Διαβάζοντας με τη Μαριανίνα Κριεζή

Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό τον καιρό;

Το ψυχολογικό θρίλερ της Χάνα Κεντ Οι Καλοί μεταφρασμένο από τη Μαρία Αγγελίδου. Είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν τον περασμένο αιώνα σε ένα απομονωμένο και πάμφτωχο ιρλανδικό χωριό του οποίου οι κάτοικοι πίστευαν βέβαια στα ξωτικά και στις μάγισσες.

Πώς ήρθε στα χέρια σας;

Μου το χάρισε μια φίλη, σωστά υποθέτοντας ότι θα μου άρεσε.

Έχει τύχει να επιλέξετε βιβλίο μόνο από το εξώφυλλό του;

Ξέρω τι θα αγοράσω όταν μπαίνω σε βιβλιοπωλείο, οπότε δεν επηρεάζομαι από εξώφυλλα.

Από πού προμηθεύεστε συνήθως τα βιβλία σας;

Από όποιο βιβλιοπωλείο έχει τις καλύτερες τιμές.

Διαβάζετε στο μετρό, σε καφέ ή σε άλλους δημόσιους χώρους;

Σε καφενεία, σε σταθμούς, στο τρένο, στο αεροπλάνο.

Σε ποια στάση σάς αρέσει να διαβάζετε;

Μισοξάπλα με μαξιλάρι στην πλάτη και σκύλο στα πόδια.

Έχει τύχει ποτέ να διαβάσετε το ίδιο βιβλίο δεύτερη φορά;

Πάντα διαβάζω και δεύτερη φορά καπάκι τα βιβλία που μου αρέσουν πολύ. Και μετά από μερικά χρόνια πάλι τα ξαναδιαβάζω.

Αφήνετε στη μέση βιβλία που σας κάνουν να βαριέστε;

Φυσικά. Γιατί να παιδεύομαι; Ψυχαγωγία είναι η ανάγνωση.

Έχει τύχει να σας συναρπάσει, μετά από χρόνια, βιβλίο που στην πρώτη ανάγνωση σας είχε απογοητεύσει;

Η Λολίτα επειδή ήμουν πιτσιρίκα όταν την πρωτοδιάβασα οπότε δεν κατάλαβα γρυ.

Έχετε κλάψει ποτέ διαβάζοντας ένα βιβλίο;

Καμιά πενηνταριά φορές, αρχίζοντας από τα παραμύθια του Άντερσεν, την Καλύβα του μπάρμπα Θωμά τον Μικρό Πρίγκηπα και φτάνοντας στη Μουμού του Τουργκένιεφ, στο Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος του Πρίμο Λέβι, στο Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη του Σωτήρη Δημητρίου κ.ά. Είναι και δυό διηγήματα που όπου, όποτε, όσες φορές και αν τα ξαναδιαβάζω, πάντα συγκινούμαι μέχρι δακρύων: «Το μοιρολόι της φώκιας» και ο «Έρωτας στα χιόνια» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Έχετε πετάξει ποτέ βιβλίο στα σκουπίδια;

Ρίχνω που και που κανένα βιβλίο στην ανακύκλωση. Αλλά όχι συχνά.

Έχετε πετάξει ποτέ βιβλίο σε άνθρωπο;

Όχι ακόμα. Ούτε βιβλίο ούτε κάτι άλλο.

Έχει τύχει να ισχυριστείτε ότι διαβάσατε ένα βιβλίο που δεν είχατε διαβάσει;

Όχι.

Πόσο τακτοποιημένη είναι η βιβλιοθήκη σας;

Άλλοτε αρκετά και άλλοτε καθόλου.

Στη διάρκεια μιάς αρρώστιας, κάποιος μού έφερε «Το Σπίτι των πνευμάτων» της Ιζαμπέλ Αλιέντε (καμιά σχέση με την ταινία!) που μόλις είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Για κάποιο άγνωστο λόγο δεν το άφηνα από τα χέρια μου, το τελείωνα και αμέσως το ξανάρχιζα. Το βιβλίο αυτό κράτησε ζωντανή τη σχέση μου με την ανάγνωση, με προστάτεψε από την κατάθλιψη και με εισήγαγε στον μαγικό ρεαλισμό και στον θαυμαστό κόσμο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που είναι για μένα μια δεύτερη πατρίδα.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που έχετε δωρίσει παραπάνω από μία φορά;

Κάποια βιβλία που αγαπώ πολύ τα χαρίζω και τα ξαναχαρίζω συνέχεια. Για παράδειγμα, σε αρκετούς γιατρούς ως τώρα έχω χαρίσει την Αρχαία Ιατρική στη λαϊκή μας Παράδοση του Γεράσιμου Ρηγάτου. Σε πολλά δεκαπεντάχρονα το φυλαχτό για την ευάλωτη προεφηβεία Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της της Άλκης Ζέη. Και ούτε ξέρω σε πόσες φίλες και φίλους μου το ψυχοθεραπευτικά ξεκαρδιστικό Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε του Γιούνας Γιούνασον.

