AVATAR 728

Το Avatar: The way of water αποδεικνύει ότι όσο εκπληκτικό κι αν είναι το οπτικό θέαμα, ένα κακό σενάριο οδηγεί πάντα σε μια κακή ταινία.

Γράφει ο Αντώνης Κάπας

Δεκατρία χρόνια μετά την πρώτη προβολή του blockbuster επιστημονικής φαντασίας, Avatar, ο Τζέιμς Κάμερον [James Cameron] επιστρέφει στην Πανδώρα δίνοντας μας το πολυαναμενόμενο (και κατά τα φαινόμενα πρώτο από μια σειρά πολλών ακόμα) σήκουελ, Avatar: The way of water. Πρόκειται για μια παραγωγή στην οποία είχανε επενδυθεί απίστευτα υψηλές προσδοκίες τις οποίες μεγέθυναν τα πολλά χρόνια που μεσολάβησαν ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη ταινία του franchise.

Οι Άνθρωποι του Ουρανού επιστρέφουν στην Πανδώρα

Η ταινία διαδραματίζεται πάνω από μια δεκαετία αργότερα από το τέλος της πρώτης, όπου βλέπουμε ότι ο πρωταγωνιστής Τζέικ Σάλι (Sam Worthington) έχει πλέον αποκτήσει οικογένεια με πολλά παιδιά, και ζει τη ζωή του ευτυχισμένος με τη φυλή του. Ώσπου μια μέρα οι άνθρωποι (Οι Άνθρωποι του Ουρανού) επιστρέφουν στην Πανδώρα και κηρύσσουν ξανά πόλεμο στους Νάβι, αναγκάζοντας τον Τζέικ να διοικήσει τον λαό του και να αντισταθεί για άλλη μια φορά. Μέχρι που η εμφάνιση ενός παλιού εχθρού (Stephen Lang) τον οδηγεί να αφήσει το δάσος και να αναζητήσει άσυλο μαζί με την οικογένεια του σε μια παραθαλάσσια φυλή Νάβι.

Είναι σχεδόν δυσάρεστο να σκέφτεται κάνεις τον απίστευτο κόπο που έχει δοθεί στα ειδικά εφέ αυτής της ταινίας, και βέβαια το κόστος, όταν αυτός ο κόπος χάνεται γρήγορα μέσα στο χάος που είναι το δυσάρεστα κακογραμμένο σενάριο.

Όπως και το πρώτο Avatar, κι αυτή η ταινία βασίζεται σε επαναστατικά οπτικά εφέ. Η απίστευτη λεπτομέρεια στα χαρακτηριστικά των προσώπων, ο ρεαλισμός με τον οποίο αλληλεπιδρά η θάλασσα με τους χαρακτήρες, και η φοβερή δημιουργικότητα της θαλάσσιας πανίδας που έχει σχεδιάσει ο Τζέιμς Κάμερον, συνθέτουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα στην ιστορία των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Είναι σχεδόν δυσάρεστο να σκέφτεται κάνεις τον απίστευτο κόπο που έχει επενδυθεί στα ειδικά εφέ αυτής της ταινίας, και βέβαια το κόστος, όταν αυτός ο κόπος χάνεται γρήγορα μέσα στο χάος ενός δυσάρεστα κακογραμμένου σεναρίου.

AVATAR 728 B

Και μόνο η περιγραφή της πλοκής αρκεί για να προβληματίσει τον παρατηρητικό θεατή: Για ποιον λόγο η εμφάνιση ενός εχθρού κάνει τον πρωταγωνιστή να νομίζει ότι η θέση του σαν αρχηγός είναι επικίνδυνη για τον πληθυσμό ενός χωριού το οποίο είναι υπό επίθεση εδώ και χρόνια; Γιατί είναι τόσο σημαντικό για τους ανθρώπους να εξοντώσουν ένα εχθρό ο οποίος έχει φύγει από το κύριο πεδίο μάχης; Και για ποιον λόγο να στείλουν τον «αναστημένο» συνταγματάρχη ο όποιος είχε αποτύχει παταγωδώς στην τελευταία του αποστολή;

Όλες αυτές οι τρύπες του σεναρίου δεν είναι τίποτα μπροστά στο γεγονός ότι οι θεατές είναι αναγκασμένοι να περάσουν τρεις ώρες παρακολουθώντας μια απόπειρα κατασκευής ενός teen drama ανάμεσα στον πρωταγωνιστή, τα παιδιά του και τους «νταήδες» τους, με την κουραστική χρήση μιας παρωδίας εφηβικού διάλογου, στην οποία, για κάποιο λόγο, η λέξη bro βασιλεύει.

