berceau

Της Ελένης Φουρνάρου

«Γεννήθηκα σε μια πόλη που κλωσούσε αυγά από χάλυβα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου, όταν γινόσουν υπερβολικά πιεστικός με τις ερωτήσεις σου, ανακάλυπτες ότι οι άνθρωποι ήταν φτιαγμένοι από βαμμένο χάλυβα. Άκουσα ανθρώπους να ξεκοιλιάζουν τον ουρανό για να τον αδειάσουν από τις αστραπές του. Όταν γεννήθηκα, με ξάπλωσαν στο εσωτερικό ενός λίκνου από μαντέμι, σα μισή οβίδα. Ξαπλωμένος ανάσκελα, αιχμάλωτος του λίκνου, ατένιζα τον ουρανό, τα σιδεράδικα των αγγέλων του  και τα σύννεφα που, καθώς διασκορπίζονταν, μου σπάραζαν την καρδιά». 

Ο Κριστιάν Μπομπέν γεννήθηκε στο Λε Κρεζό της Βουργουνδίας και ζει ακόμα εκεί. Μια μικρή πόλη της γαλλικής επαρχίας που αναπολεί την αλλοτινή της ευμάρεια  επιλέγοντας για έμβλημά της «ένα ατμοκίνητο αερόσφυρο σαν το πρεσπαπιέ ενός γίγαντα, ξεχασμένο εκεί στην νότια είσοδο της πόλης» που «χρησίμευε άλλοτε για να σφυρηλατούνται οι μεταλλικοί θώρακες των πολεμικών πλοίων». Στην αφήγησή του εναλλάσσονται διαρκώς οι μαγευτικές εικόνες της ταπεινής φύσης «δηλαδή το πρόσωπο του Θεού που ρεμβάζει» με τις ρεαλιστικές, αλλά εξίσου μαγευτικές, εικόνες που δημιουργεί «ο πάταγος από το σφυροκόπημα της λαμαρίνας». 

Ένας άγγελος φράζει την πόρτα του σπιτιού του συγγραφέα και τον εμποδίζει να βγει, από την παιδική του ακόμα ηλικία. Έτσι κι αυτός ονειροπολεί και ψάχνει τα σημάδια του Θεού ανάμεσα σ’ αυτά που ζωγραφίζονται στο περιορισμένο οπτικό του πεδίο: τα χορταράκια που σαλεύουν στον άνεμο, τα πουλιά που κουβαλούν στο ράμφος τους ηλιαχτίδες, τους μυριάδες εργάτες «άγιους» που «δραπέτευαν» από το εργοστάσιο τα μεσημέρια, τους γονείς και τα αδέλφια του, δυο αφημένες στο παρελθόν τους θείες και την πανταχού παρούσα μορφή της τρελής γιαγιάς που ζει στο ψυχιατρείο. 

Το μικρό αυτοβιογραφικό διήγημα του Μπομπέν με τον όμορφο ποιητικό λόγο, αριστοτεχνικά αλλά φυσικά κεντημένο με λέξεις ταπεινές και ανεπιτήδευτες, αφηγείται τη γένεση ενός βλέμματος, όπως δηλώνεται στο οπισθόφυλλο της έκδοσης, αλλά και τη δημιουργία μιας προσωπικής φωνής. Μιας φωνής έμπλεης από εικόνες, ήχους και μυρωδιές του καθημερινού και πολυκοιταγμένου. Με αντικρουόμενες επιρροές του την αμερικανίδα Έμιλυ Ντίκινσον που πέρασε την περισσότερη ζωή της κλεισμένη στο σπίτι της  και τον τσιγγάνο Ζαν-Μαρί Κερουίς που έζησε όλη του τη ζωή στο δρόμο, αφού «Για εκείνον που περιπλανιέται κάτω από το φεγγάρι, όπως και για εκείνον που δεν σηκώνεται από την καρέκλα, το ‘εδώ’ είναι συνώνυμο όλων των θαυμάτων». 

