Όταν αποφάσισα να γράψω το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας δεν είχα όλες τις απαντήσεις. Πολλές και από τις ερωτήσεις δεν είχαν ακόμη αναδειχθεί. Δεν αναζητούσα ασφαλώς τις τέλειες προβλέψεις. Ήξερα πια πολύ καλά ότι δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Έψαχνα έναν δημόσιο λόγο που να αμφισβητεί τις υποθέσεις μου, χωρίς μοντέρνα στερεότυπα, γιατί τα παλιά είχαν ήδη σαρωθεί, να με κάνει να σκέφτομαι.
Ούτε τώρα τις έχω.
Τουλάχιστον όμως προσπάθησα. Σκάβοντας βαθιά. Σε όσο περισσότερα βιβλία μπορούσα, στις παλιές και νέες πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις, στις ιστορίες, στις βεβαιότητες, στις αμφιβολίες, στην ομορφιά, στην ασχήμια, στις νίκες και τις ήττες.
Ο μεγαλύτερος εχθρός μου υπήρξε η ευκολία.
Ο μεγαλύτερος φίλος μου οι άνθρωποι που δεν σταμάτησαν ποτέ να με εκπλήσσουν, θετικά ή αρνητικά.
Όσο έγραφα κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ηγεμόνευσε ο Μητσοτάκης, το ριζοσπαστικό κέντρο έχασε πολύτιμες, συντακτικές ευκαιρίες, ήρθε η πανδημία, νίκησε ο Μπάιντεν, η Μ. Βρετανία αποχώρησε από την ΕΕ, ένα πολύχρωμο ουράνιο τόξο διαδέχθηκε στην Ευρώπη τους συντηρητικούς, η συμφωνία AUKUS και ο πόλεμος στην Ουκρανία μετέβαλαν τις γεωπολιτικές ισορροπίες, η κλιματική αλλαγή μπήκε στην ημερήσια ατζέντα, το αντιεμβολιαστικό κίνημα άρχισε να αποκτά ενιαία κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, τα εθνικά κράτη έριξαν στις αγορές τρισεκατομμύρια ευρώ παραβιάζοντας χρόνια οικονομικής ορθοδοξίας και οδηγώντας στην πολτοποίηση τόνων οικονομικών μελετών και βιβλίων, το Ελ Σαλβαδόρ έκανε το Bitcoin επίσημο νόμισμα της χώρας, τέσσερα ηφαίστεια ενεργοποιήθηκαν -της Ισλανδίας για πρώτη φορά μετά από 800 χρόνια-, πέθανε ο Μ. Γκορμπατσόφ και η βασίλισσα Ελισάβετ. [...] (Από την έκδοση)

Το ανά χείρας βιβλίο εκκινεί από το πεδίο της Ιστορίας και το εμπλουτίζει με τις νεωτερικές θεωρίες του εθνικισμού και της εθνικής ταυτότητας. Για την επεξεργασία του υλικού αξιοποιούνται τα μεθοδολογικά εργαλεία της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου. Κεντρική θέση είναι ότι ο λόγος αποτελεί εργαλείο για την κατασκευή της εθνικής ταυτότητας, στην Επαρχία Φλώρινας, την περίοδο του Μεσοπόλεμου. Η πολιτισμική ποικιλομορφία της περιοχής σε συνδυασμό με το νέο περιεχόμενο της ελληνικής εθνικής ιδεολογίας, την εξεταζόμενη περίοδο, συγκροτούν ένα ελκυστικό περιβάλλον για την εξαγωγή συμπερασμάτων αναφορικά με τη σχέση λόγου και εθνικής ταυτότητας. Βασικό επιχείρημά μας είναι πως δεν υπάρχει μια αναλλοίωτη ταυτότητα, με την ουσιοκρατική αντίληψη, αλλά διαφορετικές εκφάνσεις της δομούνται με βάση το ιδεολογικό και πολιτικό συγκείμενο.
