Τι κάνεις όταν το άτομο που πρέπει να ξεχάσεις είναι το μοναδικό που δεν μπορείς να αφήσεις;
Ο Γουίλ και η Ρόζι γνωρίζονται όταν είναι έφηβοι.
Είναι εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες: εκείνη υπεραναλυτική· εκείνος ο ατίθασος και απρόβλεπτος κολλητός του δίδυμου αδερφού της. Όμως, μέσα από βόλτες στα κρυφά και τηλεφωνήματα αργά τη νύχτα, έρχονται πιο κοντά - είναι γραφτό η ερωτική τους ιστορία να τους σημαδέψει για πάντα.
Μέχρι που μια μέρα το κοινό τους μέλλον συντρίβεται.
Καθώς τα χρόνια περνούν, οι δρόμοι του Γουίλ και της Ρόζι διασταυρώνονται ξανά και ξανά, αναζωπυρώνοντας κάθε φορά τη σπίθα γι’ αυτό που θα μπορούσαν να είχαν υπάρξει ο ένας για τον άλλον.
Η ερωτική ιστορία που θα σας κρατήσει ξάγρυπνους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Μια πανέμορφα δοσμένη, τρυφερή ιστορία αγάπης με χαρακτήρες για τους οποίους νοιάζεσαι πραγματικά... Μου θύμισε το μυθιστόρημα της Sally Rooney "Κανονικοί άνθρωποι". Το καταβρόχθισα». (Jojo Moyes, συγγραφέας)
«Συγκινητικό και υπέροχα γραμμένο... Θυμίζει την ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος "Μία ημέρα"». (Libby Page, συγγραφέας)

Με δυνατότητα λήψης αρχείου

Είναι στ' αλήθεια η Γεωγραφία πεπρωμένο; Τέρατα και δράκοι δεν εμφανίζονται πλέον στους χάρτες, αλλά η αντίληψή μας για τον κόσμο εξακολουθεί να διαμορφώνεται από γεωγραφικούς μύθους. Όπως, για παράδειγμα, ότι η Ευρώπη είναι το κέντρο του κόσμου, ή ότι η ανέγερση τειχών στα σύνορα είναι η λύση για τη μετανάστευση, ή ότι η Ρωσία είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα απειλεί τις γειτονικές της χώρες. Σε αυτό το ανατρεπτικό αλλά τεκμηριωμένο βιβλίο, ο Πολ Ρίτσαρντσον αμφισβητεί τις τρέχουσες δημοφιλείς εξηγήσεις του γεωγραφικού ντετερμινισμού και δείχνει πως ο κόσμος μας συχνά απέχει από την απεικόνισή του στον χάρτη. Στην πορεία επισκεπτόμαστε κάποια απίθανα μέρη: το Εθνικό Πάρκο Θίνγκβελιρ της Ισλανδίας, όπου μπορείς να κολυμπήσεις ανάμεσα σε δύο ηπείρους, και το Μπιρ Ταουίλ, στη Βόρεια Αφρική, το μόνο κατοικήσιμο μέρος στη Γη που δε διεκδικείται ενεργά από καμία χώρα. Ακολουθούμε το πρώτο τρένο που διέσχισε την Ευρασία, από την πόλη Γιγού της ανατολικής Κίνας ως το Μπάρκινγκ του ανατολικού Λονδίνου, και αξιολογούμε το συνοριακό τείχος ΗΠΑ-Μεξικού. Γραμμένο με ζωντάνια και γεμάτο αξιομνημόνευτα στοιχεία, το βιβλίο οι ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ θα γυρίσει τον κόσμο σας ανάποδα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Οι ήπειροι, τα σύνορα, τα έθνη, η οικονομική ανάπτυξη και η εδαφική κυριαρχία βρίσκονται στο επίκεντρο των τρεχουσών παγκόσμιων συγκρούσεων, και το βιβλίο του Πολ Ρίτσαρντσον τα αναλύει με μοναδική ακρίβεια. Οι ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ φέρνουν την πολιτική γεωγραφία στο προσκήνιο ως εργαλείο για να κατανοήσουμε τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Ένα προκλητικό και σημαντικό βιβλίο.» (Jerry Brotton, συγγραφέας)
«Με εξονυχιστική και πυρετώδη γραφή, ο Πολ Ρίτσαρντσον διαλύει οκτώ μύθους που λέμε στους εαυτούς μας για τη γεωγραφία. Έπειτα από αυτό το βιβλίο, κανένα δελτίο ειδήσεων, κανένας χάρτης, κανένα ταξίδι δε θα σας φανεί ξανά το ίδιο.» (David Rooney, συγγραφέας)
«Εξαιρετικό. Αλλάζει άρδην το πώς βλέπουμε τον κόσμο από το πρώτο κεφάλαιο και στη συνέχεια το κάνει άλλες επτά φορές. Θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπετε τους χάρτες.» (Jonn Elledge, συγγραφέας)

Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν τόσο μπολιασμένος με το φίλτρο της νίκης, ώστε δε διανοούνταν να κάνει την παραμικρή έκπτωση στη διεκδίκηση και την κατάκτησή της έναντι οποιουδήποτε κόστους! Το διαλαλούσε κιόλας με εκείνο το ακαταμάχητο σαρδόνιο χαμόγελό του: «Ακόμα και με τη μάνα μου να παίζω ξερή, θέλω να τη συντρίψω»!
