Βόρεια Ιρλανδία, μέσα της δεκαετίας του '70. Σε έναν τόπο και μια εποχή όπου περισσότερη σημασία έχει η προέλευση παρά οι πράξεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων. Στη σκιά των Ταραχών, μέσα σε καθημερινές αναφορές περιστατικών βίας, η 24χρονη Κούσλα ζει με τη μάλλον αλκοολική μητέρα της μια ήσυχη ζωή σε μια μικρή πόλη κοντά στο Μπέλφαστ. Την ημέρα διδάσκει σε ένα Καθολικό δημοτικό σχολείο και τα βράδια σερβίρει στην παμπ της οικογένειας, την οποία κουμαντάρει ο αδερφός της. Εκεί συναντά τον Μάικλ Αγκνιού, Προτεστάντη, δικηγόρο, παντρεμένο, με τα διπλάσια χρόνια της. Σε ένα μέρος όπου η αγάπη δεν απέχει πολύ από τη βία, η συνάντησή τους θα αλλάξει για πάντα τη ζωή και των δύο. Η Κούσλα αφήνεται να παρασυρθεί στον κόσμο του και να ξεπεράσει όρια που ποτέ δεν πίστευε ότι θα διάβαινε. Παράλληλα, ο πατέρας ενός μαθητή της, του Ντέιβι, ξυλοκοπείται άγρια, πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων που θα απειλήσει όσους και όσα επιθυμεί η Κούσλα να συγκρατήσει και να προστατεύσει.
Ένα αξέχαστο συγγραφικό ντεμπούτο για ανθρώπους που προσπαθούν να ζήσουν μια κανονική ζωή σε ταραγμένους καιρούς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ (2022): BRITISH BOOK AWARDS
ΣΤΗ ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ WOMEN'S PRIZE FOR FICTION
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ (2022) ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ: THE TIMES, SUNDAY TIMES, THE GUARDIAN, TELEGRAPHE, NEW STATESMAN, DAILY MAIL

Από την κάμαρά μου που Σας γράφω, βλέπω μακριά την Ακρόπολη και θυμούμαι εκείνη τη βραδιά. Και βλέπω ακριβώς το μέρος, εκεί που μου δώσατε το χέρι σας ν' ανέβω, κι εγώ ανέβαινα σιγά σιγά με τα γόνατα, και γελούσατε, χωρίς να ξέρετε πως το 'κανα επίτηδες, για να μην τελειώσουν γρήγορα τα μαρμαρένια σκαλοπάτια. Θυμάστε;... (Από τον εκδότη)

ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ

Πόσο αλλιώτικα λάμπανε τα γαλαζοπράσινα μάτια της και τι παράξενη έκφραση είχε στο πρόσωπό της, τη στιγμή που έβγαινε απ' τη θάλασσα ολόγυμνη, με τα μαύρα της μαλλιά μισοπεσμένα! Δεν έβλεπες παρά μια Ψυχή, ένα Πνεύμα, μια Ιδέα. (Από τον εκδότη)

ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ

Την είδα ψηλά, στη μικρή καμαρούλα της σοφίτας, που της θύμιζε τα ευτυχισμένα παιδικά της χρόνια, με την ανθισμένη ρεζεντά στο παράθυρο, στη στενή καμαρούλα που -ω ειρωνεία!- την είχαν κλείσει μεγάλη, ή ν' αρνηθεί την Αγάπη της ή να πεθάνει. (Από τον εκδότη)

ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ

"Μόνο μη μου ζητήσετε να λύσω το πρόβλημα της ατεκνίας", τους το ξέκοψε ο καπετάν Διαμαντής.
"Το σπέρμα μου κουβαλάει πιο πολύ ιώδιο κι από τραυματιοφορέα. Το πιθανότερο είναι να γεμίσω το νησί γοργόνες..."
Μια Χώρα πιο λευκή κι από νεκροταφείο Εσκιμώων.
Μια μαύρη γάτα που περιπολεί στ' ασβεστωμένα σοκάκια.
Μια άδεια εκκλησία κι ένα φισκαρισμένο μπορντέλο.
Μια καραβιά εξαφανισμένοι τουρίστες.
Ένας σταυρός βυθισμένος στον πάτο του λιμανιού.
Τρεις γαβάθες θανατερό τζατζίκι.
Μια κλεμμένη σωβρακοφανέλα αγροφυλακής.
Ένα δοχείο νυκτός γεμάτο παθιασμένα δάκρυα.
Ένας απελπισμένος έρωτας.
Μια διαολεμένη ναυτική βεντέτα.
ΤΙ ΦΑΣΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Υπό την επήρεια του κοινωνικού, πολιτικού θρησκευτικού και οικονομικού περιβάλλοντος, ο "σκοπός" της τέχνης αλλάζει συνεχώς. Η τέχνη εκφράζει και αναδεικνύει μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων, πεποιθήσεων και ιδεών, όπως είναι η ομορφιά, η αλήθεια, η ελπίδα, ο θάνατος, η ζωή, η τάξη, το χάος. Η τέχνη μπορεί να έχει θρησκευτικό ή φιλοσοφικό χαρακτήρα, να είναι διακοσμητική ή και απλώς διασκεδαστική. Είτε απλώς προορίζεται να την απολαμβάνει κάποιος, είτε ενεργοποιεί συναισθήματα ή φαντασιώσεις, είτε μεταδίδει ή μεταφέρει μηνύματα, η τέχνη πάντα αντικατοπτρίζει την εποχή της. Ακόμα και όταν αμφισβητεί τις παραδόσεις ή έρχεται σε ρήξη με αυτές, ο καλλιτέχνης αντανακλά την εποχή του. Αυτός είναι και ο λόγος που τα έργα τέχνης βοηθούν να καταλάβουμε πώς οι δημιουργοί τους αντιλαμβάνονταν τη θέση τους και τον ρόλο τους στην κοινωνία. Σχεδόν όλες οι κοινότητες ανθρώπων έχουν να επιδείξουν κάποια έργα τέχνης, της μιας ή της άλλης μορφής. Η τέχνη δεν εμφανίζεται και δεν γίνεται εν κενώ· είναι προϊόν αλλαγών και εξελίξεων, αλληλεπιδράσεων και αλληλεπικαλύψεων. Γι' αυτό άλλωστε κάποιες φορές δεν είναι και τόσο απλό να ταξινομηθεί και να αξιολογηθεί, γι' αυτό και η ανάγκη βιβλίων όπως το ανά χείρας.
Το Μικρό βιβλίο της τέχνης, αν και εκ των πραγμάτων δίνει κυρίως έμφαση στην τέχνη του Δυτικού κόσμου, είναι παράλληλα και μια εισαγωγή στις εξελίξεις του καλλιτεχνικού φαινομένου από την Προϊστορία έως τις μέρες μας. Στα πεδία που καλύπτει περιλαμβάνονται όχι μόνο μερικά από τα πιο σημαντικά έργα, από τα έργα-σταθμούς στην ιστορία της τέχνης, αλλά και τα θέματα αυτών των έργων, τα κινήματα, οι τεχνικές και οι μέθοδοι, οι επινοήσεις και οι ιδέες, οι πρόδρομοι και οι επίγονοι των κατά καιρούς καλλιτεχνών. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Κανείς δε μας βάζει κάτω να μας μάθει πώς να αγαπάμε. Έτσι, συχνά δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε τις σχέσεις μας με μόνο οδηγό τα πρότυπα για την αγάπη που έχουν διαμορφωθεί από την ποπ κουλτούρα και τις ρομαντικές ταινίες. Όλα αυτά βέβαια ίσχυαν μέχρι σήμερα.
Γιατί ο Τζέι Σέτι, στο βιβλίο αυτό, παρουσιάζει την αγάπη πέρα από τα κλισέ, και μας προσφέρει συγκεκριμένα και πρακτικά βήματα για να αναπτύξουμε τις απαραίτητες δεξιότητες, ώστε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε ουσιαστικά. Μοιράζεται μαζί μας μυστικά για το πώς να κερδίζουμε ή να χάνουμε μαζί, για το πώς ορίζεται η αγάπη και το γιατί ένας χωρισμός δεν είναι το τέλος. Εμπνευσμένος από τις Βέδες, τις ιερές γραφές του Ινδουισμού, αλλά και από τη σύγχρονη επιστήμη, αναλύει όλο τον κύκλο μιας σχέσης, από τα πρώτα ραντεβού μέχρι τη συμβίωση, και από τον χωρισμό μέχρι το νέο ξεκίνημα.
Ακολουθώντας τον και εφαρμόζοντας τους 8 κανόνες της αγάπης που μας προτείνει, θα μάθουμε πώς να μην ερωτευόμαστε ψεύτικες υποσχέσεις και ανεπαρκείς συντρόφους· πώς να αγαπήσουμε καλύτερα, απ' ό,τι θεωρούσαμε ποτέ εφικτό, τον εαυτό μας, τον σύντροφό μας αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)