Ένα σπίτι φτιαγμένο από μίσος και κατοικημένο από ίσκιους κρυμμένους κάτω απ' τα κρεβάτια, μέσα στα ντουλάπια, κάτω απ' τα θεμέλια, ανάμεσα στα τούβλα των τοίχων. Φαντάσματα μοχθηρών αντρών και οπτασίες άγιων γυναικών συντροφεύουν τις δυο τελευταίες ενοίκους, γιαγιά και εγγονή, που οι χωριανοί αποφεύγουν τη μέρα, αλλά προσφεύγουν σ' αυτές τη νύχτα για να λύσουν λογαριασμούς που παραμένουν χρόνια ανοιχτοί. Το σαράκι που σιγοτρώει τους ζωντανούς ταΐζεται από τη φρίκη του παρελθόντος, χορταίνει μόνο με εκδίκηση και η Λάιλα Μαρτίνεθ γράφει μια νουβέλα που ανήκει σε ένα καινούργιο λογοτεχνικό είδος, τον φεμινισμό του τρόμου, «λες και οι μάγισσες της υπαγόρευσαν αυτόν τον εξαίσιο και τρομερό εφιάλτη» (Mariana Enriquez).

Έχοντας θεωρηθεί «λογοτεχνικό επίτευγμα» (Belen Gopegui), το "Σαράκι" γνωρίζει συνεχείς ανατυπώσεις στην Ισπανία και μεταφράζεται σε πάνω από δέκα γλώσσες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μυστήριο, βία και αλλόκοτες παρουσίες: Όταν φεμινισμός και τρόμος ενώνονται σε μία και μόνο ιστορία. Τρεις γυναίκες, κληρονόμοι της βίας του πολέμου, της πατριαρχικής καταπίεσης και της σκληρότητας της βαθιάς ισπανικής ενδοχώρας παρατηρούν τους κατοίκους του χωριού στο οποίο ζουν από ένα σπίτι γεμάτο ίσκιους σε κάθε του γωνιά. Γιαγιά και εγγονή διηγούνται την ιστορία που κρύβεται πίσω απ' τους τοίχους του και ανασυνθέτουν τον τρόπο με τον οποίο η βία έχει κληροδοτήσει την ανάγκη της οργισμένης εκδίκησης που κάνει να μεγαλώνει και να μαίνεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου μια εκφόρτιση ενός στοιχειωμένου φεμινισμού. Με πάνω από πενήντα εκδόσεις στην Ισπανία και μεταφράσεις σε περισσότερες από δέκα γλώσσες, το "Σαράκι" είναι μια νουβέλα τρόμου, ποιητική και δριμεία, γεμάτη μαγγανείες και ξόρκια, προσευχές και κατάρες, δαιμονόμορφους αγγέλους και στιγματισμένες από βέβηλα αντρικά χέρια αγίες. Η Λάιλα Μαρτίνεθ παραδίδει ένα κείμενο όπου η τυφλή λύσσα μεγαλώνει σαν σαράκι ενάντια σε κάθε είδος κοινωνικής αδικίας, ένα βιβλίο σκοτεινό και συναρπαστικό που καθηλώνει από την πρώτη σελίδα. (Από τον εκδότη)

«Ένα βιβλίο σκοτεινό και σαγηνευτικό που σε καταπίνει όπως το σπίτι που δονείται και τραντάζεται, γεμάτο ίσκιους, όπου ζουν μια γιαγιά και μια εγγονή σαρακοφαγωμένες από τη λύσσα». (Agustina Bazterrica)

Η Πάουλα Κινιόνες φτάνει στο Σαφράν αναζητώντας ομαδικούς τάφους από την εποχή του εμφυλίου πολέμου. Μόλις πατήσει το κουτσό πόδι της στο χωριό, αισθάνεται ότι ο ουρανός βαραίνει επικίνδυνα επάνω της και ένα αόρατο λάστιχο απομακρύνει το σώμα της από τον προορισμό της: το ξενοδοχείο της οικογένειας Μπεάτο. Τις επόμενες εβδομάδες, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις του ενστίκτου της, η Πάουλα θα ερωτευτεί και ταυτόχρονα θα αρχίσει να μπαίνει όλο και πιο βαθιά στα σκοτεινά μυστικά μιας οικογένειας, ενός χωριού, μιας χώρας που έχουν στοιχειώσει και διαστρεβλώσει ζωές και συνειδήσεις. Ιδιαίτερα γνωστή, πολυβραβευμένη και δημοφιλής στην Ισπανία, η συγγραφέας, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ανατέμνει τη σύγχρονη ισπανική ιστορία με ένα εξπρεσιονιστικό γουέστερν που εξερευνά τα όρια της γλώσσας και την ποιητική της δύναμη, έχοντας ως θέμα του την ενοχή, την πικρία, την απληστία και, πάνω απ' όλα, την αναπόδραστη φθορά του ανθρώπινου σώματος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...

