hackers360

Του Γιώργου Λαμπράκου

Οι αποκαλύψεις που έγιναν στις αρχές Ιουνίου του 2013 σχετικά με το επονομαζόμενο Prism, το σύστημα παρακολούθησης με το οποίο η πανίσχυρη αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA) φέρεται να διαπλέκεται με τους περισσότερους εταιρικούς γίγαντες της πληροφορικής και των διαδικτυακών επικοινωνιών απαιτώντας προσωπικά δεδομένα των χρηστών και παρακολουθώντας επικοινωνίες στο ύψιστο διεθνές πολιτικό επίπεδο, επανέφεραν στο προσκήνιο ένα θέμα που αφορά όσους ανθρώπους είναι «συνδεδεμένοι».

Καταρχάς αυτή η διαπλοκή δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, αφού παρόμοιες πρακτικές, πέραν του ότι είναι γνωστές από το παρελθόν (π.χ. με το Έσελον), είναι αναμενόμενες από τις μυστικές υπηρεσίες των κρατών (προφανώς όσων έχουν την τεχνογνωσία και το ανάλογο θράσος), στην προσπάθειά τους να κλέψουν κυβερνητικά μυστικά, να ελέγξουν παράνομες δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο, να προλάβουν ενδεχόμενα τρομοκρατικά χτυπήματα και εν γένει να μην αφήσουν αφύλακτο κι ανέλεγκτο ένα πεδίο δράσης του οποίου η σημασία καθίσταται ολοένα και σημαντικότερη.

Το πέμπτο πεδίο πολέμου 

Δεν έχουν μάλιστα περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο αμερικανικός στρατός έχει επισήμως καταγράψει ένα πέμπτο πεδίο διεξαγωγής πολέμου: είναι ο κυβερνοπόλεμος, ο πόλεμος στον κυβερνοχώρο. Κι ενώ οι άλλες τέσσερις μορφές πολέμου διεξάγονται στη «φύση», οι δύο πρώτες από αρχαιοτάτων χρόνων (γη, θάλασσα) και οι άλλες δύο σχετικά πρόσφατα (αέρας, διάστημα), μόνο ο κυβερνοπόλεμος είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται σε ένα πεδίο τεχνητό, κατασκευασμένο από τον άνθρωπο. Ασφαλώς, οι συνέπειες του εικονικού πολέμου δεν παραμένουν ως επί το πλείστον «εικονικές», αλλά επιδρούν στον πραγματικό κόσμο και τον αλλάζουν, ενίοτε δραστικά.

misha-glennyΕδώ δεν θα μιλήσουμε τόσο για τον κυβερνοπόλεμο που διεξάγεται μεταξύ κρατών, όσο για μια πιο ιδιαίτερη μορφή του. Ο Μίσα Γκλένι είναι διακεκριμένος δημοσιογράφος και ιστορικός, που ζει στο Λονδίνο. Το ξεχωριστό βιβλίο του, DarkMarket, με τον εύγλωττο ελληνικό υπότιτλο Η αόρατη απειλή πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου (στα αγγλικά ο υπότιτλος είναι επίσης εύγλωττος: Οι κυβερνοκλέφτες, οι κυβερνομπάτσοι και εσύ), έχει ως θέμα τις διάφορες απάτες στον κυβερνοχώρο.

Πρώτη διαπίστωση του Γκλένι είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στις σύγχρονες κοινωνίες ζουν και εργάζονται σε ένα περιβάλλον το οποίο διαμορφώνει «μια ολιγάριθμη ελίτ (κομπιουτεράδες, φανατικοί της τεχνολογίας, χάκερ, προγραμματιστές, ειδικοί στην ασφάλεια των υπολογιστών)» κ.λπ., ενώ εμείς οι υπόλοιποι «απλώς δεν καταλαβαίνουμε τίποτα», ακόμα κι όταν ξέρουμε να χειριζόμαστε επιδέξια τον υπολογιστή μας. Σε αυτό το νέο περιβάλλον εμφανίζεται το πανάρχαιο, ανεξάλειπτο έγκλημα με νέα μορφή. Η νέα μορφή με την οποία κυρίως ασχολείται ο Γκλένι στο DarkMarket είναι η κλοπή στοιχείων και κωδικών από πιστωτικές κάρτες και τραπεζικούς λογαριασμούς και η συνακόλουθη κλοπή χρημάτων.

