celeste-and-juliana

Σεξουαλική κακοποίηση, σωματικές και ψυχικές τιμωρίες στο όνομα του Θεού και της Αγάπης

Tου Κώστα Κατσουλάρη

Η Σελέστ, η Κριστίνα και η Τζουλιάνα είναι σήμερα τρεις όμορφες, μοντέρνες γυναίκες, μεταξύ τριάντα 

και τριάντα πέντε χρόνων. Έχουν σπουδάσει ψυχολογία, φιλοσοφία, δύο από αυτές έχουν παιδιά, και οι τρεις ζουν στην Αγγλία μια λίγο έως πολύ φυσιολογική ζωή. Ωστόσο, η παιδική και εφηβική τους ηλικία υπήρξε αληθινό μαρτύριο. Και οι τρεις τους είναι παιδιά που γεννήθηκαν μέσα σε μια από τις πιο ύπουλες και επικίνδυνες αιρέσεις των τελευταίων δεκαετιών, που έγινε γνωστή ως «Τα παιδιά του Θεού», ενώ σήμερα δραστηριοποιείται με το παρελκυστικό όνομα «Διεθνής Οικογένεια». Μεγάλωσαν κάτω από τον Νόμο της Αγάπης, που τις υποχρέωνε να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με τα άλλα μέλη της αίρεσης, απ’ όταν ακόμη ήταν μικρά παιδιά. Το «μοίρασμα», sharing, όπως λεγόταν κατ’ ευφημισμόν το υποχρεωτικό δόσιμο των παιδιών στους ενήλικες της σέκτας, ήταν υποχρεωτική πρακτική, και η άρνησή της επέφερε σκληρές σωματικές και ψυχολογικές τιμωρίες. Εκείνοι κι εκείνες, όσο ψηλότερα στην ιεραρχία ανήκανε τόσο μεγαλύτερα προνόμια απολάμβαναν. Μέσα σε αυτά, εκτός από τους πολλαπλούς συντρόφους, ήταν η ευρύτατα διαδεδομένη παιδοφιλία, ακόμη και η αιμομιξία.

3dbook

 

Το βιβλίο-σοκ

Το 2007 κυκλοφόρησε στην Αγγλία το βιβλίο που κατάφεραν να γράψουν μαζί οι τρεις αδελφές, λίγα χρόνια αφότου είχαν απελευθερωθεί σταδιακά από την επιρροή της αίρεσης, με τον τίτλο «Ποτέ χωρίς την αδελφή μου». Η Κριστίνα και η Σελέστ είναι κόρες της Ρεβέκκας και του Κρίστοφερ Τζόουνς, η Τζουλιάνα είναι κόρη του Κρίστοφερ με μια άλλη γυναίκα της αίρεσης. Είναι τρία από τα δεκαεπτά παιδιά που έφερε στον κόσμο ο Τζόουνς από το 1973 μέχρι σήμερα, ο οποίος και εξακολουθεί να είναι μέλος της αίρεσης. Η Ρεβέκκα Τζόουνς αντίθετα, εγκατέλειψε την αίρεση το 1987, παίρνοντας μαζί της και την κόρη της Κριστίνα, όταν εκείνη είχε φτάσει στα δώδεκα χρόνια της. «Στο σχολείο ήμουν αξιοπερίεργο», εξομολογείται εκείνη, «δεν είχα ποτέ μου ξανακούσει ποιος είναι ο Μάικλ Τζάκσον». Μαζί της, και με τη βοήθεια άλλων γονιών, ξεκίνησαν από τις αρχές της δεκαετίας του 90 εκστρατεία δημοσιότητας και δικαστικών αγώνων με σκοπό να τραβήξουν από τα σκοτάδια της αίρεσης την αδελφή της Κριστίνα, τη Σελέστ. Αυτό επετεύχθη έπειτα από πολύχρονο αγώνα, μόλις λίγα χρόνια πριν, κι ακολούθησε από μόνη της η μικρότερη από τις τρεις, η Τζουλιάνα. Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη χώρα μας από τις «Εκδόσεις Δρεπανιά», ενώ για την προώθησή του βρέθηκε στην Αθήνα για λίγες μέρες η Σελέστ, η οποία και μίλησε σε εκδήλωση στον Ιανό.

