malick 02

Οι ταινίες του Terrence Malick μέσα από το δίπολο Φύση-Άνθρωπος. Φωτογραφία: Η Sissy Spacek από την ταινία “Badlands” (1973).

Του Θόδωρου Σούμα

Ο Τέρενς Μάλικ είχε σπουδάσει φιλοσοφία κι έπειτα δίδαξε κιόλας (Κίρκεγκωρ και Χάιντεγκερ), και αυτό είναι εμφανές σε αρκετά φιλμ του που διακρίνονται για τη στοχαστική διάθεσή τους και την αναζήτηση στο πεδίο της κοσμογονίας (Voyage of Time: Life's Journey2016). Ξεκίνησε με ταινίες σε έντονο ποιητικό και φυσιολατρικό κλίμα, αναδεικνύοντας τον στενό δεσμό του με τη Φύση και την άγρια ζωή, τους αδρά ζωγραφισμένους χαρακτήρες του, τα δράματα και τα ηθικά, ψυχολογικά και υπαρξιακά διλήμματα της ζωής τους. Το Badlands (1973) αφηγείται την πορεία ενός νεαρού, αναφομοίωτου και κυνηγημένου απ' την κοινωνία ζευγαριού· ο άντρας είναι ένας χειρώνακτας, μη αποδεκτός από τον πατέρα της κοπέλας του, ο οποίος, από άρνηση, εξελίσσεται σε δολοφόνο. Οι Ημέρες ευτυχίας (Days of Haeven, 1978), ξανά μέσα στην αμερικανική φύση και στους κάμπους, περιγράφει τη ζωή ενός μοιραίου, ερωτικού τριγώνου, καθώς παρακολουθούμε έναν γαιοκτήμονα με κακή υγεία και δυο εραστές που επιδιώκουν, με το έτσι θέλω, να τον παγιδεύσουν και να τον κληρονομήσουν.

Μετά από τεράστια διακοπή είκοσι χρόνων, ο Τέρενς Μάλικ επιστρέφει στη σκηνοθεσία με το αριστουργηματικό Λεπτή κόκκινη γραμμή (The thin red line1998), που είναι ένα όμορφο και βίαιο, φυσιοκρατικό και λυρικό, ανθρωπιστικό αντιπολεμικό έργο. Αποτελεί μεγαλειώδη, οπτική, ελεύθερη διασκευή του αυτοβιογραφικού, μυθιστορηματικού χρονικού του Αμερικανού συγγραφέα Τζέιμς Τζόουνς (έγραψε το Από εδώ έως την αιωνιότητα, που σκηνοθέτησε ο Φρεντ Τσίνεμαν, με ελληνικό τίτλο Όσο υπάρχουν άνθρωποι). Ο σκηνοθέτης στην αρχή του φιλμ μας δείχνει τον αθώο και ωραίο, ειρηνικό κόσμο του νησιού, έναν χαμένο Παράδεισο, που αργότερα θα γίνει το πεδίο μιας αιματηρής, ανελέητης μάχης. Ο Τέρενς Μάλικ παρουσιάζει τον παραλογισμό του πολέμου, την εσωτερική λογική της αδυσώπητης βίας που τον διατρέχει και που καταστρέφει την προγενέστερη απλή, χαρούμενη και αγνή ζωή του νησιού του νότιου Ειρηνικού, στο οποίο διαδραματίζονται οι σκληρές μάχες της ιστορίας (και της Ιστορίας, μιας που η μάχη εκεί, στο Γκουανταλκανάλ, μεταξύ Αμερικανών και Γιαπωνέζων, συνέβη πραγματικά στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, το 1942).

Ο Τέρενς Μάλικ παρουσιάζει τον παραλογισμό του πολέμου, την εσωτερική λογική της αδυσώπητης βίας που τον διατρέχει και που καταστρέφει την προγενέστερη απλή, χαρούμενη και αγνή ζωή του νησιού του νότιου Ειρηνικού, στο οποίο διαδραματίζονται οι σκληρές μάχες της ιστορίας.

