Κάθε βράδυ, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Ξεκινάμε με το ΥΓ από τη συλλογή Η στάθμη του σώματος, του Γιάννη Κοντού.
Επιμ. Οράτιος
♠ ♠ ♠
Υστερόγραφο
Η στάθμη του σώματος ποικίλει
από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Είναι όπως λέμε: να το φεγγάρι
και αυτό ουσιαστικά είναι ένα
ψάρι στη λίμνη και η λίμνη
σιγά σιγά αποξηραίνεται και σε φωνάζω
με το μικρό σου όνομα.
– Μια τρύπια δεκάρα όλα
στον πάτο της λίμνης
μέσα στη λάσπη και στο όραμα.
Η στάθμη του σώματοςΓιάννης Κοντός
Μεταίχμιο 2010
