robots700 1

Για το βιβλίο των Eric Brynjolfsson και Andrew McAfee, Η θαυμαστή εποχή της νέας τεχνολογίας (μτφρ. Γιώργος Ναθαναήλ, εκδ. Κριτική).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Πριν από λίγους μήνες το αυτόνομα κινούμενο λεωφορείο στο κέντρο των Τρικάλων, το λεγόμενο «λεωφορείο χωρίς οδηγό», η πιλοτική λειτουργία του οποίου έχει προς στιγμήν λήξει, έκανε κάτι που δεν έπρεπε να κάνει: ανέβηκε ένα κράσπεδο, πλησίασε ένα περίπτερο και ακινητοποιήθηκε. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον κι από το ίδιο το «ατύχημα», που δεν προκάλεσε πάντως καμία σωματική ή υλική βλάβη, παρουσίασαν τα σχετικά σχόλια σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αρχικά ξεσπάθωσαν οι πανταχού παρόντες στην Ελλάδα τεχνοφοβικοί, που έδωσαν ρεσιτάλ νοσταλγικής ειρωνείας: οι μηχανές δεν ξέρουν τι κάνουν, είναι ανόητες κι επικίνδυνες, ο άνθρωπος θα παραμείνει για πάντα αναντικατάστατος, πού είναι τα παλιά τα χρόνια όπου δεν υπήρχαν αυτά τα πράματα του διαβόλου, κ.λπ. Αμέσως αντεπιτέθηκαν οι τεχνοφιλικοί, που ανέλαβαν να υπερασπιστούν το αυτόνομο όχημα: δεν φταίει το ίδιο που έχασε προς στιγμή το σήμα του αφού οι ρυθμίσεις του προέρχονται ούτως ή άλλως από ανθρώπους, τι είναι μια μικροπαρέκκλιση, και μάλιστα χωρίς επιπτώσεις, μπροστά στα σοβαρά ατυχήματα που προκαλούν συνέχεια οι κανονικοί οδηγοί, πώς θα προοδεύσουμε ως κοινωνία αν δεν υιοθετήσουμε όλες τις τεχνολογικές καινοτομίες, κ.λπ.  

Εξίσου οξείες υπήρξαν οι αντιπαραθέσεις σχετικά με τις φετινές Πανελλήνιες Εξετάσεις στη Νεοελληνική Γλώσσα, που θεματοποιούσαν τη φιλία πριν και μετά την έλευση του Διαδικτύου. Και πάλι η ιντερνετική σύγκρουση εκτυλίχτηκε κατά κύριο λόγο διχαστικά. Οι μεν τεχνοφοβικοί νοστάλγησαν τις παλιές καλές εποχές: χαρακτηριστική ήταν η σύνθεση εικόνων και λεζάντων «Χαίρομαι που ανήκω στις γενιές που μεγάλωσαν… ΕΤΣΙ» και έδειχνε παιδιά να παίζουν κρυφτό, ενώ η λεζάντα «… ΟΧΙ έτσι» παρέπεμπε σε παιδιά που έπαιζαν με το έξυπνο κινητό τους (τα Likes και οι κοινοποιήσεις έπεφταν βροχή). Οι δε τεχνοφιλικοί έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τους πρώτους σημειώνοντας μεταξύ άλλων το ορθό και αυτονόητο, ότι δηλαδή το ένα παιχνίδι δεν είναι ανάγκη να αναιρεί το άλλο μα μπορεί κάλλιστα να το συμπληρώνει (ούτε τα γήπεδα άδειασαν ούτε ο αθλητισμός μειώθηκε με την έλευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών), χωρίς όμως από την άλλη να αντιλαμβάνονται πάντα, και να αναφέρουν, τα ψυχοσωματικά τιμήματα που καλούνται να πληρώσουν οι σύγχρονοι άνθρωποι όταν είναι μέρα-νύχτα διαδικτυωμένοι και αποφεύγουν τις αδιαμεσολάβητες επαφές. 

