
Η πρώην υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 74 ετών, ύστερα από άνισο αγώνα με τον καρκίνο. Λίγο μετά το θάνατό της, αναρτήθηκε στον λογαριασμό της ένα συγκινητικό κείμενό της, το τελευταίο της.
Επιμέλεια: Book Press
To τελευταίο κείμενο
«Η λέξη που ταιριάζει σε αυτόν τον σύντομο ορίζοντά μου είναι η ανυπαρξία. Δεν περιγράφεται, γιατί είναι ένας ου τόπος, ου χρόνος. Την περασμένη εβδομάδα στη συζήτηση με τον γιατρό κατάλαβα ότι διακόπτουμε τις χημειοθεραπείες, δεν είχαν αποτέλεσμα, και ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Επομένως η ανυπαρξία είναι αυτό που εκφράζει καλύτερα, που διατυπώνει με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτό που έρχεται. Βέβαια όλο το διάστημα, εδώ και έναν χρόνο, μέσα από τη συμπίεση, που διαρκώς μεγαλώνει, τον χρόνο που η κλεψύδρα του αδειάζει, διογκώνεται ο φόβος, που στην αρχή είχε μερικές χαραμάδες, κάποιες ελπίδες, μερικά ίσως πιθανόν, και σιγά σιγά ο φόβος καταλαμβάνει όλον τον υπάρχοντα χρόνο και είναι τόσο απόλυτος που πια δεν φοβάσαι, γιατί δεν υπάρχει μέσα σε αυτό κάτι που να κινείται, να έχει μία ροή. Υπάρχει μόνο αυτό που ζεις και που από τη μία μεριά είναι σκοτεινό και δυσοίωνο, μια δυστοπία, από την άλλη είναι η πραγματική ζωή, αυτό το κάθε μέρα, που το επιμελείσαι, το φροντίζεις. Το φαγητό, το διάβασμα, ο καιρός έξω από το παράθυρο, τα ωραία λουλούδια, οι φίλοι, οι επικοινωνίες οι συζητήσεις, τα ενδιαφέροντα πάνω απ' όλα, η δύναμη των ιδεών που δεν σταματάει να υπάρχει και που καταφέρνει να εξακτινωθεί πέρα από χρόνο. Επομένως υπάρχουν οι δύο πλευρές και η ζωή είναι αυτή που κερδίζει την καθημερινότητα, οπότε αυτός ο συμπαγής όγκος του φόβου μένει εκεί, παγωμένος και παγιωμένος και σου επιτρέπει να ζήσεις αυτό που ζεις. Πιο πέρα, σηκώνοντας το βλέμμα, η ανυπαρξία είναι το πιο ρεαλιστικό… Είναι λίγο αστείο βέβαια, καμία ανυπαρξία δεν είναι ρεαλιστική, παρά μόνο άμα τη βλέπεις απ' έξω και εγώ τη βλέπω από πολύ κοντά πια».
Σύντομο βιογραφικό
Η Μυρσίνη Ζορμπά διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Αύγουστος 2018-Ιούλιος 2019), ευρωβουλευτής (2000-2004) και πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1995-1999). Ηταν επίσης πρόεδρος του ΔΣ της εθελοντικής οργάνωσης «Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού» από το 2004 έως το 2016.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1968-1972), ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης La Sapienza (υπότροφος της Ιταλικής Κυβέρνησης). Η διδακτορική της διατριβή έχει τίτλο «Η κρατική πολιτική για το βιβλίο» (Πάντειον Πανεπιστήμιο, 1992). Δίδαξε θεωρία και πολιτική του πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1992-1995 και 2005-2007) και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (2006-2012) και διετέλεσε διευθύντρια του Βιομηχανικού Μουσείου Σύρου (2008-2009).
