alt

Για το μυθιστόρημα του Jo Nesbø Η Δίψα (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Μεταίχμιο).

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Η επιτυχημένη δικηγόρος Ελίζε Χέρμανσεν έχει έναν εθισμό: τα ραντεβού στα τυφλά μέσω Tinder, της εφαρμογής γνωριμιών που κάνει θραύση παγκοσμίως. Ο φόνος της είναι άραγε έργο κάποιου περιστασιακού συντρόφου της; Αλλά γιατί το πτώμα της βρίσκεται στραγγισμένο κυριολεκτικά από αίμα και η Σήμανση βρίσκει ίχνη σκουριάς και μπογιάς στην πληγή στον λαιμό της; Όταν μια δεύτερη χρήστρια του Tinder βρίσκεται δολοφονημένη με παρόμοιο τρόπο, ο διευθυντής της αστυνομίας του Όσλο αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια του Χάρι Χόλε, ο οποίος εργάζεται πια σαν καθηγητής στην Αστυνομική Ακαδημία. Στους φόνους, οι οποίοι εντωμεταξύ έχουν γίνει τρεις, ο Χάρι Χόλε αναγνωρίζει στοιχεία της μοναδικής υπόθεσης που δεν έχει εξιχνιάσει. Το γεγονός αυτό ξαναζωντανεύει την ανάγκη του για δράση και αδρεναλίνη –έναν εθισμό χειρότερο από το αλκοόλ– αλλά τον βάζει σε δίλημμα: γίνεται να οπισθοχωρήσει από την υπόσχεση που έχει δώσει στη γυναίκα του τη Ράκελ, ότι δεν θα ξαναγυρίσει στην ενεργό δράση; Να είσαι κάπου χρήσιμος: αυτό είναι το πιστεύω του Χάρι Χόλε και για άλλη μια φορά, θα διακινδυνέψει τη ζωή του και τη ζωή των αγαπημένων και των φίλων του για να συλλάβει έναν παράφρονα βαμπιριστή. Μα… υπάρχουν βαμπιριστές; θα αναρωτηθείτε. Η συνέχεια στο βιβλίο…

Η εμπορική επιτυχία της σκανδιναβικής νουάρ μυθοπλασίας είναι ένα διεθνές φαινόμενο που μόνο με τη βρετανική εισβολή των Beatles στις ΗΠΑ μπορεί να συγκριθεί.

Αμέτρητες συζητήσεις, κρίσεις κι επικρίσεις, σοβαρές αναλύσεις και ανάλαφρα δημοσιογραφικά άρθρα δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν την επιτυχία των σκανδιναβικών αστυνομικών μυθιστορημάτων. Και κυρίως, το πώς οι Σκανδιναβοί έκλεψαν κυριολεκτικά την μπάλα από τους Αγγλοσάξονες οι οποίοι στα μέσα του 19ου αιώνα επινόησαν το είδος της επονομαζόμενης στα ελληνικά αστυνομικής λογοτεχνίας ‒ όρος που αμφισβητείται, αφού δεν αποδίδει σαφώς το αγγλικό crime fiction. Η εμπορική επιτυχία της σκανδιναβικής νουάρ μυθοπλασίας είναι ένα διεθνές φαινόμενο που μόνο με τη βρετανική εισβολή των Beatles στις ΗΠΑ μπορεί να συγκριθεί.

Ακολουθούν μερικές σκόρπιες σκέψεις περί σκανδιναβικού νουάρ, αφού ξεκαθαρίσουμε πρώτα ότι ενώ μιλάμε για σκανδιναβική εισβολή, στην ουσία πρόκειται για σουηδική/νορβηγική λαίλαπα (έστω κι αν υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα φινλανδικά αστυνομικά, μερικά εξαιρετικά ισλανδικά κι ελάχιστα δανέζικα).

