alt

Για το μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο «Αχνή θέα των λόφων» (μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, εκδ. Ψυχογιός).

Του Γιώργου Βέη

Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα του νομπελίστα συγγραφέα. Ο ίδιος ομολογεί ότι τον επηρέασαν, μεταξύ άλλων, θεματικές ενότητες από τον Τσέχοφ, τον Ντίκενς και την Μπροντέ. Εκδόθηκε το 1982. Την ίδια χρονιά απέσπασε το Βραβείο Winifred Holtby Memorial. Θεωρήθηκε ότι αφορά σε ένα «μακάβριο και αλάνθαστα δουλεμένο αίνιγμα» (Sunday Times), ενώ «ισορροπεί απόλυτα ανάμεσα στην ελεγεία και την ειρωνεία» (New York Times Book Review). Οι έπαινοι κρίνονται δικαιολογημένοι. Η γραφή διακρίνεται για την επανειλημμένη, δημιουργική πάντα αμφισημία της, την άρτια τεχνική της, την ενίοτε αλληγορική προοπτική της και οπωσδήποτε για την καλά ασκημένη εμμονή της στη βαρύνουσα λεπτομέρεια. Όπως και τα άλλα δύο έργα του Καζούο Ισιγκούρο (1954-) που εκδόθηκαν στη συνέχεια, το παρόν, που εμφανίστηκε πρώτη φορά στη γλώσσα μας από τις εκδόσεις Λιβάνη το 1984, αφορά κατεξοχήν τις τραυματικές εμπειρίες και τα βαθύτατα εσωτερικά κι εξωτερικά τραύματα των επιζώντων Ιαπώνων του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου. Το Ναγκασάκι, η γενέτειρα του συγγραφέα, συνιστά τη μία από τις δύο κύριες αφηγηματικές σκηνές του μυθιστορήματος. Η άλλη είναι η μια ανώνυμη πόλη κάπου στη Μεγάλη Βρετανία.

Η γραφή διακρίνεται για την επανειλημμένη, δημιουργική πάντα αμφισημία της, την άρτια τεχνική της, την ενίοτε αλληγορική προοπτική της και οπωσδήποτε για την καλά ασκημένη εμμονή της στη βαρύνουσα λεπτομέρεια.

Η πρώτη προσέγγιση: διαβάζουμε την Αχνή θέα των λόφων ως ένα όντως άρτια δομημένο προϊόν ενός αμιγούς ρεαλισμού, παραδοσιακών δομών. Εν ολίγοις: η Ετσούκο, μια μεσήλικη Γιαπωνέζα, η οποία ζει σε μια αγροικία κάπου στην Αγγλία, προσπαθεί να συμφιλιωθεί τόσο με την πρόσφατη δι’ απαγχονισμού αυτοκτονία της πρωτότοκης κόρης της, ονόματι Κέικο, όσο και με τον ατομικό, οδυσσειακό της βίο. Επισημαίνω ότι η άτυχη, μοιραία Κέικο δεν ήθελε να αφήσει την Ιαπωνία, όταν η μητέρα της και ο δεύτερος σύζυγός της, ένας Βρετανός υπήκοος, αποφάσισαν να εγκατασταθούν οριστικά στη Μεγάλη Βρετανία. Καρπός του δεύτερου γάμου της Ετσούκο είναι η Νίκι. Το όνομά της, μαθαίνουμε στη δεύτερη κιόλας αράδα του βιβλίου, δεν συνιστά μιαν απλή, ευκαιριακή σύντμηση, αλλά μια συμβιβαστική λύση από την πλευρά των γονέων της. Στον απόηχό του διακρίνεται πράγματι κάτι από το ασιατικό καταπίστευμα των συναφών αποχρώσεων, ενώ δεν παύει να είναι εύχρηστο και οικείο στο δυτικό αυτί. Η Νίκι ζει άγαμη στο Λονδίνο, αποφασιστικά αποκομμένη από την οικογενειακή εστία. Δεν παρέστη καν στην κηδεία της αδελφής της, όπως έκπληκτοι οι αναγνώστες πληροφορούνται ήδη στην αρχή της δεύτερης σελίδας του μυθιστορήματος.