celeste04

Μεγαλώνοντας στη Ραφήνα

Η Σελέστ Τζόουνς συνδέεται ιδιαίτερα με τη χώρα μας, αφού σε ηλικία τεσσάρων χρόνων, από το 1979, βρέθηκε να ζει στον καταυλισμό που ίδρυσε η αίρεση στη Ραφήνα, από ένα γκρουπ που αναγκάστηκε να αφήσει άρον άρον την Ινδία, έπειτα από αντιδράσεις των ντόπιων για τα σεξουαλικά ήθη των «Παιδιών του Θεού». Ήδη από τις αρχές του 1970, λίγα χρόνια από την ίδρυσή της, κι έπειτα από προτροπή του ιδρυτή της, τα μέλη της αίρεσης είχαν αρχίσει να εγκαταλείπουν τη Δύση προς πιο «εύφορα» κλίματα – κράτη με χαλαρό νομικό πλαίσιο και δυσκολία εντοπισμού τους. Άλλαξαν τα ονόματά τους, πρακτική που συνέχισαν και στην πορεία, έσβησαν τα ίχνη τους και έκαναν καινούργια αρχή σε χώρες όπως η Ινδία, η Ουγκάντα, η Κύπρος, η Πορτογαλία, η Ελλάδα. Στη Ραφήνα, ο ντόπιος πληθυσμός τους περνούσε για καλοκάγαθους χίπις, εικόνα που υποστήριζε τόσο η εμφάνισή τους όσο και οι πρακτικές τους προς τα έξω. Έγραφαν τραγούδια που υμνούσαν το θεό και την αγάπη, και τα παιδιά συχνά στέλνονταν στα ραδιόφωνα και την τηλεόραση για να τραγουδήσουν και να δώσουν την παράστασή τους. Τι κι αν λίγα λεπτά πριν, όπως γλαφυρά περιγράφει η Σελέστ, μέσα στο βαν που τους μετέφερε ήταν υποχρεωμένα να ικανοποιήσουν τις ορέξεις των ενήλικων μελών της αίρεσης; Προς τα έξω, τα «Παιδιά του Θεού» ήταν μια ακόμη χίπικη εκκεντρικότητα. Σήμερα, έχοντας αποκτήσει μια κόρη μέσα στην αίρεση, με τον πατέρα του παιδιού της αλλά και τον δικό της πατέρα να εξακολουθούν να είναι μέλη της, προσπαθεί να ζει χωρίς να στερεί από το παιδί της την επαφή με την οικογένειά της που τόσο στερήθηκε εκείνη – παρά το γεγονός ότι ανήκουν, πια, σε «άλλο σύμπαν». Απαντώντας στην ερώτησή μας τι ήταν αυτό που την έκανε να πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει την αίρεση, λέει: «Από πολύ μικρή είχα αρχίσει να αναπτύσσω αμφιβολίες αν όλα αυτά που μας έλεγαν στην αίρεση ήταν σωστά. Ερχόμουν σε επαφή με ανθρώπους του «Συστήματος» (έτσι αποκαλούν στην αίρεση όλους όσοι δεν ανήκουν σε αυτή) και διαπίστωνα ότι δεν ήταν τα τέρατα που μας περιέγραφαν. Ωστόσο, η κρίσιμη καμπή ήταν η γέννηση της κόρης μου και η συνειδητοποίηση ότι δεν ήθελα με τίποτε να περάσει όσα πέρασα εγώ. Ήθελα να ζήσει ελεύθερη.» 

loveofgodΤα «Παιδιά του Θεού»

