alt

 Συνέντευξη στον Κώστα Αγοραστό

Δεύτερο βιβλίο για τη Μαρία Κουγιουμτζή, με τίτλο Γιατί κάνει τόσο κρύο στο δωμάτιό σου; (εκδ. Καστανιώτη). Όσοι έχουν διαβάσει την πρώτη της συλλογή διηγημάτων Άγριο Βελούδο θα εντοπίσουν και εδώ τις ίδιες αρετές. Πρωτογενές υλικό, βιωματική γραφή και ήρωες που έλκουν την καταγωγή τους από μια άλλη εποχή. Να θυμίσουμε ότι το πρώτο της βιβλίο πήρε το βραβείο διηγήματος του περιοδικού Διαβάζω και του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.

Αν και έχετε εκδώσει το πρώτο σας βιβλίο μόλις πριν από τρία χρόνια, γράφετε από τις αρχές τις δεκαετίας του ’70 και κείμενά σας (διηγήματα και ποιήματα) αρκετές φορές έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά (η λέξη, Πάροδος, Εντευκτήριο). Αισθανθήκατε ότι έπρεπε να συγκεντρώσετε και να εκδώσετε αυτές τις ιστορίες για να αποδεσμευτείτε από το δραματικό φορτίο που εμπεριέχουν;

Ως το 2005 έγραφα περιστασιακά, μετά που πήρα λάπτοπ κι άρχισα να γράφω συστηματικά. Όμως το κυριότερο έναυσμα ήταν όταν δημοσίευσα το διήγημα «Άγριο Βελούδο» στο Εντευκτήριο και οι φίλοι με «έσπρωξαν» στο να σκεφτώ στα σοβαρά να εκδώσω βιβλίο. Το πρώτο βιβλίο το οφείλω κυριολεκτικά στην τρυφερή πίεση των Γιώργου Κορδομενίδη, Φιλιώς Κύρου, Τάσου και Λίνας Χατζητάτση, Μαριέτας Καραγιάννη και  Κάρολου Τσίζεκ, Ορέστη Αλεξάκη και Μαρίας Κέντρου–Αγαθοπούλου, Μάρκου Μέσκου, Χλόης Κουτσουμπέλη και Ευτυχίας Λουκίδου, της Μαρίας Καρδάτου, του φίλου μου Τάσου Καλούτσα και, χωρίς να τη γνωρίζω προσωπικά, της κριτικού Μάρης Θεοδοσοπούλου. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και ο αδελφός μου βέβαια με παρότρυναν, ήδη από τα δεκαοχτώ μου χρόνια. Όμως το τσακ που γύρισε τον διακόπτη μέσα μου το έκαναν μερικές παρατηρήσεις του Γιώργου Κορδομενίδη που κυριολεκτικά μου άνοιξαν τα μάτια. Του το οφείλω.

Το καινούργιο σας βιβλίο περιλαμβάνει 35 διηγήματα. Ποιος είναι ο συνδετικός ιστός όλων αυτών των ιστοριών;

Ο συνδετικός κρίκος των διηγημάτων αυτών είναι ο πόνος. Ο σταυρός που σηκώνει κάθε άνθρωπος. Κανείς δεν γλιτώνει απ’ αυτόν. Κατά κάποιον τρόπο όλοι μας ανεβαίνουμε ένα Γολγοθά.

Οι ήρωές σας, τις περισσότερες φορές, είτε έχουν μια παραβατική συμπεριφορά είτε ξεχωρίζουν για κάποιο σωματικό τους ελάττωμα, είτε δυσκολεύονται να ενταχθούν στο περιβάλλον τους. Μιλήστε μου για το πώς γεννιέται συνήθως ο ήρωας της κάθε μιας ιστορίας σας.