1. Ας ξεκινήσουμε από ένα μουσικό παράδειγμα: το φαινόμενο των ABBA, τη δεκαετία του '70. Κι ας θυμηθούμε τους σχεδόν εξίσου επιτυχημένους Νορβηγούς a-ha, τη δεκαετία '85-95. Η σκανδιναβική αγορά δίσκων και βιβλίων είναι σταθερά κι αξιοζήλευτα αναπτυσσόμενη κι όλα τα μεγάλα ονόματα του ροκ (ο Bruce Springsteen, για παράδειγμα) διαθέτουν εκεί το πιο φανατικό κοινό τους. Όταν αυτοί οι τύποι εκεί πάνω στον Βορρά αποφάσισαν να επενδύσουν στη μουσική και εκδοτική βιομηχανία, μελέτησαν επιστημονικά την αγγλοσαξονική κουλτούρα και τη μιμήθηκαν άψογα. Δημιουργώντας δικά τους προϊόντα, τα οποία είναι εφάμιλλα κι ενίοτε καλύτερα των πρωτοτύπων, τόσο στη μουσική όσο και στη συγγραφή βιβλίων.

Οι νεότεροι συνεχιστές του ύφους προτιμούν να γράφουν για ψυχοπαθείς κατά συρροή δολοφόνους και επαγγελματίες κακοποιούς, αντιγράφοντας έτσι τις κλασικές συνταγές της σύγχρονης αμερικάνικης αστυνομικής λογοτεχνίας.

2. Μπορεί οι πρωτοπόροι της σκανδιναβικής νουάρ μυθοπλασίας να ήταν το ζευγάρι των μαρξιστών δημοσιογράφων Sjowall και Wahloo, που ήδη από τη δεκαετία του '60 μιλούσαν για την ανάγκη αναμόρφωσης της σουηδικής κοινωνίας. Μπορεί ο πρώτος σοβαρός επίγονός τους να ήταν ο επίσης μαρξιστής Χένινγκ Μανκέλ, ο οποίος έθιγε από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα τον υφέρποντα ρατσισμό των λαμπερών, σοσιαλιστικών κοινωνιών του Βορρά. Και μπορεί ο πρώτος σουπερστάρ της σκανδιναβικής νουάρ μυθοπλασίας να ήταν ο Στιγκ Λάρσον, που εστίαζε στην άνοδο της ακροδεξιάς αλλά και στον αναπάντεχο μισογυνισμό που κρύβεται στις κοινωνίες της ισότητας. Ωστόσο, οι νεότεροι συνεχιστές του ύφους προτιμούν να γράφουν για ψυχοπαθείς κατά συρροή δολοφόνους και επαγγελματίες κακοποιούς, αντιγράφοντας έτσι τις κλασικές συνταγές της σύγχρονης αμερικάνικης αστυνομικής λογοτεχνίας.

3. Η αποδιοργάνωση του κοινωνικού ιστού και ο τεράστιος αριθμός μονογονεϊκών οικογενειών είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στα βιβλία αυτά. Η αόρατη κουρτίνα που έκρυβε τα μυστικά των αξιοζήλευτων σοσιαλιστικών κοινωνιών του Βορρά σκίστηκε πλέον και τα «μυστικά και ψέματα» βγήκαν στη φόρα. Όπως επίσης, φαίνεται ότι ίσως ήρθε ο καιρός για τους Σκανδιναβούς να αναγνωρίσουν τις κρυφές πληγές που κακοφορμίζουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η βασανιστική προτεσταντική ηθική που ταλάνιζε τους ήρωες των ταινιών του Μπέργκμαν δεν είναι πια σε θέση να θεραπεύσει τα πολύπλοκα ψυχολογικά τραύματα του 21ου αιώνα. Με το «τέλος του Θεού» και την παραδοχή του ναζιστικού παρελθόντος, τα κάθε λογής τέρατα ξεχύθηκαν σε πόλεις, δάση και βουνά, έχοντας την τεχνική υποστήριξη της οργανωμένης μαφίας των παλαιότερων εχθρών τους από τις χώρες του (αν)υπαρκτού σοσιαλισμού.