Η αίρεση ιδρύθηκε στο απόγειο του χίπικου κινήματος στην Καλιφόρνια, όπου μετακόμισε με τη γυναίκα του και τα παιδιά του ο πρώην πάστορας της ευαγγελικής εκκλησίας Ντέιβιντ Μπεργκ (γνωστός αργότερα ως «Μωυσής Δαβίδ» ή «Μο», «Βασιλιάς Δαβίδ», «Πάτερας Δαβίδ», «Πρόεδρος Μο», «Δαβίδ Φοντέν», «Μπαμπάς» ή «Παππούς»). Εκεί, χρησιμοποιώντας ως κράχτες τα παιδιά του και την δωρεάν παροχή τροφής και στέγης, προσέλκυσε τους πρώτους οπαδούς του, έτσι που ένα χρόνο αργότερα τα «Παιδιά του θεού», όπως ονομάστηκαν από τα μίντια, είχαν πια αρκετά μέλη διάσπαρτα σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ. Ήδη από τότε, ο ακραίος χαρακτήρας της αίρεσης, και η ιδιαίτερη έμφαση που δινόταν στην σεξουαλική ελευθεριότητα, δημιούργησε άμεσες αντιδράσεις και αντιπαλότητες. Η φυσιογνωμία της, τα πιστεύω της οποίας κοινοποιούνταν από τον ιδρυτή της προς τα μέλη της μέσα από επιστολές γνωστές ως «Επιστολές του Μο», άλλαζε συχνά στην πορεία, αναλόγως τις διαθέσεις του Προφήτη, αλλά ποτέ δεν απώλεσε δύο στοιχεία που την χαρακτήρισαν: Από τη μία, τον Αποκαλυπτικό της χαρακτήρα, τη διακήρυξη του επερχόμενου τέλους του κόσμου, την έλευση του Αντίχριστου και άλλα τέτοια εσχατολογικά, κι από την άλλη, την προτροπή προς τη σεξουαλική ελευθεριότητα, ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου. Τα όργια, παρουσία των παιδιών, και η προτροπή να συμμετέχουν και αυτά, ήταν συνήθης πρακτική.

 

 

berg_4

«Ο νόμος της αγάπης»

Σημαντική στιγμή στην εξέλιξη της αίρεσης ήταν η διακήρυξη από τον Μο του περίφημου «Νόμου της Αγάπης», σύμφωνα με τον οποίο κάθε γυναίκα ήταν υποχρεωμένη να δίνεται σε όλους τους άντρες της αίρεσης, αφού όλοι ανήκαν στην ίδια οικογένεια. Ταυτόχρονα εγκαινιάστηκε η μέθοδος προσηλυτισμού που ονομάστηκε «ερωτικό ψάρεμα» (flirt fishing), που στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά μια μορφή πορνείας με σκοπό τον προσηλυτισμό νέων μελών και την μύησή τους στα ερωτικά ήθη της Οικογένειας (Πόρνες του Θεού, τις χαρακτήριζε ο ίδιος ο Μο σε σκίτσα του).

little_flirty_fishy

Περίπου τα 2/3 των μελών της εγκατέλειψαν την αίρεση σε αυτή τη φάση, η οποία και μετονομάστηκε σε «Οικογένεια της Αγάπης» και στη συνέχεια απλώς σε «Οικογένεια», μέχρι το σημερινό «Διεθνής Οικογένεια». Ωστόσο, τα εναπομείναντα μέλη έφερναν συνεχώς καινούργια μωρά στους κόλπους της αίρεσης, όπου η αντισύλληψη ήταν αυστηρά απαγορευμένη. Τα «μωρά» αυτά, που δεν είχαν γνωρίσει τη διαφθορά του Συστήματος, θα ήταν σύμφωνα με τον Μο το λαμπρό μέλλον της Οικογένειας.

big_berg

Ο «παππούς»