Οι ήρωες έχουν γεννηθεί από το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα και από τα αναγνώσματά μου. Έζησα στις φτωχογειτονιές της δυτικής Θεσσαλονίκης, στα λεγόμενα εβραϊκά σπίτια, μάλλον στάβλοι πρέπει να ήταν, γιατί δεν είχαν ούτε κουζίνα ούτε τουαλέτα, τα φτιάξαμε μόνοι μας. Η μητέρα μου, πρόσφυγας από την ανατολική Θράκη, εγκαταστάθηκε με τους γονείς της πρώτα στη Νέα Καλλικράτεια, τότε ήταν χωράφια, εκείνη δέκα δώδεκα χρόνων, έπαθε τύφο απ’ τα ποντίκια και τα φίδια. Ευτυχώς ήταν απ’ αυτούς που γλίτωσαν, ο παππούς μου έλεγε πως της έφερνε πάγο με το γαϊδουράκι για να της ημερέψει τον πυρετό.  Μετά τους έδωσαν κλήρο στην Άνω Πόλη όπου έμεινε ως τον γάμο της και την γέννηση του αδελφού μου. Πάνω στα τρία χρόνια έμεινε χήρα, ο άντρας της πέθανε από φυματίωση, που θέριζε εκείνη την εποχή, και βγήκε στα καπνά να δουλέψει. Στην απεργία του ’36 χτυπήθηκε και νοσηλεύτηκε για λίγες μέρες. Μετά από δέκα χρόνια γνώρισε τον δικό μου πατέρα, έφυγε απ’ το Επταπύργιο και κατέβηκε στις δυτικές συνοικίες όπου γέννησε εμένα. Ο πατέρας μου δεν ήθελε τον αδελφό μου, δεκατριών χρόνων τότε, και η μητέρα μου, μην μπορώντας φυσικά να αποχωριστεί το παιδί της, τον έδιωξε. «Το Πόδι», το διήγημα στο πρώτο βιβλίο, είναι δική της και δική μου πραγματική ιστορία.

Στη γειτονιά λοιπόν που μεγάλωσα, κυρίως ήταν πρόσφυγες, ταλαιπωρημένοι, αγράμματοι, αφημένοι στον κόσμο των ενστίκτων. Η συμπεριφορά τους και οι ιστορίες τους χαράχτηκαν μέσα μου. Γίνονταν βίαια πράγματα. Μια φίλη της μητέρας μου πάθαινε σεληνιασμό και τότε ο αδελφός της, νηστικός σεξουαλικά, έβρισκε ευκαιρία και τη βίαζε. Το έλεγε κλαίγοντας στη μητέρα μου. Παρ’ όλα αυτά, έβλεπα μια λάμψη μέσα στα μάτια της, μια τρελή γυαλάδα που μου έλεγε πως το απολάμβανε. Ένας γείτονας κυνηγούσε με το τσεκούρι τη γυναίκα του γιατί άλλαζε εσώρουχο πριν βγει, ενώ η δύστυχη, βουτηγμένη στα μαύρα, πήγαινε στον τάφο του γιου τους, αλλά εκείνος δεν την πίστευε.

Βέβαια, δεν θέλω να γράφω αυτά που έγιναν, εμπνέομαι άσχετα απ’ αυτά, κυρίως από την παγκόσμια σκληρότητα, από τη λεηλασία των αδυνάτων, όμως αυτά που έζησα εισχωρούν μεταμφιεσμένα μέσα στα διηγήματα.

Τα διηγήματα του νέου σας βιβλίου γράφτηκαν μετά το Άγριο Βελούδο ή προϋπήρχαν;

Το δεύτερο βιβλίο γράφτηκε σχεδόν παράλληλα και μετά το πρώτο.

Πού ζουν οι ήρωές σας πριν μπουν στα βιβλία σας;

Φαντάζομαι στο υποσυνείδητό μου. Ο Λίγκε, π.χ., αρρωσταίνει από τύφο, όπως και η μητέρα μου. Στις «Ξαδέρφες» τα πρόσωπα ήταν παιδικές μου φίλες που χάθηκαν πρόωρα.

altΤι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στους ήρωές σας;

Αυτό που χαρακτηρίζει τους ήρωές των δύο  βιβλίων είναι το πάθος τους για τη ζωή και για τον θάνατο. Τα αγαπούν και τα δυο εξίσου. Ζουν τον εαυτό τους, πιστοί στη φύση τους, κι ας καταστραφούν. Έτσι κι αλλιώς το ίδιο τέλος μάς περιμένει όλους. Η μητέρα μου έλεγε: τι Τρίτη, τι Τετάρτη. Πιστεύω πως οι άτυχες προσπάθειες της μητέρας μου, όσο ήταν έγκυος, να με ρίξει -ήταν τα χρόνια δύσκολα– εγγράφηκε στα χρωμοσώματά μου. Εξού και το διήγημα «Μητέρα» στο πρώτο βιβλίο.

