«Αποτοξινωθείτε από τις κακές ιστορίες»: 13 συγγραφικές συμβουλές του Νιλ Γκέιμαν

Ακολουθούν οι δεκατρείς χρήσιμες συγγραφικές συμβουλές του Νιλ Γκέιμαν, αποσπάσματα από το διαδικτυακό masterclass του.

1. Όταν γράφεις μυθοπλασία, λες την αλήθεια μέσω ψεμάτων

Οι ιστορίες μυθοπλασίας συγκαταλέγονται στις πιο ενδιαφέρουσες εφευρέσεις του ανθρώπινου γένους… Οι ιστορίες είναι μέρος του εαυτού μας, μεταφέρουμε την αλήθεια με ιστορίες, κάτι που είναι η πιο ένδοξη, η πιο σπουδαία αντίφαση που θα μπορούσε να υπάρξει. Αυτό που εννοώ είναι πως χρησιμοποιούμε ψέματα, χρησιμοποιούμε αξιομνημόνευτα ψέματα, χρησιμοποιούμε ανθρώπους που δεν υπήρξαν ποτέ, χρησιμοποιούμε πράγματα που δεν συνέβησαν σε αυτούς τους ανθρώπους σε μέρη που δεν υπάρχουν καν, τα χρησιμοποιούμε όλα αυτά για να πούμε αλήθειες ο ένας στον άλλον, για να πούμε αλήθειες στα παιδιά μας.

2. Χρειάζεται χρόνος

Η πιο δύσκολη περίοδος ήταν στην αρχή, όταν ήμουν νέος, πολύ νέος συγγραφέας. Έγραψα κάποια διηγήματα και τα έστειλα σε περιοδικά και εκδοτικούς που θα μπορούσαν να τα δημοσιεύσουν, και όλοι μού τα έστειλαν πίσω. Κοίταξα τις ιστορίες που έστελνα και μου επέστρεφαν, που έστελνα και μου επέστρεφαν, και σκέφτηκα: «Εντάξει, ένα από τα δύο ισχύει. Είτε δεν είμαι αρκετά καλός είτε δεν καταλαβαίνω τον κόσμο, υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνω, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μάθω».

3. Με τον καιρό, κάθε ερέθισμα είναι χρήσιμο

Νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό για έναν συγγραφέα να χτίσει ένα βουνό από κομπόστες. Όσα διαβάζετε, όσα γράφετε, όσα ακούτε, όσα άτομα συναντάτε – όλα θα υποστούν μια κομποστοποίηση, θα αποσυντεθούν, και από αυτά εντέλει θα προκύψουν όμορφες ιστορίες.

4. Να μιλάτε για τον εαυτό σας με ειλικρίνεια

Δεν ήμουν πραγματικά διατεθειμένος να πω κάτι αληθινό για τον εαυτό μου. Δεν ήθελα να με κρίνουν. Δεν ήθελα να διαβάσει ο αναγνώστης κάποια ιστορία μου και να μάθει ποιος είμαι ή τι πιστεύω ή να πλησιάσει πολύ κοντά μου. Και συνειδητοποίησα πως αν πρόκειται να γράψεις… τότε πρέπει να είσαι πρόθυμος να περπατήσεις γυμνός στον δρόμο. Πρέπει να μπορείς να φανερώσεις πάρα πολλά για τον εαυτό σου. Πρέπει να είσαι ειλικρινής και να νιώθεις άνετα με αυτό.

5. Παρατηρήστε τις παραξενιές των ανθρώπων γύρω σας

Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο ενδιαφέροντες, πιο παράξενοι, πιο απίθανοι από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσες να σκεφτείς.

6. Μην καθοδηγείτε συνεχώς τους αναγνώστες

Θα προτιμούσα να μην σου επιβάλω κάποιο συναίσθημα. Θα προτιμούσα να σε αφήσω να το αισθανθείς μόνος σου. Θα σου περιγράψω τι έχει συμβεί, και θα σε αφήσω να κλαις επειδή μόλις σκότωσα έναν μονόκερο, όμως δεν θα σου περιγράψω πόσο στενάχωρος ήταν ο θάνατός του. Απλώς θα τον σκοτώσω και θα σου ραγίσω την καρδιά.