Ο Μάλικ σκηνοθέτησε τέλεια, δυναμικά και συγκινητικά, αυτές τις μάχες, μέσα στη χυμώδη, αιώνια και θεϊκή, πανέμορφη φύση που περιβάλλει τους πολεμιστές. Τις σκηνοθέτησε με μελετημένα και δυνατά πλάνα, άλλοτε κοντινά και άλλοτε κινητικά και θυελλώδη, με την κάμερα να προπορεύεται των επελάσεων των Αμερικανών στρατιωτών καδράροντάς τους να εφορμούν, ή μερικές φορές ακολουθώντας τους, με τράβελινγκ ή πανοραμικά, να παλεύουν και να αλληλοεξοντώνονται μέσα στη γαλήνια, άγρια βλάστηση. Χρησιμοποιεί πλούσιους ήχους και πολλούς εσωτερικούς μονόλογους των πολλών προσώπων του, των στρατιωτών που σκέφτονται, συναισθάνονται, φοβούνται, θλίβονται και κρίνουν τον πόλεμο και τη φρίκη του.

malick 05
Λεπτή κόκκινη γραμμή (1998)
 

Ο Μάλικ ανεβάζει σε πολύ υψηλά επίπεδα το στοχασμό και τη δραματικότητα της ταινίας του επικεντρώνοντας την προσοχή του στα ζητήματα του θανάτου και του φόβου του θανάτου των ευάλωτων ανθρώπων σε κίνδυνο. Η προσέγγισή του έχει ιδιαίτερη αξία γιατί δεν εστιάζει μόνο, με αξιοπρέπεια, στα συναισθήματα των Αμερικανών στρατιωτών αλλά και των Γιαπωνέζων. Στο φιλμ ενυπάρχει έντονα η ηθική διάσταση των πράξεων των μαχητών, καθώς και η θρησκευτική, χριστιανική προσέγγιση από τους ίδιους της πολεμικής δράσης τους, με αυτεπίγνωση. Οι περισσότεροι πιστεύουν στη φιλία, στο φιλότιμο, στην ανδρεία, στην ανθρωπιά, στον Θεό, στον πατριωτισμό, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη προς τους συναγωνιστές τους. Ο συνταγματάρχης τους είναι σκληρότατος κι ανυποχώρητος, θέλει να πετύχει τον στόχο της νίκης με οποιοδήποτε κόστος, ανεξαρτήτως των απωλειών και των μέσων. Παρακολουθούμε τα συναισθήματα, την ψυχολογική κατάστασή τους και τις ενστικτώδεις αντιδράσεις τους. Τις ηθικές αρχές τους, τα ένστικτά τους και την αυτοσυντήρηση, τον αγώνα για επιβίωση. Ο Τέρενς Μάλικ δείχνει τα ίδια, σε πιο περιορισμένο βαθμό, και για τους εχθρούς, τους Ιάπωνες, με πολύ σεβασμό και δικαιοσύνη. 

Ο Μάλικ ξαναγύρισε ταινία μετά από εφτά χρόνια. ποιητικός, αισθαντικός και βυθισμένος στη φύση και στον έρωτα Άγνωστος κόσμος (The New World, 2005) έχει αντιαποικιοκρατικό, οικολογικό περιεχόμενο και είναι ένας ύμνος στη απλή, φυσική ζωή, στην καλοσύνη και στην αγάπηΟι ιθαγενείς της Αμερικής, στη σημερινή Βιρτζίνια, εμποδίζονται να ζήσουν τη ζωή τους και πρέπει να καλουπωθούν από τους πρώτους άποικους σε έναν τρόπο ζωής που δεν τους ταιριάζει και τους σκοτώνει... Το υπέροχο Δένδρο της ζωής (The Tree of Life2011), είναι ένα φιλοσοφημένο και ψυχολογικό-ηθικό, οικογενειακό χρονικό, το έργο για ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια ιδιότυπη οικογένεια με αυταρχικό πατέρα και καλοσυνάτη μητέρα, και που κατόπιν φτιάχνει, θυμάται και ανιχνεύει τη δική του ζωή.