Οι συγγραφείς είναι κορυφαία στελέχη στο Κέντρο για το Ψηφιακό Επιχειρείν του ΜΙΤ και θεωρούνται επαΐοντες στον τομέα τους, έχοντας δημοσιεύσει πολλές σχετικές μελέτες και άρθρα. Για τη συγγραφή της συγκεκριμένης μελέτης έκαναν μάλιστα εκτενείς συζητήσεις με εφευρέτες, επιχειρηματίες, επιστήμονες και μηχανικούς έτσι ώστε να έχουν μια ακόμα πιο πολύπλευρη και εκ των έσω άποψη για τις εξελίξεις. 

Όποια θέση κι αν λάβει κανείς, και τα δύο παραπάνω παραδείγματα αντλήθηκαν μέσα από το Διαδίκτυο, δηλαδή μέσα από μια νέα τεχνολογία την οποία σχεδόν όλοι μας χρησιμοποιούμε καθημερινά. Αξίζει δε να υπογραμμιστεί πως ειδικά οι τεχνοφοβικοί σπεύδουν συχνά μέσα από την ίδια την τεχνολογία του Διαδικτύου να εκφράζουν την αντίθεσή τους σε αυτή την τεχνολογία, αλλά και σε κάθε τεχνολογική εξέλιξη γενικότερα: λόγου χάριν, πώς να χαρακτηρίσει κανείς την πρακτική ορισμένων να βρίζουν ή να χλευάζουν τον ιδρυτή του Facebook στο ίδιο του το μέσο κοινωνικής δικτύωσης, όταν με κάθε τους ποστάρισμα, σχόλιο, κοινοποίηση κ.λπ. τον κάνουν κάθε φορά οι ίδιοι λίγο πιο πλούσιο; Αυτό το πασιφανές οξύμωρο, το οποίο οι περισσότεροι (ακόμα και έξυπνοι άνθρωποι, δυστυχώς) δεν αντιλαμβάνονται, είναι σημαδιακό των ευρύτερων ραγδαίων αλλαγών σε τεχνοεπιστημονικό επίπεδο, αλλαγών που με αποκορύφωμα τους υπολογιστές και το Διαδίκτυο επηρεάζουν καθημερινά τη ζωή και την ψυχοσύνθεση δισεκατομμυρίων ανθρώπων.  

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσει κανείς όλες αυτές τις αλλαγές; Διαβάζοντας, φυσικά, τα συναφή βιβλία και φιλτράροντας τις καθημερινές εμπειρίες του μέσα από τις γνώσεις που θα αποκομίσει διαβάζοντας. Η καλύτερη μελέτη που έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά εδώ και αρκετό καιρό σχετικά με τις συγκεκριμένες εξελίξεις είναι Η θαυμαστή εποχή της νέας τεχνολογίας: εργασία, πρόοδος και ευημερία στα χρόνια των έξυπνων τεχνολογιών των Erik Brynjolfsson και Andrew McAfee (εκδ. Κριτική, πρόλογος και μετάφραση του Γιώργου Ναθαναήλ). Οι συγγραφείς είναι κορυφαία στελέχη στο Κέντρο για το Ψηφιακό Επιχειρείν του ΜΙΤ και θεωρούνται επαΐοντες στον τομέα τους, έχοντας δημοσιεύσει πολλές σχετικές μελέτες και άρθρα. Για τη συγγραφή της συγκεκριμένης μελέτης έκαναν μάλιστα εκτενείς συζητήσεις με εφευρέτες, επιχειρηματίες, επιστήμονες και μηχανικούς έτσι ώστε να έχουν μια ακόμα πιο πολύπλευρη και εκ των έσω άποψη για τις εξελίξεις. 

Οι συγγραφείς αναλαμβάνουν το έργο να αναδείξουν την τεράστια σημασία της «δεύτερης εποχής των μηχανών», όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος της μελέτης τους (τίτλος περιγραφικός, σε σχέση με τον θετικά φορτισμένο ελληνικό). Δείχνοντας πρώτα με κατατοπιστικά γραφήματα το πώς η Βιομηχανική Επανάσταση του 18ου αιώνα (η πρώτη εποχή των μηχανών) έδωσε μια άνευ ιστορικού προηγουμένου ώθηση στην ανθρώπινη ισχύ, συνεχίζουν εξηγώντας πειστικά γιατί η εποχή των ψηφιακών υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης θα παίξει ρόλο ακόμα πιο καθοριστικό στην επιτάχυνση, όχι μόνο των τεχνοεπιστημονικών, αλλά και (κυρίως) των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων.