Η βασανιστική προτεσταντική ηθική που ταλάνιζε τους ήρωες των ταινιών του Μπέργκμαν δεν είναι πια σε θέση να θεραπεύσει τα πολύπλοκα ψυχολογικά τραύματα του 21ου αιώνα.

4. Οι ατελείωτες χειμωνιάτικες νύχτες δημιουργούσαν ανέκαθεν την ανάγκη παραμυθάδων, κι όταν τα μεταφυσικά τέρατα αποδειχτούν αστεία μπροστά στην ανθρώπινη διαστροφή κι εγκληματικότητα, το επόμενο βήμα είναι τα ογκώδη κι απλά γραμμένα εμπορικά αστυνομικά. Από τις Σάγκα των Βίκινγκς ως τους σύγχρονους αιμοσταγείς κατά συρροή δολοφόνους, η απόσταση είναι ένα τσιγάρο δρόμος.

5. Τέλος, στην πλειοψηφία τους τα σκανδιναβικά αστυνομικά (με εξαίρεση ίσως τα βιβλία του Γκούναρ Στόλεσεν) είναι γραμμένα σε σεναριακή γλώσσα. Λες και όλοι οι συγγραφείς αλληθωρίζουν προς το Χόλιγουντ, η λογοτεχνικότητα έχει δώσει τη θέση της στην κινηματογραφική εναλλαγή των σκηνών, στην απλή γλώσσα και στις αλλεπάλληλες ανατροπές.

alt

Τα ελαττώματά του τον κάνουν συμπαθή, ο αγώνας του κατά του αλκοολισμού, η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του, η διαλυμένη προσωπική ζωή που παλεύει να ξαναστήσει από βιβλίο σε βιβλίο, η ανθρώπινα ευάλωτη πλευρά του είναι στοιχεία ακαταμάχητα που επιτυγχάνουν την ταύτιση του αναγνώστη μ' αυτόν τον Νορβηγό υπερήρωα.

Είναι ικανά όλα αυτά τα στοιχεία να εξηγήσουν το φαινόμενο Jo Nesbø; Όχι ‒ ένα «όχι» κοφτό και ξεκάθαρο. Ο Jo Nesbø (Γιου Νέσμπε), ένας άνθρωπος άκρως ευφυής, γνωρίζει άριστα τι πρέπει να κρατήσει από τη δομή του κλασικού αστυνομικού αφηγήματος και τι καινούργιο να προσθέσει. Ο ήρωάς του, Χάρι Χόλε –και μη μου πείτε ότι στη φαντασία σας αυτοί οι δύο δεν ταυτίζονται, αν μη τι άλλο εμφανισιακά– κουβαλάει τη μοναχικότητα των ανυπόταχτων πιονιέρων της Αμερικανικής Δύσης, την ανθρώπινη κι ευάλωτη ιδιοσυγκρασία των ανδρών της μεταφεμινιστικής εποχής, τον κώδικα ηθικής του hardboiled αστυνομικού, όπως επίσης το ταλέντο να αναρρώνει μετά από αλλεπάλληλους ξυλοδαρμούς ‒ κάτι που επίσης θυμίζει τους κλασικούς Αμερικανούς ντετέκτιβ.

Τα ελαττώματά του τον κάνουν συμπαθή, ο αγώνας του κατά του αλκοολισμού, η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του, η διαλυμένη προσωπική ζωή που παλεύει να ξαναστήσει από βιβλίο σε βιβλίο, η ανθρώπινα ευάλωτη πλευρά του είναι στοιχεία ακαταμάχητα που επιτυγχάνουν την ταύτιση του αναγνώστη μ' αυτόν τον Νορβηγό υπερήρωα. Είναι ευφυής και παρατηρητικός αλλά απέχει πολύ από το πρότυπο του ιδιοφυούς Σέρλοκ Χολμς και του Ηρακλή Πουαρό. Η εξιχνίαση του εγκλήματος στις μέρες μας, μας λέει ο Jo Nesbø, είναι δουλειά συλλογική. Απαιτείται η συνεργασία πολλών ειδικών και μη, και αστείρευτη υπομονή όσο ο επιθεωρητής θα σπάει τα μούτρα του ξανά και ξανά, με λάθος στοιχεία και εσφαλμένες κινήσεις.