Έχετε δανειστεί βιβλίο χωρίς να το επιστρέψετε;

Μια ή δυο φορές στα πρώτα μου νιάτα. Από αμέλεια.

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο μιλάτε για ένα βιβλίο που μόλις έχετε τελειώσει;

Σε όποιον το έχει διαβάσει κι αυτός ή σε όποιον νομίζω πως θα το εκτιμούσε αν το διάβαζε.

Το βιβλίο ή η ταινία;

Το βιβλίο, για μένα.

Μέσα σε ποια ιστορία που έχετε διαβάσει θα θέλατε να ζείτε;

Μέσα σε οποιαδήποτε ιστορία του Χάρι Πότερ και να ήμουν η Μινέρβα ΜακΓκόναγκαλ.

Πραγματικότητα ή μυθοπλασία;

Το ίδιο μου κάνει, αρκεί να είναι καλός ο συγγραφέας. Μόνο αυτό έχει σημασία για μένα.

Λένε ότι ορισμένα βιβλία «μας βρίσκουν» τη στιγμή που τα χρειαζόμαστε. Σας έχει συμβεί;

Με το Τρίτο Στεφάνι του Κώστα Ταχτσή στον καιρό του είχα αυτήν την αίσθηση. Σα να ήρθε ξαφνικά το νερό μετά από διακοπή, έτσι είχα νιώσει διαβάζοντάς το. Πολλά χρόνια αργότερα, στη διάρκεια μιάς αρρώστιας, κάποιος μού έφερε Το Σπίτι των πνευμάτων της Ιζαμπέλ Αλιέντε (καμιά σχέση με την ταινία!) που μόλις είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Για κάποιο άγνωστο λόγο δεν το άφηνα από τα χέρια μου, το τελείωνα και αμέσως το ξανάρχιζα. Το βιβλίο αυτό κράτησε ζωντανή τη σχέση μου με την ανάγνωση, με προστάτεψε από την κατάθλιψη και με εισήγαγε στον μαγικό ρεαλισμό και στον θαυμαστό κόσμο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που είναι για μένα μια δεύτερη πατρίδα.

Για ποιο βιβλίο θα λέγατε: αυτό το βιβλίο μου άλλαξε τη ζωή;

Για τη μαζοχιστική και ακαταμάχητη Μικρή Γοργόνα του Άντερσεν. Πιστεύω πως η προσωπική μου ζωή θα ήταν διαφορετική αν δεν την είχα διαβάσει (και λατρέψει!) στα παιδικά μου χρόνια.

Τι είναι για σας ένα καλό βιβλίο;

Αυτό που με αποσπά από τη δική μου πραγματικότητα και με μεταφέρει στη δική του. Και που δυσκολεύομαι να το κλείσω πριν το τελειώσω.

Info
Η Μαριανίνα Κριεζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε στο Τρίτο Πρόγραμμα, επί Μάνου Χατζιδάκι, ως μία εκ των συγγραφέων της «Λιλιπούπολης» και έγραψε τους στίχους των τραγουδιών της εκπομπής. Στο Δεύτερο Πρόγραμμα, επί Σοφίας Μιχαλίτση, έκανε την πρώτη στην Ελλάδα φιλοζωική εκπομπή, ενώ έπειτα από ένα σύντομο πέρασμα από τα ιδιωτικά ραδιόφωνα, επέστρεψε στο Δεύτερο Πρόγραμμα κάνοντας, επί σειρά ετών, μια νυχτερινή εκπομπή λόγου-μουσικής.
Στη δισκογραφία, ως στιχουργός, συνεργάστηκε με τον Γιάννη Σπανό, τη Λένα Πλάτωνος, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Τάκη Μουσαφίρη, τον Διονύση Τσακνή, τη Δήμητρα Γαλάνη, τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, κ.α.
Συνεργάστηκε με την Άννα Παναγιωτοπούλου και τον Σταμάτη Φασουλή στο γράψιμο επιθεωρήσεων για το Ελεύθερο Θέατρο και την Ελεύθερη Σκηνή. Έγραψε στίχους για τραγούδια θεατρικών παραστάσεων σε μουσικές των: Ελένη Καραΐνδρου, Χρήστου Λεοντή και Διονύση Τσακνή.
Έγραψε επιφυλλίδες στην εφημερίδα Τα Νέα και αρθρογράφησε σε πολλά περιοδικά.
Έγραψε και διασκεύασε σε στιχάκια πολλά παιδικά βιβλία. Μαζί με τον πατέρα της Κωνσταντίνο Κριεζή μετέγραψε στα ελληνικά τα Παιδικά τραγούδια του Κρίστιαν Μόργκενστερν.
Συνεχίζει να γράφει, κατά προτίμηση για παιδιά.