alt
  Ο Eric Brynjolfsson και ο Andrew McAfee

Σε τι διαφέρουν οι δύο εποχές; Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η δεύτερη εποχή των μηχανών χαρακτηρίζεται από «τρία βασικά χαρακτηριστικά: είναι εκθετική, ψηφιακή και συνδυαστική». Χωρίς να χρειάζεται να μπούμε εδώ σε λεπτομέρειες, στις οποίες πάντως οι συγγραφείς μπαίνουν παραθέτοντας πολλά παραδείγματα για να διαφωτίσουν τα επιχειρήματά τους (από τα αυτόνομα οχήματα και τα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης που κερδίζουν τους ευφυέστερους ανθρώπους του κόσμου σε διάφορα παιχνίδια, μέχρι τη Machine-το-Machine τεχνολογία στις καθημερινές τραπεζικές συναλλαγές και τα νέα βιομηχανικά ρομπότ), αυτά τα τρία χαρακτηριστικά διαφαίνονται στη μέχρι στιγμής επίρρωση του νόμου του Moore που προβλέπει διπλασιασμό της υπολογιστικής ισχύος χονδρικά μέσα σε κάθε δεκαοχτάμηνο και συνεπώς εκθετική πρόοδο, στη σταδιακή ψηφιοποίηση των περισσότερων δεδομένων και συνεπώς στη μείωση του κόστους τους και, τέλος, στην αυξανόμενη συνδυαστική ικανότητα των τεχνολογικών καινοτομιών.

Οι συγγραφείς έχουν συνείδηση των τωρινών και επερχόμενων προβλημάτων και δεν τα κρύβουν κάτω από το χαλί, όπως συνηθίζεται σε βιβλία τυφλωμένων τεχνομανιακών. Ο ενθουσιασμός τους απέναντι στους νεωτερισμούς αντισταθμίζεται από προβλήματα όπως η δομική ανεργία. 

Όλα αυτά είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακά και ευεργετικά από πολλές απόψεις, μα θα ήταν ακόμα περισσότερο εάν συγχρόνως δεν προκαλούσαν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία. Οι συγγραφείς έχουν συνείδηση των τωρινών και επερχόμενων προβλημάτων και δεν τα κρύβουν κάτω από το χαλί, όπως συνηθίζεται σε βιβλία τυφλωμένων τεχνομανιακών. Ο ενθουσιασμός τους απέναντι στους νεωτερισμούς αντισταθμίζεται από προβλήματα όπως η δομική ανεργία (ή «τεχνολογική ανεργία», όπως την ονόμαζε ο Κέινς, ο σημαντικότερος οικονομολόγος του περασμένου αιώνα) που φαίνεται να προκαλούν οι νέες τεχνολογίες με αποτέλεσμα το μεγάλο άνοιγμα της εισοδηματικής ψαλίδας, οι πτώσεις στην παραγωγικότητα οι οποίες δεν είναι πάντα βέβαιο σε τι οφείλονται, η όλο και συχνότερα επιβαλλόμενη οικονομική λογική του «ο νικητής τα παίρνει όλα», η διάψευση (για όλο και περισσότερους) του ονείρου για συνεχή ανοδική κινητικότητα (ακόμα και στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, τις ΗΠΑ, το εισόδημα του μέσου νοικοκυριού πέφτει από το 1999 παρά την άνοδο του ΑΕΠ – παρόμοιες είναι οι εξελίξεις και στις ευρωπαϊκές οικονομίες, αν και οι συγγραφείς περιορίζονται σχεδόν αποκλειστικά στα αμερικανικά δεδομένα), και η πιθανότητα ενός τεράστιου, «συστημικού» ατυχήματος.  

