Το μυθιστόρημα της Ε. Γκάσκελ "My Lady Landlow", όπως είναι ο τίτλος στο πρωτότυπο, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1858.
Στο έργο η αφηγήτρια Μάργκαρετ Ντάουσον διηγείται σε πρώτο πρόσωπο τα νεανικά της χρόνια στην έπαυλη του Χάνμπουρι, όπου έζησε ως μακρινή συγγενής και συνοδός της εκεί πυργοδέσποινας, χήρας Κοντέσας Λαίδης Λάντλοου.
Η Λαίδη Λάντλοου αποτελεί χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της παλιάς βρετανικής αριστοκρατίας επί Γεωργίου III προσκολλημένη στα παλιά ήθη και έθιμα. Φρίττει με κάθε καινοτομία, αρνούμενη να δεχτεί τις κοινωνικές αλλαγές της βιομηχανικής επανάστασης που είναι προ των πυλών. Εκφράζει ιδέες κι αντιλήψεις που επικρατούσαν στην παλιά φεουδαλική αριστοκρατία της Μεγάλης Βρετανίας τον 18ο αιώνα.
Κυρίαρχο θέμα του μυθιστορήματος αποτελεί η αιώνια διαμάχη των γενεών, η σύγκρουση του παλιού με το νέο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πόσο πιθανό είναι ο γενετιστής καθηγητής, Έντουαρντ Χάρινγκτον, να καταφέρει να επαναφέρει στη ζωή όντα που έχουν εκλείψει από καιρό, να τα κλωνοποιήσει, αλλά και να δημιουργήσει νέα από τη μίξη του DNA τους; Είναι, από κάποιο παιχνίδι της μοίρας, ο νεαρός Ελληνο-αμερικανός τυχοδιώκτης, Σπύρος «Ντοκ» Μπιουκάναν, αυτός που θα τον βοηθήσει να μετατρέψει τα δημιουργήματά του σε μικρούς Θεούς ή τελικά θα τον αποτρέψει να υλοποιήσει τα παρανοϊκά του σχέδια; Ποιος από τους δυο θα κερδίσει την καρδιά της σαγηνευτικής Νάταλι;
Η ανθρώπινη παράνοια οδηγεί νομοτελειακά την ανθρωπότητα στην αυτοχειρία και το χάος φαντάζει πιο κοντινό από ποτέ.
Η εποχή των κλώνων βίαια ανατέλλει.
Θα έχει το ηθικό, και όχι μόνο, δικαίωμα ο άνθρωπος να γίνει Θεός στη θέση Του; Μπορεί να μειώσει την εντροπία στην αταξία που προκαλεί ολοένα και περισσότερο ο ίδιος στο σύστημα που ο Θεός κάποτε «εν σοφία εποίησεν»; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια πολίχνη στη σκιά ενός τριγωνικού βουνού. Μια νεαρή γυναίκα που φυτοζωεί στο μεγάλο της σπίτι.
Όταν εμφανίζεται ένας ξένος, η νεαρή γυναίκα τον παίρνει στο σπίτι της δίχως δεύτερη σκέψη, καθώς της κεντρίζει έντονα το ενδιαφέρον ως κάτι νέο και απολύτως ξένο γι' αυτήν, η οποία μισεί "...τούτη την πολίχνη τόσο πολύ, ώστε θα την εκδικηθώ μην φεύγοντας ποτέ από δω, κι ας καμώνομαι συνέχεια ότι φεύγω".
Σύντομα ο επισκέπτης γίνεται το επίκεντρο της ύπαρξής της, μα και θύμα των άκρως κτητικών φαντασιώσεων και της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς της. Η οικοδέσποινα τη μια θέλει να μάθει τα πάντα γι' αυτόν και την άλλη τον αποδιώχνει. Τη μια θέλει να τον πετάξει έξω, την άλλη χρειάζεται τη βοήθειά του για να της αλλάξει μια κλειδαριά.
Με λακωνικό τρόπο η συγγραφέας περιγράφει όλο το φάσμα του ασταθούς συναισθηματικού κόσμου της οικοδέσποινας, η οποία ταλανίζεται μεταξύ αποδοχής και απόρριψης, φιλόξενης υποδοχής και αφιλόξενου μίσους.