Ήταν όντως ένας γεννημένος νικητής, ο οποίος δεν υποχωρούσε μπροστά σε κανέναν και μπορούσε να κινήσει ακόμα και βουνά για να επικρατήσει. Στ’ αλήθεια θα μπορούσε να κάνει τα πάντα προκειμένου να γραπώσει το όποιο λάφυρο της όποιας νίκης, στον όποιο αγώνα, απέναντι στον όποιο αντίπαλο...
Στα μικράτα του πήδηξε από έναν μαντρότοιχο και κρεμάστηκε σαν τον... Ταρζάν στα κλαδιά του δέντρου που βρισκόταν απέναντι, επειδή ένας φίλος του, ονόματι Νίκος Ιωαννίδης, τον προκαλούσε ότι τάχα δε θα μπορούσε να τα καταφέρει.
«Πάει το στοίχημα», είπε γεμάτος αποφασιστικότητα.
Πήδηξε λοιπόν. Γράπωσε το κλαδί, που δεν τον άντεξε, και γκρεμοτσακίστηκε με αντίτιμο της άγνοιας κινδύνου, της παλικαριάς και της... παραφροσύνης του ένα γερό κάταγμα!
Ο φίλος του πήγε από πάνω του πανικόβλητος για να τον βοηθήσει να σηκωθεί και ετοιμαζόταν να ειδοποιήσει τη μάνα του...
Αψηφώντας τη ζημιά και τους αφόρητους πόνους, ο «Ξανθός» φώναζε με όση δύναμη είχε: «Το κέρδισα το στοίχημα, ρε. Πιάστηκα από το δέντρο!»
Ο μεγάλος στρατηλάτης του μπάσκετ, ο «Ξανθός Ρόμελ», όπως τον αποκάλεσε στο πρωτοσέλιδό του "Το Φως των Σπορ", τον Ιούνιο του 1991, με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού, έφυγε από τη ζωή στις 4 Οκτωβρίου του 2023 αφήνοντας μια ανεκτίμητη κληρονομιά.
Έναν χρόνο αργότερα, ο βίος και η πολιτεία του παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο μέσα από τις δικές του διηγήσεις στον Δημήτρη Καρύδα και στον Βασίλη Σκουντή, οι οποίες καταδεικνύουν ποιος ήταν... Ήταν ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ονομάζομαι Έρνεστ Κάνιγχαμ. Παλιότερα διάβαζα μετά μανίας αστυνομικά μυθιστορήματα της Χρυσής Εποχής, μέχρι που βρέθηκα μπλεγμένος σε πραγματικές καταστάσεις αυτού του είδους... Δεν είμαι ιδιωτικός ερευνητής, απλώς τυχαίνει να έχω μια έφεση στην εξιχνίαση μυστηρίων. Βέβαια, πίστευα πως οι δολοφόνοι χαλαρώνουν την περίοδο των Χριστουγέννων, αλλά έκανα λάθος. Οπότε να με στο χριστουγεννιάτικο σόου του παγκοσμίου φήμης μάγου Ράιλαν Μπλέιζ, του οποίου ο ευεργέτης έχει δολοφονηθεί. Οι ύποπτοι είναι όλοι τους εξπέρ στα κόλπα:
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ
ΥΠΝΩΤΙΣΤΡΙΑ
ΟΛΟΙΔΙΑ ΔΙΔΥΜΗ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΣΚΗΝΗΣ
Αν καταφέρω να διακρίνω την αλήθεια πίσω από την ψευδαίσθηση, ξέρω ότι μπορώ να λύσω την υπόθεση. Άλλωστε ένας καλός φόνος είναι σαν ένα πετυχημένο μαγικό τρικ, σωστά; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σαλέντο, Ιούνιος 1934. Ένα λεωφορείο σταματά στην κεντρική πλατεία του Λιτσανέλο, ενός χωριού με ελάχιστους κατοίκους. Ένα ζευγάρι κατεβαίνει: ο άνδρας, ο Κάρλο, είναι παιδί του Νότου και χαίρεται που επιστρέφει. Η Άννα, η γυναίκα του, είναι από τον Βορρά. Είναι όμορφη σαν αρχαιοελληνικό άγαλμα, αλλά θλιμμένη και ανήσυχη. Τι ζωή την περιμένει σε αυτή την αφιλόξενη γη;