Παρότι ως αναγνώστρια δεν συμπαθώ τις συνεχείς ανατροπές, αντιλαμβάνομαι ότι η χρήση τους ταιριάζει ίσως στο σημερινό χάος του κόσμου μας: τίποτα δεν είναι σίγουρο και σαφές, τα πάντα μπορεί να ανατραπούν μέσα σε δευτερόλεπτα. Παράδειγμα πολύ χρησιμοποιημένο αλλά τρομακτικά ρεαλιστικό: η δολοφονία του Σουηδού πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε, στις 28 Φεβρουαρίου 1986.

Ο ευφυής Nesbø, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι το αναγνωστικό κοινό του αποτελείται σε μεγάλο βαθμό (αλλά όχι μόνο!) από νεότερες ηλικίες, χρησιμοποιεί στη Δίψα την κεντρική ιδέα των τηλεοπτικών σειρών που βλέπουν σχεδόν οι πάντες κατά κόρον τα τελευταία χρόνια.

Και με τους βαμπιριστές τι γίνεται, θα ρωτήσετε δικαίως. Ο ευφυής Nesbø, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι το αναγνωστικό κοινό του αποτελείται σε μεγάλο βαθμό (αλλά όχι μόνο!) από νεότερες ηλικίες, χρησιμοποιεί στη Δίψα την κεντρική ιδέα των τηλεοπτικών σειρών που βλέπουν σχεδόν οι πάντες κατά κόρον τα τελευταία χρόνια. Και δεν ξεχνά τη «βαμπιρομανία» που έπληξε το Χόλιγουντ την προηγούμενη δεκαετία μετά την τεράστια επιτυχία των βιβλίων της Στέφανι Μάγιερς ‒ τα οποία με τη σειρά τους έφεραν τη σφραγίδα της επιρροής κλασικών συγγραφέων (Σάρλοτ και Έμιλι Μπροντέ, Τζέιν Όστιν, Σαίξπηρ). Κλείνοντας το μάτι στους λάτρεις των goth ιστοριών με βρικόλακες, στήνει μια σειρά φόνων από ένα βαμπιριστή ο οποίος βάζει λεμόνι στο αίμα που πίνει, αφού στην ουσία το απεχθάνεται! Η παθογένεια γεννάει τέχνη, ή η Τέχνη γεννά τις παθογένειες; Λέγεται ότι οι ψυχίατροι αντιμετώπισαν κύμα ασθενών με τάσεις κανιβαλισμού μετά την προβολή της Σιωπής των Αμνών ‒ άλλη μια χολιγουντιανή αναφορά που βρίσκουμε στη Δίψα.

Για ενδέκατη φορά, ο Jo Nesbø παίζει έξυπνα το παιχνίδι των ανατροπών, στήνει εκ νέου μια ομάδα γνωστών και αγνώστων αστυνομικών και ψυχολόγων που βοηθούν στην ανακάλυψη του βαμπιριστή, η ταυτότητα του οποίου είναι γνωστή ήδη από το πρώτο τρίτο του βιβλίου. Η ουσία λοιπόν είναι το «howcatchem», πώς θα συλλάβει δηλαδή τον κατά συρροή δολοφόνο, έχοντας γύρω του αμέτρητα ανοιχτά μέτωπα: την αρρώστια της γυναίκας του της Ράκελ· την οργή του Όλεγκ, του γιου της Ράκελ· τα βαμπίρ της δημοσιογραφίας· ξεπουλημένους και φιλόδοξους αστυνομικούς και τη μικρή αριθμητικά κοινωνία του Όσλο, όπου οι πάντες απατούν τους συντρόφους τους και οι μοναχικοί άνθρωποι δεν αναζητούν σύντροφο στα μπαρ, στα γυμναστήρια ή στη δουλειά τους, αλλά μέσω εφαρμογών όπως το Tinder.