Γράφετε εύκολα κ. Κουγιουμτζή;

Μια εικόνα, μια λέξη, με παρασύρει, ανοίγω το λάπτοπ κι αρχίζω να γράφω χωρίς να έχω οργανώσει την ιστορία, χωρίς να ξέρω πού θα με  βγάλει. Είναι κάτι σαν έρωτας, δεν ξέρω τι μου γίνεται. Ας πούμε, όταν άρχισα να γράφω τη «Δασκάλα», είχα μονάχα την εικόνα των ατμών από τα σύννεφα και τους ανθρώπους που κάθονταν στο καφενείο βυθισμένοι σ’ αυτούς τους ατμούς, απ’ όπου ξαφνικά εμφανίζεται ένας ξένος, τυλιγμένος κι αυτός μέσα στην ομίχλη, χωρίς να ξέρω τι θα τον κάνω, πού θα καταλήξει. Δεν ξέρω ποτέ το τέλος μιας ιστορίας. Έρχεται μόνο του, το φέρνουν οι λέξεις. Μαθαίνει να γράφει κανείς γράφοντας, αν μαθαίνει ποτέ. Το τέλος είναι συνήθως σκληρό γιατί με κατακλύζει ο θυμός από την σκληρότητα των ανθρώπων και δη των ανεπτυγμένων χωρών. Πρέπει με το αίμα του κανείς να κερδίσει το αυτονόητο, αν ποτέ κερδηθεί, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το σεβασμό στη ζωή του και στις ανάγκες του. Βλέπουμε και σήμερα τον παραλογισμό και το λουτρό αίματος σχεδόν απαθείς. Ο κόσμος αλλάζει ή μάλλον τον αλλάζουν. Μετατρέπουν σιγά σιγά τον άνθρωπο σε υποζύγιο. Οι σύγχρονοι δούλοι είναι με γραβάτα και κοστούμι.

Πολλά διηγήματα δεν κάνουν βέβαια ένα μυθιστόρημα. Τι θα σας έκανε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος;

Το μυθιστόρημα το λατρεύω, αλλά το θεωρώ το δυσκολότερο είδος. Με τριγυρνά η επιθυμία να το δοκιμάσω. Έχω αρχίσει ένα, αλλά δεν ξέρω αν θα τα βγάλω πέρα.

Διαβάζοντας το βιβλίο σας είχα την αίσθηση ότι αγαπάτε πολύ την ποίηση, τις εικόνες και τα αισθήματα που δημιουργούνται μέσα από τους λιγοστούς στίχους ενός ποιήματος. Με τα μικρής έκτασης διηγήματά σας σαν να προσπαθείτε να πετύχετε το ίδιο. Είναι έτσι;

Ναι, σωστά αισθανθήκατε. Τα διηγήματα μικρού μήκους είχαν ξεκινήσει όταν ήμουν είκοσι χρόνων κι έκανα συγγραφικές ασκήσεις καθ’ υπόδειξη του Ντίνου Χριστιανόπουλου, ένα είδος λογοτεχνικού ημερολογίου. Τα διηγήματα «Το κοντάρι» και «Οι γριές» του πρώτου βιβλίου είχαν γραφεί τότε. Τον Ντίνο τον γνωρίζω από δεκαπέντε χρόνων, ήταν φίλος του αδελφού μου. «Η εποχή των ισχνών αγελάδων» με είχε συναρπάσει. Η μεταφορά των θρησκευτικών προσώπων στη σύγχρονη καθημερινότητα μέσα από την ερωτική παραφορά, μου είχε ανοίξει ένα δρόμο αποκαλυπτικό, όπως ακριβώς ο Καβάφης, καθώς και η επιμονή στον μύθο, που είχε ο Πεντζίκης. Θυμάμαι που μου είχε διηγηθεί ο τελευταίος πώς ρώτησε ένα συγγενικό του παιδάκι αν ήθελε ένα πραγματικό ή ένα φανταστικό αυτοκινητάκι και το παιδί είχε απαντήσει ένα πραγματικό. Κρίμα, είπε ο Πεντζίκης, αυτό θα σου χαλάσει γρήγορα, το άλλο ίσως ποτέ.

