alt

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Jean-Baptiste Andrea «Βασίλισσά μου» (μτφρ. Κώστας Β. Κατσουλάρης), που κυκλοφορεί στις 11 Μαρτίου από τις εκδόσεις Στερέωμα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την εποχή εκείνη δεν περνούσε πολύς κόσμος στον δρόμο που κατέβαινε προς την κοιλάδα του Ας, στις άκρες της οποίας ζούσαμε εμείς, ξεχασμένοι από Πολιτεία και από Θεό. Το πρατήριό μας ήταν όλο κι όλο ένα ανοιχτό υπόστεγο με δυο αντλίες βενζίνης από κάτω του. Παλιότερα, ο πατέρας μου στίλβωνε τακτικά τις αντλίες αλλά, καθώς μεγάλωνε και καθώς η κίνηση παρέμενε λιγοστή, το σταμάτησε. Να κάτι που εμένα μου έλειπε: οι αντλίες που λαμποκοπούσαν. Δεν είχα πια το δικαίωμα να τις καθαρίζω γιατί την τελευταία φορά που το είχα κάνει είχα γίνει μουσκίδι και η μάνα μου με είχε στολίσει κανονικά, λες και δεν είχε αρκετή δουλειά με τον τεμπέλη τον άντρα της και τον καθυστερημένο τον γιο της. Όταν την έπιαναν τα μπουρίνια της, ο πατέρας μου κι εγώ δεν βγάζαμε άχνα. Ήταν αλήθεια ότι είχε πολλές δουλειές, κυρίως τις μέρες που έβαζε στην μπουγάδα τις γεμάτες γράσα φόρμες μας από το συνεργείο. Είναι επίσης αλήθεια ότι κάθε φορά που έπιανα στα χέρια μου έναν κουβά, το νερό ορμούσε καταπάνω μου. Δεν έφταιγα γι' αυτό, απλώς συνέβαινε.

Οι γονείς μου μιλούσαν σπάνια. Στο σπίτι, ένα τετράγωνο πέτρινο κτίσμα πίσω από το πρατήριο που ο πατέρας μου το σοβάτιζε κάθε τόσο, οι μόνοι θόρυβοι που ακούγονταν ήταν η τηλεόραση και οι δερμάτινες παντόφλες στο συνθετικό παρκέ, κι ο άνεμος που κουτρουβαλούσε από το βουνό και ερχόταν να στριμωχτεί ανάμεσα στο υπόστεγο και τον τοίχο του δωματίου μου. Εμείς όμως δεν μιλούσαμε, τα είχαμε κιόλας πει όλα.

Πίστευε ότι το να ζούμε σε ένα πρατήριο βενζίνης σε ένα μέρος σαν κι αυτό δεν ήταν ό,τι καλύτερο για μένα. Δυσκολευόμουν να καταλάβω γιατί το έλεγε αυτό· εμένα το πρατήριο μού φαινόταν μια χαρά, αν εξαιρέσεις τις βρόμικες αντλίες.

Η αδερφή μου ερχόταν να μας δει μια φορά τον χρόνο. Ήταν δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερή μου, είχε παντρευτεί και ζούσε μακριά μας. Όπως και να 'χει, όταν μου έδειχνε στον χάρτη πού έμεναν, έμοιαζε μακριά μας. Κάθε φορά που ερχόταν, κατέληγε να καβγαδίζει με τους γονείς μας. Πίστευε ότι το να ζούμε σε ένα πρατήριο βενζίνης σε ένα μέρος σαν κι αυτό δεν ήταν ό,τι καλύτερο για μένα. Δυσκολευόμουν να καταλάβω γιατί το έλεγε αυτό· εμένα το πρατήριο μού φαινόταν μια χαρά, αν εξαιρέσεις τις βρόμικες αντλίες. Με το που έφευγε, κοιτούσα τον χάρτη κι αναρωτιόμουν τι καλύτερο υπήρχε εκεί όπου ζούσε αυτή.

