβάζω περισσότερο συγγραφείς σαν τον Χένρι Τζέιμς, τη Μάργκαρετ Άτγουντ, τον Ίβλιν Γουό — πεζογράφους που θα έλεγε κανείς πως δεν έχουν να κάνουν με το πεδίο ενδιαφερόντων ενός συγγραφέα θρίλερ μυθιστορημάτων. Ειλικρινά, μου αρέσει να προσεγγίζω την καλή πρόζα πολύ περισσότερο από όσο την πλοκή ενός θρίλερ. Με ενδιαφέρει να εξελιχθώ σαν συγγραφέας, και να γίνω ένας καλός στυλίστας. Αυτή είναι η κύρια μέριμνά μου το παρόν διάστημα».
O Άλεξ Μιχαηλίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στην Αγγλική Λογοτεχνία από το Trinity College του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, καθώς και μεταπτυχιακού στη Σεναριογραφία από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες. Η Σιωπηλή ασθενής, το πρώτο του μυθιστόρημα, βρέθηκε στο #1 στη λίστα με τα best sellers των New York Times και έχει πουλήσει περισσότερα από 7,5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Τα δικαιώματα έχουν πουληθεί σε 52 χώρες και το βιβλίο πρόκειται να γίνει ταινία από την εταιρεία παραγωγής Plan B. Οι Κόρες, το δεύτερο μυθιστόρημά του, ήταν στη λίστα με τα best sellers των New York Times και των Sunday Times και θα μεταφερθεί στη μικρή οθόνη από την Miramax Television και την Stone Village. (στην κεντρική εικόνα, ο συγγραφέας, αριστερά, με τον εκδότη του στην Ελλάδα, Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, των εκδόσεων Διόπτρα. |
Τίποτα πιο σαφές απ΄αυτό. Ο Μιχαηλίδης, τόσο στη Σιωπηλή Ασθενή (μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Διόπτρα), το πρώτο μυθιστόρημά του, όσο και στις Κόρες ((μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Διόπτρα), περισσότερο διατράνωσε τη θέλησή του να γράψει καλή λογοτεχνία που να στηρίζεται σε εδραίους χαρακτήρες και καλογραμμένες σκηνές.
Ουδόλως κόλλησε από το γνωστό άγχος που πιάνει τους περισσότερους συγγραφείς ασυνομικής λογοτεχνίας να τα πουν όλα με ένταση και αγριότητα, έτσι ώστε το βιβλίο τους να μην κάνει «κοιλιά» και να μην χάσουν τους ρέκτες του είδους που ζητούν δράση, δράση και περισσότερη δράση.
Το πατρονάρισμα
Ο Μιχαηλίδης δείχνει να μην ενδιαφέρεται να πατρονάρει τους αναγνώστες του οδηγώντας τους προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση (φευ, την ίδια πάνω κάτω που στην οποία οδηγούνται όλα τα βιβλία του είδους).
Δεν διστάζει να κάνει εξαρχής spoiler. Η πρώτη φάση στο Μένος είναι η εξής: «Αυτή είναι η ιστορία ενός φόνου». Αυτοϋπονόμευση ή μήπως μια στρατηγική εκδίπλωσης ενός άλλου συγγραφικού σκοπού που ξεπερνάει το προφανές (βλ. βρες τον δολοφόνο).
Ο Μιχαηλίδης είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση συγγραφέα. Ερχόμενος από την Κύπρο, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Αγγλική Λογοτεχνία στο Κολέγιο Τrinity, στη συνέχεια ακολούθησε το δρόμο του σεναρίου στο American Film Institute στο Λος Άντζελες (ναι, γιατί οι διάλογοι στα βιβλία του είναι καλοσυγκερασμένοι) και πολύ νωρίς είδε να τα βιβλία του να έχουν μαζική απήχηση.
Θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να ζει στο Λονδίνο ή τη Νέα Υόρκη και να μελετάει τις επόμενες κινήσεις του με την εμβρίθεια ενός μυρμηγκιού της λογοτεχνίας που συλλέγει πράγματα για το μέλλον. Ο ίδιος προτίμησε να αφήσει το βροχερό Λονδίνο και να επιστρέψει στην Κύπρο. Πράξη αντίστασης; Μπορεί. Είπαμε, είναι περίεργη περίπτωση ο Μιχαηλίδης.
Παρεμπιπτόντως, με αφορμή την έκδοση του νέου του μυθιστορήματος, ο Άλέξ Μιχαηλίδης θα έρθει στην Αθήνα. Η παρουσίαση του «Μένους» θα γίνει τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου (8.30 μ.μ.) στο Public Café Συντάγματος (Καραγιώργη Σερβίας 1) και θα το παρουσιάσουν οι Μάκης Πουνέντης και Πάνος Δημάκης.
Εν συνέχεια, 28 Φεβρουαρίου (7 μ.μ.) θα μεταβεί στη Θεσσαλονίκη. Η παρουσίαση θα γίνει στο βιβλιοπωλείο Κωνσταντινίδης Book & Style (Μητροπόλεως 92). Στην παρουσίαση θα είναι η Σύνθια Σάπικα.