Στο πόνημα μελετάται και αναλύεται ο λόγος μιας ιντελλιγκέντσιας, όπως την ορίζει ο Anthony Smith, η οποία αξιοποιεί την κοινωνική επιρροή και τη δυνατότητα πρόσβασής της στον Τύπο, προκειμένου να αποδομήσει τις ανεπιθύμητες ταυτότητες, να δομήσει νέες, να μετασχηματίσει τις προϋπάρχουσες, ομογενοποιώντας τα κοινωνικά υποκείμενα υπό την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη. Στο πλαίσιο αυτό, ερευνούμε το πώς κατασκευάζεται ο εθνικός χρόνος και ο εθνικός χώρος, έννοιες τις οποίες ενδιαφέρεται ζωηρά να χυτεύσει η εθνική ιδεολογία.
Η διά του λόγου επιρροή συμβάλλει στο να συγκροτηθούν τα κοινωνικά υποκείμενα σε κάτι που πριν, ίσως, δεν "ήταν", αλλά κατέστη εφικτό να "γίνουν" στην πορεία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

...Συναρμολογούσα ένα παζλ με πολλές παραστάσεις, που τις περισσότερες φορές ήταν αντιφατικές. Μάζευα όσα κομμάτια μπορούσα. Μάζευα εικόνες και στιγμές. Η ανατολή και η δύση, ο κοσμοπολιτισμός και η συντηρητικότητα, η θρησκευτική πίστη και η κοσμικότητα, το ιστορικό βάρος και η ελαφρότητα της στιγμής, το χθες και το σήμερα, όλες οι όψεις μιας και μοναδικής πόλης. Νόμιζα πως έτσι θα έκλεινα έναν έναν τους λογαριασμούς μου με την Πόλη, που λάτρεψα. Λογαριασμούς που εκείνη μου εξόφλησε και με το παραπάνω αλλά που εγώ ένιωθα πως μπορούσε να μου δώσει κι άλλο...
...Ακόμη και σήμερα νομίζω πως δεν έχω φύγει οριστικά. Πως όπου να 'ναι θα μπούμε στο αυτοκίνητο και με τον Συμεών θα φτάσουμε στην Πόλη, που θα είναι το σπίτι μας! Ευσεβείς πόθοι, αισιόδοξων ανθρώπων που αγαπούν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο νεαρός Τάκης Λαζαρίδης υπηρετούσε κανονικά τη στρατιωτική θητεία του όταν, τον Νοέμβριο του 1951, ξέσπασε στην Αθήνα η υπόθεση των ασυρμάτων του ΚΚΕ, με εξέχοντα κατηγορούμενο τον Νίκο Μπελογιάννη. Η δίκη, με την κατηγορία της κατασκοπείας (Α.Ν. 375/1936) έγινε το Φεβρουάριο του 1952. Οκτώ από τους 29 κατηγορουμένους καταδικάστηκαν σε θάνατο: Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης, Νικόλαος Καλούμενος, Έλλη Ιωαννίδου, στρατιώτης Φιλάρετος (Τάκης) Λαζαρίδης, Χαράλαμπος Μπισμπιάνος.

Οι καταδικασμένοι σε θάνατο της δίκης Μπελογιάννη κρατήθηκαν στις φυλακές Καλλιθέας ολόκληρο τον Μάρτιο του '52. Ο Λαζαρίδης δεν ήταν στο ίδιο κελί με τον Μπελογιάννη και τον Μπάτση. Δεν τον έβαλαν χωρίς λόγο σε εκείνο το κελί. Στη δίκη ο Τάκης «υπερασπίστηκε με επανασταστική συνέπεια και αδιαλλαξία την τιμή και την υπόληψη του κόμματος», όπως έγραψαν τα κομματικά έντυπα.