Μια μέρα τη ρώτησα. Μου χάιδεψε τα μαλλιά και μου είπε ότι στην πόλη θα έκανα φιλίες με παιδιά της ηλικίας μου, θα είχα ανθρώπους για να μιλήσω. Και ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα να ήθελα να γνωρίσω και μια γυναίκα... Από γυναίκες γνώριζα καλύτερα απ' ό,τι πίστευε, αλλά δεν είπα τίποτε. Η αδερφή μου συνέχισε: Οι γονείς μας είχαν γεράσει, τι θα γινόμουν όταν θα έφευγαν; Ήξερα πως όταν γινόταν λόγος για ανθρώπους που «έφευγαν», έφευγαν για τα καλά, δεν επέστρεφαν ποτέ. Της απάντησα ότι θα φρόντιζα μόνος μου το πρατήριο κι εκείνη έκανε ότι το πίστεψε, αλλά εγώ κατάλαβα ότι υποκρινόταν. Δεν με ένοιαζε. Μέσα μου χαιρόμουν στα κρυφά που μια μέρα θα είχα τη δυνατότητα να τρίψω και να γυαλίσω τις αντλίες.

Σ' ένα σημείο είχε δίκιο η αδερφή μου: Δεν είχα φίλους. Το πιο κοντινό χωριό ήταν στα δέκα χιλιόμετρα. Τα παιδιά από το σχολείο τα είχα χάσει εντελώς απ' όταν έπαψα να πηγαίνω. Οι μόνοι άνθρωποι που έβλεπα ήταν εκείνοι που σταματούσαν για βενζίνη και των οποίων το ρεζερβουάρ φούλαρα όλος περηφάνια φορώντας το μπουφάν που μου είχε δώσει ο πατέρας μου, με το σήμα της Shell στην πλάτη. Αυτά πριν η Shell αντιληφθεί ότι δεν πουλούσαμε αρκετή βενζίνη, οπότε αναγκαστήκαμε να φέρουμε μια ιταλική μάρκα με την οποία δεν είχε καμιά σχέση. Το μπουφάν μου όμως δεν έπαψα να το φοράω. Οι πελάτες μού μιλούσαν, ήταν ευγενικοί, όλο και κάποιος μού άφηνε ένα κέρμα για πουρμπουάρ, το οποίο οι γονείς μου μού επέτρεπαν να κρατάω. Είχαμε μέχρι και κάποιους τακτικούς, όπως ο Ματί. Φίλους, όμως, όχι.

Αυτό δεν με πείραζε. Ήμουν ευχαριστημένος στο σπίτι μου.

Αυτό που με έκανε να φύγω ήταν ένα τσιγάρο.

Η κοιλάδα έβγαινε από έναν σκληρό χειμώνα που το γύρισε από τη μια μέρα στην άλλη σε καλοκαίρι· η καημένη η άνοιξη είχε βρεθεί στριμωγμένη και συμπιεσμένη ανάμεσά τους. Είχα ακούσει έναν πελάτη να το λέει, μου είχε φανεί αστείο, κάπως όπως ο άνεμος ανάμεσα στο δωμάτιό μου και στο βουνό.

Έπρεπε βέβαια να προσέχω ιδιαίτερα και να μην πετσοκόψω κάποια εφημερίδα που ο πατέρας μου δεν είχε ακόμη διαβάσει ολόκληρη. Μια φορά, αυτό μου κόστισε μια μπούφλα και επιπλέον με είχε αναγκάσει να πάω να βρω τις σελίδες με τα σπορ, μέχρι που διαπίστωσα ότι ένας πελάτης είχε χρησιμοποιήσει το τετράγωνο με τα αποτελέσματα που τον ενδιέφεραν. Αυτό μού κόστισε μια δεύτερη μπούφλα.

Μια από τις αποστολές που μου είχε ανατεθεί ήταν να αντικαθιστώ το χαρτί τουαλέτας στην καμπίνα με το C στην πόρτα – το W είχε πέσει και δεν το είχαμε ποτέ αντικαταστήσει, γιατί είχαμε διαπιστώσει ότι ήταν τέλειο σουβέρ. Χαρτί τουαλέτας, τάχα μου· δεν ήταν παρά φύλλα εφημερίδας κομμένα σε μικρότερα τετράγωνα. Όμως αυτό ακριβώς ήταν που λάτρευα να κάνω: να κόβω το χαρτί σε τετράγωνα. Έπρεπε βέβαια να προσέχω ιδιαίτερα και να μην πετσοκόψω κάποια εφημερίδα που ο πατέρας μου δεν είχε ακόμη διαβάσει ολόκληρη. Μια φορά, αυτό μου κόστισε μια μπούφλα και επιπλέον με είχε αναγκάσει να πάω να βρω τις σελίδες με τα σπορ, μέχρι που διαπίστωσα ότι ένας πελάτης είχε χρησιμοποιήσει το τετράγωνο με τα αποτελέσματα που τον ενδιέφεραν. Αυτό μού κόστισε μια δεύτερη μπούφλα.