malick 03
Το δέντρο της ζωής (2011)
 

Το To the wonder(Μέχρι το θαύμα2012) είναι μια υπαρξιακή-ποιητική ταινία αναζήτησης της οδού της ζωής, του έρωτα και της πίστης για δυο γυναίκες και δυο άντρες (έναν ελεγκτή των οικολογικών παραβιάσεων και έναν ισπανόφωνο πάστορα που ψάχνει, με αμφιβολίες, τον ρόλο του). Το αρχικό ζευγάρι, ο ωραίος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος επιστήμονας και μια πανέμορφη γυναίκα ουκρανικής καταγωγής, αγαπιέται και τα φτιάχνει στη Γαλλία και κατόπιν έρχεται να ζήσει στην Αμερική. Όλοι, όμως, περιπίπτουν σε βαθειά κρίση και η Ουκρανή καλλονή επιστρέφει στην Ευρώπη... Το Βαλές κούπα (Knight of cups2015) διηγείται ελεύθερα τις υπαρξιακο-ερωτικές αναζητήσεις ενός αποπροσανατολισμένου, μελαγχολικού σεναριογράφου που κινείται σε έναν πολύχρωμο, θεαματικό κόσμο μεταξύ Λος Άντζελες και Λας Βέγκας και προσπαθεί να βρει τον εαυτό του και τον σκοπό της ζωής του ανάμεσα στις ερωμένες και μούσες του.

Το Voyage of Time: Life's Journey (ελληνικός τίτλος Voyage of Time2016) είναι ένα ποιητικο-φιλοσοφικό φιλμ αναζήτησης της ουσίας, της αρχής, της αλήθειας και της κατάληξης, του σκοπού του σύμπαντος και της ζωής, βασισμένο σε απόκοσμες, μαγικές ντοκιμαντερίστικες εικόνες. Μετά το Song to Song(2017) και το Μια κρυφή ζωή (2019) γύρισε το τελευταίο φιλμ του, The last planet (2020), που περιγράφει τη ζωή του Χριστού μέσα από ορισμένες διαφορετικές αφηγήσεις.

Ο ιδεαλιστής Μάλικ ενστερνίζεται έναν γνήσιο ανθρωπισμό, απλώνει ειλικρινά το χέρι στην αγάπη και στη γενναιοδωρία, οι οποίες απορρέουν φυσιολογικά και λογικά στο έργο του από την αληθινή επαφή του με την αγνή κι άδολη φύση και τη ζωή των γήινων όντων.

Η γενική αισθητική του μεγαλόκαρδου Τέρενς Μάλικ χαρακτηρίζεται από καθηλωτική φαντασία και ποιητική ενόραση κι ενατένιση, με φαντασμαγορικά, οπτικά θέματα από τη δική του τοπιογραφία των πεδιάδων και των ανοιχτών οριζόντων, από περιπλανήσεις και διαδρομές, από ελεύθερη αφήγηση, από αυτοσχεδιαστικό στυλ στην ηθοποιία· από ενσυνείδηση κι αναστοχασμό, και από το μεταφυσικό πέταγμα, την εξακόντιση προς την πνευματικότητα, την αναζήτηση του καλού και του Θεού, του επέκεινα, της αρετής και των αξιών της ζωής. Ο ιδεαλιστής Μάλικ ενστερνίζεται έναν γνήσιο ανθρωπισμό, απλώνει ειλικρινά το χέρι στην αγάπη και στη γενναιοδωρία, οι οποίες απορρέουν φυσιολογικά και λογικά στο έργο του από την αληθινή επαφή του με την αγνή κι άδολη φύση και τη ζωή των γήινων όντων.