Η ουσία λοιπόν είναι το «howcatchem», πώς θα συλλάβει δηλαδή τον κατά συρροή δολοφόνο, έχοντας γύρω του αμέτρητα ανοιχτά μέτωπα.

Οι Nesbo-maniacs καταδίκασαν την προσπάθεια του συγγραφέα να «αποσύρει» τον Χάρι Χόλε και να δημιουργήσει ένα νέο ήρωα, τον επαγγελματία εκτελεστή Ούλαφ Γιόχανσεν (Αίμα στο Χιόνι, Περισσότερο Αίμα). Αδίκως, κατά την άποψή μου, αλλά έχει συμβεί και σε άλλους συγγραφείς αστυνομικών βιβλίων (Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, Ίαν Ράνκιν, Φίλιπ Κερ). Και δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς αστυνομικό δαιμόνιο για να αντιληφθεί ότι σύντομα θα έχουμε στα χέρια μας την καινούργια περιπέτεια του Χάρι Χόλε. Εντωμεταξύ, τελούμε εν αναμονή της κινηματογραφικής προσαρμογής του Χιονάνθρωπου (του πιο πολιτικού βιβλίου του Jo Nesbø), και ενδεχομένως του «Γιου».

 

* Η ΧΙΛΝΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ είναι μεταφράστρια και συγγραφέας.


Απόσπασμα απο το βιβλίο

«Σιωπηλές κραυγές φούντωναν μες στο κεφάλι του, κατέκλυζαν το δωμάτιο και το κορμί του. Κραυγές που ήθελαν να δραπετεύσουν, που έπρεπε να δραπετεύσουν. Μήπως αποτρελαινόταν; Σήκωσε το βλέμμα προς το τζάμι του παραθύρου. Το μόνο πράγμα που φαινόταν στο σκοτάδι ήταν η αντανάκλασή του. Ήταν εκείνος. Εκεί έξω ήταν εκείνος. Τους περίμενε. Τραγουδώντας. Βγείτε να παίξουμε!
Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του. Όχι, δεν τους περίμενε. Τον περίμενε. Περίμενε τον Χάρι. Βγες να παίξουμε!»


 

altΗ δίψα
Jo Nesbo
Μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
Μεταίχμιο 2017
Σελ. 664, τιμή εκδότη €18,80

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ JO NESBO

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το βιβλίο της μορφής και του κενού» της Ρουθ Οζέκι (κριτική) – Αναζητώντας διέξοδο από το χάος

«Το βιβλίο της μορφής και του κενού» της Ρουθ Οζέκι (κριτική) – Αναζητώντας διέξοδο από το χάος

Για το μυθιστόρημα της Ρουθ Οζέκι [Ruth Ozeki] «Το βιβλίο της μορφής και του κενού» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά, εκδ. Κλειδάριθμος). Κεντρική εικόνα: Στιγμιότυπο από την ταινία «Τhe Book of Henry». 

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

...
«Νεφελοκοκκυγία» του Άντονυ Ντορ (κριτική) – Μια εντυπωσιακή περιπλάνηση σε χώρο και χρόνο

«Νεφελοκοκκυγία» του Άντονυ Ντορ (κριτική) – Μια εντυπωσιακή περιπλάνηση σε χώρο και χρόνο

Για το βιβλίο του Άντονυ Ντορ [Anthony Doerr] «Νεφελοκοκκυγία» (μτφρ. Μυρτώ Καλοφωλιά, εκδ. Πατάκη). Κεντρική εικόνα: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα (2021).