Άφαντοι & αόρατοι

Καταρχάς, ο κυβερνοκλέφτης στοιχείων πιστωτικών καρτών (ο «κάρντερ» στη διαδικτυακή αργκό) είναι φαινομενικά άπιαστος, αφού μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, ενώ συνήθως κατορθώνει να μην αφήνει εντοπίσιμα ίχνη ή αφήνει επίτηδες ψεύτικα ίχνη ώστε να αποπροσανατολίζει τις διωκτικές αρχές. Οι χώρες έχουν θεσπίσει διαφορετικούς, ως έναν βαθμό, νόμους ως προς την καταδίωξη και τιμωρία των χάκερ που εγκληματούν κλέβοντας στοιχεία (και τα αντίστοιχα ποσά από λογαριασμούς), ενώ δεν είναι πάντα αυτονόητο το σε ποια χώρα πρέπει να θεωρηθεί ποινικά κολάσιμο το εκάστοτε έγκλημα της κυβερνοκλοπής. Όπως σημειώνει ο Γκλένι, «ένα από τα πρώτα πραγματικά παγκοσμιοποιημένα εγκλήματα» έγινε όταν «ένας Ρώσος έκλεβε από την Ουκρανία χρήματα από μια αμερικανική εταιρεία και τα ξόδευε στο Ντουμπάι – και όλη η συναλλαγή δεν διαρκούσε πάνω από δέκα λεπτά!»

hackerΣυνάμα, ένα μεγάλο πρόβλημα για τη σύλληψη και καταδίκη των κυβερνοκλεφτών είναι το γεγονός ότι οι αρχές δεν μπορούν εύκολα να συσχετίσουν τις παράνομες διαδικτυακές δραστηριότητες με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Επειδή οι κυβερνοκλέφτες δρουν πάντα με ένα ψευδώνυμο (ή και με πολλά), επειδή τα διαδικτυακά ίχνη είναι ούτως ή άλλως συγκεχυμένα κι επειδή η λεία των κυβερνοκλεφτών δεν είναι σχεδόν ποτέ σε υλική, απτή μορφή (π.χ. κλεμμένα χρυσαφικά στο σπίτι, πανάκριβα αυτοκίνητα κ.λπ.), οι αρχές, ακόμα κι όταν συλλάβουν κάποιον, δεν μπορούν εύκολα να του αποδώσουν συγκεκριμένες κατηγορίες.

Ο εντοπισμός των κυβερνοκλεφτών είναι συχνά τόσο δύσκολος, ώστε ακόμα και οι ίδιοι οι κυβερνοκλέφτες φτιάχνουν κανονικά σάιτ όπου διαδίδουν την πρακτική και τη δράση τους αναζητώντας νέους ανθρώπους, νέες αγορές για να πουλήσουν την τεχνογνωσία τους κ.λπ. Για παράδειγμα, ένας χάκερ είχε μια ομάδα με την επίσημη επωνυμία bankfraud (τραπεζική απάτη) στο Yahoo, όπου διαφήμιζε φόρα-παρτίδα τη δράση του ως εξής: «Η ομάδα αυτή είναι για ανθρώπους που δεν θέλουν να δουλέψουν νόμιμα αλλά να αποκτήσουν μετρητά, και είναι πρόθυμοι να παραβούν τους κανόνες. Η ομάδα αυτή θα σας μάθει πώς να εξαπατάτε τράπεζες και να υποκλέπτετε ταυτότητες»! Η αστυνομία δεν μπορούσε να βρει την πραγματική έδρα της…