Το φάντασμα της Κέικο κατατρύχει τη συνείδηση της Ετσούκο, η οποία αντί να εξομολογηθεί τα όσα ταλανίζουν την ίδια, προκειμένου να ανακουφίσει το εμφανώς βεβαρημένο πεδίο της συνείδησής της, αφηγείται ορισμένα κρίσιμα περιστατικά από τη ζωή μιας άλλης, δηλαδή της φίλης της Σατσίκο. Η τελευταία, μητέρα της Μαρίκο, κατάγεται από μια πλούσια οικογένεια. Το τέλος της τραγωδίας της πατρίδας της τη βρίσκει όμως άστεγη. Τη θέση του συζύγου της, που σκοτώθηκε στον πόλεμο, την παίρνει ένας αρχετυπικός εραστής, ο αμερικανός πολίτης Φρανκ. Το όνομά του ανακαλεί αμέσως το όνομα του άπιστου εραστή της Μαντάμ Μπατερφλάι (βλ. τη μετάφρασή μου στις εκδόσεις Ηλέκτρα). Αλλά και ο Φρανκ της Σατσίκο, ο οποίος δεν παραλείπει να μεθάει συχνά στα καπηλειά του Ναγκασάκι, απιστεί πανηγυρικά σε βάρος της τελευταίας. Πλαισιωμένος κατά καιρούς από διάφορες γυναίκες, παρατείνει τον εξευτελισμό της Σατσίκο. Παρόλα αυτά η εν λόγω προτίθεται να τον ακολουθήσει στην Αμερική. Χωρίς να λαμβάνει υπόψιν της τις εκκωφαντικές αντιρρήσεις της Μαρίκο, δείχνει ότι δρα καθαρά εγωιστικά, ωφελιμιστικά κι απερίσκεπτα. Όπως ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση της προαναφερομένης Κέικο, η Μαρίκο αρνείται να ακολουθήσει την εντυπωσιακά άστοργη μητέρα της. Συγκρατώ ότι η Σατσίκο δεν στέλνει εντωμεταξύ στο σχολείο την κόρη της. Πολλές φορές μάλιστα την εγκαταλείπει μόνη της στο σπίτι.

Η μνήμη, όπως διαπιστώνω, μπορεί να είναι κάτι το αναξιόπιστο· ενίοτε είναι έντονα χρωματισμένη από τις συνθήκες υπό τις όποιες κάποιος θυμάται, και, αναμφίβολα, το ίδιο ισχύει και για ορισμένες από τις αναμνήσεις που έχω συγκεντρώσει εδώ. 

Σημειώνω ότι παρεμβάλλονται διάφορα σημαδιακά επεισόδια τόσο από τον κοινό βίο της Ετσούκο με τον πρώτο σύζυγό της, ονόματι Τζίρο, αλλά και από την υποδειγματική συναναστροφή της με τον εύγλωττο, ψυχικά συγκροτημένο πεθερό της, τον Ογκάτα-Σαν. Ο τελευταίος εκπροσωπεί την Ιαπωνία του χθες, η οποία, ως γνωστόν, πίστευε στη θεϊκή καταγωγή της, ενώ ο Τζίρο αντιπροσωπεύει την Ιαπωνία του σήμερα, αυτήν της άκρως ορθολογιστικής εκβιομηχάνισης. Υποστηρίζω ότι εν προκειμένω ένα σύνδρομο, ας το βαφτίσω μάλιστα «Σύνδρομο του Λευκάδιου Χερν», χαρακτηρίζει την όλη στάση του ηλικιωμένου, αλλά επαρκέστατου πνευματικά Ογκάτα-Σαν. Το ίνδαλμα της Ιαπωνίας που χάνεται είναι επομένως η αληθινή του πατρίδα. Ο ρομαντισμός του Λευκάδιου Χερν και η ιδεολογία του πεθερού της Ετσούκο ταυτίζονται. Στο τέλος του μυθιστορήματος, η Νίκι επιστρέφει στο Λονδίνο της, η μητέρα της παραμένει μόνη σε ένα τεράστιο σπίτι, σε μια εξακολουθητικά ανώνυμη τοποθεσία, το όνομα του δεύτερου συζύγου της δεν μας γνωστοποιείται ποτέ, ενώ η Σατσίκο χάνεται κάπου στα αυλάκια της νοσταλγικής εξιστόρησης μιας συνειδητά κρυπτικής και εν τέλει απόρρητης Ετσούκο.