Το Song to song είναι ένα πανέμορφο και ομιχλώδες ποιητικό φιλμ γύρω από τις ερωτικές σχέσεις που πλέκονται μέσα στην ανθρώπινη, ερωτικο-σεξουαλική διερεύνηση, στα αδιέξοδα, την απογοήτευση, την απελπισία, την υπαρξιακή αναζήτηση νοήματος ή τη διάψευση. Στον κόσμο της ροκ μουσικής και βιομηχανίας, δύο ζευγάρια και δύο τρίγωνα, με τους σπουδαίους Ράιαν Γκόσλινγκ, Ρούνι Μάρα, Μάικλ Φασμπέντερ, Ναταλί Πόρτμαν, Κέιτ Μπλάνσετ, καθοδηγούμενους από τον μάγο Μάλικ, που τους δίνει χώρο για αυτοσχεδιασμό.

«Είναι έντονο. Είναι μια πρόκληση. Σε ανταμοίβει. Είναι αστείο. Είναι τρομακτικό» και «Πάντοτε θέλαμε να ζήσουμε την εμπειρία να συνεργαστούμε με τον Τέρενς Μάλικ. Κάθε μέρα στο γύρισμα ήταν διαφορετική» είπαν οι Φασμπέντερ και Γκόσλινγκ αντίστοιχα.

Στο Song to song (2017), οι ψευδαισθήσεις συγκρούονται με τις προσδοκίες, τις ελπίδες, τη χαρά και την πίκρα. Η ηδονή του σεξ με την υπαρξιακή αγωνία και τη ματαίωση, υπαρξιακή, ψυχολογική ή ερωτική. Χαρά, ερωτική εμμονή και προδοσία... Κάθε τόσο ακούγεται ο εσωτερικός μονόλογος κάποιου από τους χαρακτήρες που εμφανίζονται στη σεκάνς και ξεδιπλώνει τις σκέψεις, τις αμφιβολίες ή τα ψήγματα της κοσμοθεώρησής του. Το ολοκληρούμενο παζλ συναρθρώνει τη φιλοσοφία του Μάλικ για τον έρωτα, τη ζωή, τις ερωτικές σχέσεις, την ηθική αντιμετώπιση των ζητημάτων της ζωής (τι δέον γενέσθαι, αλλά και τι έχει ήδη γίνει). Το έργο του Μάλικ εκπέμπει λόγο περί ηθικής, περί φιλοσοφίας, περί του ανθρώπινου βίου, της δεοντολογίας και των σκοπών του (επιβίωσης και ζωτικών, υπαρξιακών, φιλοσοφικών ή ηθικών σκοπών). 

malick 06
Ο Τέρενς Μάλικ στα γυρίσματα του Days of heaven (1978).
 

Όλα αυτά διαπλέκονται με μια ελκυστική σκηνοθεσία βασισμένη σε ρευστά, ευρυγώνια πλάνα, με κάμερα στο χέρι (στέντικαμ), κομμένα και ραμμένα σε ένα ρέον μοντάζ, λες και οι άνθρωποι πλέουν ή κολυμπούν στο νερό. Υπέροχα διάπλατα ντεκόρ, φωτισμένα άπλετα ή με πολύχρωμα φώτα σαν σε club ή bar τη νύχτα, ωραίοι εξωτερικοί χώροι ενίοτε υπό το φως ανατέλλοντος ή δύοντος ηλίου, όλα με όμορφα, παλ ή έντονα χρώματα. Η ευφάνταστη, επιδέξια και θεαματική, εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Τέρενς Μάλικ μας προσφέρει μια πανδαισία μορφών, προσώπων, σωμάτων, τρεχούμενων νερών, τοπίων και θαλασσών, χρωμάτων και γραμμών...

Ο Τέρενς Μάλικ υιοθετεί, στον κινηματογράφο του, μια αρμονική οπτική, θεματική και προβληματική, ταυτόχρονα ποιητική, μεταφυσική, υπαρξιακή, φιλοσοφική και συχνά κοινωνική.             