Στα μάτια των χωριανών, η Άννα δε θα πάψει ποτέ να είναι η "ξένη". Αυτή που δεν πηγαίνει στην εκκλησία, που φορά παντελόνια και δεν κουτσομπολεύει. Περήφανη και ευέξαπτη, η Άννα ποτέ δεν υιοθετεί τον τρόπο ζωής των γυναικών του Νότου. Και όχι μόνο αυτό: τολμά να διεκδικήσει μια θέση στο ταχυδρομείο και γίνεται η πρώτη γυναίκα ταχυδρόμος στο Σαλέντο.
Για περισσότερα από είκοσι χρόνια είναι η αόρατη κλωστή που ενώνει τους κατοίκους του χωριού και τις ιστορίες τους. Χάρη στη δουλειά της, η Άννα θα μπει σε ένα σωρό οικογένειες, βοηθώντας τις αναλφάβητες γυναίκες στην επικοινωνία τους με τους δικούς τους ανθρώπους ή ακόμα και με τους παράνομους έρωτές τους. Και χωρίς να το θέλει, θα αλλάξει τη ζωή αυτής της κοινότητας για πάντα.
Αυτή είναι η ιστορία της Άννας, μιας γυναίκας που ήθελε να ζήσει τη ζωή της με τους δικούς της όρους, αλλά και η ιστορία της οικογένειας Γκρέκο και του χωριού Λιτσανέλο, από τη δεκαετία του 1930 έως τη δεκαετία του 1950, που θα βιώσουν έναν Παγκόσμιο Πόλεμο, μα και την άνοδο του φεμινιστικού κινήματος. Είναι όμως και η ιστορία δύο αχώριστων αδερφών που ήταν γραφτό τους να αγαπήσουν την ίδια γυναίκα. (Από τον εκδότη)

Σε ένα ειδυλλιακό νησί της Ελλάδας, μια νεαρή αντιεισαγγελέας -γόνος περίφημης δικαστικής δυναστείας- θα ανακαλύψει μια πλεκτάνη που συνδέει τη δικαστίνα μητέρα της με ένα κύκλωμα παρανόμων, το οποίο λυμαίνεται τον τουρισμό, τη βαριά βιομηχανία του τόπου.
Στην εξιχνίαση των εγκλημάτων θα εμπλακεί κι ένας γιατρός που μέχρι πρόσφατα ακολουθούσε αποστολές σε ριψοκίνδυνα μέρη του πλανήτη. Δυο κόσμοι διαφορετικοί σε ταραγμένη έλξη, ενώ ανακαλύπτουν διαρκώς άγνωστες πτυχές του παρελθόντος.
Θα μπορούσε να ήταν απλώς ένα λοξό love story με φόνους, όμως ο οραματιστής αστυνόμος Αντύπας θα σπεύσει να επέμβει με τις τεχνικά εξελιγμένες μεθόδους του. Φανατικός της τεχνητής νοημοσύνης. Και η ζωή τους γίνεται εν αγνοία τους μια δυστοπία του παρόντος.
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα, στο οποίο η τεχνητή νοημοσύνη ανατρέπει τους κανόνες της αστυνομικής λογοτεχνίας, διαταράσσοντας τις έννοιες της αλήθειας, της ελευθερίας και της δημιουργίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η μάνα μου πάντα με κοιτούσε στα μάτια και μου το έλεγε: «Να προσέχεις. Όχι γιατί μπορεί οι άνθρωποι να σου κάνουν κακό ή να σε πειράξουν... Να προσέχεις μήπως χάσεις την πίστη σου σ' εκείνους και, τελικά, χάσεις εσένα». Και παραδόξως αυτό το «να προσέχεις» το κατάλαβα όταν έχασα την πίστη μου στους ανθρώπους, και στο τέλος, έχασα κι εμένα..