Γιατί όμως οι τράπεζες έχουν μπει στον κόσμο του ψηφιακού κόσμου και των διαδικτυακών τραπεζικών συναλλαγών; Διότι ακόμα κι αν χάνουν ετησίως αρκετά χρήματα από τις διαδικτυακές απάτες, κερδίζουν περισσότερα από την απόλυση του περισσευούμενου προσωπικού. Ωστόσο, η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι και οι τράπεζες συμβάλλουν στη διαιώνιση του κυβερνοεγκλήματος, αφού συνήθως αποφεύγουν να δώσουν στις αρχές και στη δημοσιότητα στοιχεία για τις υποκλοπές που έχουν υποστεί προκειμένου να μην κηλιδωθεί η (προφανώς ψευδής) φήμη τους ότι είναι απολύτως ασφαλείς.

Οι νόμοι της σκοτεινής αγοράς

Από το CarderPlanet και το Shadowcrew μέχρι το περιβόητο DarkMarket, οι διαδικτυακοί τόποι στους οποίους οι επιτήδειοι χάκερ συναντιούνταν μυστικά για να ανταλλάξουν πληροφορίες, τεχνογνωσία, καθώς και να βρουν αγοραστές για τα προγράμματα υποκλοπής στοιχείων, ευημερούσαν και πολλαπλασιάζονταν. Μέχρι και «Παγκόσμιο Συνέδριο των Κάρντερ» έγινε, το 2002 στην Οδησσό, με στόχο να βρεθούν νέες λύσεις ώστε να βελτιωθεί αυτό το «παζάρι για τα κλεμμένα στοιχεία». Απολαυστικά είναι τα σημεία του βιβλίου όπου αναφέρεται ότι οι ρωσικές διωκτικές αρχές δεν συλλάμβαναν ρώσους χάκερ, παρότι ήξεραν πολύ καλά ποιοι ήταν, αρκεί αυτοί να μην έκλεβαν ρώσους πολίτες (αν έκλεβαν Αμερικανούς, τόσο το καλύτερο)! Χαρακτηριστικά είναι επίσης τα στιγμιότυπα όπου περιγράφεται πώς «η μία αμερικανική υπηρεσία ερευνούσε ως ύποπτους εγκληματίες τους μυστικούς πράκτορες της άλλης».

bh_mcmafiamapΤο μεγαλύτερο προτέρημα του βιβλίου του Γκλένι είναι ότι έχει γραφτεί με περιπετειώδη τρόπο, από την πλευρά τόσο των κυβερνοκλεφτών, όσο και των κυβερνομπάτσων. Το DarkMarket δεν είναι ένα πληκτικό θεωρητικό δοκίμιο για το θέμα, αλλά ένα εντυπωσιακά ψαγμένο ρεπορτάζ με τεκμηριωμένες ιστορίες κυβερνοεγκλημάτων που συνέβησαν την πρώτη δεκαετία της τρίτης χιλιετηρίδας. Ο Γκλένι αλλάζει διαρκώς την οπτική γωνία, μεταβαίνοντας από τις διαδικτυακές απάτες μερικών ιδιοφυών νεαρών (κυρίως ανδρών, ενίοτε ανηλίκων) στις διεργασίες εντός των μυστικών υπηρεσιών και της αστυνομίας για τη σύλληψή τους. Έχοντας πάρει συνεντεύξεις από τους πρωταγωνιστές και των δύο πλευρών, ανασυνθέτει με σασπένς αυτές τις ιδιάζουσες ιστορίες, ενώ παράλληλα μας εξηγεί με απλά λόγια τι συμβαίνει σε αυτό το σκοτεινό μέρος του Διαδικτύου. (Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι από τις ίδιες εκδόσεις έχει κυκλοφορήσει και το βιβλίο του Γκλένι McMafia: έγκλημα χωρίς σύνορα, που τον έκανε γνωστό ως ειδικό στο θέμα του εγκλήματος στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο.)

