Το βράδυ, λίγο μετά τη δύση, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Κυριακή απόγευμα της Ιουλίας Λειβαδίτη, από τη συλλογική έκδοση με τίτλο Ομάδα Από Ποίηση.
Επιμέλεια: Οράτιος
♠ ♠ ♠
Κυριακή απόγευμα
Ακροβατώντας σιωπηλά μεταξύ
Μπουγάδας και μαγειρέματος
περνάει το κυριακάτικο απόγευμα
ο ελεύθερος χρόνος που ζήτησα
είναι ακίνητος χρόνος
το κενό που υφέρπει
στις συζητήσεις με φίλους
εγκαθίσταται τώρα μεταξύ εμού και του εαυτού μου
δεν έχουμε λοιπόν τίποτα να πούμε εμείς οι δύο;
Πίστευα ότι αν υπήρχε χρόνος
θα έλυνα τους κόμπους
αυτούς στα δάχτυλά μου
αυτόν στον λαιμό μου
και ιδού: θα θαύμαζα τη σχοινοτενή μου ύπαρξη
να απλώνεται στο χώρο
αντί γι' αυτό έπλυνα
και μαγείρεψα
απέφυγα τον εαυτό μου στις γωνίες
και στις γυαλιστερές επιφάνειες
το κυριακάτικο απόγευμα
η ελευθερία
δεν ήταν αυτό που περίμενα
αλλά ευτυχώς
σε λίγο
θα τελειώσει