askenazy

Της Χρύσας Στρογγύλη

Τη Δευτέρα 1η Αυγούστου η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών πραγματοποίησε την τρίτη και τελευταία, γι’ αυτό το καλοκαίρι, συναυλία της στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2016. Η παρουσία στο πόντιουμ του ρωσοϊσλανδού πιανίστα και μαέστρου Βλαντιμίρ Ασκενάζυ αποτελεί μείζον καλλιτεχνικό γεγονός. Πρόκειται για κορυφαία προσωπικότητα στο χώρο της μουσικής.

Η συναυλία ξεκίνησε με την εισαγωγή «Προμηθέας» του Λούντιβιχ Βαν Μπετόβεν, το μοναδικό έργο του συνθέτη για μπαλέτο το οποίο αφιερώθηκε στην αυτοκράτειρα Μαρία–Θηρεσία και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Βιέννη το 1801. Η πλοκή του έργου παρουσιάζει τον Προμηθέα να βοηθά τους ανθρώπους να κατανοούν τη ζωή και τις τέχνες. Η Εισαγωγή είναι μια σύντομη και συναρπαστική δημιουργία με χορευτικό χαρακτήρα, ειδικά από το Allegro con brio και μετά. Οι μουσικοί εντυπωσίασαν με την τεχνική τους και ήδη από την αρχή φάνηκε πως ο μαέστρος μπορεί να γίνει σημαντικός εμπνευστής και παράγοντας συνένωσης καλλιτεχνικών δυνάμεων.

Από τον Ρομαντισμό στον 19ο αιώνα

Το χειροκρότημα του κοινού μετά το τέλος του έργου τον έφερε και πάλι στη σκηνή, όπου επέλεξε να ερμηνεύσει μια σύντομη, αργή και μελαγχολική μελωδία για encore.

Στη συνέχεια ο γιος του μαέστρου, ο 47χρονος Ντιμίτρι Ασκενάζυ, ερμήνευσε το Kοντσέρτο για κλαρινέτο σε Λα μείζονα που συνέθεσε ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του. Ο γλυκός και ελεγχόμενος ήχος του ήταν πολύ γοητευτικός, αλλά του έλειπε ο όγκος και το ταμπεραμέντο. Φάνηκε μάλλον ντροπαλός ή διστακτικός στην έκφραση, ειδικά στο ιδιαίτερα λυρικό και συγκινητικό Αdagio, ενώ το γεγονός ότι έπαιζε καθιστός και η καμπάνα του οργάνου ήταν στραμμένη προς τα κάτω και συχνά ανάμεσα στα πόδια του δεν βοήθησε στην ανάδειξη του ήχου του. Το χειροκρότημα του κοινού μετά το τέλος του έργου τον έφερε και πάλι στη σκηνή, όπου επέλεξε να ερμηνεύσει μια σύντομη, αργή και μελαγχολική μελωδία για encore.

Η συναυλία ολοκληρώθηκε με την 4η Συμφωνία του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, έργο που γράφηκε μεταξύ 1877 και 1878. Πρόκειται για μια σαρανταπεντάλεπτη Συμφωνία με πολλές διαθέσεις και έντονα περιγραφική την οποία ο Τσαϊκόφσκι αφιέρωσε στη φίλη του Ναντιέζντα φον Μεκ.

«Εάν δεν υπάρχει χαρά μέσα σας, κοιτάξτε γύρω σας. Δείτε τους ανθρώπους που ξέρουν να χαίρονται, και θα σας μεταφέρουν τα χαρούμενα συναισθήματά τους. Οι άλλοι δεν γνωρίζουν πόσο λυπημένοι είστε. Κι όμως, υπάρχει χαρά, απλή πρωτόγονη χαρά. Χαρείτε με τη χαρά των άλλων και έτσι μπορείτε ακόμη να ζήσετε. Αυτά μπορώ να σας πω για τη Συμφωνία μου».

Η Ορχήστρα φάνηκε να απολαμβάνει την εκτέλεση του έργου αποδεικνύοντας πως το κλασικό και ρομαντικό ρεπερτόριο είναι το δυνατό της σημείο. Σίγουρα συντέλεσε στο πολύ καλό αποτέλεσμα η παρουσία ενός μαέστρου που συνεπήρε τους μουσικούς του, με κινήσεις και υποδείξεις περισσότερο ενδεικτικές της έκφρασης και των ποιοτικών στοιχείων και λιγότερο της ταχύτητας ή του μέτρου.