Ένα επεξεργασμένο ψυχογράφημα

Η δεύτερη προσέγγιση: διαβάζουμε το έργο αυτό ως ένα ιδιαίτερα επεξεργασμένο ψυχογράφημα. Στην επιλογική σελίδα 205 παρέχεται πιστεύω το ερμηνευτικό κλειδί: «Η μνήμη, όπως διαπιστώνω, μπορεί να είναι κάτι το αναξιόπιστο· ενίοτε είναι έντονα χρωματισμένη από τις συνθήκες υπό τις όποιες κάποιος θυμάται, και, αναμφίβολα, το ίδιο ισχύει και για ορισμένες από τις αναμνήσεις που έχω συγκεντρώσει εδώ. Για παράδειγμα, μπαίνω στον πειρασμό να πείσω τον εαυτό μου πως ήταν ένα προαίσθημα αυτό που ένιωσα εκείνο το απόγευμα, πως η δυσάρεστη εικόνα που εισέβαλε στις σκέψεις μου εκείνη τη μέρα ήταν κάτι το εντελώς καινούργιο –κάτι πολύ πιο έντονο και ζωντανό– από τις πολυάριθμες εικόνες που διαπερνούν τη φαντασία κατά τη διάρκεια των μακρών και άδειων ωρών. Κατά πάσα πιθανότητα, δεν ήταν κάτι το τόσο αξιοσημείωτο. Η τραγωδία του μικρού κοριτσιού που είχε βρεθεί κρεμασμένο από ένα δέντρο –πολύ περισσότερο από τους προηγούμενους φόνους παιδιών– είχε συγκλονίσει τη γειτονιά, και δεν ήμουν η μόνη που είχε ταραχτεί από αυτές τις εικόνες εκείνο το καλοκαίρι».

Προφανώς η ως άνω εικόνα ενός ανώνυμου απαγχονισμένου κοριτσιού, που βρέθηκε στο δάσος του Ναγκασάκι, παραπέμπει αναμφίβολα στην επίσης απαγχονισμένη Κέικο. Ίσως να είναι ένα είδος δυσοίωνου μηνύματος. Η δε Ετσούκο προβάλλει διαρκώς εαυτήν στη Σατσίκο. Κατά μαθηματική συνέπεια, η Κέικο ταυτίζεται με τη Μαρίκο. Ο Άγγλος σύζυγος της Ετσούκο αντιστοιχεί στον Φρανκ. Κοντολογίς, η Ετσούκο καταπιέζει ένα εγώ, το οποίο θα ήθελε ίσως να ομολογήσει την ολοκληρωτική, ανέκκλητη ήττα του, αναζητώντας ενδεχομένως άφεση αμαρτιών και βεβαίως εξιλέωση. Αλλά η Ετσούκο εννοεί πολλά, αυτομάτως όμως τα αποσιωπά και κάποια έτερα θίγει. Η καταστροφή του Ναγκασάκι, φέρ’ ειπείν, από την έκρηξη της ατομικής βόμβας υπάρχει στο βάθος των πραγμάτων και καθορίζει πεπρωμένα, αλλά σπανίως αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων στον κύκλο της Ετσούκο.

alt
Ο Καζούο Ισιγκούρο 

Ανάλογο άγος απαντά, όπως γνωρίζουμε, και στα εμβληματικά μυθιστορήματα ενός άλλου νομπελίστα, του Γουίλιαμ Φώκνερ (1897-1962). Εκεί οι συνέπειες του Εμφύλιου Πολέμου Βορείων και Νοτίων της Αμερικής συνιστούν τις παραμέτρους ενός αξεπέραστου ζόφου. Είναι τα ανεξίτηλα κηλιδώματα της ύπαρξης. Όπως ανεξίτηλες είναι οι ενοχές της Ετσούκο. Στη σελίδα μάλιστα 227 η ίδια απευθύνεται στην εμφανώς ψυχικά διαταραγμένη Μαρίκο, ως να ήταν η κόρη της, η Κέικο! Η Ετσούκο, αν και επιθυμεί διακαώς να ξεχάσει τα πάντα, παραμένει μια κινούμενη αποθήκη μνήμης. Προτού οδηγηθεί στην παράκρουση από τις επίμονες ενοχές της, θυμάται την ιστορία της Σατσίκο και τη μοιράζεται ομοιοπαθητικά μαζί μας. Αποφεύγοντας έτσι τη διαχρονική της ομηρία σε μια ανίατη κατάθλιψη, η Ετσούκο παραμένει ήρεμη κι επιφανειακά νηφάλια. Ο μηχανισμός της αντικατάστασης της τραυματικής εμπειρίας, της συγκεκριμένης δηλαδή δυσθυμίας της Ετσούκο, από τη διηγητική εφεύρεση των περιπετειών της Σατσίκο, εξηγείται ικανοποιητικά, οίκοθεν νοείται, στο πεδίο της φροϋδικής ανάλυσης. Το έχει προσέξει άλλωστε προ πολλού η διεθνής κριτική.

