Άνθρωποι από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών διαλέγουν ένα ποίημα με αύρα καλοκαιριού. Σήμερα ο ποιητής Χάρης Βλαβιανός.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Φύλλα χλόης / 11
Είκοσι οκτώ νεαροί άντρες λούζονται στην ακρογιαλιά,
Είκοσι οκτώ νεαροί άντρες, κι όλοι τους τόσο εγκάρδιοι,
Είκοσι οκτώ χρόνια γυναικείας ζωής, κι όλα τόσο μοναχικά.
Είναι δικό της το ωραίο σπίτι πάνω στη θάλασσα,
Κρύβεται εκεί, όμορφα και πλούσια στολισμένη
πίσω από τα παραθυρόφυλλα.
Ποιος από τους νεαρούς άντρες τής αρέσει πιο πολύ;
Α! και ο πιο αδιάφορος είναι όμορφος γι' αυτήν.
Για πού το βάλατε, κυρία; Σας βλέπω,
Βουτάτε στο νερό, ενώ στέκετε ακίνητη στο δωμάτιό σας.
Χορεύοντας και χαμογελώντας κατέβηκε στην παραλία
ο εικοστός ένατος κολυμβητής
Εκείνοι δεν την είδαν, τους είδε όμως αυτή
και τους αγάπησε.
Τα γένια των νεαρών ανδρών άστραφταν με τα νερά
που έτρεχαν από τα μακριά μαλλιά τους,
Μικρά ποτάμια κυλούσαν πάνω στα κορμιά τους.
Ένα χέρι αθέατο πέρασε κι αυτό πάνω απ' τα κορμιά τους,
Κατέβηκε τρεμάμενο απ' τους κροτάφους στα πλευρά τους.
Οι νεαροί άντρες επιπλέουν ανάσκελα, οι λευκές κοιλιές τους
τεντώνονται προς τον ήλιο... δεν ρωτάνε ποιος
από πάνω τους έχει αρπαχτεί,
Δεν ξέρουν ποιος ξεφυσά και σβήνει σαν κρεμασμένο,
κυρτωμένο τόξο,
Δεν συλλογίζονται ποιον ραντίζουν με σταγόνες.
Από τον τόμο Ανθολογία ερωτικής ποίησης (μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, εκδ. Πατάκη).
→ Στην κεντρική εικόνα ο πίνακας του Παναγιώτη Τέτση «Σίφνος».