Τα πιο ζουμερά τμήματα του βιβλίου αφορούν στην ψηφιακή εμπιστοσύνη (και ιδίως στην έλλειψή της): πώς ξέρει ένας χάκερ αν στην άλλη γραμμή της επικοινωνίας είναι ένας σύμμαχος χάκερ και όχι ένας πράκτορας; Και πώς ξέρει, λόγου χάρη, ένας πράκτορας αν στην άλλη γραμμή της επικοινωνίας είναι ένας συνάδελφος πράκτορας και όχι ένας κυβερνοεγκληματίας; Ακόμα όμως κι όταν υπήρχε εμπιστοσύνη μεταξύ χάκερ, είναι ακριβώς μια εμπιστοσύνη μεταξύ χάκερ! Δεν είναι ανάγκη να είμαστε εγκληματίες για να ξέρουμε ότι πρόσωπα και προσωπεία εναλλάσσονται με ραγδαίο ρυθμό στον κυβερνοχώρο. Όπως γράφει εύγλωττα ο Γκλένι: «Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους κλέφτες του κυβερνοχώρου ήταν ότι γνώριζαν πως το πρόσωπο με το οποίο συναλλάσσονταν ήταν κι αυτός εγκληματίας και αυτομάτως αναξιόπιστος». Περιττό να πούμε πως κάποιοι επιδέξιοι χάκερ έπαιζαν σε πολλά ταμπλό. Τα θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης φύσης δεν αλλάζουν, ακόμα κι όταν μεταφερόμαστε από τον πραγματικό στον εικονικό κόσμο.

Τι θέλουν οι κυβερνοκλέφτες; 

Από ψυχολογική άποψη, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι, συχνά, ο βασικός στόχος πολλών κυβερνοκλεφτών δεν ήταν να γίνουν πλούσιοι, αλλά να δείξουν ότι είναι οι καλύτεροι σε αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι πληροφορικής νοημοσύνης, π.χ. οι καλύτεροι στο σπάσιμο κωδικών, στην εύρεση κενών ασφαλείας, στον κλεφτοπόλεμο με τις υπηρεσίες δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος ή στο μπλοκάρισμα κυβερνητικών ιστοσελίδων.

Θέλοντας και μη, οι χάκερ θέτουν λοιπόν με τη δράση τους σημαντικά ζητήματα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, όπως π.χ. το αν προγράμματα και κώδικες στον κυβερνοχώρο αποτελούν αποκλειστικά εμπορικά προϊόντα ή εργαλεία ελεύθερα στη χρήση από τον καθένα. Συνάμα, λειτουργούν σαν αντάρτες με τους οποίους το σύστημα καθίσταται ετοιμοπόλεμο. Όπως γράφει ο γνωστός καθηγητής πληροφορικής στο Μπέρκλι, Χρίστος Παπαδημητρίου, στο βιβλίο του Ισόβια στους χάκερ; (Καστανιώτης, 2004, σ. 30): «Η απειλή μιας σοβαρής τρομοκρατικής επίθεσης στο Διαδίκτυο δεν είναι βέβαια αμελητέα, ούτε πρέπει να την παίρνουμε αψήφιστα. Αλλά οι χάκερ με τις κακές φάρσες τους κατά τη γνώμη μου μάλλον βοηθούν σ’ αυτή την υπόθεση με το να βασανίζουν και να τελειοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα».

Τα δύο πρόσωπα του "καλού" χάκερ 

Υπάρχουν όμως και χάκερ «εκεί έξω» που με τη δουλειά τους μας ανοίγουν τα μάτια ως προς το πώς λειτουργούν τα ισχυρά κράτη σε σχέση με διάφορα διεθνή ζητήματα, π.χ. την πάταξη της τρομοκρατίας, η οποία, ιδίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, χρησιμοποιήθηκε συχνά ως αφορμή για τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών, και μάλιστα σε κράτη που πάντα κόπτονταν (και δικαίως, από ιστορική άποψη) για το ότι υπερασπίζονται αυτές τις ελευθερίες. Η περίπτωση του Τζούλιαν Ασάνζ της Wikileaks είναι μάλλον η πιο χαρακτηριστική και περίπλοκη, αφού αυτός ο πολυβραβευμένος (από τη Διεθνή Αμνηστία, τη Lemonde κ.λπ.) ακτιβιστής και πρώην χάκερ είναι συγχρόνως διωκόμενος για κατασκοπεία, αποκάλυψη απόρρητων κρατικών δεδομένων κ.λπ. Όπως γράφει ο Γκλένι: «η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί μέσα σε λίγες ώρες να έχει πρόσβαση στα στοιχεία της Google χρησιμοποιώντας τις προβλεπόμενες νομικές διαδικασίες […] η Google αποτελεί ένα στρατηγικό εθνικό πλεονέκτημα για τον Λευκό Οίκο».

