Της Δήμητρας Μαυρίδου
Τον τελευταίο καιρό, όλοι ή σχεδόν όλοι, θέλουν να γίνουν επιχειρηματίες και να «κάνουν κάτι δικό τους». Αυτό το «δικό τους» για την πλειονότητα των υποψήφιων είναι ή καφετέρια ή σουβλατζίδικο ή τυροπιτάδικο. Και ο λόγος είναι μάλλον προφανής: O καφές και το σουβλάκι αποτελούν εθνική αξία.
Αν ανήκετε στην πρώτη κατηγορία μην διαβάσετε το «Rework». Νομίζω πώς δεν θα σας βοηθήσει. Αν θέλετε όμως να στήσετε μια ατομική εταιρεία, να παρέχετε υπηρεσίες ή να ασχοληθείτε με το διαδίκτυο, αξίζει τον κόπο να ρίξετε μια ματιά στις 256 σελίδες του, ακόμα και αν μετά το απορρίψετε.
Κατά τη γνώμη μου το δυνατό σημείο του βιβλίου είναι η πρωτοτυπία του και η ανατροπή. Οι δύο συγγραφείς του (ιδρυτές της 37 signals, μιας επιτυχημένης εταιρείας λογισμικού) με μια πρώτη ματιά φαίνεται να καταρρίπτουν όλα όσα ξέρατε μέχρι τώρα και σπουδάζατε με κόπο, στο μεταπτυχιακό σας πάνω στο marketing ή τη διοίκηση επιχειρήσεων, προτείνοντας μια διαφορετική «συνταγή».
Μας κάνουν να ξαναθυμηθούμε την αμεσότητα, τις επαγγελματικές σχέσεις που βασίζονται στην ειλικρίνεια και όχι στα περίτεχνα ψέματα για να «πουλήσουμε» και απομυθοποιούν σταδιακά όλα αυτά τα… «ψευτοστελέχη» που τελικά πουλάνε μόνο αέρα κοπανιστό και ίσως και τουπέ.
Πώς θα σας φαινόταν στις πέντε να στέλνετε τους υπάλληλους σας σπίτι τους, να μην γράφετε πια όλα αυτά τα φλύαρα δελτία τύπου και να σταματήσετε να κάνετε μακροπρόθεσμα πλάνα; Παρά τις αρχικές μου αμφιβολίες, τελικά πείστηκα ότι μπορεί να υπάρξει επιτυχημένη επιχείρηση και χωρίς αυτά. Άλλωστε δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Υπάρχει πάντα και το γκρι, που μας επιτρέπει να κρατάμε ό,τι θέλουμε να κρατήσουμε ή ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε. Αυτό έκανα και εγώ, διαβάζοντας το βιβλίο.