Βέβαια, το αμήχανο ξεκίνημα των χάλκινων πνευστών στο πρώτο μέρος έδωσε έναν ασύντακτο ήχο και μια τονική αστάθεια, αλλά γρήγορα η ορχήστρα βρήκε τον καλό εαυτό της. Στο δεύτερο μέρος, το Andantino, τα σόλι των ξύλινων πνευστών συγκίνησαν, μολονότι οι εκτελεστές δεν αφέθηκαν σε έντονες ρυθμικές και εκφραστικές ελευθερίες. Στο τρίτο μέρος, στο Scherzo, τα έγχορδα παίζουν μόνο πιτσικάτο ενώ τα κρουστά δεν συμμετέχουν, με εξαίρεση τα τυμπάνια. Η γρήγορη ταχύτητα και η καθαρότητα στον ήχο δεν έλειπαν και η πλούσια αντίστιξη υπήρξε σαφής. Στο τέταρτο μέρος, Finale-Allegro con fuoco, κορυφώθηκε η ενέργεια και η αρτιότητά της της ορχήστρας στην τεχνική, καθώς φάνηκε γενναιόδωρη και ζωηρή, αλλά και νηφάλια και συναισθηματικά συγκροτημένη, με πλούσιο ήχο και χωρίς υπερβολές στο πάθος.

Ο μαέστρος

Ο Βλαντιμίρ Ασκενάζυ είναι αναγνωρισμένος διεθνώς εδώ και πολλά χρόνια και η παρουσία του στο Φεστιβάλ Αθηνών ιδιαίτερα τιμητική.

Ο Βλαντιμίρ Ασκενάζυ είναι αναγνωρισμένος διεθνώς εδώ και πολλά χρόνια και η παρουσία του στο Φεστιβάλ Αθηνών ιδιαίτερα τιμητική. Γεννημένος το 1937 στο Γκόρκι της Σοβιετικής Ένωσης, ξεκίνησε να παίζει πιάνο στα έξι του χρόνια και στα οκτώ έγινε δεκτός στην Κεντρική Μουσική Σχολή της Μόσχας, όπου σπούδασε κοντά σε σημαντικούς πιανίστες. Όσο φοιτούσε στο Ωδείο, του είχε ζητηθεί επανειλημμένα να γίνει πληροφοριοδότης της ΚGB, όπως συνέβαινε με τους περισσότερους εκείνη την περίοδο. Παρά τις πιέσεις, δεν ενέδωσε ποτέ σε συνεργασία μαζί τους. Κέρδισε σημαντικά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς και το 1960 παντρεύτηκε την ισλανδικής καταγωγής πιανίστα Þórunn Jóhannsdóttir, γνωστή με το ψευδώνυμο Dody. Το 1963 το ζευγάρι αποφάσισε να εγκαταλείψει για πάντα την ΕΣΣΔ - λόγω δυσκολιών στην είσοδο και έξοδο από τη χώρα για τις καλλιτεχνικές τους υποχρεώσεις – και να ζήσει μόνιμα στο Λονδίνο. Το 1968 μετεγκαταστάθηκαν στην Ισλανδία και από το 1972 ο Ασκενάζυ απέκτησε ισλανδική υπηκοότητα. Το 1970 συντέλεσε στη δημιουργία του Reykjavík Arts Festival, του οποίου παραμένει επίτιμος πρόεδρος.

Το ρεπερτόριο του Βλαντιμίρ Ασκενάζυ είναι τεράστιο. Έχει ηχογραφήσει έργα για πιάνο του Μπαχ, 24 Πρελούδια και Φούγκες του Σοστακόβιτς, όλες τις σονάτες του Μπετόβεν, όλες τις σονάτες του Σκριάμπιν, όλα τα έργα για πιάνο του Ραχμάνινοφ, όλα τα έργα για πιάνο του Σοπέν, όλα τα έργα για πιάνο του Σούμαν, όλα τα κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα του Μότσαρτ, τρεις κύκλους κοντσέρτων για πιάνο και ορχήστρα του Μπετόβεν, κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα του Ραχμάνινοφ, καθώς και πολυάριθμα έργα των Μπραμς, Μπάρτοκ, Προκόφιεφ, με τη συνοδεία των μεγαλύτερων συμφωνικών όλου του κόσμου.

Εντυπωσιακή δεν είναι μόνο η πιανιστική του καριέρα αλλά και η σταδιοδρομία του ως διευθυντής σημαντικών ορχηστρών. Διετέλεσε μαέστρος της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας (1987 – 1994), βασικός μαέστρος της Φιλαρμονικής της Τσεχίας (1998 – 2003), μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ισλανδίας, μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας ΝΗΚ της Ιαπωνίας (2004 – 2007) και Διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Σύδνεϋ (2009 – 2013). Επίσης, διετέλεσε Μουσικός Διευθυντής της Ορχήστρας Νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμα κατατεθέν του η κατάργηση της γραβάτας ή του παπιγιόν και η καθιέρωση του λευκού ζιβάγκο στις παραστάσεις του.