Εκεί, αλλά και σε έτερα σημεία της αφήγησης, παρεμβάλλονται εναλλακτικές ερμηνείες των φαινομένων, υπονομεύσεις των αρχικών δηλώσεων, ελαφρές αμφιβολίες για την ορθότητα ορισμένων συμπερασμάτων ή και έμμεσες αλλά σαφείς ενδείξεις αντεστραμμένων συνδηλώσεων. Δεν πρόκειται ασφαλώς περί ασάφειας ή ατέλειας των νοημάτων, αλλά περί ποιοτικής αναβάθμισής τους.

Η τρίτη προσέγγιση: η Σατσίκο και η Μαρίκο συνιστούν καθαρόαιμες επινοήσεις της Ετσούκο. Ουδέποτε υπήρξαν. Αποτελούν δημιουργήματα της φαντασίας μιας προφανώς ψυχικά και ηθικά προβληματικής γυναίκας, την οποία έπλασε με υποδειγματική υφολογική πληρότητα ο ταλαντούχος Καζούο Ισιγκούρο. Η Αχνή θέα καλύπτει έτσι όχι μόνον τους λόφους, αλλά την όποια αλήθεια. Εξού και οι σκιές, οι φωτοσκιάσεις, τα θολά περιγράμματα π.χ. στις σελίδες 178, 206 και 224. Εκεί, αλλά και σε έτερα σημεία της αφήγησης, παρεμβάλλονται εναλλακτικές ερμηνείες των φαινομένων, υπονομεύσεις των αρχικών δηλώσεων, ελαφρές αμφιβολίες για την ορθότητα ορισμένων συμπερασμάτων ή και έμμεσες αλλά σαφείς ενδείξεις αντεστραμμένων συνδηλώσεων. Δεν πρόκειται ασφαλώς περί ασάφειας ή ατέλειας των νοημάτων, αλλά περί ποιοτικής αναβάθμισής τους. Η Ετσούκο θεραπεύεται ή νομίζει πώς θεραπεύεται, ονομάζοντας εαυτήν Σατσίκο. Η υπεύθυνη του ανέκκλητου πνευματικού μαρασμού της κόρης της υποδύεται μιαν άλλη. Έτσι δεν επιστρέφουμε στο θέμα της αυτοκτονίας της Κέικο, που θα έπρεπε να πρώτευε κανονικά στο πλαίσιο μιας τυπικής ανάπτυξης του κυρίου θέματος από έναν συμβατικό πεζογράφο του είδους. Αντ’ αυτών, παρακολουθούμε από κοντά όλες τις σταδιακές μεταπτώσεις της Σατσίκο. Μιας παντελώς τρίτης! Δεν ξεχνώ βεβαίως ότι η Ετσούκο έχει ψυχικά υποστηριχθεί προ πολλού από τον Ογκάτα-Σαν, στην αρχή μάλιστα της γνωριμίας της με τον Τζίρο, όπως τονίζεται στη μέση της εξιστόρησης, χωρίς πάλι να διευκρινίζονται επαρκώς τα αίτια και τα αιτιατά της συγκεκριμένης αυτής ευπάθειας. Άρα η αναγωγή στην ιστορία-μύθο της Σατσίκο αποτελεί εύρημα μιας ευφυούς, δόκιμης μυθιστοριογράφου, δηλαδή της Ετσούκο. Η τραγωδία αυτή φύσει και θέσει εμπεριέχει ειρωνεία. Η αναγνωστική απόλαυση διπλασιάζεται: το ένα μυθιστόρημα βιδώνεται κυριολεκτικά μέσα στο άλλο.