Ποιοι είναι οι συγγραφείς που αγαπάτε και έχουν επηρεάσει το γράψιμό σας;

Οι συγγραφείς που με έχουν επηρεάσει είναι πολλοί, κυρίως ξένοι. Όμως εκείνη που κάνει την ψυχή μου να διαστέλλεται είναι η ποίηση. Πέρασα τα νεανικά μου χρόνια με την ποίηση της Ζωής Καρέλλη, της αχώριστης φίλης μου Μαρίας Κέντρου-Αγαθοπούλου και της Μαριέτας Καραγιάννη. Όμως, πέρα απ’ αυτές, εκείνη που φουρτούνιασε το είναι μου, που άλλαξε την αντίληψή μου για τον άνθρωπο, τα αισθήματά του και τον κόσμο, αυτή που διεύρυνε τη θεώρησή μου, που απαγχόνισε τον ρομαντισμό μου, που έκανε πιο αιχμηρή και ταυτόχρονα ανεκτική τη ματιά μου είναι η ποίηση της Κικής Δημουλά. Η βιοσοφία της μου γύρισε το μέσα έξω. Η ερωτική της γλώσσα με διεγείρει συγγραφικά. Σαν να χύνεται στο μυαλό και στις αισθήσεις μου ένα παραισθησιογόνο που, ενώ εντείνει το πάθος για ζωή, ταυτόχρονα ξεσκεπάζει τις προθέσεις που κρύβονται πίσω τους, οι ανάγκες μας και η ευάλωτη ανθρώπινη φύση. Οι ωραίες προθέσεις είναι ένα ανεξάντλητο θέλω. Και μερικά ποιήματα της Ντίκινσον και του Εντσενσμπέρκερ. Φυσικά, υπάρχει μια ατέλειωτη σειρά Ελλήνων σύγχρονων ποιητών που θαυμάζω και αγαπώ.

Έχετε διαβάσει τελευταία κάποιο βιβλίο νέου συγγραφέα που να σας συνεπάρει;

Μου αρέσει πολύ ο Χρυσόπουλος και η Μπουραζοπούλου. Δεν τους ξέρω τους υπόλοιπους κι έτσι μένω στο απλώς αρέσω. Από την ποίηση των νεότερων γοητεύομαι ιδιαίτερα από την ορμητική φαντασία της Χλόης Κουτσουμπέλη και τον σαρκασμό και την πρωτοτυπία του Βασίλη Αμανατίδη.

Με την πρώτη σας συλλογή διηγημάτων (Άγριο Βελούδο, εκδ. Καστανιώτη) κάνατε αίσθηση, αρχικά στους αναγνώστες που αναζητούν καλούς νέους συγγραφείς και έπειτα στους δημοσιογράφους που θέλουν να ασχοληθούν με καινούργια και αξιόλογα ονόματα. Πότε αισθανθήκατε τον εαυτό σας συγγραφέα;

