alt

Για την ποιητική συλλογή του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου (εκδ. Κέδρος).

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, επί σειρά πολλών ετών, προσφέρει ενδιαφέροντα τεκμήρια δημιουργικής γραφής που παραβιάζουν με ευρηματική δομή θεματικής και γλωσσικής οργάνωσης τα συμβατικά όρια ανάμεσα στις περιοχές της ποίησης και της πεζογραφίας (υπό την προϋπόθεση ότι αυτά τα δύο είδη αποτελούν διαφορετικά κατά την κοινή αντίληψη πεδία λογοτεχνικής παραγωγής). Με αυτά τα δεδομένα, τα ποιητικά κείμενα του Κ. Γ. Παπαγεωργίου χαρακτηρίζει ιδιαίτερος ρυθμός που αποδίδει τα μετρημένα βήματα του ελεύθερου στίχου σε συνδυασμό με τη ροή ενός συχνά ελλειπτικού αφηγηματικού λόγου.

Μέσα στο υφολογικό αυτό πλαίσιο, ο Κ. Γ. Παπαγεωργίου εξασφαλίζει κατά τη διαχείριση των θεμάτων του ένα μεγάλο βάθος διαστρωμάτωσης των σημαινομένων που προσκαλεί σε ποικίλες δημιουργικές προσεγγίσεις. Με τον τρόπο αυτόν, ο αναγνώστης δραπετεύει με άνεση από την κυριολεκτική επιφάνεια των κειμένων και ανακαλύπτει διαύλους περιήγησης σε ποικίλα, πολυδιάστατα σημασιολογικά και αισθητικά τοπία μέχρι και στον πλέον μακρινόν ορίζοντα αυτών, πράγμα που αφενός έχει αναγνωρισθεί σε προγενέστερες ποιητικές συλλογές του, όπως είναι οι περισσότερο πρόσφατες Κλεμμένη ιστορία (2000), Το μαύρο κουμπί (2006), Η λύπη των άλλων (2009), Παιδικό κουρείο (2013), και αφετέρου ισχύει και στην τελευταία προσώρας ποιητική συλλογή του με τον ιδιαιτέρως παραστατικό τίτλο Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου.

Ο κειμενικός κόσμος του βιβλίου αποτελεί σημασιολογική και εικαστική απόδοση γεγονότων από τον αντικειμενικό κόσμο που έχουν μετεξελιχθεί σε μια σύνθετη προσωπική πραγματικότητα σύμφωνα με τις διαδικασίες της υποκειμενικής πρόσληψης.

Στην προκειμένη περίπτωση, ο κειμενικός κόσμος του βιβλίου αποτελεί σημασιολογική και εικαστική απόδοση γεγονότων από τον αντικειμενικό κόσμο που έχουν μετεξελιχθεί σε μια σύνθετη προσωπική πραγματικότητα σύμφωνα με τις διαδικασίες της υποκειμενικής πρόσληψης. Αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών είναι η σύνθεση μιας εκτενούς πινακοθήκης εξωτερικών και κυρίως εσωτερικών τοπίων που προβάλλουν συχνά μια μορφή μικρογραφίας, άλλοτε καλειδοσκοπική δομή ή παραλλαγές επάνω στο ίδιο θέμα. Πυλώνες για την επίσκεψη στην πινακοθήκη αυτή αντιπροσωπεύουν η διαρκής διελκυστίνδα ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο και οι επίσης διαρκείς ομοφωνίες και ετεροφωνίες ανάμεσα στην αντικειμενική πραγματικότητα, στο όνειρο και στη φαντασία: παράγοντες που εξασφαλίζουν το φορτίο της μνήμης και της συνείδησης ως περιεχόμενο του ατομικού χωροχρόνου.