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε μέλος του ΠΑΜ, της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων (1970-1973). Μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού μετά τη Μεταπολίτευση, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ 1987) και της κίνησης πολιτών «Πολιτεία». Το 2000-2004 εξελέγη μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συμμετείχε στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα. Το χρονικό διάστημα 2009-2015 διετέλεσε Διευθύντρια του πολιτικού γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Υπήρξε συνεκδότρια του εκδοτικού οίκου Οδυσσέας (1973), διηύθυνε τη μαρξιστική και πανεπιστημιακή σειρά βιβλίων και, στη συνέχεια, τη λογοτεχνική και τη σειρά βιβλίων για παιδιά. Στη δεκαετία 1970-80 μετέφρασε μεγάλο αριθμό έργων των θεωρητικών του δυτικού μαρξισμού στα ελληνικά (μεταξύ των οποίων A. Gramsci, P. Togliatti, κ.ά.) καθώς και τη μνημειώδη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Μάριο Βίττι (Οδυσσέας 1978).
Οι δημοσιεύσεις της Μυρσίνης Ζορμπά περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: «Βιβλιοθήκες και συγγράμματα στο ελληνικό πανεπιστήμιο» (1991), «Κρατική πολιτική για το βιβλίο» (Οδυσσέας, 1994), «Κασσαβέτεια: Το χρονικό μιας βιβλιοθήκης στη φυλακή ανηλίκων» (συλλογικός τόμος, ΕΚΕΒΙ, 1998), «Βιβλίο και μέσα μαζικής επικοινωνίας» (ανάτυπο συνεδρίου, ΕΚΕΒΙ & Πάντειο Πανεπιστήμιο, 1998), «Η αναγνωστική συμπεριφορά του ελληνικού πληθυσμού» (συλλογικός τόμος, ΕΚΕΒΙ, 1999), «Από τα Εξάρχεια στις Βρυξέλλες» (Οδυσσέας, 2004), «Πολιτική του πολιτισμού» (Εκδόσεις Πατάκη, 2014), βιβλίο που διδάσκεται σε μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά τμήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, «Ανδρέας Παπανδρέου: Πολιτισμικό πορτρέτο» (Πεδίο, 2019).
Επίσης, «Culture as a Mirror of Crisis: Representations, Solidarity, Resilience and Paradigm Shift» στο K. Botanova et. (eds) «Culturescapes Greece», Christoph Merian Verlag, 2017. «Αόρατες πόλεις: Πρακτικές αστικής αλληλεγγύης με την αξιοποίηση αφανών και υποτιμημένων πόρων» στο «Πρακτικές αστικής αλληλεγγύης», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας, 2016. «La culture comme politique publique», στο Ph. Poirrier (ed.) «La politique culturelle en Europe apres la 2me Guerre Mondiale», La documentation Francaise 2011. «Ηγεμονία και μετα-ηγεμονία στις πολιτισμικές σπουδές», στον συλλογικό τόμο Γ. Βούλγαρης (επιμ.), «Στα μονοπάτια του Αντόνιο Γκράμσι: Πολιτική και πολιτισμός από το έθνος-κράτος στην παγκοσμιοποίηση», Θεμέλιο 2010. «Conceptualizing Greek Cultural Policy», στο «International Journal of Cultural Policy», 3: 2009. «Ανδρέας Παπανδρέου: πολιτιστικό προφίλ», στον συλλογικό τόμο «Ανδρέας Παπανδρέου», Ελληνικά Γράμματα, 2005. «Η Μελίνα Μερκούρη και η πολιτισμική πολιτική» στο «Λεξικό της δεκαετίας του '80», Το Πέρασμα, 2010. «Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης» στο «Λεξικό της δεκαετίας του '80», Το Πέρασμα, 2010. «Le Livre en Grece apres la Deuxieme Guerre Mondiale», στο «Dictionnaire encyclopedique du livre et de l' edition», Paris, Electre 2005.
Είχε γράψει άρθρα και επιφυλλίδες σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικά με την πολιτική της Κοινότητας για το βιβλίο, το μέλλον της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης, την πολιτιστική αναμόρφωση της πολιτικής, την πολιτική για την παιδική ηλικία, τον Συνήγορο του παιδιού, την ευρωπαϊκή πολιτική για την έρευνα και τον πολιτισμό (εφημερίδες «Νέα», «Το Βήμα», «Αυγή», «Εφημερίδα των Συντακτών», περιοδικά «Μεταρρύθμιση», «Athens Voice» και «Χρόνος»).