Κάθε βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, από τη συλλογή Η σπηλιά με τα βεγγαλικά, της Ζέφης Δαράκη.
Επιμ. Οράτιος
♠ ♠ ♠
Έφυγαν λοιπόν οι περιπατητές
Άδειασαν τα καθίσματα των συζητήσεων
των οραμάτων
των παλιών μας σφαλμάτων κι έμεινε
κατάπληκτο το ξεμονάχιασμα
μες στον λαβύρινθο η κραυγή που ελπίζει δεν
ελπίζει γι' αυτό
θυμήσου το άνοιγμα του φιλιού
στο στόμα δίχως το
τωρινό αναφιλητό
Θυμήσου το μωρό ανάμεσά μας κι εκείνο
Το γέλιο τυφλό