Richter dead 1988

Της Γεωργίας Γιαννοπούλου

Κουλουριασμένη σε μια άκρη του κελιού δίπλα στον σπασμένο νιπτήρα χώνει το κεφάλι όσο πιο βαθιά μπορεί στα πόδια. Οι λυγμοί της αθόρυβοι. Διάφανοι και επαναλαμβανόμενοι σαν τις σταγόνες που εδώ και τέσσερα χρόνια χάνονται στον οχετό, τη μόνη σύνδεση με τον έξω κόσμο. Τώρα δε θα την ακούσει κανείς. Η ευχαρίστηση θα είναι όλη δική της. 

Την ξάφνιασε ότι μπορεί να βγει από μέσα της δάκρυ. Δεν καταλάβαινε καν αν έκλαιγε για την Uli ή την αναπάντεχη ικανότητά της να αισθανθεί. Τίποτα δεν είχε νιώσει όταν άφησε τον Felix στον πατέρα του παρά τις επίμονες παρακλήσεις του να έρθει στα συγκαλά της. Τίποτα όταν έμαθε για τον πρώτο νεκρό απ' τις δράσεις του κινήματος. Στην κηδεία της μάνας της δεν πήγε, ήδη ήταν τότε στη λίστα. Θα είχε κλάψει; Αχ, μάνα, άδικος ο χαμός σου. Πώς γίνεται να μην κατάλαβες εσύ τον σκοπό μας...

Ο θάνατος της Uli –αυτοκτονία η επίσημη εκδοχή– ήταν όμως κάτι άλλο. Σαν μια ρωγμή που άνοιξε στη φιμωμένη βούλησή της για ελευθερία, για να βγει από τον άτοπο λήθαργό της, εάν δεν είχε συμβεί κάτι ακόμα πιο δυσάρεστο, με μοναδικό σκοπό, έλεγε από μέσα της, να φτάσει η δυστυχία της στα όρια του παροξυσμού. Η σιωπή αυτή –και ήταν αδιαπραγμάτευτο– σήμαινε το οριστικό τέλος των αγώνων τους. Το τέλος όλων εκείνων που φλόγιζαν την ψυχή της όταν πράγματα άθλια και αβάσταχτα στα μάτια των κοινών ανθρώπων, των ανθρώπων χωρίς σκοπό, τη δοκίμαζαν.

Ο φύλακας είπε χαμογελώντας ότι απ' το κελί της Uli ακουγόταν μουσική όταν κλώτσησε το σιδερένιο κρεβάτι κι αγκάλιασε τη θηλιά. Έψαλλε; Τραγουδούσε; Τρανζίστορ δεν άφηναν στο ίδρυμα. Τι δαίμονες μπήκαν στο μυαλό της; Μα όχι. Η ίδια καθαρόγραψε το γράμμα της Uli στην αδελφή της όταν της είχαν σπάσει τον αντίχειρα. Ξεκάθαρα το έγραφε, αν πεθάνω, να ξέρεις, θα μ' έχουν σκοτώσει. Πότε έρχεται η δική μου σειρά;

Θυμάται πώς έψαλλε μικρή τις Κυριακές στην εκκλησία του πατέρα της. Λευκό φόρεμα με γαλάζια δαντέλα που σχημάτιζε κρινάκια και περιστέρια, λευκά παπούτσια με μπαρέτα και χρυσό κούμπωμα, γάντια με γαλάζιες ραφές... 

Θυμάται πώς έψαλλε μικρή τις Κυριακές στην εκκλησία του πατέρα της. Λευκό φόρεμα με γαλάζια δαντέλα που σχημάτιζε κρινάκια και περιστέρια, λευκά παπούτσια με μπαρέτα και χρυσό κούμπωμα, γάντια με γαλάζιες ραφές, την ίδια ώρα που οι Ναζί έκαιγαν Εβραίους στο Auschwitz-Birkenau. Η πρόσκοπος των χριστιανών κορασίδων, η αριστούχος της Φιλολογίας, η μητέρα, η αφοσιωμένη σύντροφος, η κομψή νεαρά με τις πέρλες, το μυαλό της οργάνωσης, η αγέλαστη δολοφόνος τριαντατεσσάρων με ηθική ή φυσική αυτουργία, η ερωμένη του Andreas. Πόσο εύκολα οι φυλλάδες εστίαζαν στο ένα ή το άλλο, δίνοντάς της άλλοτε άλλοθι, άλλοτε κατάρες. Την αθώωναν και την καταδίκαζαν πριν ξεκινήσει το δικαστήριο, πριν ακόμα τη βρουν στο Αμβούργο. Σε τέτοια χώρα έκλαιγαν τάχα αδικοχαμένους νεκρούς, ρεμάλια της πολιτικής που έτρεφαν την ανάγκη για συλλογικό όραμα με λυσσαλέες υποσχέσεις για καταναλωτισμό δυτικού τύπου, αποχαύνωση, βίαιη απολιτικοποίηση και αποποίηση των εγκλημάτων τους.