Στο πλαίσιο αυτό, το μαύρο χρώμα φαίνεται να αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερη πύκνωση βιωμάτων, συναισθημάτων, σημασιών, πληροφοριών που ο εσωτερικός άνθρωπος συλλέγει κατά τη διάρκεια και μέχρι το τέλος του βίου, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως πύλη προς ποικίλες παράλληλες υποκειμενικές πραγματικότητες (για να παραπέμψω σαν μια διαγνωσιακή πρόκληση στον Στίβεν Χόκινγκ και στις πρόσφατες θεωρίες περί μελανών οπών), όπου κυριαρχούν έννοιες όπως: ζωή και θάνατος, φως και σκοτάδι, αγάπη και έρως, μνήμη και λήθη, λόγος και σιωπή, όραση και αφή, απώλεια και λύπη.

Ο εσωτερικός άνθρωπος με στοχαστική διάθεση ακολουθεί ατραπούς μέσα στο διαπροσωπικό και στο φυσικό περιβάλλον, αδιαφορεί για την επιφάνεια των πραγμάτων και επιμένει σε ποικίλες συνδηλώσεις ως αποτέλεσμα εναυσμάτων από την εξωτερική πραγματικότητα, καταφεύγει στα ασφαλή πεδία του ονείρου ως παραμυθητική βιοτική περιοχή ιδιαίτερης φόρτισης και αυτάρκειας, αιωρείται μέσα στην παλινδρομική κίνηση του προσωπικού, ψυχολογικού χρόνου που αποθησαυρίζει τιμαλφή στη βαθειά δεξαμενή της μνήμης και αφήνει ασαφή την προοπτική του μέλλοντος.

Κυριαρχεί ο συνεχής αφηγηματικός, βιωματικός, πλήρης συναισθήματος, παραστατικός, συνδηλωτικός εξαιρετικής πυκνότητας λόγος που μεταφέρει τη ροή του περιεχομένου της συνείδησης.

Ο Κ. Γ. Παπαγεωργίου έχει αποτυπώσει με παραστατικό τρόπο τα σημαινόμενα της ποιητικής συλλογής κατά τη διαδοχή τριάντα πέντε κειμένων περισσότερο ή λιγότερο σύντομων με ιδιαίτερους τίτλους. Κυριαρχεί ο συνεχής αφηγηματικός, βιωματικός, πλήρης συναισθήματος, παραστατικός, συνδηλωτικός εξαιρετικής πυκνότητας λόγος που μεταφέρει τη ροή του περιεχομένου της συνείδησης, όπου εντοπίζονται ως ιδιαίτεροι ρυθμικοί παράγοντες ελλιπείς φράσεις ή προτάσεις σε εκκρεμότητα χωρίς πάντως νοηματικά κενά, που φαίνεται να αποδίδουν τις κοφτές ανάσες του εσωτερικού ανθρώπου ή τον δισταγμό του κάτω από το βάρος του βιωματικού φορτίου.

Στη σύνθεση της ποιητικής συλλογής σημαντική λειτουργικότητα παρουσιάζουν οι αστερίσκοι στους τίτλους επτά κειμένων που παραπέμπουν σε ιδιαίτερα, εξαιρετικά σύντομα, σχεδόν επιγραμματικά κείμενα ως επιλεκτικό σχολιασμό σημαινομένων του κειμένου προέλευσης, ή ως παράπλευρη θεματική ανάπτυξη, ή ως παραλλαγή στο ίδιο θέμα, ή ακόμα ως ειδική επισήμανση-συμπλήρωση πληροφοριών. Συγκεντρωμένα τα κείμενα έξι αστερίσκων συνθέτουν την τελευταία, καταληκτική ενότητα της ποιητικής συλλογής. Από την ενότητα αυτή απουσιάζει, χωρίς φανερή αιτιολόγηση, ένας αστερίσκος (στο ποίημα «Μεταφυσική της ύλης»). Ανεξάρτητα από τις εξωκειμενικές συνθήκες που ευθύνονται για την απουσία αυτή, ο συγκεκριμένος αστερίσκος φαίνεται να αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερη σημασιολογική «φυσαλίδα» (για να συνεχίσω τα δάνεια από τη σύγχρονη Κοσμολογία) μέσα στον κόσμο του βιβλίου. Το κείμενο του αστερίσκου αυτού φαίνεται «κλειστό» σε μια πρώτη ανάγνωση: «Από κοχύλι πλαστικό χύνεται βοή αγημάτων που απόη-/χος μοιάζει μιαρών γεγονότων». Ακριβώς όμως γι’ αυτό πρόκειται για ένα κείμενο ανοιχτό σε ποικίλες προσεγγίσεις με τη συνδρομή της ανάγνωσης των επιμέρους δεδομένων.