Η προσωπικότητα του Ντέιβιντ Μπεργκ, ιδρυτή της αίρεσης, παραμένει ακόμη και σήμερα σκοτεινή, αν και πολλές πλευρές της εγκληματικής και διεστραμμένης ζωής του έχουν έρθει πια φως. Χτίζοντας γύρω του μια αυστηρή ιεραρχία, την οποία ονόμασε Βασιλική Οικογένεια, ο Μπεργκ αναγκάστηκε σύντομα να περάσει σε καθεστώς ημιπαρανομίας, μετακινούμενος διαρκώς από χώρα σε χώρα, οπότε τα περισσότερα μέλη της αίρεσης ουδέποτε είχαν την ευκαιρία να τον συναντήσουν. Κατά τα φαινόμενα, αυτά ήταν και τα πιο τυχερά, αφού κάθε τόσο ο «Παππούς» ζητούσε από τα στελέχη του, τους «ποιμένες», εκτός από οικονομικές εισφορές, να του πηγαίνουν και μικρά κορίτσια, τα οποία νυμφευόταν σε γελοίες γαμήλιες τελετές ώστε στη συνέχεια να τα εκμεταλλεύεται σεξουαλικά.

childbrides

Ο ίδιος δεν δίστασε άλλωστε να κακοποιήσει πολλαπλώς τα ίδια του τα παιδιά, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση της εγγονής του, της Μένε. Επικοινωνούσε με τα μέλη του μέσα από τις Επιστολές του και τα Σκίτσα του ( τα «αληθινά κόμιξ», όπως τα υπέγραφε) που μοιράζονταν και διδάσκονταν ανά τον κόσμο σαν να ήταν ο Λόγος του Θεού. Πέθανε σε ηλικία 75 ετών, το 1994, και ο θάνατός του κλόνισε αρκετά από τα μέλη της αίρεσης. Άλλωστε, είχε ήδη περάσει το 1993 και ο κόσμος εξακολουθούσε να είναι στη θέση του, παρότι σύμφωνα με την «προφητεία» του θα έπρεπε να έχει ήδη καταστραφεί.

topless_feast

kingpeterΟι διάδοχοι του θρόνου

Το κενό από το θάνατο του Μο δεν άργησε να πληρωθεί. Το δεξί χέρι του Προφήτη, η Κάρεν Ζέρμπι, αρχικά γραμματέας του και στη συνέχεια γυναίκα του, πήρε και τυπικά στα χέρια της τη διοίκηση της αίρεσης, με τη βοήθεια του για πολλά χρόνια συντρόφου της Στίβεν Κέλι. Η Ζέρμπι είχε γεννηθεί στην Αμερική, στο Νιού Τσέρσι, και το 1996 άλλαξε και στα χαρτιά το όνομά της σε Κάθριν Ριάνα Σμιθ. Στους οπαδούς της αίρεσης ήταν γνωστή ως «Μαρία Δαβίδ», «Μαρία Μπεργκ», «Μάμα Μαρία» και «Βασίλισσα Μαρία». Είναι εξίσου αδίστακτη με τον ιδρυτή της αίρεσης, παρά το φαινομενικά «γλυκύ» παρουσιαστικό της. Στην πραγματικότητα υπήρξε ο ιθύνον νους πίσω από πολλές «ιδέες» του Προφήτη, κι απ’ όταν ανέλαβε την εξουσία ξεδίπλωσε τις ικανότητές της στο χειρισμό προσώπων και καταστάσεων. Μαζί με τον Στίβεν Κέλι (γνωστό ως «Πίτερ Άμστερνταμ» ή «Βασιλιά Πέτρος»), των οποίων το μέρος διαμονής ουδείς γνωρίζει ανά πάσα στιγμή, επιχείρησαν ένα γερό λίφτινγκ στο στιγματισμένο πρόσωπο της Διεθνούς Οικογένειας, εστιάζοντας στο δήθεν φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό έργο της. Ωστόσο, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο: Το τραγικό γεγονός της αυτοκτονίας του γιου της Νταβιντίτο, αφού είχε πρώτα σκοτώσει στενή συνεργάτιδά της, έριξε πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας…