Ήταν δύο η ώρα και μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε σταματήσει μονάχα ένα αυτοκίνητο, ένα μπλε Ρενώ Κατρέλ. Δεν θα το ξεχνούσα με τίποτε αυτό το Ρενώ. Πίσω από το πρατήριο το βουνό πύρωνε σαν λαμαρίνα. Είχα περάσει μια ώρα κόβοντας σελίδες και είχα μόλις μπει στο C, όπως το λέγαμε, για να βάλω το χαρτί. Με το που έμπαινα στην καμπίνα κρατούσα την αναπνοή μου· από παιδί είχα φοβία με τις κακές μυρωδιές. Ακόμη κι αν κανείς δεν είχε χρησιμοποιήσει το C για μέρες, έβγαζε πάντα τη δυσάρεστη οσμή σάπιου χώματος, μια μυρωδιά που συσχέτιζα με τον θάνατο, με λίπασμα, γεμάτο αποκρουστικά πράγματα που σάλευαν, το οποίο έριχνε η μάνα μου γύρω από το γεράνι, το μοναδικό λουλούδι του πρατηρίου. Το γεράνι κάθε τόσο ξεραινόταν αλλά κάθε φορά η μάνα μου έφερνε καινούργιο. Όσο κι αν ο πατέρας μου της φώναζε ότι το λίπασμά της ήταν αυτό που το σκότωνε, αυτή δεν άκουγε.

Βγαίνοντας λοιπόν από τη στενή τουαλέτα πήρε το μάτι μου ένα πακέτο τσιγάρα πεταμένο στον νεροχύτη. Είχε μέσα δύο. Δεν είχα ποτέ καπνίσει μέχρι τότε· ο πατέρας μου διηγιόταν πάντοτε πως είχε δει, στον πόλεμο, κάποιον που κάπνιζε καθώς γέμιζε τη δεξαμενή με τα καύσιμα και πως έγινε στάχτη. Χρειάστηκε να αδειάσουν πάνω του ολόκληρο βυτίο με νερό για να καταφέρουν να τον σβήσουν. Κάθε φορά που οι πυροσβέστες νόμιζαν ότι τα κατάφεραν, ο τύπος ξανάναβε. Νομίζω ότι ο πατέρας μου τα μεγαλοποιούσε για να γίνει ξεκάθαρος. Στο πρατήριο μια τεράστια πινακίδα που απαγόρευε το κάπνισμα κρεμόταν πάνω ακριβώς από τις αντλίες.

Όμως τώρα βρισκόμουν μακριά από τις αντλίες, μακριά από το σπίτι, και για ακόμη περισσότερη ασφάλεια πήγα και βολεύτηκα στο υψωματάκι πίσω ακριβώς από το αποχωρητήριο. Είχα σπίρτα μαζί μου· κάθε τόσο χρησίμευαν για να κάψω κάποιο έντομο. Ένας πελάτης, που μια μέρα με είχε δει να το κάνω, με αποκάλεσε «άσπλαχνο ηλίθιο», εγώ όμως θυμόμουν ότι στο σχολείο, στο μάθημα βιολογίας, είχαμε κόψει τα πόδια ζωντανών βατράχων· δεν έβλεπα τη διαφορά. «Άσπλαχνος ηλίθιος είσαι και φαίνεσαι», του είχα αντιγυρίσει. Κι έπειτα έφυγα κλαίγοντας, κι αυτό τού έκοψε τον βήχα. Η μάνα μου πήγε και του μίλησε, μίλησε στον άσπλαχνο ηλίθιο, τους είδα από μακριά να χειρονομούν έντονα, κυρίως εκείνη εδώ που τα λέμε. Εκείνος, δεν έλεγε και πολλά. Στο τέλος δεν έγινε τίποτε. Ο τύπος έφυγε και εγώ, μόλις σιγουρεύτηκα ότι δεν με έβλεπε, του έδειξα τον πισινό μου.