alt
    Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου
 

Η μεταφορά, σε ευνόητο μάλιστα συνδυασμό με τις γραμματικές εικόνες, αποτελεί (και) στην προκειμένη περίπτωση της ποιητικής συλλογής ιδιαίτερο όσο και ευρηματικό υφολογικό στοιχείο της δημιουργικής γραφής του Κ. Γ. Παπαγεωργίου. Π.χ.: «από γύρη της μνήμης τρελά μεθυσμένος», «Δεν ήταν πρωί αλλά νύχτα με απλώς αραιωμένο το μελάνι των φύλλων της», «η μουσική θα έμοιαζε δίχτυ ξηλωμένο από παντού με ξέπλεκα τα κύματά της βουρκωμένα», «Μόνο το φως τολμούσε... να ιππεύσει το τρεχούμενο νερό», «ούτε είναι χρώμα η λύπη αλλά σφυγμός με ρυθμό χαλασμένο», «οι άσωτες μέρες θα επιστρέψουν σε ημερολογίων κελιά», «ο αέρας σκαρφάλωσε στο ψηλότερο κλαδί ενός βροχερού απογεύματος», «αναπηρία βροχής», «ένα σκιάχτρο χτυπιέται πιασμένο στα δόντια της νύχτας», «Το ζυγισμένο ράμφος του ήλιου», «Χνούδι πρωινού», «Μπροστά στη μισάνοιχτη πόρτα της επόμενης μέρας», «χωρίς μνήμη σκιάς ούτε χώματος πλην με ήχους αναπάντεχα πρωινούς νεκρής μητέρας», «ποικιλία φτερών χωρίς αντίκρισμα ουρανού», «Κουρέλια πρώιμης βροχής», «Μέρα ποτάμι λυπημένο», «τετράφυλλη κουβέρτα νερού υφαίνει η βροχή που με γυάλινα πόδια πρωινού σκοντάφτει σε λόφους δακρύων», «φωνές σαν συλλάβισμα ουρανού και ανάσας σήμαντρο», «Σκυμμένος επάνω σε όνειρο σαν σε παλιό πηγάδι», «στις ακτές των έρημων πρωινών δεν θα έβρισκες νεκρά τα όνειρα κήτη».

Η μεταφορά, σε ευνόητο μάλιστα συνδυασμό με τις γραμματικές εικόνες, αποτελεί (και) στην προκειμένη περίπτωση της ποιητικής συλλογής ιδιαίτερο όσο και ευρηματικό υφολογικό στοιχείο της δημιουργικής γραφής του Κ. Γ. Παπαγεωργίου.

Η μεταφορά εξυπηρετεί και τη σύνθεση της αφοριστικής διατύπωσης, όπως: «Η χλόη αν ήταν κείμενο με των πελμάτων μόλις το άγγιγμα θα ηχούσαν νοήματα» (και στοιχείο μεταγλώσσας), «Ανία είναι της λευκότητας η υπέρβαση», «Χωρίς ομπρέλα δεν νοείται βροχή», «Νοσταλγία μετάλλου σημαίνει ανάσα μέσω των λουλουδιών που ερήμην του τρέφει», «Από τον ίσκιο μιας λέξης τον ήχο της προτιμώ» (επίσης και στοιχείο μεταγλώσσας), «Το μηδέν αγνοεί την αρμονία του κύκλου», «απώλεια δεν είναι αυτό που απώλεια νομίστηκε κάποτε αλλ’ απλώς νοσταλγία», «Το γέρικο ποτάμι είναι σοφό. Θέλει νερό σιωπηλό αργό και αρυτίδωτο».