Ο Νταβιντίτο

Ο Ρίτσαρντ «Ρίκι» Ροντρίγκεζ γεννήθηκε το 1975 στην Τενερίφη, στους Κανάριους Νήσους, από τη συνεύρεση της Κάρεν Ζέρμπι με έναν ξενοδοχειακό υπάλληλο, τον Κάρλος. Του έδωσαν το προσωνύμιο «Νταβιντίτο», ο μικρός Δαβίδ δηλαδή, προς τιμήν του Προφήτη. Πέρασε την παιδική του ηλικία ταξιδεύοντας στις πέντε ηπείρους με τη μητέρα του και τον Ντέιβιντ Μπεργκ, του οποίου θεωρούταν υιοθετημένος γιος, αν και νομικά δεν είχε γίνει ποτέ τέτοια πράξη. Η Ζέρμπι και ο Μπεργκ θέλησαν να μετατρέψουν το γιο τους σε πρότυπο για τα μέλη της οικογένειας, έτσι που η καθημερινότητά του έγινε μέρος ενός σόου που σκηνοθετούσαν εκείνοι για χρόνια. Τον έχρισαν «Πρίγκιπα Προφήτη»: Βιντεοκασέτες, φωτογραφίες, υλικό από την παιδική ηλικία του Νταβιντίτο μοιραζόταν συχνά στα μέλη, προς παραδειγματισμό για το πώς θα έπρεπε να ανατρέφεται ένα παιδί μέσα στην κοινότητα. Η ζωή του παιδιού ήταν πλήρως ελεγχόμενη και ωραιοποιημένη. Σε αυτά, ας προστεθεί και η φημολογούμενη σεξουαλική σχέση του με την ίδια τη μάνα του –υπάρχει η συγκλονιστική μαρτυρία της «αδελφής» του Νταβίτα–, την οποία του επέβαλε εκείνη, ως μέρος της γενικότερης «σεξουαλικής του εκπαίδευσης».

davidito_2

Ωστόσο, ήδη από την εφηβεία του, ο Νταβιντίτο εξεγέρθηκε ενάντια στη μητέρα του και τα ήθη της Οικογένειας. Το 2001, μαζί με την αρραβωνιαστικιά του Ελίξκια, έσπασε ολοκληρωτικά τους δεσμούς του μαζί της, κι έκτοτε μοναδικός του σκοπός έγινε η εκδίκηση για τη χαμένη παιδική του ηλικία και την κακοποίηση που υπέστη αυτός κι άλλα παιδιά. Το 2005, σε ένα ραντεβού με την στενή συνεργάτιδα της μητέρας του Άντζελα Σμιθ, την μαχαίρωσε μέχρι θανάτου, ενώ λίγο αργότερα έδωσε τέλος και στη δική του ζωή αυτοπυροβολούμενος στο κεφάλι. Πριν αυτοκτονήσει, ωστόσο, έκανε ένα τελευταίο «δώρο» στη μητέρα του: Κινηματογράφησε ένα βίντεο όπου εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του. Σε αυτό, για μια ώρα περίπου, κι ενώ γεμίζει γεμιστήρες με τα χέρια του, κραδαίνοντας κάθε τόσο το όπλο με το οποίο στη συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε, εξηγεί, με λόγια απλά, πώς έφτασε στο αδιέξοδό του, και πώς η βίαιη εκδίκηση είχε γίνει ο μοναδικός του σκοπός. Μιλάει για τη μητέρα του με τα χειρότερα λόγια, αναρωτώμενος «πώς μπόρεσε να κάνει τέτοια πράγματα σε παιδιά». Καμιά προοπτική δεν μπορεί να τον συνεγείρει. «Περισσότερο απ’ όλα με τρομάζει η ιδέα ότι η ζωή ίσως συνεχίζεται μετά το θάνατο», λέει. Κι ορκίζεται ότι θα προσπαθήσει να αποδώσει δικαιοσύνη. «Ήμασταν σκλάβοι. Τίποτε περισσότερο από σκλάβοι για τις αρρωστημένες ορέξεις τους.»