Ας κλείσουμε με το θέμα του ηλεκτρονικού «φακελώματος», με το οποίο αρχίσαμε αυτό το κείμενο. Δεν ανήκουμε σε αυτούς που υποστηρίζουν την αποφυγή της χρήσης των νέων ψηφιακών μέσων, αφού με τη βοήθειά τους, τόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με τρόπους καλύτερους, ευκολότερους, φθηνότερους κ.λπ. Εξάλλου, όλοι έχουμε σταθερό ή/και κινητό τηλέφωνο, παρότι ξέρουμε πολύ καλά (ιδίως στην Ελλάδα…) ότι οι τηλεφωνικές υποκλοπές ήταν και είναι ένα από τα πια εύκολα πράγματα στον κόσμο. Συνεπώς, η χρήση αυτών των μέσων ενέχει –δυστυχώς, αλλά οπωσδήποτε– το ρίσκο να υποκλέπτονται προσωπικά στοιχεία μας, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο τελικός στόχος της υποκλοπής.

Είμαστε αναγκασμένοι να συμφωνήσουμε με τον Γκλένι στην ελεγειακή παρατήρηση ότι «ο μαρτυρικός και αργός θάνατος της διαδικτυακής ιδιωτικότητας στη Δύση […] είναι μια θλιβερή αλλά ορατή –και πιθανότατα αναπόφευκτη– εξέλιξη». Ωστόσο, πρέπει να έχουμε πάντοτε κατά νου πως το επιχείρημα «έχω το δικαίωμα να ψάχνω όλες τις επικοινωνίες σας για να βρω μήπως παρανομείτε», που προς το παρόν το υποστηρίζουν και το υλοποιούν τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου, είναι εξίσου επικίνδυνο με το επιχείρημα «έχω το δικαίωμα να βάλω μια κάμερα στο σπίτι σας για να παρακολουθώ τι κάνετε». Η ελευθερία και οι δυνατότητες που μας προσφέρουν τα νέα ψηφιακά μέσα ενέχουν ένα τίμημα που δεν το πληρώνουν μονάχα οι «εγκληματίες», μεγάλοι ή μικροί, πραγματικοί ή εικονικοί.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΟΣ | http://lamprakos.wordpress.com/

dark-marketDarkMarket
Η αόρατη απειλή πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου

Misha Glenny
Μετφρ: Έλσα Βιδάλη
Εκδόσεις Πάπυρος, 2012
Τιμή: € 18,00, σελ. 395
politeia-link

 

 

 

 

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ MISHA GLENNY  

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Ευρώπη restart» του Βασίλη Ν. Μίχου (κριτική) – Ανατροπή μιας ζοφερής κατάστασης

«Ευρώπη restart» του Βασίλη Ν. Μίχου (κριτική) – Ανατροπή μιας ζοφερής κατάστασης

Για το δοκίμιο του Βασίλη Ν. Μίχου «Ευρώπη restart» (εκδ. Αρμός). 

Γράφει ο Ιωάννης Αγραφιώτης

Ανέκαθεν η Ευρώπη είχε το διπλό ρόλο τόσο του ταγού όσο και του ισορροπιστή της υφηλίου. Πάντα πρωτοπόρος στην ανάπτυξη τεχνολογίας, στη γέννηση ιδ...