Το βράδυ της 31 ης Μαρτίου 1952 πήραν από τη φυλακή τους Μπελογιάννη, Μπάτση, Αργυριάδη και Καλούμενο και τους εκτέλεσαν στο Γουδί αφού φώτισαν το χώρο με τους προβολείς των καμιονιών. Σκόρπισαν τους επιζήσαντες σε διάφορες φυλακές της Κεφαλλονιάς, επέζησε χάρις στο νεαρό της ηλικίας του, αλλά και χάρις στο γεγονός ότι ο πατέρας του εκτελέστηκε από τους Γερμανούς και η μητέρα του για την αντιστασιακή της δράση καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά από βουλγαρικό στρατοδικείο... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μπορεί μια συζήτηση στο Facebook να μας κινητοποιήσει έτσι ώστε να εμπλακούμε στα πολιτικά δρώμενα; Οι απόψεις των "φίλων" μας στο διαδίκτυο επηρεάζουν τη διαμόρφωση των δικών μας απόψεων; Όταν λέμε τη γνώμη μας στο διαδίκτυο, λέμε την αλήθεια ή τα κίνητρά μας είναι διαφορετικά;
Τα τελευταία χρόνια το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την αμφίδρομη επικοινωνία που προσφέρουν άρχισαν να διαδραματίζουν έναν, υπό εξέταση ως προς την επίδρασή του, ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικής προτίμησης. Το φαινόμενο αυτό εξελίχθηκε σταδιακά και ενώ, ακόμη, δεν είναι απολύτως σαφές σε ποιο βαθμό επηρεάζουν τη διαμόρφωση της πολιτικής προτίμησης, οι έρευνες σχετικά με το θέμα πολλαπλασιάζονται. Η πολιτική σκέψη και η διαμόρφωση πολιτικών προτιμήσεων είναι διαδικασίες πολύπλοκες και άμεσα συνδεδεμένες με τις αλληλεπιδράσεις. Η συγγενής έννοια των δικτύων και του ρόλου τους στην διαμόρφωση πολιτικής προτίμησης έχει κατά καιρούς μελετηθεί. Παρατηρούμε, όμως, ότι η ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση αποτελεί σήμερα μια πραγματικότητα και συχνά η ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι καθημερινή. Αποτελεί, συνεπώς, ιδιαίτερα ενδιαφέρον πλαίσιο έρευνας το κατά πόσο η ενασχόληση και η δραστηριοποίηση σε αυτά τα μέσα μπορεί να επηρεάσει τη διαμόρφωση πολιτικής προτίμησης. Το βιβλίο στοχεύει στο να εστιάσει περισσότερο ολοκληρωμένα στην επιστήμη των δικτύων εξετάζοντας την επίδραση που ασκείται στο ηλεκτρονικό περιβάλλον. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Λέλα Καραγιάννη (1898-1944) ήταν μια εύπορη μεσήλικη νοικοκυρά με επτά παιδιά, η οποία δεν είχε καμία εμπειρία στην πολιτική ή στις στρατιωτικές υποθέσεις. Ωστόσο, έγινε μέσα σε τρία χρόνια "η μεγαλύτερη Βρετανίδα κατάσκοπος στα Βαλκάνια", όπως παραδέχτηκαν οι Γερμανοί που την συνέλαβαν μετά από την προδοσία και την εκτέλεσαν έναν μήνα πριν εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Αυτή είναι η πρώτη βιογραφία που περιγράφει την αξιοσημείωτη σταδιοδρομία της, πώς εντάχθηκε στην Αντίσταση τυχαία και πώς έχτισε μια τρομερή οργάνωση διαφυγής, κατασκοπίας και σαμποτάζ που συνεργαζόταν με τα υψηλότερα επίπεδα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Το βιβλίο διαβάζεται εξαιρετικά ευχάριστα, κρατά το ενδιαφέρον των αναγνωστών με την αφήγηση και επιτρέπει σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιστορία της Ελλάδας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να παρακολουθήσουν την ιστορία της ηρωίδας μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της εποχής και του τόπου της". (Νίκος Μαραντζίδης, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, και συγγραφέας πολλών μπεστσέλερ για την Ελλάδα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου)
"Τελικά, ο συγγραφέας πετυχαίνει την πρωταρχική του αποστολή. Παρουσιάζει ένα αυθεντικό πορτρέτο της Λ.Κ. ως μιας πραγματικά αξιοσημείωτης γυναίκας, αυτοδημιούργητης, πολυμήχανης, ανυποχώρητης, ιδεαλίστριας, πατριώτισσας, εμπνευσμένης και πάνω απ' όλα απίστευτα γενναίας και αφοσιωμένης ηγέτιδας της Αντίστασης. Με τη δημοσίευση αυτής της μελέτης ο συγγραφέας θα έχει εξασφαλίσει για τη Λ.Κ. μια μόνιμη θέση διάκρισης και τιμής στο ανδροκρατούμενο πάνθεον των ηγετών της ελληνικής Αντίστασης του Β΄' Παγκοσμίου Πολέμου". (John Ο. latrides, Ομότιμος Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, Southern Connecticut State University)