Απέναντι σε όλα αυτά η απάντηση των συγγραφέων είναι επιφυλακτικά αισιόδοξη. Έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν (ενάντια στους νεολουδίτες) πως η τεχνολογία δεν είναι κάτι που πρέπει να σταματήσουμε, καταστρέφοντας τις μηχανές και παγώνοντας κάθε επιστημονική εξέλιξη – ό,τι ο σπουδαίος συγγραφέας της ΕΦ Φρανκ Χέρμπερτ ονόμαζε «μπατλεριανή τζιχάντ» (από τον Σάμιουελ Μπάτλερ, που πραγματεύτηκε με τον πιο προφητικό τρόπο αυτές τις εξελίξεις). Κι όχι μόνο γιατί κάτι τέτοιο, σε τομείς όπως π.χ. η ιατρική, θα επέφερε απείρως μεγαλύτερη δυστυχία στην ανθρωπότητα, αλλά και γιατί οι ίδιες οι δομές των σύγχρονων κοινωνιών θα κατέρρεαν με ανυπολόγιστες συνέπειες (αξίζει δε να προστεθεί πως ακόμα κι αν οι περισσότεροι άνθρωποι στα περισσότερα μέρη του κόσμου ήθελαν κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσαν να το καταφέρουν, αφού κάποιοι άλλοι θα εξέλισσαν την τεχνοεπιστήμη σε άλλα μέρη).

O αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο δεν θα γίνει «κατά των μηχανών» αλλά «μαζί με τις μηχανές».

Η λύση μπορεί να βρεθεί λοιπόν μόνο στη (μερική) αναδιάταξη των κοινωνικοοικονομικών συσχετισμών. Όπως γράφουν χαρακτηριστικά, ο αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο δεν θα γίνει «κατά των μηχανών» (αυτό που σε ένα προηγούμενο βιβλίο τους ονόμασαν «Race against the Machine», λογοπαίζοντας με το γνωστό συγκρότημα της δεκαετίας του ‘90), αλλά «μαζί με τις μηχανές», και αφιερώνουν τέσσερα κεφάλαια σε προτάσεις. Μία από αυτές είναι ο «αρνητικός φόρος εισοδήματος», που «συνδυάζει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα με ένα κίνητρο για εργασία»: τον συγκεκριμένο φόρο πρότεινε μάλιστα, όπως υποστηρίζουν, ο νομπελίστας οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν ειδικά για την ανακούφιση των φτωχών – ναι, είναι ο ίδιος ο «κακός» Φρίντμαν που τόσο συχνά επικρίνεται ειδικά από όσους αγνοούν το έργο του (ως γνωστόν, η ένταση κάθε επίκρισης είναι συχνά ανάλογη της άγνοιας). 

Η θαυμαστή εποχή της νέας τεχνολογίας προσφέρει πολύπλευρη, ισορροπημένη γνώση και καλοδέχεται τις ανθρώπινες καινοτομίες που δημιουργούνται μες στην Ιστορία χωρίς συγχρόνως να φοβάται να πραγματευτεί τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτές προκαλούν είτε σε πραγματικό είτε σε φαντασιακό επίπεδο.

Πέρα από τα οικονομικά προβλήματα και τις κοινωνικές επιπτώσεις τους, οι συγγραφείς πραγματεύονται πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα που άπτονται της τεχνολογίας και της φιλοσοφίας, όπως οι όλο και πιο ρευστές διαφορές μεταξύ ανθρώπων και μηχανών, αλλά και το «παράδοξο Moravec», σύμφωνα με το οποίο οι υπολογιστές και τα ρομπότ φανερώνουν μέχρι στιγμής μια εκπληκτική ικανότητα για νοητικές διαδικασίες και επίλυση επιστημονικών προβλημάτων, αλλά όχι για «αισθητηριακές και κινητικές δεξιότητες που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή», κάτι δηλαδή που φαντάζει απείρως πιο εύκολο. Μοιάζει παράδοξο, λόγου χάριν, το γεγονός ότι κανείς άνθρωπος δεν μπορεί πλέον να κερδίσει στο σκάκι ένα μέσου επιπέδου υπολογιστικό πρόγραμμα, μα δεν υπάρχει ακόμα ένα ρομποτικό μηχάνημα που να μπορεί να καθαρίσει ένα δωμάτιο. Συνάμα η μελέτη βρίθει από αναφορές όχι μόνο σε σημαίνοντες οικονομολόγους και τεχνολόγους, αλλά και σε πολλούς λογοτέχνες που προείδαν ή σχολίασαν τις συγκεκριμένες εξελίξεις (από τον Κάρελ Τσάπεκ και τον Ισαάκ Ασίμοφ μέχρι τον Άρθουρ Κλαρκ και τον Σεντ-Εξιπερί). 

