Μια ανώνυμη αφηγήτρια, με νωπό το πένθος πρόσφατης απώλειας, ταξιδεύει στο Ολεβάνο, ένα μικρό χωριό νοτιοανατολικά της Ρώμης. Είναι χειμώνας, και από την προσωρινή της κατοικία πάνω σ' έναν λόφο, μεταξύ χωριού και νεκροταφείου, πραγματοποιεί μεγάλες εξορμήσεις και περιπάτους, εξερευνώντας με την ίδια ένταση και αφοσίωση το τετριμμένο και το μεγαλειώδες. Η θέα, η περιγραφή και η καταγραφή του κόσμου ολόγυρά της είναι ο δικός της τρόπος επαναπροσδιορισμού της θέσης της εντός του. Γραμμένο σε πλούσιο ποιητικό ύφος, το "Αλσύλλιο" είναι ένα εξαίσιο μυθιστόρημα για το πένθος, την αγάπη και το φυσικό τοπίο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Το Αλσύλλιο είναι η ιστορία μιας ύπαρξης αποστομωμένης από την απώλεια, όμως η προσδοκία μιας νέας ζωής, μαζί και η αναπτερωμένη ελπίδα αποκαθιστούν έναν απαλό, μα σταθερό ρυθμό στους παλμούς της καρδιάς της". (Lucy Scholes, Financial Times)
"Η γλώσσα και η ατμόσφαιρα θυμίζουν έντονα τον συμπατριώτη της W. G. Sebald, τον πρόωρα χαμένο ψυχογεωγράφο. Με το Αλσύλλιο, η Έστερ Κίνσκυ φτάνει στο επίπεδό του". (i newspaper)
"Βαθιά θλιμμένο και σκοτεινά όμορφο. Πρόκειται για ένα περίτεχνο και εμψυχωτικό μυθιστόρημα, το οποίο αναμφίβολα προσφέρει παρηγοριά". (Κριτική Επιτροπή του Duseeldorfer Literaturpreis)