LAPPAS4

Με την έκθεση «Εγκιβωτισμός – Mappemonde», του πρόωρα χαμένου εικαστικού Γιώργου Λάππα (1950-2016), η γκαλερί CITRONNE εγκαινίασε τον αθηναϊκό της χώρο στο Κολωνάκι.

Της Τόνιας Μάκρα

Επιλέγοντας, με σοφία θα έλεγα, ως εναρκτήρια εκδήλωση την παρουσίαση ενός από τα πλέον σημαντικά έργα της ελληνικής μεταπολεμικής γλυπτικής. Το οποίο επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είχαμε την ευκαιρία να TO δούμε από την εποχή της δημιουργίας του τη δεκαετία του ’80 και την επιτυχή συμμετοχή του σε διεθνείς διοργανώσεις καθώς και την έκθεσή του στην Αθήνα.

Η επανέκθεση αυτή του μυστικιστικού και εξαιρετικής τεχνικής έργου φέρνει στο προσκήνιο το πολύ λυπηρό γεγονός της ανυπαρξίας ουσιαστικά στην Αθήνα μουσείου σύγχρονης τέχνης όπου φυσικά θα μπορούσε ο κάθε ενδιαφερόμενος να γνωρίσει δημιουργίες παρόμοιας καλλιτεχνικής αξίας. Φυσικά το ΕΜΣΤ (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) υφίσταται ως οντότητα και κτίριο και διαθέτει πλούτο συλλογών. Αλλά ως Μουσείο παραμένει δυστυχώς εκτός λειτουργίας. Επίσης αυτό το σημαντικό έργο δεν συμπεριλαμβάνεται στις συλλογές του για να φωτίζει κι αυτό με την αξία του την πορεία της ελληνικής εννοιολογικής τέχνης - κι αυτή η διαπίστωση μου μοιάζει εξίσου λυπηρή.

Ας επανέλθουμε όμως στο κορυφαίο έργο του εικαστικού Γιώργου Λάππα το οποίο .αντανακλά το εύρος της πνευματικότητας του καλλιτέχνη καθώς και την πολυσύνθετη προσέγγισή του προς τον Άνθρωπο και την Ιστορία του (φιλοσοφική, ανθρωπολογική, κοινωνιολογική έως ψυχαναλυτική), που αποτέλεσαν τις βασικές πηγές έμπνευσης της δουλειάς του σε συνδυασμό (ή με ‘όχημα’), τα προσωπικά του βιώματα.

Ένα οροθετημένο πεδίο μνήμης

LAPPAS2Πρόκειται για μια πολλαπλή εγκατάσταση βασικό μέρος της οποίας αποτελεί ένας διάτρητος «οίκος» από μέταλλο στα τοιχώματα του οποίου είναι «χαραγμένες» πανανθρώπινες σκηνές και μοτίβα. Από τις άπειρες ποικίλης μορφολογίας οπές του το φως διαχέεται στο εσωτερικό προκαλώντας σκιές και σχήματα ενώ ο θεατής που θα θελήσει να εισέλθει εντός μπορεί να ατενίσει το έσω - έξω με τα δικά του μάτια. Ο διάτρητος «οίκος» συντροφεύεται από μια μεγάλη επιδαπέδια σύνθεση μικροσκοπικών ανθρώπινων φιγούρων επίσης δουλεμένων από μέταλλο. Ένα πλήθος ανθρώπινο σαν μυρμήγκια σε αέναη κίνηση.

Η εγκατάσταση παρουσιάστηκε πρώτη φορά πριν από τριάντα χρόνια στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο και στη συνέχεια πιο ολοκληρωμένη συμμετείχε με εξαιρετική επιτυχία στο Aperto της 43ης Μπιενάλε της Βενετίας (1988). Στην Αθήνα όπως ήδη αναφέραμε φιλοξενήθηκε στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη (1987), προκαλώντας το ζωηρό ενδιαφέρον. Κάποιοι φίλοι εικαστικοί μάλιστα με τους οποίους επισκεφτήκαμε την έκθεση μοιραστήκανε μαζί μου αυθόρμητα τις αναμνήσεις αλλά και τον θαυμασμό που τους είχε προκαλέσει η πρώτη εκείνη παρουσίαση του σημαντικού έργου.