Κύκλος και επιστροφή στην αρχή: στις διαδικτυακές, και όχι μόνο, συγκρούσεις μας επιδεικνύουμε ορισμένα γνωρίσματα όπως η μερική ή ολική άγνοια, η θυμική αντίδραση που συνήθως εκφράζεται με έλλειψη ψυχραιμίας και ισοπέδωση της αντίθετης άποψης, και ο φόβος. Η θαυμαστή εποχή της νέας τεχνολογίας είναι μια μελέτη γραμμένη με στόχο, μεταξύ άλλων, να αμβλύνει αυτά τα γνωρίσματα: προσφέρει πολύπλευρη, ισορροπημένη γνώση και καλοδέχεται τις ανθρώπινες καινοτομίες που δημιουργούνται μες στην Ιστορία χωρίς συγχρόνως να φοβάται να πραγματευτεί τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτές προκαλούν είτε σε πραγματικό είτε σε φαντασιακό επίπεδο (και γνωρίζουμε ότι συχνά το φαντασιακό επίπεδο είναι ισχυρότερο από το πραγματικό). Πρόκειται, όπως γράφει ο μεταφραστής στον χρήσιμο πρόλογό του, για «μια ψύχραιμη ματιά που ζυγίζει τον ενθουσιασμό του τεχνοκράτη με τον ρεαλισμό του οικονομολόγου».

Το μέλλον είναι και θα παραμείνει ανοιχτό κι εν πολλοίς αχαρτογράφητο: αυτή είναι η τεράστια πρόκληση του ανθρώπινου βίου και μαζί το αχαλίνωτο ενδιαφέρον του. Αν κάτι θέλουν να μας πουν οι δύο μελετητές είναι πως, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το μέλλον μας θα περιλαμβάνει (πάρα πολύ) περισσότερη τεχνολογία, συνεπώς οφείλουμε να αναλογιστούμε πώς θα την αξιοποιήσουμε προς όφελος των περισσοτέρων.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΟΣ είναι συγγραφέας και μεταφραστής.

altΗ θαυμαστή εποχή της νέας τεχνολογίας
Εργασία, πρόοδος και ευημερία στα χρόνια των έξυπνων τεχνολογιών
Eric Brynjolfsson, Andrew McAfee
Μτφρ. Γιώργος Ναθαναήλ
Κριτική 2016
Σελ. 432, τιμή εκδότη €18,00

alt

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Παθογένεση» του Τζόναθαν Κένεντι (κριτική) – «Η ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από οκτώ επιδημίες»

«Παθογένεση» του Τζόναθαν Κένεντι (κριτική) – «Η ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από οκτώ επιδημίες»

Για το βιβλίο του Τζόναθαν Κένεντι (Johnathan Kennedy) «Παθογένεση - Η ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από οκτώ επιδημίες» (μτφρ. Χριστόδουλος Λιθαρής, εκδ. Διόπτρα). Στην κεντρική εικόνα, μέλη του Ερυθρού Σταυρού κατά την πανδημία της ισπανικής γρίπης (1918-20). 

Γράφει ...

«Το επερχόμενο κύμα» του Μουσταφά Σουλεϊμάν (κριτική) – «Τεχνητή νοημοσύνη, εξουσία και το σημαντικότερο δίλημμα του 21ου αιώνα»

«Το επερχόμενο κύμα» του Μουσταφά Σουλεϊμάν (κριτική) – «Τεχνητή νοημοσύνη, εξουσία και το σημαντικότερο δίλημμα του 21ου αιώνα»

Για το βιβλίο του Μουσταφά Σουλεϊμάν [Mustafa Suleyman] «Το επερχόμενο κύμα – Τεχνητή νοημοσύνη, εξουσία και το σημαντικότερο δίλημμα του 21ου αιώνα» (μτφρ. Χρήστος Καψάλης, εκδ. Key Books), που έχει γραφτεί με τη συνεργασία του Mickael Bhaskar. Προσδοκίες, φόβοι και προτάγματα, από το επερχόμενο τσουνάμι του AI, απ...

«Ένας απέραντος κόσμος» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Εντ Γιόνγκ (κριτική) – «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας»

«Ένας απέραντος κόσμος» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Εντ Γιόνγκ (κριτική) – «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας»

Για το βιβλίο του Εντ Γιόνγκ [Ed Yong] «Ένας απέραντος κόσμος» (μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Πεδίο), «ένα μεγάλο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας, στην προσπάθεια να αξιολογήσουμε ορθότερα την παρουσία μας σε τούτο τον πλανήτη».