Με το Μια κρυφή ζωή (A hidden life2019) ο Τέρενς Μάλικ δημιουργεί μια αντιναζιστική, ποιητική και πολιτική, ειρηνιστική, ανθρωπιστική μυθοπλασία. Δηλαδή μια ταινία με συγκροτημένο και στέρεο, αφηγηματικό σενάριο, μια μυθοπλασία που δεν χάνεται στην ποίηση ή τη μεταφυσική. Το φιλμ διηγείται τον αγώνα και το μαρτύριο ενός νέου, Αυστριακού χριστιανού αγρότη, ο οποίος δεν θέλει να υπηρετήσει στη φασιστική, δολοφονική πολεμική μηχανή των ναζί και γι' αυτό καταδιώκεται σκληρά, μέχρι τον τελικό, τιμωρητικό απαγχονισμό του... Ο κεντρικός ήρωας, ο Φ. Γιεγκερστέτερ, πρόσωπο υπαρκτό, διασχίζει την κοινωνία και τον κόσμο ως μάρτυρας και μελλοντικός άγιος (η καθολική εκκλησία ανακήρυξε τον Αυστριακό, αντιναζιστή μάρτυρα, άγιο). O Μάλικ καταδεικνύει επίσης την εχθρική και συμφεροντολόγο στάση των συγχωριανών του, φοβούμενων τα αντίποινα, και της επίσημης εκκλησίας, η οποία κρατά ουδέτερη στάση, καλύπτοντας ουσιαστικά τους επικίνδυνους φασίστες. Ο σκηνοθέτης εστιάζει στη ζωογόνο σχέση Φύσης και ανθρώπου και στο βασικό, ηθικό και υπαρξιακό θέμα της ανθρώπινης ευθύνης έναντι του κακού, ακόμη και αν το υποστηρίζει η πλειονότητα μιας –αντιδραστικής κι οπισθοδρομικής– κοινωνίας, εδώ της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας του Χίτλερ.

Στο A hidden life(2019), ο Μάλικ χρησιμοποιεί τα δικά του μέσα, σύνδεση ατόμου και Φύσης, υπέροχες εικόνες του πανέμορφου φυσικού περιβάλλοντος και του πώς εντάσσεται και ριζώνει σε αυτό ο άνθρωπος, εσωτερικό μονόλογο, ωραία πλάνα με χρήση ευρυγώνιων φακών που τονίζουν την απεραντοσύνη του σύμπαντος, πλάνα κοντρ-πλονζέ που ατενίζουν τον ουρανό, κινούμενη ελαφριά κάμερα, πλάνα με τις αναμνήσεις του ήρωα και λυρικές και κλασικές μουσικές. Στα πλαίσια της δικής του φιλοσοφικής και ποιητικής ματιάς, ο Τέρενς Μάλικ εντάσσει το δικό του χριστιανικό βλέμμα, ένα βλέμμα προς το Θείο και το καλό, που τα συνδέει με το μεγαλείο και τη ζωτικότητα της πανώριας κι ανυπέρβλητης Φύσης – δημιουργήματος του Θεού κατά τον σκηνοθέτη. Ο Τέρενς Μάλικ υιοθετεί, στον κινηματογράφο του, μια αρμονική οπτική, θεματική και προβληματική, ταυτόχρονα ποιητική, μεταφυσική, υπαρξιακή, φιλοσοφική και συχνά κοινωνική.

* Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΣΟΥΜΑΣ είναι συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου. Τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα «Το ημερολόγιο ενός αδέξιου εραστή» (εκδ. Βακχικόν).

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Adolescence»: Γονείς, δάσκαλοι, ξυπνήστε!

«Adolescence»: Γονείς, δάσκαλοι, ξυπνήστε!

Σκέψεις για τη σειρά τεσσάρων επεισοδίων «Adolescence», που πραγματεύεται τον φόνο ενός 13χρονου κοριτσιού από έναν συμμαθητή της. Τι θα συνέβαινε στη χώρα μας αν τηρούνταν οι ζοφερές αναλογίες;

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

...
Μίκαελ Χάνεκε: Μια επισκόπηση στο τηλεοπτικό και κινηματογραφικό έργο του με αφορμή το αφιέρωμα στο Cinobo

Μίκαελ Χάνεκε: Μια επισκόπηση στο τηλεοπτικό και κινηματογραφικό έργο του με αφορμή το αφιέρωμα στο Cinobo

Σύντομα κριτικά σημειώματα για τις ταινίες του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μίκαελ Χάνεκε (Michael Haneke), που φιλοξενούνται στην ελληνική πλατφόρμα streaming του Cinobo. Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από το «Funny games» (1997). 

