Κάθε βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Τάφρος, από τη συλλογή Η Ιστορία ενός Ανθρώπου του Σπύρου Αραβανή.
Επιμ. Οράτιος
♠ ♠ ♠
μια τάφρος
να βαφτίζω τα όνειρα
να ξεπλένω τις αμαρτίες
να προφυλάσσω τους εχθρούς
να απομονώνομαι.
Γυμνάστηκα στους διασκελισμούς
-εδώ εκεί, εκεί εδώ-
κι έτσι τα πόδια μου
σκουριασμένος διαβήτης
ανοίγουν μόνο όσο τους επιτρέπει το σώμα
και όχι το μυαλό.
Η πολυπόθητη ισορροπία
-και εδώ και εκεί, και εκεί και εδώ-
κράτησε λίγες στιγμές μονάχα.
Όσο κάποιες διαπιστώσεις.