Ένα μυθιστόρημα που με το ιδιαίτερο αφηγηματικό του ύφος θέτει ερωτήματα περί γνώριμου και άγνωστου, περί καταγωγής και πατρίδας, περί ενσωμάτωσης, ιδιωτικής σφαίρας και φιλοξενίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Όταν τον γνωρίζει τη δεκαετία του '20, είναι νέα, όμορφη, πλούσια, ενώ εκείνος ένας άφραγκος νεαρός, που μόνο ένα πράγμα έχει στον νου: τη μουσική. Ένα νέο είδος μουσικής και την ίδρυση μιας ορχήστρας που θα ερμηνεύει όλους τους νέους άγνωστους συνθέτες: Μπάρτοκ, Κρένεκ, Προκόφιεφ.
Στο τέλος της ζωής της είναι φτωχή, στοιχειωμένη ακόμα από τον κρυφό έρωτά της, ενώ εκείνος ξακουστός μαέστρος και ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας.
«Ο εραστής της μητέρας μου» είναι η ιστορία ενός βουβού, μανιώδους πάθους, καταγεγραμμένου από τον γιο της ηρωίδας. Μια ερωτική τραγωδία εξιστορούμενη από απόσταση, όπου ο πόνος έχει σχεδόν μεταμοφωθεί σε ευθυμία. Συνάμα είναι ένα μυθιστόρημα για το χρήμα, την εξουσία, την αντιστροφή των συνθηκών και τον 20ό αιώνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος μιλάει για τον φιλόδοξο γιο ενός κληρικού, που απορρίπτει την πίστη του και εγκαταλείπει την περιορισμένη ζωή του στην ύπαιθρο της Δανίας για την πρωτεύουσα. Ο Περ είναι ένας προικισμένος νεαρός άνδρας που φτάνει στην Κοπεγχάγη πιστεύοντας ότι πρέπει να κυνηγήσει την τύχη σαν να ήταν ένα άγριο πλάσμα, ένα θηρίο με στραβό κυνόδοντα... Να το συλλάβει και να το δεσμεύσει.
Το ερωτικό ενδιαφέρον του Περ, μια Εβραία κληρονόμος, είναι ταυτόχρονα ο πιο δυνατός χαρακτήρας του βιβλίου και μια από τις μεγαλύτερες Εβραίες ηρωίδες της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Ο Περ αποκτά εμμονή με ένα σχέδιο μηχανικής το οποίο πιστεύει ότι θα αναδιαμορφώσει το τοπίο της Δανίας και θα αλλάξει τη δευτερεύουσα θέση της στον κόσμο. Τελικά, τόσο οι προσωπικές όσο και οι επαγγελματικές του φιλοδοξίες τον απομονώνουν από τον περίγυρό του και του δημιουργούν κατάθλιψη.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τη σχέση της τύχης με την ευτυχία, μια σχέση που ο Περ αναθεωρεί και βλέπει διαφορετικά προς το τέλος της ζωής του.
Ένα άγνωστο κλασικό έργο στη χώρα μας. Ένα αριστούργημα της εποχής του μοντερνισμού και αναμφισβήτητα ένα σπουδαίο μυθιστόρημα της δανικής λογοτεχνίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ένα πεζό έργο του Ιβάν Αλεξέγεβιτς Μπούνιν γεμάτο ποίηση. Μια ταξιδιωτική προσκυνηματική περιήγηση στον κόσμο του Φωτός, εμπνευσμένο από το ταξίδι του Μπούνιν και της γυναίκας του Βέρας στη Μέση Ανατολή.
Αναχωρεί με πλοίο από την Οδησσό, διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα και, μέσω του Βοσπόρου, φθάνει στους τόπους λατρείας του Ήλιου: Στην Ελλάδα του Απόλλωνα, στην Αίγυπτο του Ρα, του γερακόμορφου θεού ήλιου και του ζωδιακού φωτός, στην Ιουδαία με τους Προφήτες της και τον Ιησού, στην Ιερουσαλήμ με την τριπλή θρησκευτική υπόσταση, στην Ηλιούπολη του Λιβάνου, το σημερινό Μπάαλμπεκ. Ταξιδεύει στις χώρες του Φωτός, που γέννησαν τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες: τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.
Ο Μπούνιν δεν προσπαθεί να αποδώσει αντικειμενικά ό,τι είδε, επικεντρώνεται στα συναισθήματα, στις σκέψεις του και γίνεται ήρωας στο έργο του.
Συμμετέχει στα γεγονότα του παρόντος, αλλά είναι και "μάρτυρας" αυτών που συνέβησαν στο παρελθόν. Ο αφηγητής είναι ο σύνδεσμος μεταξύ των "δύο κόσμων" του ήρωα (παρόν και παρελθόν), που αποτελούν τη θεματική αρχιτεκτονική αυτού του "σύγχρονου άσματος". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Εισαγωγή

Μετά τον χορό
Φρούτα του δάσους
Χοντίνκα