Εγκιβωτισμός στην μνήμη μιας αστικής πολυκατοικίας

«Το Μappemonde», ή αλλιώς ο Χάρτης του Κόσμου, είναι ένα οροθετημένο πεδίο μνήμης. Πρόκειται, δηλαδή, για μια χαρτογράφηση, μια γλυπτική αφήγηση, η οποία ανάγεται σε προσωπικά βιώματα, αλλά ταυτοχρόνως ανοίγεται σε μια πανανθρώπινη κλίμακα. Για το νέο της χώρο στην Αθήνα η γκαλερί CITRONNE που μια δεκαετία τώρα δραστηριοποιείται στον Πόρο, θέλησε να επιτύχει την σύνθεση ανάμεσα στο τοπικό και το παγκόσμιο, Θέλησε λοιπόν να ξεκινήσει αλλά και να συνεχίσει με έργα αντοχής στο χρόνο όπως το συγκεκριμένο του Γιώργου Λάππα, η συμβολική του οποίου υπερβαίνει τα όρια του χρόνου και του χώρου», μας εξηγεί η Τατιάνα Σπινάρη κριτικός τέχνης και ιδρύτρια της Γκαλερί. «Σε αυτό το πνεύμα το «Mappemonde», ο Χάρτης του Κόσμου, επανέρχεται στο εσωτερικό ενός διαμερίσματος που είναι ο χώρος της Γκαλερί και ως ένα οροθετημένο, δηλαδή “εγκιβωτισμένο” πεδίο μνήμης “εγκιβωτίζεται” με την σειρά του στην μνήμη μιας αστικής πολυκατοικίας».

«Το δυσκολότερο είναι η εξόρυξη των εικόνων από μέσα μας».

Η παραπάνω φράση ανήκει στον Γιώργο Λάππα ο οποίος βίωσε με εσωτερικότητα τη διαδικασία της καλλιτεχνικής έκφρασης. Για την έκθεσή του αλλά και το σημαντικό του έργο θα επιχειρήσω να μιλήσω μέσα από αναφορές και παραπομπές στα κείμενα των επιμελητών. Δηλαδή της συζύγου του επίσης γνωστής γλύπτριας Αφροδίτης Λίτη, της γκαλερίστριας Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη, καθώς και του αρχιτέκτονα, καθηγητή Γιώργου Τζιρτζιλάκη. Πώς θα μπορούσα άλλωστε να προβώ σε ένα τέτοιο εγχείρημα χωρίς τη πολύτιμη βοήθεια των κειμένων τους ; Ειδικά όταν αναφέρομαι σε έναν τόσο στοχαστικό καλλιτέχνη η δουλειά του οποίου κρίνεται δυσανάγνωστη και τα κλειδιά της έμπνευσής του παραμένουν απόκρυφα μυστικά . Γιατί μπορεί όλοι να τον γνωρίσαμε και να τον αγαπήσαμε από τις εντυπωσιακές κόκκινες μεγαλειώδεις ανθρώπινες φιγούρες του. Αλλά αυτό τελικά δεν ήτανε παρά μια ακόμα ξεχωριστή δική του ‘νότα’ που καταγράφηκε ωστόσο έντονα στο συλλογικό μας ασυνείδητο.

LAPPAS1Ο Γ. Λάππας υπήρξε ένας σύγχρονος γλύπτης μυθολόγος, ο οποίος σχεδίαζε, σμίλευε, κατασκεύαζε, χάραζε, συναρμολογούσε. Συγχρόνως κατέγραφε εν είδη ημερολογίου τις σκέψεις του, τα σχέδια του, τις λεπτομέρειες κατασκευής των χιλιάδων διαφορετικών μικροσκοπικών γλυπτών, αλλά και όλες τις πολιτισμικές αναφορές ή βιώματα από το ‘πάντρεμα’ των οποίων πηγάσανε τα έργα του. Σε ένα τέτοιο ογκώδες λεύκωμα είχε καταγράψει βήμα - βήμα στην παραμικρή του λεπτομέρεια τον Χάρτη του Κόσμου.

Στο κείμενό της στον κατάλογο της έκθεσης η σύντροφός του, η γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη, αναφέρει ότι “…ο κόσμος του «Mappemonde»… αποτελείται από μικρά, μεταλλικά στοιχεία κομμένα στο οξυγόνο και ένα σπίτι, που διαμορφώθηκε γύρω από την αναζήτηση του τόπου του ξεκινήματός του… Όπως μπορείτε να υποθέσετε έχουμε να κάνουμε μ’ ένα έργο μυστικιστικού χαρακτήρα, το οποίο αυθόρμητα θα μπορούσε κανείς να συνδέσει και με την αιγυπτιώτικη καταγωγή του καλλιτέχνη (Κάιρο, 1950)».