Είναι φανερή η άμεση σχέση της μεταφοράς με τις γραμματικές εικόνες, όπου μάλιστα εμπλέκεται και η παραστατική σημειολογία των χρωμάτων. Π.χ.: «το μαύρο αλάτι των δακρύων», «συλλέγω ράκη ευγλωττίας που με μαύρη κλωστή συρράπτω», «Ανεκπλήρωτη πρόβλεψη αγγέλων τυφλών από λάσπη ουρανού... όπου το μαύρο αταίριαστο κατάμαυρο αναχάραζε ο ύπνος των λουλουδιών». Ακόμα: «το πάντα διψασμένο χώμα θα έτριζε... και... θα θριάμβευε το κόκκινο ερήμην των λουλουδιών», «σε ξεγελάει καμιά φορά το εφήμερο λευκό του χιονιού πριν το άσπρο γίνει καθεστώς», «Λουλούδια σαν παραιτημένα από το χρώμα τους μιμούνται σούρσιμο άνοιξης», «Σεπτέμβριο μήνα που δικαίως θεωρείται ο πλέον φερέγγυος οφειλέτης του κίτρινου», «λευκό πλατάγισμα στον αέρα καλεί το χαμένο κοπάδι των ημερών κουρέλια έστω να επιστρέψουν τις ώρες τους», «φλόγες ιωδίου με μωβ φτερά».

Αυτά τα δεδομένα δηλώνουν σαφώς τη συνειδητή σχέση του Κ. Γ. Παπαγεωργίου με τη δημιουργική γραφή, πράγμα που σημαίνει τεκμηρίωση των διαδικασιών του εργαστηρίου του κατά τη σύνθεση των κειμένων ως πεδίων σημασιολογικής και αισθητικής εφαρμογής. Με αυτή την προϋπόθεση, ο Κ. Γ. Παπαγεωργίου έχει αποδείξει κριτική και συγκριτική αντίληψη σε ό,τι αφορά γενικότερα τη λογοτεχνική παραγωγή, τουλάχιστον σε συγχρονική διάσταση (αλλά όχι μόνον), όπως υπενθυμίζει η νέα (και συμπληρωμένη) έκδοση του βιβλίου του Η γενιά του ’70 (Κέδρος 2016, α’ έκδοση 1989). Η έκδοση περιλαμβάνει ενδιαφέροντα κείμενα, στα οποία ο συγγραφέας προτείνει οδοδείκτες για την επίσκεψη σε μια ποικιλόμορφη και ιδιαιτέρως σημαντική περιοχή της ελληνικής γραμματείας που προσδιόρισε αποφασιστικά, αν δεν εδέσμευσε κιόλας, την εξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής ποίησης.

* Η ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗ είναι διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός βιβλίου.

altΕγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου
Κώστας Γ. Παπαγεωργίου
Κέδρος 2016
Σελ. 56, τιμή εκδότη €9,50

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τα ρόδα κόβονται στα 2/3» της Ειρήνης Ιωαννίδου (κριτική) – Η αθέατη καθημερινή σφαγή

«Τα ρόδα κόβονται στα 2/3» της Ειρήνης Ιωαννίδου (κριτική) – Η αθέατη καθημερινή σφαγή

Για την ποιητική συλλογή της Ειρήνης Ιωαννίδου «Τα ρόδα κόβονται στα 2/3» (εκδ. Σαιξπηρικόν). Κεντρική εικόνα: © Annie Spratt (Unsplash).

Γράφει ο Μάκης Καραγιάννης

«γύρω, φωτιά ψηλή κλαδεύε...

«Τραγούδι του εαυτού μου» του Ουόλτ Ουίτμαν (κριτική)

«Τραγούδι του εαυτού μου» του Ουόλτ Ουίτμαν (κριτική)

Για το ποίημα σε δύο εκδοχές του Ουόλτ Ουίτμαν [Walt Whitman] «Τραγούδι του εαυτού μου: 1. Η πρώτη έκδοση (1855), 2. Η τελευταία έκδοση (1891 – 92)» (μτφρ. Δημήτρης Δημηρούλης, εκδ. Gutenberg).