Ο Βλαντιμίρ Ασκενάζυ εμφανίστηκε πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Φεστιβάλ Αθηνών το 1964 και δηλώνει θαυμαστής της χώρας μας. Πέρσι εμφανίστηκε στην Μικρή Επίδαυρο σε ένα ρεσιτάλ για δύο πιάνα μαζί με τον γιο του Βόβκα, διάσημο πιανίστα επίσης, τα έσοδα της οποίας προσφέρθηκαν στον Πολιτιστικό Σύλλογο της Αρχαίας Επιδαύρου. Από το 1965 μέχρι το 1985 οι Ασκενάζυ επισκέπτονταν την Επίδαυρο, αφού έχτισαν το πρώτο σπίτι στην περιοχή της Παλαιάς Επιδαύρου στη δεκαετία του ’50. 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«O τρόπος να χωράς μέσα στην πόλη»: Ξεκινά η εικαστική έκθεση του Χάρη Μπασκόζου

«O τρόπος να χωράς μέσα στην πόλη»: Ξεκινά η εικαστική έκθεση του Χάρη Μπασκόζου

Την Πέμπτη 15 Μαΐου η γκαλερί 7 παρουσιάζει την έκθεση του Χάρη Μπασκόζου με τίτλο «O τρόπος να χωράς μέσα στην πόλη». 

Επιμέλεια: Book Press

...
Ήχοι και μελωδίες της Μεγάλης Εβδομάδας στην Αθήνα: Οι εκδηλώσεις λατρευτικής μουσικής που θα παρακολουθήσουμε

Ήχοι και μελωδίες της Μεγάλης Εβδομάδας στην Αθήνα: Οι εκδηλώσεις λατρευτικής μουσικής που θα παρακολουθήσουμε

Μια παρουσίαση των σημαντικότερων εκδηλώσεων λατρευτικής μουσικής που θα λάβουν χώρα τη Μεγάλη Εβδομάδα. Στην κεντρική εικόνα, φωτογραφία από το Τρίτο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής.  ...

LETTERDOM: Έκθεση του Πάρι Κούτσικου στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα – Η πανδαισία των γραμμάτων

LETTERDOM: Έκθεση του Πάρι Κούτσικου στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα – Η πανδαισία των γραμμάτων

Η έκθεση LETTERDOM του Πάρι Κούτσικου [parisko] εγκανιάζεται την Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. «Η εικαστική ενότητα LETTERDOM γίνεται μια ποιητική σύνοψη της ιστορίας της τέχνης από τον Μεσαίωνα έως τις μέρες μας, ένα είδος μουσείου που στεγάζει τις δυναμικές σχέσεις του υπαρκτού μ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Λουίζ Σβαρτς (Luiz Schwarcz) «Δεν έχω ανάσα» (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Ίκαρος).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Ο Λουίζ Σβαρτζ είναι ένας από τους σημαντικότερους εκδότες της Βρ...

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Όνομα πατρός: Δούναβης» του Κώστα Ακρίβου

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Όνομα πατρός: Δούναβης» του Κώστα Ακρίβου

Παρουσίαση του μυθιστορήματος του Κώστα Ακρίβου «Όνομα πατρός: Δούναβης» την Τρίτη 20 Μαΐου, στις 19:30, στον ΙΑΝΟ της Αθήνας.

Επιμέλεια: Book Press

Την Τρίτη 20 Μαΐου, στις 19:30, η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και ο...

Φώτης Τερζάκης: «Ως συμπεριληπτικό όνομα, η

Φώτης Τερζάκης: «Ως συμπεριληπτικό όνομα, η "Ανατολή" είναι ήδη μια ρατσιστική και αποικιοκρατική κατηγορία, ένας τόπος της φαντασίας μας»

Μιλήσαμε με τον Φώτη Τερζάκη με αφορμή την πρόσφατη επανακυκλοφορία της μετάφρασής του της περίφημης μελέτης του Έντουαρντ Σαΐντ (Edward Said) «Οριενταλισμός», από τις εκδόσεις Σάλτο.

Στον Κ.Β. Κατσουλάρη 

Λίγα εί...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Ο σπορέας» του Ζαν Νταρό (προδημοσίευση)

«Ο σπορέας» του Ζαν Νταρό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Ζαν Νταρό [Jean Darot] «Ο σπορέας» (μτφρ. Ελένη Γ. Γύζη), το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Στίξις.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Δεν γνωρίζαμε τίποτα. Δεν γνωρίζαμε αν οι εξόριστοι...

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα της Λίλας Κονομάρα «Μια τρίχα που γίνεται άλογο», η οποία κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κι όμως κάποτε ήμασταν εμείς, ψιθυρίζει κι αμέσως σκέψεις κα...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η δίκη του Γαλιλαίου, η αποδοχή του θανάτου, αλλά και οι προκαταλήψεις μας για τους τσιγγάνους. Δέκα βιβλία που θα μας γεννήσουν πολλά ερωτήματα και θα μας δώσουν απαντήσεις.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Δέκα πρόσφατα βιβλία πεζογραφίας από όλον τον κόσμο, γραμμένα από γυναίκες, με πρωταγωνίστριες θηλυκότητες, που απευθύνονται σε όλους. Ιστορίες για τις ηχηρές ή σιωπηρές επαναστάσεις των γυναικών εντός και εκτός των έμφυλων ρόλων τους, τις εκφάνσεις της αυτενέργειας και χειραφέτησής τους. Μυθιστορήματα και διηγήματα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