Φελιτσιτά, ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ

Ο Κωνσταντίνος Καβουράκης ήθελε να γίνει αστυνομικός, ήθελε να ζει για πάντα αγαπημένος με την Ελένη του και τα τρία παιδιά τους, ήθελε να τον σέβονται... Μια μέρα, που ο θυμός θα τον κάνει για άλλη μια φορά να παραφερθεί, θα αντιμετωπίσει την αντίσταση του μεγάλου του γιου, θα νιώσει εκδιωγμένος από το σπίτι του, και από τα Σεπόλια θα βρεθεί άστεγος στο κέντρο της Αθήνας.
Αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και τους κινδύνους της καινούριας του συνθήκης, αναπολεί τη ζωή του και βρίσκει συμπαράσταση και καλοσύνη από άλλους απόκληρους. Και αν αυτό δεν είναι ευτυχία, τουλάχιστον η Φελιτσιτά, μια ασπρόμαυρη γάτα που συχνάζει στα πέριξ της πλατείας Αγίας Ειρήνης, του ζεσταίνει την καρδιά.
Τα μέλη της οικογένειάς του, όμως, έχουν το καθένα τη δική του εκδοχή για το παρελθόν, το παρόν και το τι μέλλει γενέσθαι. Πέντε πρόσωπα -το καθένα με τα βάρη, τις έγνοιες και τα βάσανά του- θέλουν να πουν τη δική τους ιστορία, το διήγημα της δικής τους ιστορίας, που συμπλέκεται με το μυθιστόρημα της οικογενειακής ζωής.
Εξομολογητικό, γλυκόπικρο, ακαριαία τρυφερό, ένα μυθιστόρημα σαν φευγαλέο χάδι στους ανθρώπους που ραγίζουν αθόρυβα δίπλα μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)