Αλλά και ο συνεπιμελητής της έκθεσης αρχιτέκτονας Γιώργος Τζιρτζιλάκης θεωρεί «το Mappemonde, την μικρογραφία ενός κόσμου που στον πυρήνα του βρίσκεται το ζήτημα της ταξινόμησης. Ή μάλλον καλύτερα, της «διάταξης» μιας σειράς στοιχείων γύρω από ένα μυστικό νόημα. Για μια στιγμή σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε και διαφορετικά: μια αλληγορία της πάλης ανάμεσα στο χάος και την τάξη (ή τη «διά-ταξη») που διαθέτει κάτι αρχέγονο και σύγχρονο ταυτόχρονα (όπως η συγκρότηση του ψηφιακού κώδικα, ο οποίος μοιάζει ακατανόητος ενώ τον χρησιμοποιούμε όλοι λειτουργικά). Σε κάθε περίπτωση η αναδιάταξη της γλώσσας του κόσμου είναι το μείζον θέμα αυτού του έργου» (…)». 

Μυστικό βιβλίο

Οι επιμελητές μελέτησαν το ημερολόγιο δημιουργίας του έργου καθώς και ένα ακόμα «μυστικό βιβλίο» «με σκληρό πανόδετο εξώφυλλο όπου ο Λάππας καταγράφει τη διάταξη όλου αυτού του συνθέματος με φωτοτυπημένες φωτογραφίες σε σελίδες σχήματος Α4 που συμπεριλαμβάνουν υλικό από τις εκατόν εξήντα τέσσερις «πλάκες-μήτρες» (χάρτες), σχέδια των τριών χιλιάδων «στοιχείων», μαζί με αυτόγραφες σημειώσεις, καταλογικές παραθέσεις, υπολογισμούς και σκίτσα, καθώς και δύο διπλωμένες έγχρωμες σελίδες που απεικονίζουν όργανα του ανθρώπινου σώματος από βιβλίο ανατομίας.Στη ράχη του τόμου αναγράφεται χρυσοτυπωμένος ο τίτλος του έργου με κεφαλαία γράμματα: «MAPPEMONDE». Σε αυτό το βιβλίο υπάρχουν όλες οι σημειώσεις σχετικά με τις ιδέες που διατρέχουν το έργο αλλά και την εκτέλεσή του. Για παράδειγμα σχετικά με τα μικρά σιδερένια στοιχεία που διατρέχουν τα τοιχώματα του ‘οίκου’ γράφει :

«Τα μικρά σιδερένια στοιχεία στο έργο διαμορφώθηκαν γύρω από αυτή τη σκέψη: Σε κάθε τετράγωνο βρίσκεται αναδιπλωμένη η γραμμή μιας πορείας που συνεχίζεται στο επόμενο τετράγωνο και ελίσσεται από πάνω προς τα κάτω και από τα αριστερά στα δεξιά. Σημάδια της πορείας είναι τα στοιχεία.

Αφού δούλεψα πάνω από δύο χρόνια, κάποτε μου φάνηκε πως τα στοιχεία λειτουργούσαν συγχρόνως και σαν χάρτης ενός κόσμου, με την έννοια των παλιών mappemonde...

Αφού δούλεψα πάνω από δύο χρόνια, κάποτε μου φάνηκε πως τα στοιχεία λειτουργούσαν συγχρόνως και σαν χάρτης ενός κόσμου, με την έννοια των παλιών mappemonde. (…) Να πω και δύο λόγια για τις πλάκες-μήτρες που κόπηκαν τα στοιχεία. Μελέτησα τα ιερογλυφικά και τους κώδικες των Μάγια και διαμόρφωσα έναν τρόπο παραγωγής και διάταξης που ακολούθησα σε όλο το έργο. Το δυσκολότερο είναι η εξόρυξη των εικόνων από μέσα μας.»

