Μεταμεσονύκτιο

 ♠ ♠ ♠ 

Μεταμεσονύκτιο

Σήμανε μία και μισή.
Το σκοτάδι στο πλευρό μας προσαράσσει.
Τα απορριμματοφόρα είναι καθ΄ οδόν.

Ύπνος μας τυλίγει, τούλι της ψυχής.
Μέσα στις αρτηρίες το αίμα εκχωρεί
τη θέση του στων ονείρων τη σκόνη.
Στάζουμε από άκρη σε άκρη. Ψηλαφούμε
το στήθος μίας έμμονης ιδέας,
τους δείκτες χαλασμένου ρολογιού.

Σήμανε δύο ακριβώς.
Ο χρόνος νοείται διά ζώσης.
Μόνο οι νεκροί τον ξοδεύουν εν πνεύματι.

Λέγεται από παλιά
ότι άστεγοι που διάγουν τις βραδιές
στον δρόμο, σπέρνουν εξαρτήματα
αυτοκινήτων αποσυρμένων, παλιών,
βρίσκουν στο διάβα τους κλειδιά,
πόρτες που βγάζουνε σε μαρμαρένια αλώνια.

Σήμανε δύο και μισή.
Πλους, απόπλους, κατάπλευση.
Ο αυχένας σου αστράφτει, τσίγκος υπό βροχή.

Παίρνω τον λόγο. Ξαγρυπνώ.
Έχω τη γεύση του φιλιού σου υπό μάλης.
Η νύχτα μού επιτρέπει να εξαντλώ
τις δυνάμεις μου αθλούμενος
σε κλίνες χιονοσκεπείς,
αλεσμένες από τη μυλόπετρα της αγάπης.

Τα όντως όντα