Το βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Εν αναμονή πάντοτε, από τη συλλογή Αλπική ζώνη της Λενέτας Στράνη.
Επιμέλεια: Οράτιος
♠ ♠ ♠
Εν αναμονή πάντοτε
Μας άφησε αρκετά η παλίρροια. Αστερίες
για τις ασέληνες νύχτες των ερώτων μας
κοχύλια σε ενορχηστρώσεις μπλε
δάκρυα πετράδια ναυαγίων. Αλλά
στην άμπωτη δεν θα κρατήσουν για πολύ
αφυδατώνεται στο κάμα του ήλιου
Βέβαια μπορείς και να τα βαλσαμώσεις μα
τι ομορφιά έχουν τα νεκρά. Γι' αυτό
παρόλο που γνωρίζουμε τη σταθερή
περιοδικότητα του φαινομένου
το μάτι αγρυπνά εκείθε
στη ζωογόνα στάθμη του νερού
πότε το άλλο κύμα θα μας κατακλύσει
Είναι στο DNA της δημιουργίας να απαιτεί
τις πρώτες ύλες της χλωρές