Γράφει η Άλκηστις Σουλογιάννη

...
«Το χρυσό σημειωματάριο» της Ντόρις Λέσινγκ – Αλήθειες βαθιές κι επώδυνες, ενεργές και σήμερα

«Το χρυσό σημειωματάριο» της Ντόρις Λέσινγκ – Αλήθειες βαθιές κι επώδυνες, ενεργές και σήμερα

Για το εμβληματικό μυθιστόρημα της νομπελίστριας Ντόρις Λέσινγκ [Doris Lessing] «Το χρυσό σημειωματάριο» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Διόπτρα). 

Γράφει ο Κ.Β. Κατσουλάρης

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για την Ντόρις Λέσινγκ χω...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Χριστουγεννιάτικη γιορτή από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης: Σαββατοκύριακο στην Πλάκα, με Αργύρη Μπακιρτζή, κεράσματα και μεγάλες προσφορές

Χριστουγεννιάτικη γιορτή από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης: Σαββατοκύριακο στην Πλάκα, με Αργύρη Μπακιρτζή, κεράσματα και μεγάλες προσφορές

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης διοργανώνουν χριστουγεννιάτικη γιορτή βιβλίου το Σάββατο 9 & την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου από τις 11:00 μέχρι και τις 19:00 στην οδό Θουκυδίδου 4, στην Πλάκα και υπόσχονται δύο μέρες γεμάτες με μουσική, κεράσματα, προτάσεις για δώρα και μεγάλες προσφορές.

Επιμέλεια: ...

Εορταστικό τετραήμερο των εκδόσεων Ψυχογιός στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Εορταστικό τετραήμερο των εκδόσεων Ψυχογιός στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Από σήμερα (7/12) έως και την Κυριακή (10/12) οι εκδόσεις Ψυχογιός ετοιμάζουν μια χριστουγεννιάτικη γιορτή για μικρούς και μεγάλους στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης με bazaar βιβλίων, εκδηλώσεις και δράσεις για τα παιδιά. «Τίτλοι λογοτεχνίας για μικρούς και μεγάλους, bazaar βιβλίων, συναντήσεις με συγγραφείς & συναρπα...

«Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» (κριτική) – Η τελετουργία ενός φόνου σε μια άκρως σύγχρονη παράσταση

«Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» (κριτική) – Η τελετουργία ενός φόνου σε μια άκρως σύγχρονη παράσταση

Για την παράσταση του Πορτογάλου σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες [Tiago Rodriguez] «Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» που ανέβηκε στην κεντρική σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Κεντρική εικόνα: © Joseph Bandere.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος  ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τρότζαν» του Θανάση Χειμωνά (προδημοσίευση)

«Τρότζαν» του Θανάση Χειμωνά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Θανάση Χειμωνά «Τρότζαν, που κυκλοφορεί στις 8 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Πατάκη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Άνοιξα τα μάτια μου. Το μυαλό μου, αδειανό. Γύρω μου, φως. Έντονο. Εκτυφλωτικό. Συνειδητοπο...

«Αχ, Ευρώπη! Κείμενα για το μέλλον της Ευρώπης και την δημόσια σφαίρα» του Γιούργκεν Χάμπερμας (προδημοσίευση)

«Αχ, Ευρώπη! Κείμενα για το μέλλον της Ευρώπης και την δημόσια σφαίρα» του Γιούργκεν Χάμπερμας (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Γιούργκεν Χάμπερμας [Jürgen Habermas] «Αχ Ευρώπη! – Κείμενα για το Μέλλον της Ευρώπης και την δημόσια σφαίρα» (μτφρ. – προλεγόμενα – σχόλια: Δημήτρης Υφαντής, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 15 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Printa / Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγορασ...

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την Παρασκευή, 29 Ιουλίου, το...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