Το «Αιχμάλωτος του Λίκνου» διαβάζεται με μια ανάσα κι ένα χαμόγελο, πότε της καλοσύνης και πότε της συμπόνιας. Είναι μια άποψη στάσης ζωής κι ακόμα μια ολοκληρωμένη πρόταση δημιουργίας ενός προσωπικού τρόπου γραψίματος. Όπως εξομολογείται αφοπλιστικά και ο Μπομπέν: «Για να γράψω αυτό το βιβλίο, ξερίζωσα το παράθυρο του παιδικού μου δωματίου και το έκανα καβαλέτο. Ζωγραφίζω εδώ και μήνες μια χιονονιφάδα κι ένα σύννεφο – τίποτα παραπάνω· τούτα θα έπρεπε να αρκούν για να συλλάβει κανείς όλο το φως αυτού του κόσμου – αλλά και του άλλου».

Φράσεις από το βιβλίο 

«Υπάρχει κάτι μέσα μας που διαρκεί περισσότερο κι από την προσμονή μας».
«Μια κρυφή χάρη είναι, κάποιες φορές, η άλλη όψη μιας αναπηρίας».
«Τρελός είναι εκείνος που άφησε τον πόνο να πάρει τη θέση του».
«Πολλά πανέμορφα πράγματα μας περιμένουν, χωρίς ποτέ να αδημονούν που δεν μας βλέπουν να ερχόμαστε».
«Η ζωή ακτινοβολεί γιατί είναι ακατανόητη».
«Θέλω να με θάψουν σε μια χιονονιφάδα».
«Όταν θέλω να δω την άκρη του κόσμου, κοιτάζω την άκρη των παπουτσιών μου».
«…τίποτα όμως δεν θα είναι ποτέ πιο αχανές από ένα πρόσωπο διάπλατο από έκπληξη μπροστά στην έμπρακτη αγάπη».
«Η καθημερινή ζωή σπανίως αφήνει λείψανα κι έχει ελάχιστους πιστούς».
«Το ωραιότερο σ’ αυτή τη ζωή είναι να κοπιάζεις για κάποιον χωρίς αυτός να το αντιλαμβάνεται».
«Οι άνθρωποι θα έπρεπε να μπορούν μετά θάνατον να αναπαύονται σε μια πρόταση που θα αποτελούσε το λαμπερό ένδυμα της ψυχής τους».
«Ο καθένας, ακόμα κι ο πιο χαμένος απ’ τους ανθρώπους, έχει μες την ψυχή του ένα αχυροκάλυβο, με ένα καμπανάκι στην είσοδο. Καμιά φορά ο άνεμος το κάνει να σαλεύει».
«Στις τρεις το μεσημέρι, τα πάντα με απελπίζουν, στις τρεις και ένα, όλοι οι δρόμοι ξανανοίγουν».

 

likno_exofΑιχμάλωτος του λίκνου
Κριστιάν Μπομπέν
Εκδ. ΧΑΡΑΜΑδΑ 2008

 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Οι ξαδέλφες» της Αουρόρα Βεντουρίνι (κριτική) – Ιστορία μιας μοναδικής κι αλλόκοτης οικογένειας

«Οι ξαδέλφες» της Αουρόρα Βεντουρίνι (κριτική) – Ιστορία μιας μοναδικής κι αλλόκοτης οικογένειας

Για το βιβλίο της Αουρόρα Βεντουρίνι (Aurora Ventourini) «Οι ξαδέλφες» (μτφρ. Μαρία Αθανασιάδου, Θεώνη Κάμπρα, Αλίκη Μανωλά, Ιφιγένεια Ντούμη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, εκδ. Carnivora). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι «Santa Sangre» (1989).

...
«Stella Maris» του Κόρμακ ΜακΚάρθι (κριτική) – Όλη η Αμερική του 20ού αιώνα σε ένα ψυχιατρείο

«Stella Maris» του Κόρμακ ΜακΚάρθι (κριτική) – Όλη η Αμερική του 20ού αιώνα σε ένα ψυχιατρείο

Για το μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθι (Cormac McCarthy) «Stella Maris» (μτφρ. Γιώργος Κυριαζής, εκδ. Gutenberg). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «God's Crooked Lines» του Oriol Paulo.