[...] το Avatar: The way of water αποδεικνύει ότι όσο εκπληκτικό κι αν είναι το οπτικό θέαμα, ένα κακό σενάριο οδηγεί πάντα σε μια κακή ταινία.

Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά δεν είναι απλά ακαταλαβίστικα, καθώς μπορείς να εντοπίσεις την προσπάθεια του Κάμερον να σχεδιάσει μια συναισθηματική ιστορία χτίζοντας έναν παραλληλισμό ανάμεσα στον πρωταγωνιστή και τον κακό, όπου και οι δυο χαρακτήρες έχουνε μια δύσκολη σχέση με τον γιο τους. Η υπόθεση αυτή όμως όχι μόνο βρίσκεται σε εντελώς λάθος πλαίσιο, μια και πρόκειται στην ουσία για μια πολεμική ταινία, άλλα αποπροσανατολίζει τον θεατή, ο οποίος δύσκολα θα πειστεί ότι ένας νεαρός θα δενότανε με έναν άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζει καθόλου, αγνοώντας το γεγονός ότι είναι ένας αδίστακτος δολοφόνος, και ότι και μόνο η ανάσα του νεαρότερου γιου του πρωταγωνιστή θα ήταν «ντροπή για την οικογένεια».

Όλο αυτό το αχρείαστα μακροσκελές κομμάτι της ταινίας αποτυγχάνει εντελώς, πράγμα εντυπωσιακό όταν συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για μια απόπειρα χτισίματος ενός τυπικού και όχι ιδιαίτερα πρωτότυπου συναισθηματικού climax.

Εν κατακλείδι, το Avatar: The way of water αποδεικνύει ότι όσο εκπληκτικό κι αν είναι το οπτικό θέαμα, ένα κακό σενάριο οδηγεί πάντα σε μια κακή ταινία.


Info
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Κάμερον
Πρωταγωνιστούν: Κέιτ Γουίνσλετ, Ζόι Σαλντάνα, Σιγκούρνι Γουίβερ, Σαμ Γουόρθινγκτον, Στίβεν Λανγκ

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Ο δάσκαλος αγαπούσε το βωβό σινεμά» του Λάκη Παπαστάθη – Διδάσκω σημαίνει παίρνω την ευθύνη

«Ο δάσκαλος αγαπούσε το βωβό σινεμά» του Λάκη Παπαστάθη – Διδάσκω σημαίνει παίρνω την ευθύνη

Για τη συλλογή κειμένων του Λάκη Παπαστάθη «Ο δάσκαλος αγαπούσε το βωβό σινεμά» (εκδ. Πόλις). Ο Λάκης Παπαστάθης έχει ενισχύσει την αγορά του πολιτισμού με σημαντικά δείγματα δημιουργικής παραγωγής υπό την έννοια της πρωτότυπης, ευρηματικής, ενίοτε αποκλίνουσας από την κοινή αντίληψη, και πάντως επιλεκτικής διαχείρι...

Το άμεσο και πνευματώδες σινεμά του Ερίκ Ρομέρ

Το άμεσο και πνευματώδες σινεμά του Ερίκ Ρομέρ

Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από τον θάνατο του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη την 11η Ιανουαρίου του 2010. «Tο σινεμά του μεγάλου Ρομέρ είναι πνευματώδες και πνευματικό, απλό, κομψό, πίσω από τη λιτότητά του λεπτοδουλεμένο αισθητικά και γεμάτο χάρη, νεανικό, ερωτικό, ανθρώπινο, συγκρατημένα συναισθημα...

«Ένας άντρας που τον έλεγαν Όττο», μια ταινία του Μαρκ Φόρστερ (κριτική)

«Ένας άντρας που τον έλεγαν Όττο», μια ταινία του Μαρκ Φόρστερ (κριτική)

Το ταλέντο του Τομ Χανκς και η ικανότητα του Μαρκ Φόρστερ στην πραγματοποίηση μιας πιστής διασκευής του μυθιστορήματος του Φρέντρικ Μπάκμαν «Ένας άντρας που τον λένε Ούβε» (μτφρ. Γιώργος Μαθόπουλος, εκδ. Κέδρος) επιβεβαιώνουν τη δύναμη της κλασικής συνταγής του απλού, feel good κινηματογράφου.