Άναψα το τσιγάρο όπως είχα δει να κάνουν στα γουέστερν και μετά από δυο δοκιμαστικές τζούρες ρούφηξα με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου. Ήταν χειρότερο κι από τότε που παραλίγο να πνιγώ, στα οχτώ μου, στις τελευταίες διακοπές που θυμάμαι – είχαμε πάει στη λίμνη. Με είχε τραβήξει μια κυρία από το νερό. Μόνο που τώρα, επιπλέον, είχα πάρει φωτιά.

andrea exΆφησα το τσιγάρο μου· έπεσε σε ένα σωρό πευκοβελόνες. Θέλησα να πατήσω τη γόπα, αυτή αναπήδησε, οι βελόνες πήραν φωτιά μεμιάς, σπίθες τσιτσίριζαν δεξιά κι αριστερά, μια τεράστια πορτοκαλοκίτρινη άρπαξε το παπούτσι μου. Φώναξα, βγήκε η μάνα μου, βγήκε κι ο πατέρας μου – κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Στην περιοχή μας δεν αστειευόμαστε με τις πυρκαγιές. Έτρεξε κρατώντας έναν πυροσβεστήρα· δεν τον είχα ξαναδεί να τρέχει τόσο γρήγορα, κι ας τα είχε τα χρόνια του. Στο τέλος, απέμεινε ένα τετράγωνο γης καμένο πίσω από το αποχωρητήριο. Όχι κάτι σπουδαίο, αλλά φτηνά τη γλιτώσαμε. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είπε ο πατέρας μου: «Φτηνά τη γλιτώσαμε». Η μάνα μου μού όρμησε σαν μανιασμένη. Σκέφτομαι ότι κι ο πατέρας μου θα ήθελε να μου ρίξει μια γερή, με τη σειρά του, αλλά δεν τολμούσε πια να υψώσει χέρι πάνω μου γιατί είχα μεγαλώσει.

Ούρλιαξα ότι δεν ήμουν παιδάκι πια, η μάνα μου απάντησε ότι έκανα λάθος, ότι παιδί ήμουν και τίποτε άλλο, κι όσο ζούσα κάτω από την ίδια στέγη με εκείνη θα την υπάκουα σ' ό,τι έλεγε, και καλά θα έκανα να το έβαζα αυτό μια και καλή στη δωδεκάχρονη χοντροκεφάλα μου.

Το ίδιο βράδυ τηλεφώνησαν στην αδερφή μου. Τα άκουσα όλα πίσω από την πόρτα. Πίστευαν ότι μιλούσαν χαμηλόφωνα αλλά, μια κι ήταν και οι δυο λιγάκι κουφοί, το χαμηλόφωνο γι' αυτούς ήταν αγριοφωνάρες για μένα. Είχαν χρησιμοποιήσει τη μεγάλη τηλεφωνική συσκευή από βακελίτη, το μοναδικό πράγμα που με άφηναν να καθαρίζω γιατί δεν φοβούνταν μη σπάσει και δεν χρειαζόταν νερό. Το έτριβα κάμποσες φορές μες στη μέρα· λαμποκοπούσε σαν φρέσκια πίσσα, με ηρεμούσε μόνο που το χάζευα. Κι έτσι όπως λάτρευα αυτό το τηλέφωνο, είχα την εντύπωση ότι η προδοσία ήταν διπλή.

Είπαν στην αδερφή μου ότι είχε δίκιο, ότι πλέον ήταν πολύ γέροι για να φροντίζουν ένα παιδί σαν κι εμένα κι ότι έπρεπε να στείλει κάποιον. Της είπαν ότι και πάλι παραλίγο να βάλω φωτιά· εγώ δεν θυμόμουν να είχε ξανασυμβεί. Ακολούθησε κάμποση ώρα σιωπής, στη διάρκεια της οποίας μιλούσε η αδερφή μου, και κατάλαβα ότι θα έρχονταν κάποιοι να με πάρουν. Δεν ήξερα πότε· αύριο, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο, δεν είχε μεγάλη διαφορά. Θα έρχονταν, αυτό και μόνο είχε σημασία.

Εκείνη τη μέρα πήρα την απόφαση να φύγω για τον πόλεμο.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άιρις Μέρντοχ [Iris Murdoch] «Μέσα στο δίχτυ» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη), το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Όταν είδα τον Φιν να με περιμένει στη γωνία το...

«Depeche mode» του Σέρχι Ζαντάν (προδημοσίευση)

«Depeche mode» του Σέρχι Ζαντάν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Σέρχι Ζαντάν [Serhiy Zhadan] «Depeche mode» (μτφρ. Δημήτρης Τριανταφυλλίδης), το οποίο κυκλοφορεί στις 21 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Καθισμένος εδώ,...

«Το αύριο θα είναι καλύτερο» της Μπέτι Σμιθ (προδημοσίευση)

«Το αύριο θα είναι καλύτερο» της Μπέτι Σμιθ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Μπέτι Σμιθ [Betty Smith] «Το αύριο θα είναι καλύτερο» (μτφρ. Μαρία Φακίνου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 27 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πιο παγωμένο, πιο μοναχι...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