Το βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Κούρος, από τη συλλογή Μορφή, της Νανάς Ησαΐα.
Επιμέλεια: Οράτιος
♠ ♠ ♠
Κούρος
Το σώμα σου σταθερό στο φως.
Κι εγώ θύμα της φοράς των κυμάτων.
Ήταν ένας καιρός αποχρώσεων.
Αρχαϊκός σαν κούρος
Έστεκες στο βάθος των αναπολήσεων
ή των αλλεπάλληλων απομακρυσμένων επιφανειών.
Ήσουν ακέραιος στη χαμένη μου παράδοση
πολλών αιώνων νεκρών.
Ενώ εγώ τεμαχισμένη
είχα πέσει στην άκρη
εκείνης της θεόρατης σιωπής
που συχνά επανέρχεται
με τη μορφή της βοής των κυμάτων.