Άγουρος, απαγορευμένος, παράλογος, ευκαιριακός, ομοφυλοφιλικός, κατατρεγμένος, πλατωνικός: παραλλαγές του έρωτα σε μια εμπνευσμένη συλλογή.
Της Ελπίδας Πασαμιχάλη
Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε
Διαδρομές αγάπης από τον Τσέχοφ στη Άλις Μάνρο
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ
ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΖΕΦΡΙ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ
ΜΤΦΡ. ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ
LIBRO 2009
ΣΕΛ. 672, ΤΙΜΗ €28,00
Ο ίδιος κάνει τις προθέσεις του σαφείς στο πυκνό και διεισδυτικό εισαγωγικό δοκίμιο, όπου επισημαίνει: «Ο ευτυχισμένος γάμος, ο έρωτας που βρίσκει ανταπόκριση, ο πόθος που δεν λιγοστεύει ποτέ – αυτά είναι ευτυχή ενδεχόμενα, όμως δεν είναι ερωτικές ιστορίες. Οι ερωτικές ιστορίες βασίζονται στην απογοήτευση, σε λάθος γέννες και σε οικογένειες που αλληλοσπαράσσονται, στην πλήξη του γάμου και σε τουλάχιστον μία καρδιά από πέτρα. Οι ερωτικές ιστορίες, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, δυσφημίζουν τον έρωτα».
Με τίτλο εμπνευσμένο από ποίημα του Λατίνου ποιητή Κάτουλλου, που θρηνούσε για το «σπουργίτι» της αγαπημένης του Λεσβίας, το βιβλίο παρουσιάζει κείμενα μεγάλων συγγραφέων που έζησαν σε διαφορετικές εποχές, είχαν διαφορετικό ύφος γραφής και διαφορετική φιλοσοφία, αλλά κοινό θέμα: τον έρωτα. Όχι τους «έρωτες», όπως διευκρινίζει ο ίδιος ο Ευγενίδης, διαχωρίζοντας τη θέση του από τις ανάλαφρες ιστορίες, ούτε την «αγάπη»· αλλά εκείνο το συναίσθημα που γίνεται οδηγός για το ανέφικτο και στις περισσότερες περιπτώσεις μάς οδηγεί σε αδιέξοδο ή σε συντριβή.
Από τον Άντον Τσέχοφ στην Άλις Μάνρο, όπως σημειώνεται στον υπότιτλο του βιβλίου, από τον Μίλαν Κούντερα και τον Γουίλιαμ Φόκνερ στον Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, από τον Τζορτζ Σόντερς στον Χάρολντ Μπρόνσκι, που συμμετέχει με δύο αφηγήματα, από τον Γκι ντε Μοπασάν στην Ντέμπορα Άιζενμπεργκ, ο Ευγενίδης ξεδιπλώνει για τον αναγνώστη μια συναρπαστική συλλογή ερωτικών ιστοριών για… προχωρημένους! Υπάρχει ο άγουρος έρωτας, ο απαγορευμένος, ο παράλογος, ο ευκαιριακός, ο ομοφυλοφιλικός, ο κατατρεγμένος, ακόμη και ο πλατωνικός.
Αδιέξοδες συναντήσεις
Πρόσωπα ιδιαίτερα και μοναχικά, οι ήρωες των αφηγημάτων. Οι αναγνώστες θα συναντηθούν με ένα νεαρό ζευγάρι που κάνει ταξίδι με οτοστόπ στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία στο διήγημα του Μίλαν Κούντερα, θα μάθουν για τον έρωτα ενός μικρού Εβραίου για μια χριστιανή γειτόνισσά του στο διήγημα του Ισαάκ Μπάμπελ, θα προβληματιστούν με τις αδιέξοδες συναντήσεις δύο παράνομων εραστών σε διαφορετικές πόλεις και εποχές στο αφήγημα του Ναμπόκοφ και θα γοητευτούν από τη λογοτεχνική λεπτότητα του Τσέχοφ, του οποίου το διήγημα, για μια επίσης απαγορευμένη σχέση, κλείνει με την εξής εκπληκτική φράση: «Και του φάνηκε πως λίγο έλειπε ακόμα… και θα βρισκόταν η λύση και τότε θ’ άρχιζε μια καινούργια, μια όμορφη ζωή· κι ήταν ξεκάθαρο και στους δύο πως το τέλος ήταν μακριά ακόμα και πως το πιο περίπλοκο και δύσκολο κομμάτι μόλις άρχιζε». Από τα πιο αιρετικά αλλά και επαναστατικά διηγήματα της συλλογής είναι εκείνο της Ντέμπορα Άιζενμπεργκ, στο οποίο περιγράφεται η ισόβια σχέση, η οικειότητα αλλά και η συνήθεια δύο ομοφυλοφίλων. Το βιβλίο κλείνει με την Άλις Μάνρο, με ένα από τα πιο παράδοξα και μελαγχολικά διηγήματά της, στο οποίο τον ισόβιο έρωτα και τη γεροντική τρυφερότητα προδίδει η νόσος του Αλτσχάιμερ…
Ο Ευγενίδης δηλώνει ότι η επιλογή των ιστοριών έγινε με βάση τα δικά του, προσωπικά κριτήρια και την τύχη. Υπήρξαν έργα που τον σημάδεψαν, όπως το ποίημα του Κάτουλλου και τα διηγήματα του Τσέχοφ και του Ναμπόκοφ, καθώς και άλλα που του υπέδειξαν συγγραφείς καθώς και «φοιτητές και καλεσμένοι σε δείπνα, βιβλιοφάγοι μπάρμαν, λαλίστατοι ταξιτζήδες». Σε κάθε περίπτωση, η τύχη έχει τους δικούς της νόμους και είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τον έρωτα… Αν αναζητήσουμε ένα κοινό σημείο σε όλα τα αφηγήματα, αυτό το στοιχείο είναι ο ίδιος ο άνθρωπος με τα πάθη και τις αδυναμίες του, στα οποία εστιάζει η καλή λογοτεχνία.
Τα έσοδα από την έκδοση θα διατεθούν στο πρόγραμμα 826Chicago, κατά του αναλφαβητισμού, για μη προνομιούχα παιδιά 6 έως 18 ετών, στα οποία παρέχονται μαθήματα δημιουργικής γραφής.
Ελπίδα Πασαμιχάλη