«Η φυλακή» του Τάσου Θεοφίλου (κριτική) – Γροθιά στο στομάχι και καμπανάκι εγρήγορσης

«Η φυλακή» του Τάσου Θεοφίλου (κριτική) – Γροθιά στο στομάχι και καμπανάκι εγρήγορσης

Για το αυτιοβιογραφικό βιβλίο του Τάσου Θεοφίλου «Η φυλακή» (εκδ. Αντίποδες), μια «μαρτυρία που είναι γροθιά στο στομάχι του αναγνώστη ενώ παράλληλα θα έπρεπε να λειτουργεί και ως καμπανάκι εγρήγορσης της οργανωμένης πολιτείας».

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Λουίζ Σβαρτς (Luiz Schwarcz) «Δεν έχω ανάσα» (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Ίκαρος).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Ο Λουίζ Σβαρτζ είναι ένας από τους σημαντικότερους εκδότες της Βρ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της

Η Ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο (γενν. 1928) επίτιμο μέλος της. 

Επιμέλεια: Book Press

Η Ακαδημία Αθην...

Πάουλο Σκοτ: «Το μυθιστόρημά μου βοήθησε κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι “λευκοί”»

Πάουλο Σκοτ: «Το μυθιστόρημά μου βοήθησε κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι “λευκοί”»

«Νομίζω πως οι Φαινότυποι έτυχαν θερμής υποδοχής επειδή δείχνουν το πόσο δύσκολο είναι να χτίσεις γέφυρες μεταξύ ανθρώπων που ζουν στην ίδια χώρα και μιλούν την ίδια γλώσσα, επηρεασμένοι από την αδράνεια που υπάρχει ακόμα εξαιτίας του αποικιοκρατικού παρελθόντος» μας είπε ο Βραζιλιάνος Πάουλο Σκοτ (Paulo Scott), που...

Φεστιβάλ ΛΕΑ 2025 – Τι θα δούμε σήμερα, Παρασκευή 20 Ιουνίου

Φεστιβάλ ΛΕΑ 2025 – Τι θα δούμε σήμερα, Παρασκευή 20 Ιουνίου

Ποικιλία εκδηλώσεων συναντάμε στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις) 2025 για την Παρασκευή 20 Ιουνίου : εργαστήρια μετάφρασης, αφιερώματα σε νομπελίστες συγγραφείς, συναντήσεις και συζητήσεις με αγαπημένους πεζογράφους της ισπανόφωνης λογοτεχνίας και προβολές ταινιών. Κεντρική εικόνα: Φερνάντο Αραμπ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Ανί Ερνό [Annie Ernaux], «Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Ιουνίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Τα σουπερμάρκετ και ο...

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Γιάννη Ζευγώλη «Η απόδραση της τελείας», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Σας μάζεψα, αγαπημένα μου σημεία, όλα εδώ για να σας ανακοινώσω την ...

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αφήγημα του Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο [José Luís Peixoto], «Μου πέθανες» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Μπήκα σ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Ιούνιος, μήνας υπερηφάνειας και διεκδικήσεων για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Επιλέξαμε 10 βιβλία του 2025 με κουίρ χαρακτήρες που απομακρύνονται από τη στερεοτυπική αναπαράσταση και αποκτούν ρεαλιστικές διαστάσεις. Στην κεντρική εικόνα, έργο της κουίρ καλλιτέχνιδας των αρχών του 20ου αιώνα Gluck. 

Γράφει η ...

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Πέντε μελέτες που κυκλοφόρησαν προσφάτα πραγματεύονται τη σχέση του νου με το σώμα, την έννοια του «τραύματος», αλλά και τη θέση της ψυχανάλυσης στον σύγχρονο κόσμο. Κεντρική εικόνα: Ο Σίγκμουντ Φρόιντ.

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

...
Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Ποιος είναι ο ακριβής ρόλος της καρδιάς και ποιος του εγκεφάλου; Ποιοι μύθοι σχετικά με αυτά τα δύο όργανα καλλιεργούνται από τη σύγχρονη κουλτούρα; Τι αποτελεί «τραυματική εμπειρία» και πώς μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε αποτελεσματικά με τα νεαρά αυτιστικά άτομα; Τέσσερα νέα βιβλία από τις εκδόσεις Gutenberg καταπιά...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