Γράφει ο Γιάννης Χατζηκρυστάλλης

...
100 χρόνια με την «κυρία Νταλογουέι»: Γιατί τη διαβάζουμε σήμερα

100 χρόνια με την «κυρία Νταλογουέι»: Γιατί τη διαβάζουμε σήμερα

Για το εμβληματικό μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ [Virginia Woolf] «Η κυρία Νταλογουέι» που κυκλοφόρησε σαν σήμερα, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, στις 14 Μαΐου 1925. Με αυτή την αφορμή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο συλλεκτική έκδοση σε μετάφραση Κωνσταντίνας Τριανταφυλλόπουλου και εξώφυλλο της Μάριας Μπαχά....

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Χρυσή εποχή» του Κωνσταντίνου Ρήγου – Μουσική του παρελθόντος και χορός του μέλλοντος

«Χρυσή εποχή» του Κωνσταντίνου Ρήγου – Μουσική του παρελθόντος και χορός του μέλλοντος

Για την παράσταση «Χρυσή εποχή» του Κωνσταντίνου Ρήγου που ανεβαίνει στην Εθνική Λυρική Σκηνή. © φωτογραφίες: Βασίλης Κεχαγιάς. 

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Η «Χρυσή εποχή» του ...

«You» – Στο μυαλό ενός βιβλιόφιλου σύγχρονου κατά συρροή δολοφόνου

«You» – Στο μυαλό ενός βιβλιόφιλου σύγχρονου κατά συρροή δολοφόνου

Για την τηλεοπτική σειρά «You», που είναι διαθέσιμη σε μεγάλο συνδρομητικό κανάλι, καθώς και για τα μυθιστορήματα της Κάρολαϊν Κέπνες (Caroline Kepnes) που την ενέπνευσαν. 

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός 

O χαρακ...

«Ο ρόλος των ΜΚΟ στο κοινωνικό κράτος»: Εκδήλωση για το δοκίμιο του Νίκου Κουραχάνη «Η βιομηχανία του ανθρωπισμού»

«Ο ρόλος των ΜΚΟ στο κοινωνικό κράτος»: Εκδήλωση για το δοκίμιο του Νίκου Κουραχάνη «Η βιομηχανία του ανθρωπισμού»

Παρουσίαση του δοκιμίου του επίκουρου καθηγητή Νίκου Κουραχάνη «Η βιομηχανία του ανθρωπισμού: ΜΚΟ και κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα» (εκδόσεις Τόπος) την Τρίτη, 20 Μαΐου, στις 7:30 μ.μ. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Λένας Κορομηλά «Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στο τρένο; είπες.

...
«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Δεν θα τελειώσει έτσι» των Νίκι Φρεντς (προδημοσίευση)

«Δεν θα τελειώσει έτσι» των Νίκι Φρεντς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα των Νίκι Φρεντς [Nicci French] «Δεν θα τελειώσει έτσι» (μτφρ. Κίκα Κραμβουσάνου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαΐου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Κίρα άκουγε αν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η δίκη του Γαλιλαίου, η αποδοχή του θανάτου, αλλά και οι προκαταλήψεις μας για τους τσιγγάνους. Δέκα βιβλία που θα μας γεννήσουν πολλά ερωτήματα και θα μας δώσουν απαντήσεις.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Δέκα πρόσφατα βιβλία πεζογραφίας από όλον τον κόσμο, γραμμένα από γυναίκες, με πρωταγωνίστριες θηλυκότητες, που απευθύνονται σε όλους. Ιστορίες για τις ηχηρές ή σιωπηρές επαναστάσεις των γυναικών εντός και εκτός των έμφυλων ρόλων τους, τις εκφάνσεις της αυτενέργειας και χειραφέτησής τους. Μυθιστορήματα και διηγήματα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