7. Αποτοξινωθείτε από τις κακές ιστορίες

Νομίζω πως, όταν είσαι συγγραφέας, και ειδικά όταν είσαι νέος συγγραφέας, η δουλειά σου είναι να βγάζεις από μέσα σου τις λάθος λέξεις, τις λάθος προτάσεις, τις ιστορίες που δεν είναι ακόμα καλές. Όμως ποτέ δεν λες: «Τώρα θα γράψω μια κακή ιστορία. Πρέπει να τη βγάλω από μέσα μου». Δεν λειτουργεί έτσι. Όταν ξεκινάς, νομίζεις πως γράφεις μια καλή ιστορία, νομίζεις πως έχεις μια υπέροχη ιδέα, νομίζεις πως είναι αρκετά καλή -και μπορεί πράγματι να είναι-, όμως το πιο σημαντικό είναι ότι την έχεις βγάλει από μέσα σου.

8. Πρέπει να βρείτε την ιδιοφωνία σας

Αφού γράψετε δέκα χιλιάδες λέξεις, τριάντα χιλιάδες λέξεις, εξήντα χιλιάδες λέξεις, εκατόν πενήντα χιλιάδες λέξεις, ένα εκατομμύριο λέξεις, τότε θα αποκτήσετε τη συγγραφική φωνή σας, και αυτό είναι κάτι το αναπόφευκτο.

9. Οι καλοί χαρακτήρες θέλουν, επιθυμούν

Όλα έχουν να κάνουν με τις επιθυμίες μας. Όλα συμβαίνουν επειδή επιθυμούμε. Και μια ιστορία προχωράει επειδή οι χαρακτήρες θέλουν διαφορετικά πράγματα, κι αυτά τα πράγματα ακυρώνουν το ένα το άλλο. Οπότε, κάθε φορά που ένας χαρακτήρας θέλει κάτι, και ένας άλλος χαρακτήρας θέλει κάτι ακριβώς αντίθετο, και συγκρούονται, κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, γεννιέται μια ιστορία.

10. Οι χαρακτήρες σας πρέπει να φορούν «αστεία καπέλα»

Όταν έχεις πολλούς χαρακτήρες να τριγυρνούν σε μια ιστορία, τότε πρέπει να βοηθήσεις τον αναγνώστη σου… Ένας από τους αγαπημένους μου τρόπους να βοηθώ είναι η μέθοδος των «αστείων καπέλων»… Δίνεις στον χαρακτήρα σου κάτι που τον κάνει να διαφέρει από οποιονδήποτε άλλο χαρακτήρα του βιβλίου.

11. Οι αυτοσχεδιασμοί είναι σημαντικοί, αρκεί να μην τους αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης

Όταν γράφετε το δεύτερο προσχέδιο μιας ιστορίας, πρέπει να φαίνεται στο κείμενό σας πως γνωρίζατε εξαρχής όλη την ιστορία, ακόμα κι αν αυτό δεν ισχύει.

12. Οι συμβουλές είναι χρήσιμες, αλλά ως ένα σημείο

Πρέπει να θυμάστε πως όταν οι αναγνώστες σάς λένε πως κάτι δεν τους αρέσει, τότε έχουν δίκιο. Δεν τους κάθεται καλά, και αυτή είναι μια απίστευτα σημαντική πληροφορία. Όμως επίσης να θυμάστε πως όταν οι αναγνώστες σάς υποδεικνύουν τι πιστεύουν πως κάνατε λάθος και πώς πρέπει να το διορθώσετε, τότε σχεδόν πάντα έχουν άδικο. Αν προσπαθήσετε να διορθώσετε τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο, θα καταλήξετε να γράφετε τη δική τους ιστορία, ενώ θα έπρεπε να γράφετε τη δική σας.

13. Η έρευνα είναι σημαντική, αλλά ως ένα σημείο

Να σκέφτεσαι όπως ένας διαρρήκτης. Θα σπάσεις το τζάμι με ένα τούβλο, μετά θα βάλεις το χέρι σου μέσα και θα αρπάξεις ό,τι χρειάζεσαι και θα τρέξεις μακριά και θα το χρησιμοποιήσεις, γιατί πίστεψέ με, δεν χρειάζεται να περάσεις δέκα ολόκληρα χρόνια κάνοντας έρευνα για τους κανόνες συμπεριφοράς στα βρετανικά δημόσια σχολεία της δεκαετίας του 1870 ώστε να γράψεις μια καλή ιστορία.

Βρείτε τα βιβλία του συγγραφέα εδώ.