Ευτύχησε και πάλι μεταφραστικά ο Καζούο Ισιγκούρο από την εξειδικευμένη, έμπειρη, αγγλόφωνη Αργυρώ Μαντόγλου, η οποία πράγματι σεβάστηκε απολύτως το γράμμα και το πνεύμα της όλης αναπαράστασης τόσο βασανιστικών τοπίων της ψυχής.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ είναι πρέσβης επί τιμή και ποιητής.
Τελευταίο του βιβλίο, η συλλογή πεζών κειμένων «Ινδικοπλεύστης» (εκδ. Κέδρος).

→ Στην κεντρική εικόνα ο πίνακας της Tanvi Sharma, A Pale View of Hills (λάδι σε καμβά).


Απόσπασμα από το βιβλίο

«Στις γιαπωνέζικες πολιτείες, πολύ περισσότερο από ό,τι στην Αγγλία, οι ιδιοκτήτες εστιατορίων, οι κάτοχοι τεϊοπωλείων, οι καταστηματάρχες, φαίνεται όλοι να επιθυμούν να πέφτει το σκοτάδι· πολύ πριν το φως της μέρας εξασθενήσει, τα φαναράκια εμφανίζονται στα παράθυρα, αναμμένα εμβλήματα πάνω στις εξώπορτες. Το Ναγκασάκι ήταν ήδη πλημμυρισμένο από νυχτερινά χρώματα μόλις πήραμε τον δρόμο της επιστροφής εκείνο το βράδυ […] Εκείνο τον καιρό, θυμάμαι, είχε γίνει μόδα τα νεαρά ζευγάρια να εμφανίζονται δημοσίως χέρι με χέρι –κάτι που εγώ με τον Τζίρο δεν κάναμε ποτέ– και καθώς προχωρούσαμε, είδαμε πολλά τέτοια ζευγάρια να αναζητούν τρόπους για να ψυχαγωγηθούν το βράδυ».


altΑχνή θέα των λόφων
Καζούο Ισιγκούρο
Μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου
Ψυχογιός 2018
Σελ. 241, τιμή εκδότη €13,30

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΖΟΥΟ ΙΣΙΓΚΟΥΡΟ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Ο Βασιλιάς», του Τζο Νέσμπο − Τύψεις, αβάσταχτοι οικογενειακοί δεσμοί, εκδίκηση

«Ο Βασιλιάς», του Τζο Νέσμπο − Τύψεις, αβάσταχτοι οικογενειακοί δεσμοί, εκδίκηση

Για το νέο μυθιστόρημα του Τζο Νέσμπο [Jo Nesbo] «Ο Βασιλιάς» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Μεταίχμιο) − «από την αρχή της αφήγησης προβάλουν καθαρά τα βασικά θέματα του βιβλίου: οι τύψεις, οι αβάσταχτοι οικογενειακοί δεσμοί, η εκδίκηση».

Γράφει η Χίλντα Παπαδημη...

«Τα άπαντα» του Φραντς Κάφκα (κριτική) – Ταξικό στοιχείο και εξουσία στο έργο του Κάφκα

«Τα άπαντα» του Φραντς Κάφκα (κριτική) – Ταξικό στοιχείο και εξουσία στο έργο του Κάφκα

Για την έκδοση του τόμου του Φραντς Κάφκα [Franz Kafka] «Τα Άπαντα: Πρόζες – Διηγήματα – Παραβολές – Στοχασμοί» (μτφρ. Χρίστος Αγγελακόπουλος, εκδ. Οξύ). Σκίτσα © Φραντς Κάφκα.

Γράφει η Λαμπριάνα Οικονόμου

Η τάξη και η λογ...

«Στάχτη στο στόμα» της Μπρέντα Ναβάρο (κριτική) – Ένας χειμαρρώδης μονόλογος για το πένθος και την τρωτότητα

«Στάχτη στο στόμα» της Μπρέντα Ναβάρο (κριτική) – Ένας χειμαρρώδης μονόλογος για το πένθος και την τρωτότητα

Για το βιβλίο της Μπρέντα Ναβάρο [Brenda Navarro] «Στάχτη στο στόμα» (μτφρ. Ασπασία Καμπύλη, εκδ. Carnivora). Στην κεντρική εικόνα, ο πίνακας «Στάχτες» [1895], του Edvard Munch.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Με μια πτώση ε...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Το κερί του Καρτέσιου» του Αχιλλέα Κυριακίδη (κριτική) – πέραν του ίλιγγου της γλώσσας ή του θάλπους της μυθοπλασίας

«Το κερί του Καρτέσιου» του Αχιλλέα Κυριακίδη (κριτική) – πέραν του ίλιγγου της γλώσσας ή του θάλπους της μυθοπλασίας

Για τη συλλογή διηγημάτων του Αχιλλέα Κυριακίδη «Το κερί του Καρτέσιου» (εκδ. Πατάκη).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης υπήρξε Μπορχικός πριν καν εισέλθει στον θαυμαστό λαβύρινθο του Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Μπορ...