Όλο το υλικό από το παραπάνω ανέκδοτο «Μυστικό Βιβλίο» του Γιώργου Λάππα. περιλαμβάνεται στον 600σέλιδο κατάλογο, που η γκαλερί CITRONNE εξέδωσε σε συνεργασία με τις εκδόσεις Καστανιώτη. Στο «Μυστικό βιβλίο» περιγράφει ο ίδιος το έργο, συνοψίζοντας την εμπειρία του, δύο χρόνια μετά την παρουσίασή του στην Μπιενάλε της Βενετίας:

«Πιστεύω πως με τον καιρό θα καταλάβω αν ο χάρτης αυτού του κόσμου είναι ένα είδος “κειμένου”. Αυτό το υποπτεύτηκα όταν είδα το έργο από ψηλά, από το δεύτερο πάτωμα των Arsenale στη Βενετία. […] Η απλωμένη μάζα από σιδερένιες εικόνες είναι προϊόν ένας μεθοδευμένου παραληρηματικού τρόπου εργασίας. […] στο Mappemonde η έννοια του κατακερματισμού πολλαπλασιάζεται, είναι σπαρμένες εικόνες ενός “πολιτισμού” κατά κάποιο τρόπο. Είναι ένας “πολιτισμός” του οποίου θα ήθελα να είμαι ο Scribe και ο Champollion. Ο παραλληλισμός αυτός στη φαντασία μου έφτασε μέχρι το σημείο να φτιάξω μαζί με το Mappemonde και τη στήλη της Rosetta του. Ένα βιβλίο μυστικό. Νομίζω ότι για ένα διάστημα είχα χαθεί σε μια προσπάθεια να καταλάβω τι θα μπορούσε να είναι “κίνηση” μέσα στο Mappemonde. Τώρα καταλαβαίνω ότι η ουσιαστική ιδέα ήταν η συρραφή, η συναρμολόγηση του κατακερματισμένου (…)».

Το παραπάνω απόσπασμα του Γ. Λάππα αναφέρεται στο κείμενο του Γιώργου Τζιρτζιλάκη στον κατάλογο της έκθεσης ο οποίος συμπληρώνει : «(…), το Mappemondeκαθιστά τον Λάππα έναν σύγχρονο γλύπτη μυθολόγο, ο οποίος στην περίπτωση αυτή δεν σμιλεύει τόσο –γλύφοντας με τη σμίλη κάποιο υλικό– αλλά κατασκευάζει, χαράσσει, κόβει και προπάντων συναρμολογεί. Ο τρόπος του είναι ένα μοντάζ γλυπτών σχημάτων, στοιχείων και μορφών, ώστε το νόημα να παραμείνει καθολικό και ταυτόχρονα θρυμματισμένο. Το γενικό της γνώσης να συσχετίζεται με το ειδικό της γλυπτικής. Η ολοκλήρωση με το ατελεύτητο (nonfinito). Το Mappemonde είναι, λοιπόν, ένα σύνθεμα αποθησαύρισης, όπου η δουλειά του καλλιτέχνη είναι κατασκευαστική και συνδυαστική (τουτέστιν μαγική), που επανατοποθετεί τη γλυπτική στο κέντρο του κόσμου.»

Εντέλει τι είναι, το Mappemonde;

«Έχω την αίσθηση ότι πρόκειται για την επιτομή μιας γλυπτικής σιωπηλής, χάρη στην οποία όλος αυτός ο πληθυσμός των γλυπτών γίνεται ένα σύνολο μεταλλικών ιδεογραμμάτων ή εικονογραμμάτων (που προκύπτουν από «εξόρυξη»). Δηλαδή, ένα γεγονός υλικό και οπτικό, του οποίου το περιεχόμενο είναι ένας κόσμος ανύπαρκτος όσο και πραγματικός: (…)», καταλήγει ο αρχιτέκτονας..

Επισκεφτείτε την έκθεση, δεν θα χάσετε !

Γκαλερί CITRONNE - Αθήνα, Πατριάρχου Ιωακείμ, 19, 4ος όροφος, έως 28 Φεβρουαρίου. Τηλ. 30 210 7235226, Φωτισμός έκθεσης, Ελευθερία Ντεκώ

LAPPAS3

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αφιέρωμα στην πολύπτυχη εικαστική δραστηριότητα του Μάρκου Καμπάνη, στην Εθνική Βιβλιοθήκη

Αφιέρωμα στην πολύπτυχη εικαστική δραστηριότητα του Μάρκου Καμπάνη, στην Εθνική Βιβλιοθήκη

Στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, μεγάλο αφιέρωμα στον Μάρκο Καμπάνη από τις 15 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 18 Φεβρουαρίου 2024.

