
Το βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Η ολόμαυρη ράχη, από τη συλλογή Αγοράκια κοριτσάκια του Δούκα Καπάνταη.
Επιμέλεια: Οράτιος
♠ ♠ ♠
Η ολόμαυρη ράχη
να σκάνε πάνω σ' ένα φιλιστρίνι,
κοιμάμαι επιβάτης σε Δελφίνι
που πάει κατευθείαν στα Ψαρά.
Ύδρα, Σπέτσες..., ω ναι, καταλαβαίνω,
Δεύτερο πλάνο: κάμπος παγερός,
δυο άλογα τινάζοντ' ελαφρώς
κι όρθιος μετά βίας παραμένω.
Πλάνο το τρίτο: αίθουσα χορού,
όπου όλοι ανεπαισθήτως με συγχαίρουν
και πάνε, λέει, κάτι να μου φέρουν·
γελάκια νευρικά, κουτσομπολιού...
Έπειτα έρχεσαι εσύ· φιλάς
στο μέτωπο τον γιο μου που κρατάς.