
Της Μαρίας Τζαμπούρα
Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, από τη μια η κρίση, από την άλλη το τέλος του κόσμου που έχει περίπου προγραμματιστεί για το 2012, το μόνο είδος που θα επιβιώσει των φοβερών καταστροφών -του Αρμαγεδώνος συμπεριλαμβανομένου- είναι οι κατσαρίδες!
Αν θέλαμε να δώσουμε μια σοβαροφανή χροιά στην ανάλυση των άλμπουμ της σειράς “ΤΕΖΑ”, θα λέγαμε ότι πατάνε στη βαριά παράδοση της “Μεταμόρφωσης” του Κάφκα.
Ο Μελισσαρόπουλος αποδομεί μια παράλληλη κοινωνική πραγματικότητα που λίγο διαφέρει από τη δική μας. Απλά, οι κατσαρίδες αποδεικνύονται πιο ανθεκτικές στο κυνικό του χιούμορ. Με μαεστρία πετυχαίνει να συμπαθήσουμε τα πιο σιχαμερά πλάσματα στον πλανήτη και σχεδόν, στην πορεία της ανάγνωσης, να ξεχάσουμε ότι πρόκειται για αηδιαστικά έντομα και σχεδόν να ταυτιστούμε με τις περιπέτειες τους.
Στο “ΤEZA LOVE”, το πιο πρόσφατο της σειράς, τα απεχθή ζωύφια καρδιοχτυπούν, ερωτεύονται, αγωνιούν, θυμώνουν και υποφέρουν όπως όλοι μας. Κάπου στη σελ. 57 παραδέχονται :” Δεν υπάρχει ατάκα. Μόνο αγάπη”. Και πραγματικά ο δημιουργός έχει δίκιο. Είναι τρελά ερωτευμένος με αυτό που κάνει – και το κοινό το εισπράττει, για να μιλήσουμε στη γλώσσα των μίντια. Έχει δημιουργήσει ένα καλό κλίμα με τους ηθοποιούς του, στα παρασκήνια του μυαλού του, κι αυτό φαίνεται.
Δεν φτάνει τυχαία κάποιος στον έκτο τόμο, μιας σειράς που συναγωνίζεται σε πωλήσεις το θρυλικό “Bone” του Jeff Smith, των ιδίων εκδόσεων και πάλι (Jemma Press).