karen_zerby_and_kellyΔυσάρεστη δημοσιότητα

Η δολοφονία-αυτοκτονία του Νταβιντίτο, η έκδοση του βιβλίου των τριών κοριτσιών και η μεγάλη εμπορική του επιτυχία, οι απανωτές συνεντεύξεις τους στα κανάλια και η κάλυψη της ιστορίας τους από μεγάλες εφημερίδες, έδωσαν στην Διεθνή Οικογένεια μια δημοσιότητα που σίγουρα οι ηγέτες της απεύχονταν. Ωστόσο, χαμογελαστοί και γεμάτοι αυτοπεποίθηση, συνεχίζουν να ποζάρουν στον ιστότοπο της αίρεσης, σίγουροι ότι κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει, κι ότι θα τους επιτρέπεται εσαεί να παίζουν τους μικρούς θεούς. Εκτός κι αν κάποιος άλλος «Νταβιντίτο» καταφέρει να αποδώσει δικαιοσύνη…

 

INFO

Ιστότοποι από πρώην μέλη της αίρεσης

http://notwithoutmysister.com

http://www.xfamily.org/

http://www.exfamily.org

Ο ιστότοπος της Διεθνούς Οικογένειας

http://www.thefamily.org

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα Veto.

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Γιατί η πολιτική αποτυγχάνει» του Μπεν Άνσελ (κριτική) – Οι πέντε παγίδες της δημοκρατίας και πώς να τις αποφύγουμε

«Γιατί η πολιτική αποτυγχάνει» του Μπεν Άνσελ (κριτική) – Οι πέντε παγίδες της δημοκρατίας και πώς να τις αποφύγουμε

Για το βιβλίο του Μπεν Άνσελ [Ben Ansell] «Γιατί η πολιτική αποτυγχάνει» (μτφρ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Μεταίχμιο).

Γράφει ο Γιώργος Σιακαντάρης

Η πολιτική αποτυγχάνει όταν πιστεύουμε ή υποκρινόμαστε πως πιστεύουμε ότι μπορο...

«Ιστορία των επιχειρήσεων Ωνάση 1924-1975» − Έτσι χτίστηκε ο μύθος του Έλληνα κροίσου

«Ιστορία των επιχειρήσεων Ωνάση 1924-1975» − Έτσι χτίστηκε ο μύθος του Έλληνα κροίσου

Για τον τόμο του Ιδρύματος Ωνάση «Ιστορία των επιχειρήσεων Ωνάση 1924-1975» (εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Κεντρική εικόνα: (από αριστερά) Θεόδωρος Γαροφαλίδης, Σοφοκλής Βενιζέλος, Αριστοτέλης Ωνάσης. Πηγή: Αρχείο Ωνάση, Αρχείο Κλεισθένη Δασκαλάκου.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
«Διασκέδαση μέχρι θανάτου» του Νιλ Πόστμαν (κριτική) – Το «λάθος» του Όργουελ και η δικαίωση του Χάξλεϋ: από την τηλεόραση στον πολιτισμό της εικόνας

«Διασκέδαση μέχρι θανάτου» του Νιλ Πόστμαν (κριτική) – Το «λάθος» του Όργουελ και η δικαίωση του Χάξλεϋ: από την τηλεόραση στον πολιτισμό της εικόνας

Για το βιβλίο του Νιλ Πόστμαν [Neil Postman] «Διασκέδαση μέχρι θανάτου: ο δημόσιος λόγος στην εποχή του θεάματος» (μτφρ. Φωτεινή Ρουγκούνη, Αφροδίτη Τζαμουράνη, εκδ. Παπαζήση).

Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης

Το περίφημο βιβλίο ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