Αυτό το ταξίδι θα το κάνουμε παρέα, στους πιο κοινούς μας τόπους. Εκεί όπου είμαστε ολόιδιοι. Χωρίς άλλα μασκαρέματα. Εκεί, παρέα με τον φόβο, την ενοχή και τον πόνο. Μήπως και δούμε τελικά πως μέσα από τα σακατεμένα μπερδέματά μας το φως περιμένει να μας βρει. Αρκεί να έχουμε το θάρρος να το προσκαλέσουμε.(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Ντάρια είναι η κόρη, η μοίρα της οποίας σημαδεύεται ήδη από τη γέννησή της λόγω λανθασμένης προγεννητικής διάγνωσης. Η Άντα είναι η μητέρα, η οποία στο κατώφλι των πενήντα ετών ανακαλύπτει ότι είναι άρρωστη. Η ανακάλυψη αυτή γίνεται η ευκαιρία να απευθυνθεί άμεσα στην κόρη της και να της αφηγηθεί την ιστορία τους. Τα πάντα περνούν μέσα από τα σώματα της Άντα και της Ντάρια: καθημερινές μάχες, θυμός, μυστικά, αλλά και απροσδόκητες χαρές και στιγμές απέραντης τρυφερότητας. Οι λέξεις διασχίζουν τον χρόνο, σε ένα συνεχές πάντρεμα του παρελθόντος με το παρόν. Μια ιστορία συγκλονιστικής δύναμης και αλήθειας, στην οποία κάθε στιγμή που περιγράφεται είναι ένα δώρο ζωής για τους αναγνώστες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ένα μαγικό βιβλίο». (La Stampa)
«Ένα θαυμάσιο βιβλίο... Μια τέτοια ιστορία είναι ένα δώρο για όλους μας. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, λες ευχαριστώ και χαμογελάς.» (La Repubblica)
«Ένα βιβλίο που σε κάθε του σελίδα εκπέμπει φως. Ένα βιβλίο που πρέπει να το έχεις δίπλα σου, σαν ένα σπουδαίο μικρό φυλαχτό. (Il Foglio)

Βραβείο Strega 2023

«Όλοι κατρακυλούσαμε μέσα στο ίδιο βαρέλι κι έτσι τα πρόσωπά μας έμοιαζαν. Στον χαμηλό φωτισμό των μπαρ η ηλικία έχανε το νόημά της, ο χρόνος γινόταν και πάλι σχετικός και τα όρια συγχέονταν σε χρωματιστές υδάτινες γραμμές».
Η Χαρά έχει τάσεις φυγής και στη Μάγδα αρέσουν και οι γυναίκες, ο Χρήστος χάνεται σε εγκεφαλικά μαρτύρια και ο Νίκος πίνει υπερβολικά πολύ. Μια παρέα που ξενυχτά και διαλύεται και συναρμολογείται με φόντο το χαοτικό κέντρο της Αθήνας. Μια παρέα που ζει σε ένα τοπίο κίτρινο, μπλε και κόκκινο, ένα τοπίο μαγικό με μπόλικες ερωτήσεις και ελάχιστες απαντήσεις.
Τα γεγονότα: ένας μεγάλος έρωτας, μια μεγάλη εγκατάλειψη, ένα ατύχημα, ένα δυστύχημα, μια παραίτηση κι ένα ταξίδι.
Η αφηγήτρια: εγκλωβισμένη στο εύφλεκτο κέντρο, όσο περισσότερα γνωρίζει, τόσο λιγότερα ξέρει.
Το "Όταν νυχτώνει στα στενά" είναι ένα βιβλίο για σώματα που πέφτουν και σηκώνονται, σώματα που σουλατσάρουν κάθε που σουρουπώνει στα σοκάκια μιας ηδονικά σκληρής πόλης. Ανάμεσά τους, ο χρόνος και ο χώρος, θραύσματα καθημερινής ζωής και η αδιάκοπη μετακίνηση προς την αναπόφευκτη ενηλικίωση.
Ένα συγκινητικό αφήγημα για τον πόνο, τη λύτρωση και την αναζήτηση του ίδιου μας του εαυτού μέσα στο αστικό τοπίο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)