Το βιβλίο αυτό αποτελεί σημαντική συμβολή, από την πλευρά της κανονιστικής πολιτικής θεωρίας, στη διαρκώς αυξανόμενη συζήτηση για την ισότητα και τις ποικίλες εκφάνσεις της, όπως είναι τα φαινόμενα ακραίας ένδειας, η συνεχής διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών και οι αδικαιολόγητες διακρίσεις που στιγματίζουν άτομα και ομάδες.
Αν και συνήθως μας απασχολούν περισσότερο οι συνέπειες της ανισότητας παρά η ίδια, ο Τ. M. Scanlon εξηγεί για ποιους λόγους θα έπρεπε να θεωρούμε ηθικά επιλήψιμη την ανισότητα καθαυτή. Γιατί δηλαδή να μας ενδιαφέρει η διαφορά ανάμεσα στο τι έχουν δύο άτομα, εάν αυτή η διαφορά δεν έχει συνέπειες για την υγεία τους, τις ευκαιρίες τους, την ευζωία τους; Αν το παραπάνω που έχει ο διπλανός μου δεν επηρεάζει την ποιότητα της δικής μου ζωής, γιατί να με νοιάζει ότι έχει παραπάνω από εμένα; Γιατί δε μου αρκεί ότι εγώ ζω καλά, αλλά ασχολούμαι με συγκρίσεις;
Κάνοντας συχνές αναφορές στην εμπειρική πραγματικότητα και δίχως να καταφεύγει σε φιλοσοφική ιδιόλεκτο, o Scanlon επιχειρεί να επεξεργαστεί και να αποδώσει σε κατανοητή γλώσσα βασικές αντιστίξεις αλλά και εκλεπτυσμένες διακρίσεις που νοηματοδοτούν τη στάση μας απέναντι στην ανισότητα. Η ανάδειξη ποικίλων διαφορετικών οπτικών ωθεί τον αναγνώστη να σκεφτεί βαθύτερα σχετικά με την ισότητα, ενώ οι συχνές ανακεφαλαιώσεις τον βοηθούν να μη χάνει το νήμα. (Από την έκδοση)