Επιμέλεια: Book Press

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει από τις 15 Δεκεμβρίου 2023 έως τις ...

Μπήκαμε στο Αρχείο Καβάφη – Ένα έργο πνοής από το Ίδρυμα Ωνάση

Μπήκαμε στο Αρχείο Καβάφη – Ένα έργο πνοής από το Ίδρυμα Ωνάση

Από την Πέμπτη (23/11) θα είναι προσβάσιμο στο κοινό και τους μελετητές το αρχείο του Αλεξανδρινού ποιητή (από μικροαντικείμενα έως χειρόγραφά του), χάρη στη σπουδαία δουλειά που έχει κάνει το Ιδρυμα Ωνάση. Κεντρική εικόνα: Ένας από τους χώρους του Αρχείου Καβάφη στην οδό Φρυνίχου 16 (© Στέλιος Τζέτζιας).

...
Waiting for the barbarians: Η συναυλία που μάγεψε τη Νέα Υόρκη δωρεάν στο «κανάλι» του Ιδρύματος Ωνάση

Waiting for the barbarians: Η συναυλία που μάγεψε τη Νέα Υόρκη δωρεάν στο «κανάλι» του Ιδρύματος Ωνάση

Η Laurie Anderson, ο Rufus Wainwright και πολλοί ακόμη διάσημοι μουσικοί μελοποιούν και ερμηνεύουν Κ.Π. Καβάφη σε μια συναυλία που μάγεψε το κοινό της Νέας Υόρκης. Έρχεται αποκλειστικά στο Onassis Channel στο YouTube από τις 20 Νοεμβρίου και για έναν ολόκληρο χρόνο θα διατίθεται δωρεάν.

Επιμ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Τάκης Καμπύλης: «Κυριαρχεί η δημοσιογραφία της ντουντούκας, που δεν ασκεί έλεγχο αλλά ασκεί/υπηρετεί εξουσία»

Τάκης Καμπύλης: «Κυριαρχεί η δημοσιογραφία της ντουντούκας, που δεν ασκεί έλεγχο αλλά ασκεί/υπηρετεί εξουσία»

Συνέντευξη με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Τάκη Καμπύλη με αφορμή το νέο του μυθιστόρημα «Το κόμμα του καλού θεού» (εκδ. Καστανιώτη). 

Συνέντευξη στον Διονύση Μαρίνο 

Η τέχνη μιμείται τη ζωή; Κι όμως, κάποιες φο...

Παρουσίαση του «Γαργαντούας – Πανταγκρυέλ» και βράβευση του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή από τη γαλλική κυβέρνηση

Παρουσίαση του «Γαργαντούας – Πανταγκρυέλ» και βράβευση του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή από τη γαλλική κυβέρνηση

Εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Φρανσουά Ραμπελαί [François Rabelais] «Γαργαντούας – Πανταγκρυέλ – Πανταγκρυελίνειον Προγνωσιάριον» (μτφρ. Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου στο βιβλιοπωλείο «Επί λέξει». 

Επιμέλεια: Book ...

Τιμώντας την Βισουάβα Σιμπόρσκα με ένα αφιέρωμα και μια έκθεση

Τιμώντας την Βισουάβα Σιμπόρσκα με ένα αφιέρωμα και μια έκθεση

Με αφορμή την 100η επέτειο από τη γέννηση της βραβευμένης με Νόμπελ Λογοτεχνίας Πολωνής ποιήτριας Βισουάβα Σιμπόρσκα [Wislawa Szymborska 1923-2012], η Πρεσβεία της Πολωνίας σε συνεργασία με την Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ διοργανώνουν στις 7 Δεκεμβρίου αφιέρωμα στη ζωή και σ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» (Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης) το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου Παναγή «Χωριό Ποτέμκιν», που κυκλοφορεί στις 28 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Τόπος. [Η έκφραση «Χωριό Ποτέµκιν» (ρωσικά: по­тёмкинские деревни) περιγράφει ένα κατασκεύασµα που έχει στόχο να αποκρύψει την αλήθεια ή να εξωραΐσει µια κατάσταση].

Επιμέλεια:...

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vučković] «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος), το οποίο κυκλοφορεί αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ΜΠΑΝΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