Γράφει ο Θόδωρος...

Adolescence – Ο πατέρας-φορέας του «φυσιολογικού» τοξικού ανδρισμού και οι τραγικές συνέπειες για τους εφήβους

Adolescence – Ο πατέρας-φορέας του «φυσιολογικού» τοξικού ανδρισμού και οι τραγικές συνέπειες για τους εφήβους

Σκέψεις και παρατηρήσεις με αφορμή την τηλεοπτική σειρά Adolescence που πραγματεύεται τον φόνο ενός 13χρονου κοριτσιού από έναν συνομήλικο συμμαθητή της. «Το βασικό μοτίβο της σειράς είναι τα διάφορα φάσματα της τοξικής αρρενωπότητας».

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Λουίζ Σβαρτς (Luiz Schwarcz) «Δεν έχω ανάσα» (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Ίκαρος).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Ο Λουίζ Σβαρτζ είναι ένας από τους σημαντικότερους εκδότες της Βρ...

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Όνομα πατρός: Δούναβης» του Κώστα Ακρίβου

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Όνομα πατρός: Δούναβης» του Κώστα Ακρίβου

Παρουσίαση του μυθιστορήματος του Κώστα Ακρίβου «Όνομα πατρός: Δούναβης» την Τρίτη 20 Μαΐου, στις 19:30, στον ΙΑΝΟ της Αθήνας.

Επιμέλεια: Book Press

Την Τρίτη 20 Μαΐου, στις 19:30, η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και ο...

Φώτης Τερζάκης: «Ως συμπεριληπτικό όνομα, η

Φώτης Τερζάκης: «Ως συμπεριληπτικό όνομα, η "Ανατολή" είναι ήδη μια ρατσιστική και αποικιοκρατική κατηγορία, ένας τόπος της φαντασίας μας»

Μιλήσαμε με τον Φώτη Τερζάκη με αφορμή την πρόσφατη επανακυκλοφορία της μετάφρασής του της περίφημης μελέτης του Έντουαρντ Σαΐντ (Edward Said) «Οριενταλισμός», από τις εκδόσεις Σάλτο.

Στον Κ.Β. Κατσουλάρη 

Λίγα εί...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Ο σπορέας» του Ζαν Νταρό (προδημοσίευση)

«Ο σπορέας» του Ζαν Νταρό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Ζαν Νταρό [Jean Darot] «Ο σπορέας» (μτφρ. Ελένη Γ. Γύζη), το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Στίξις.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Δεν γνωρίζαμε τίποτα. Δεν γνωρίζαμε αν οι εξόριστοι...

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα της Λίλας Κονομάρα «Μια τρίχα που γίνεται άλογο», η οποία κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κι όμως κάποτε ήμασταν εμείς, ψιθυρίζει κι αμέσως σκέψεις κα...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η δίκη του Γαλιλαίου, η αποδοχή του θανάτου, αλλά και οι προκαταλήψεις μας για τους τσιγγάνους. Δέκα βιβλία που θα μας γεννήσουν πολλά ερωτήματα και θα μας δώσουν απαντήσεις.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Δέκα πρόσφατα βιβλία πεζογραφίας από όλον τον κόσμο, γραμμένα από γυναίκες, με πρωταγωνίστριες θηλυκότητες, που απευθύνονται σε όλους. Ιστορίες για τις ηχηρές ή σιωπηρές επαναστάσεις των γυναικών εντός και εκτός των έμφυλων ρόλων τους, τις εκφάνσεις της αυτενέργειας και χειραφέτησής τους. Μυθιστορήματα και διηγήματα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