Δεν τον αισθάνθηκα ποτέ. Μου αρέσει να γράφω, όπως μου αρέσει ακόμα περισσότερο να διαβάζω. Αν δεν υπήρχε η παρότρυνση των φίλων, δεν θα ολοκλήρωνα κανένα βιβλίο και τώρα που τα βλέπω, δεν είμαι σίγουρη αν τα έγραψα εγώ. Η συγγραφή ενός βιβλίου είναι ένας έρωτας κι ένα παιχνίδι, γίνεται σχεδόν αυτοβούλως από μια ενδογενή επιθυμία, καθόλου διαφορετική απ’ αυτήν του επιστήμονα, του εφευρέτη, του επαγγελματία, του συλλέκτη. Το βιβλίο είναι κι αυτό ένα προϊόν. Απευθύνεται στη φαντασία και στην ανάγκη αναβάθμισης ή ανάπλασης αυτών που ζούμε κι αυτών που δεν ζούμε. Ως ένα σημείο ένα καλό βιβλίο διαμορφώνει το ήθος της σκέψης αλλά όχι της συμπεριφοράς. Δεν γινόμαστε καλύτεροι, απλώς πιο υποψιασμένοι. Όσοι ασχολούνται με τις τέχνες έχουν διαρκή και άμεση επαφή με τις πιο ανεκπλήρωτες ανάγκες του ανθρώπου και γι’ αυτό είναι πιο δημοφιλείς. Ενώ παραμένουν αφανείς αυτοί που έχουν εφεύρει, επί παραδείγματι, το πλυντήριο ρούχων και πιάτων, που κάνουν τόσο εύκολη την ζωή μας. Είναι γιατί δεν υπάρχουν πίσω τους άνθρωποι να δούμε, ενώ σ’ ένα βιβλίο, σ’ έναν πίνακα, σ΄ ένα αρχιτεκτόνημα, ο άνθρωπος είναι πανταχού παρών. Ένα πλυντήριο δεν διαμορφώνει τη σκέψη σου, δεν καλμάρει τη μελαγχολία σου, αλλά σου αφήνει χρόνο να ασχοληθείς, αν θέλεις, με ένα βιβλίο. Εγώ με ένα βιβλίο ξαναγεύομαι ζωή.


Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έλενα Χουζούρη: «Η πολιτική προσφυγιά, ο ξεριζωμός και η διαγραφή από την πατρίδα, παραμένουν ανεπούλωτο τραύμα»

Έλενα Χουζούρη: «Η πολιτική προσφυγιά, ο ξεριζωμός και η διαγραφή από την πατρίδα, παραμένουν ανεπούλωτο τραύμα»

Mε αφορμή την επανέκδοση του μυθιστορήματός της «Πατρίδα από βαμβάκι» (εκδ. Πατάκη), η συγγραφέας Έλενα Χουζούρη μάς μιλάει για τη λιγότερη γνωστή ιστορία των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να φύγουν από την Ελλάδα μετά το τέλος του Εμφυλίου και τη σημερινή συγκυρία με το πρόβλημα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς.&nb...

Αλέξης Πανσέληνος: «Τα διηγήματα αυτά απηχούν την τάση μου για πολυπρόσωπες και πολυεπίπεδες αφηγήσεις»

Αλέξης Πανσέληνος: «Τα διηγήματα αυτά απηχούν την τάση μου για πολυπρόσωπες και πολυεπίπεδες αφηγήσεις»

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Αλέξη Πανσέληνο με αφορμή την επανέκδοση του πρώτου του βιβλίου «Ιστορίες με σκύλους» (εκδ. Μεταίχμιο), μια συλλογή με τέσσερα εκτενή διηγήματα. Μια επιστροφή έπειτα από 42 συναπτά χρόνια στις συγγραφικές απαρχές του. Φωτογραφία: © Νίκος Κοκκαλιάς.

Συνέντευξη στον ...

Φώτης Καγγελάρης: «Δεν υπάρχει ''ελεύθερη'' τέχνη – είναι πάντα ένας συμβιβασμός και μια μεταμφίεση»

Φώτης Καγγελάρης: «Δεν υπάρχει ''ελεύθερη'' τέχνη – είναι πάντα ένας συμβιβασμός και μια μεταμφίεση»

Συνέντευξη με τον Διδάκτορα Ψυχοπαθολογίας και συγγραφέα Φώτη Καγγελάρη με αφορμή το βιβλίο του «Μια ιστορία της τέχνης. Από την μεριά της επιθυμίας» (εκδ. Παπαζήση). Μια πρωτότυτη θέαση της τέχνης και της άμεσης σχέσης που έχει με την ουσία της ζωής μας. 

Συνέντευξη στ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