Γράφει ο Γιώργος Βέης

...
«Καταυλισμός» του Γιώργου Βέη (κριτική) – Εκτενείς τοιχογραφίες με ποικίλες προσωπογραφίες

«Καταυλισμός» του Γιώργου Βέη (κριτική) – Εκτενείς τοιχογραφίες με ποικίλες προσωπογραφίες

Για την ποιητική συλλογή του Γιώργου Βέη «Καταυλισμός» (εκδ. Ύψιλον). Κεντρική εικόνα: λεπτομέρεια από το εξώφυλλο.

Γράφει η Άλκηστις Σουλογιάννη

Οι αναγνώστες που ακολουθούν συστηματικά, ή έστω περιστασιακά, όσα προβάλλει ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Μαγδαληνή Ρεμούνδου: «Τα προγράμματα σπουδών που παρέχει το Μητροπολιτικό Κολλέγιο είναι προγράμματα δημόσιων Βρετανικών Πανεπιστημίων»

Μαγδαληνή Ρεμούνδου: «Τα προγράμματα σπουδών που παρέχει το Μητροπολιτικό Κολλέγιο είναι προγράμματα δημόσιων Βρετανικών Πανεπιστημίων»

Μιλήσαμε με την κα Μαγδαληνή Ρεμούνδου, Κοσμήτορα της Σχολής Πολιτισμού, στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο, για τη Σχολή Πολιτισμού και Επικοινωνίας του Κολλεγίου, που έχει ήδη ξεχωρίσει με τα ποιοτικά της προγράμματα σε τομείς όπως η σκηνοθεσία, η δημιουργική γραφή ή η δημοσιογραφία. 

Συνέντευξη στον ...

Έφυγε από τη ζωή ο βραβευμένος Σύριος συγγραφέας Χάλιντ Χαλίφα

Έφυγε από τη ζωή ο βραβευμένος Σύριος συγγραφέας Χάλιντ Χαλίφα

Ο Χάλιντ Χαλίφα [Khaled Khalifa], ένας από τους γνωστότερους συγγραφείς της Συρίας, έφυγε από τη ζωή στις 30 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 59 ετών, από καρδιακή ανακοπή. Το βιβλίο του «Ο θάνατος είναι ζόρικη δουλειά» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη, σε μετάφραση Αγγελικής Σιγούρου.

...
Διεθνείς Εκθέσεις Βιβλίου: Μαδρίτη, Φρανκφούρτη, Σάρζα, Γουαδαλαχάρα – Τέσσερις σταθμοί για το ελληνικό βιβλίο

Διεθνείς Εκθέσεις Βιβλίου: Μαδρίτη, Φρανκφούρτη, Σάρζα, Γουαδαλαχάρα – Τέσσερις σταθμοί για το ελληνικό βιβλίο

Η χώρα μας θα πάρει μέρος σε τέσσερις Διεθνείς Εκθέσεις Βιβλίου έως το τέλος του 2023. Στην αποστολή μετέχουν συγγραφείς, μεταφραστές, κριτικοί λογοτεχνίας, πανεπιστημιακοί, εκδότες, πολιτιστικοί οργανισμοί και φορείς.

Επιμέλεια: Book Press

Μαδρίτη, Φρ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ο μάγος» του Κολμ Τόιμπιν (προδημοσίευση)

«Ο μάγος» του Κολμ Τόιμπιν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευσητο από το μυθιστόρημα του Κολμ Τόιμπιν [Colm Tóibín] «Ο μάγος» (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίμπεκ, 1892

Η ορχήστρα έπαιζε το Πρ...

«Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» του Σον Μπίθελ (προδημοσίευση)

«Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» του Σον Μπίθελ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Σον Μπίθελ [Shaun Bythell] «Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» (μτφρ. Μαριάννα Καλέμη) το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 18 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Key Books.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Τύπος τρία

ΕΙΔΟΣ: PARENTE...

«Οδός Ευτυχίδου» της Χρύσας Φάντη (προδημοσίευση)

«Οδός Ευτυχίδου» της Χρύσας Φάντη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Χρύσας Φάντη «Οδός Ευτυχίδου», το οποίο κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Σμίλη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Πέτρο;»
«Εμένα φωνάζεις, γιαγιά;»
«Εσένα, γιε μου. Πάμε να δούμε τη θ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

22 Σεπτεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ. Επιμέλεια: Κώστας Αγορα

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