Ο Ρούμπιο, ο υπεύθυνος ασφαλείας ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, ο Παλμέρα, ένας άνεργος μεσήλικος, λάτρης των σπαραξικάρδιων τάνγκο, και η Κόρα, μια πόρνη που πήρε το όνομά της από την πρωταγωνίστρια της ταινίας "Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές", θα μπλεχτούν, σπρωγμένοι από την ανάγκη, σε μια περιπέτεια που τους ξεπερνάει. Η μόνη τους ελπίδα σωτηρίας: να υιοθετήσουν τη "Στρατηγική του Πεκινουά"... Μια ιστορία με ανελέητο ρυθμό, που διαδραματίζεται στα στενόχωρα διαμερίσματα της Λας Πάλμας, στον κόσμο του καθημερινού μόχθου, πίσω από τη λαμπερή τουριστική βιτρίνα των Κανάριων Νησιών. Σκληρή, σαν τους ήρωές της, αλλά, όπως και οι ήρωές της, με μια προσωπική και χωρίς εκπτώσεις ηθική. Η Στρατηγική του Πεκινουά είναι το βιβλίο που έκανε διάσημο τον ήδη τότε καθιερωμένο στη νουάρ ισπανόφωνη λογοτεχνία Αλέξις Ραβέλο. Γνώρισε συνεχείς ανατυπώσεις, κέρδισε το βραβείο Ντάσιελ Χάμετ 2014, το βραβείο Novelpol, το βραβείο Tormo και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2019 από τον Έλιο Κιρόγα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Ένας τροπικός τυφώνας, ένα ζευγάρι χιμπατζήδες που θα χωριστούν με βάναυσο τρόπο, ένας μηχανικός, απογοητευμένος από την καριέρα του και καταπιεσμένος από τον πληθωρικό πεθερό του, και ο παλιός του καθηγητής, φόβος και τρόμος στα αμφιθέατρα και υπεύθυνος, κατά την άποψη του πάλαι ποτέ φοιτητή του, για κάθε κακοδαιμονία που στοιχειώνει έκτοτε τη ζωή του, θα συναντηθούν σε έναν τρελαμένο μεξικάνικο αυτοκινητόδρομο, προσπαθώντας να βρουν καταφύγιο απ' τον τυφώνα.
Και ο αναγνώστης θα βρει τον εαυτό του ανίκανο να ταυτιστεί με κάποιον από τους πρωταγωνιστές, παρά την παροδική συμπάθεια που η εύστοχη πρόζα του συγγραφέα θα του προκαλέσει. Αντικρουόμενα συναισθήματα και μια γραφή απογυμνωμένη από κάθε συναίσθημα, αιχμηρή σαν χειρουργικό νυστέρι, θα οδηγήσουν σε μια τραγικά αναπάντεχη και αιματοβαμμένη κορύφωση το τρίπρακτο αυτό ψυχολογικό δράμα, διοχετεύοντας εντέλει δικαίως τη συμπόνια μας αποκλειστικά... στους χιμπατζήδες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η δεκάχρονη πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας είναι η κολλητή της Ισόρα, ενός λίγο μεγαλύτερου κοριτσιού, αθυρόστομου, ατρόμητου και αποφασισμένου να δοκιμάσει "μια σταλίτσα" από καθετί που προσφέρει η ζωή. Πρόκειται για μια φιλία άγρια και ηφαιστειακή, όπως είναι συνήθως τα πάντα σε αυτή την αβέβαιη και συχνά επικίνδυνη ζώνη ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την ενηλικίωση. Η ιστορία διαδραματίζεται στις αρχές του αιώνα, στους πρόποδες του ηφαιστείου, κάτω απ' τον γκρίζο ουρανό ενός ορεινού χωριού των Καναρίων, που χωρίζει με μια αδιόρατη μεμβράνη τους φτωχούς κατοίκους από τους πλούσιους τουρίστες. Η Κοιλιά του Γαϊδάρου μας μιλάει για το ξύπνημα της σεξουαλικότητες και την ένταση των πρώτων εμπειριών, αλλά και για τον πόνο, τον πόθο και τον τρόμο που φέρνουν μαζί τους. κυρίως όμως μας προσφέρει μια συναρπαστική γλωσσική εμπειρία, μια σχεδόν σαρκική γραφή με μοναδική μουσικότητα και ένα άγριο εκρηκτικό παιχνίδι με τις λέξεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)