«Η Μαρία Λαϊνά γράφει, ανθολογεί, μεταφράζει» – εκδήλωση στη μνήμη της στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

«Η Μαρία Λαϊνά γράφει, ανθολογεί, μεταφράζει» – εκδήλωση στη μνήμη της στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση και οι ποιητικές συναντήσεις «Με τα λόγια (γίνεται)» παρουσιάζουν, στην 1η εκδήλωση της 14ης χρονιάς τους, ένα αφιέρωμα εις μνήμην της Μαρίας Λαϊνά (1947-2023).

Επιμέλεια: Book Press

Η εκδήλωση πραγματοποιείται την Τετάρτη 11 ...

Γιάννης Λαγουδάκης: «Μοντέρνα γραφή σε ένα κλασικό θέμα»

Γιάννης Λαγουδάκης: «Μοντέρνα γραφή σε ένα κλασικό θέμα»

Ο Γιάννης Λαγουδάκης μας συστήθηκε πρόσφατα με το μυθιστόρημα «Ένα φιλήσυχος άνδρας – Μια ιστορία από το '22», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Book Press

Τι απαντάτε σε όσους θα πουν: ακόμη ένας συγγραφέας; Τι το καινο...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ανταρκτική» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Ανταρκτική» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Ανταρκτική» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), η οποία θα κυκλοφορήσει στις 3 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΟΙ ...

«Σωματογραφία» της Εύας Στάμου (προδημοσίευση)

«Σωματογραφία» της Εύας Στάμου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Εύας Στάμου «Σωματογραφία», το οποίο κυκλοφορεί στις 2 Δεκεμβρίου από τος εκδόσεις Αρμός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κεφάλαιο 2ο

Εκείνη την εποχή καταπιανόμουν με την κατα...

«Μπάρμπα Μάρογιε» του Μάριν Ντρζιτς (προδημοσίευση)

«Μπάρμπα Μάρογιε» του Μάριν Ντρζιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Μάριν Ντρζιτς [Marin Držić] «Μπάρμπα Μάρογιε» (μτφρ. Irena Bogdanović), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ


...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρεις νέες πεζογραφικές φωνές από τις εκδόσεις Βακχικόν

Τρεις νέες πεζογραφικές φωνές από τις εκδόσεις Βακχικόν

Τρία μυθιστορήματα που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Βακχικόν με τα οποία οι συγγραφείς τους συστήνονται στο αναγνωστικό κοινό με σύγχρονες και ιδιαίτερες ιστορίες.

Επιμέλεια: Book Press

Γιούλη Γιανναδάκη ...

Βία κατά των Γυναικών: 5 βιβλία σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας μας αφυπνίζουν

Βία κατά των Γυναικών: 5 βιβλία σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας μας αφυπνίζουν

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, προτείνουμε πέντε σύγχρονα βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που καταπιάνονται με τη λεκτική, σωματική και σεξουαλική έμφυλη βία. «Σήκω από πάνω μου» (Μεταίχμιο) της Λίνας Βαρότση, «Μια γυναίκα απολογείται» (Τόπος) της Μαρίας Λούκα, «Διήγημας (Ακυ...

Μητέρα, κόρη, άλλο: Πέντε μυθιστορήματα για τη σχέση μάνας παιδιού

Μητέρα, κόρη, άλλο: Πέντε μυθιστορήματα για τη σχέση μάνας παιδιού

Πέντε σύγχρονα βιβλία μεταφρασμένης πεζογραφίας, τα οποία αναδεικνύουν τις πολλές εκφάνσεις της μητρότητας και την πολυσήμαντη σχέση μάνας-κόρης (τα τέσσερα από τα πέντε).

Γράφει η Φανή Χατζή

Ο E.M. Forster έγραψε στην ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