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

O Μπενχαμίν Λαμπατούτ στη Στέγη: «Όλοι οι αγαπημένοι μου δημιουργοί πέθαναν φτωχοί και μόνοι, οπότε κάτι κάνω λάθος»

O Μπενχαμίν Λαμπατούτ στη Στέγη: «Όλοι οι αγαπημένοι μου δημιουργοί πέθαναν φτωχοί και μόνοι, οπότε κάτι κάνω λάθος»

Ο Χιλιανός συγγραφέας Μπενχαμίν Λαμπατούτ (Benjamín Labatut) μίλησε χθες με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Τα βιβλία του συγγραφέα, που ήταν διαθέσιμα στο φουαγιέ του ισογείου της Στέγης, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δώμα.

...
«Τα καταστρέψατε όλα» της Λάρα Καλέγια (προδημοσίευση)

«Τα καταστρέψατε όλα» της Λάρα Καλέγια (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη βραβευμένη με το «Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL) 2021» συλλογή διηγημάτων της Μαλτέζας συγγραφέως Λάρα Καλέγια (Lara Calleja) «Τα καταστρέψατε όλα» (μτφρ. Βίκυ Πορφυρίδου), η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: ...

«Ηθοποιός» της Αν Ένραϊτ (κριτική) – Κόρη που μεγαλώνει στη σκιά μιας μητέρας σταρ

«Ηθοποιός» της Αν Ένραϊτ (κριτική) – Κόρη που μεγαλώνει στη σκιά μιας μητέρας σταρ

Για το μυθιστόρημα της Αν Ένραϊτ (Anne Enright) «Ηθοποιός» (μτφρ. Μαρία Φακίνου, εκδ. Καστανιώτη). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «Sunset Boulevard» του Μπίλι Γουάιλντερ.

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τα καταστρέψατε όλα» της Λάρα Καλέγια (προδημοσίευση)

«Τα καταστρέψατε όλα» της Λάρα Καλέγια (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη βραβευμένη με το «Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL) 2021» συλλογή διηγημάτων της Μαλτέζας συγγραφέως Λάρα Καλέγια (Lara Calleja) «Τα καταστρέψατε όλα» (μτφρ. Βίκυ Πορφυρίδου), η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: ...

«Επιζώντες τρίτοι – H λογοτεχνική μαρτυρία των διωκομένων 
στα στρατόπεδα-φυλακές της Κομμουνιστικής Αλβανίας, 1944 - 1991» του Αχιλλέα Σύρμου (προδημοσίευση)

«Επιζώντες τρίτοι – H λογοτεχνική μαρτυρία των διωκομένων 
στα στρατόπεδα-φυλακές της Κομμουνιστικής Αλβανίας, 1944 - 1991» του Αχιλλέα Σύρμου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από την εισαγωγή της μελέτης του Αχιλλέα Σύρμου «Επιζώντες τρίτοι – H λογοτεχνική μαρτυρία των διωκομένων 
στα στρατόπεδα–φυλακές της Κομμουνιστικής Αλβανίας, 1944 – 1991», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Λένας Κορομηλά «Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στο τρένο; είπες.

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; Τέσσερις πρόσφατες ποιητικές συλλογές που ξεχωρίζουν

Τι διαβάζουμε τώρα; Τέσσερις πρόσφατες ποιητικές συλλογές που ξεχωρίζουν

Τέσσερις ενδιαφέρουσες ποιητικές συλλογές από την περισσότερο ή λιγότερο πρόσφατη εκδοτική σοδειά. Τρία έργα από δόκιμους δημιουργούς και ένα αξιοπρόσεκτο ντεμπούτο.

Γράφει ο Γιώργος Δρίτσας 

...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα κλασικά και σύγχρονα μυθιστορήματα μεταφρασμένης λογοτεχνίας

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα κλασικά και σύγχρονα μυθιστορήματα μεταφρασμένης λογοτεχνίας

Σταντάλ, Φώκνερ, Έσσε, αλλά και σύγχρονες φωνές συγκροτούν μια δεκάδα βιβλίων που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και που αξίζει να διαβάσουμε. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