Γράφει ο ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ημερίδα για την «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη, στα Χανιά

Ημερίδα για την «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη, στα Χανιά

Ο Πανελλήνιος Όμιλος Φίλων του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη διοργανώνει στις 27 Μαρτίου 2023 στο θέατρο ΚΥΔΩΝΙΑ στα Χανιά, ημερίδα με θέμα: Νοούμενα και υπονοούμενα στο θεατρικό έργο «Η Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη. Στην κεντρική εικόνα, φωτογραφία της Λούλας Αναγνωστάκη από τον Σπύρο Στάβερη.

...
«Παράδεισος» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα (προδημοσίευση)

«Παράδεισος» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα [Abdulrazak Gurnah] «Παράδεισος» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά), το οποίο θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πρώτα το αγόρι. Το λέγανε Γ...

Συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία – Με αφορμή το βιβλίο «Μια σύντομη ιστορία της Ρωσίας» του Rodric Braithwaite

Συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία – Με αφορμή το βιβλίο «Μια σύντομη ιστορία της Ρωσίας» του Rodric Braithwaite

Οι εκδόσεις Ψυχογιός διοργανώνουν συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, με αφορμή το βιβλίο του Rodric Braithwaite «Μια Σύντομη Ιστορία της Ρωσίας», απόψε, Πέμπτη 23 Μαρτίου, στο βιβλιοπωλείο LIBER.

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Παράδεισος» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα (προδημοσίευση)

«Παράδεισος» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα [Abdulrazak Gurnah] «Παράδεισος» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά), το οποίο θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πρώτα το αγόρι. Το λέγανε Γ...

«Σε πρώτο ενικό» του Χαρούκι Μουρακάμι (προδημοσίευση)

«Σε πρώτο ενικό» του Χαρούκι Μουρακάμι (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση μέρους διηγήματος από τη συλλογή διηγημάτων του Χαρούκι Μουρακάμι [Haruki Murakami] «Σε πρώτο ενικό» (μτφρ. Βασίλης Κιμούλης), η οποία θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

With the ...

«Η νοσταλγία κι εγώ» της Μάρως Βαμβουνάκη (προδημοσίευση)

«Η νοσταλγία κι εγώ» της Μάρως Βαμβουνάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη «Η νοσταλγία κι εγώ», που θα κυκλοφορήσει στις 24 Μαρτίου από τις εκδόσεις Αρμός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

— Αναρωτιέμαι τι νοσταλγείς;
— …
— Νοσταλγείς κάτι που συνέβη ή κάτι πο...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Στίβεν Κινγκ: 10 αγαπημένα του βιβλία

Στίβεν Κινγκ: 10 αγαπημένα του βιβλία

Σε ανάρτησή του στο Goodreads, με αφορμή τα δέκα χρόνια λειτουργίας της ιστοσελίδας, ο Στίβεν Κινγκ ξεχώρισε δέκα αγαπημένα του βιβλία. Τα έργα του συγγραφέα κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Επιμέλεια: Book Press

...
Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: Τα βιβλία για να κατανοήσουμε την Ιστορία καθώς γράφεται

Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: Τα βιβλία για να κατανοήσουμε την Ιστορία καθώς γράφεται

Σήμερα, 24 Φεβρουαρίου 2023, συμπληρώνεται ένας χρόνος από την έναρξη του πολέμου που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία. Η ελληνική βιβλιογραφία αναπόφευκτα εμπλουτίστηκε από μελέτες και συλλογικούς τόμους, βιβλία στα οποία οι συγγραφείς των κειμένων επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις και ερμηνείες σε γεγονότα και εξελίξε...

Κάρσον ΜακΚάλερς: Τα 10 αγαπημένα της βιβλία

Κάρσον ΜακΚάλερς: Τα 10 αγαπημένα της βιβλία

Η Αμερικανίδα πεζογράφος Κάρσον ΜακΚάλερς [Carson McCullers] είναι μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του λογοτεχνικού «southern gothic». Τα μυθιστορήματά της εκτυλίσσονται στον αμερικανικό Νότο και παρουσιάζουν μοναχικούς, εκκεντρικούς χαρακτήρες που πασχίζουν να συνυπάρξουν με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