Μπορεί η Uli να μην άντεξε –αν είχε πράγματι επιλογή– αλλά η ίδια θα φτάσει μέχρι τέλους. Αυτοί ή εμείς, στο τέλος νικά πάντα ένας. Σκουπίζει τα μάτια και γλύφει το αλάτι στις άκρες των δαχτύλων. Σαν τότε που πήραν τον Felix στο Rostock κι έπαιζαν με τα κύματα. Φώναζε και γελούσε κακαριστά κάθε φορά που τον κάλυπταν. Άνοιγε τα βρεγμένα μάτια του με τις κολλημένες βλεφαρίδες, έκανε τάχα πώς πνιγόταν, ξεροκατάπινε και ξεσπούσε σε ασταμάτητα γέλια μέχρι να δει το επόμενο να πλησιάζει. Έκλεινε τα μάτια και τη μύτη, το περίμενε να περάσει και ξανά απ' την αρχή. Δυνατό παιδί, σίγουρα ήταν ο μόνος που κατάλαβε εξαρχής ότι η μαμά έπρεπε να φύγει, δεν είχε άλλη επιλογή.

Οι στάλες του νερού, θολές και βαριές συνεχίζουν μονότονα, κουραστικά. Τι να σκέφτεται τώρα ο Andreas; Παλιότερα της μιλούσε μέσα από όνειρα. Έπαιζε με τα μαλλιά της ενώ διάβαζε με τα χοντρά γυαλιά του, την κοίταζε με σοβαρότητα όταν αυτή ανέλυε τις σκέψεις της, αντιμαχόταν τα επιχειρήματά της όταν έπεφτε σε άτοπους συλλογισμούς, ενώ οι μύες του προσώπου του συσπόνταν απ' την έξαψη. Πέρασε καιρός απ' την τελευταία φορά που ξύπνησε με ταχυπαλμία απ' το ίδιο της το γέλιο. Την είχε πείσει ότι είχε άδικο, τι άλλο, και αστειευόταν με το πείσμα της, ξεροκεφαλιά θα την έλεγε εκείνος. Δύο χρόνια τουλάχιστον που μαζί με τις υπόλοιπες λειτουργίες του άλλοτε γυναικείου σώματος είχαν πάψει πια και τα όνειρα.

Πρέπει να κρατήσουν το μυαλό ζωντανό, σκέφτεται, αυτό στοχεύουν αυτοί εκεί έξω. Κι ο Andreas το ίδιο κάνει το δίχως άλλο. Δε θα μας χαρίσουν το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή δίκη, το ξέρουμε, ποιο δικαστήριο αντέχει ν' ακούσει, ό,τι και να υποσχεθούν στον εισαγγελέα, πόσο ταλέντο να έχει για να βρωμίσει την αλήθεια μας. Ο κόσμος θα καταλάβει μα δε θα μας ακούσει ποτέ πια.

Μετρά και θυμάται. Τον βλέπει μπροστά της με τις ξυλομπογιές. Καλύπτει το στόμα με την παλάμη και ψιθυρίζει όσο πιο σιγανά μπορεί, τόσο που κανείς δε θα την ακούσει.

Καλό βράδυ, καληνύχτα
Άγγελος σε φυλάει
Το χέρι σου βαστά
Στο φως προχωράει
Κοιμήσου γλυκά κι ευλογημένα
Ταξίδεψε στου ονείρου την άβυσσο
Κοιμήσου γλυκά κι ευλογημένα
Φτιάξε τώρα τον δικό σου Παράδεισο

Στην κεντρική εικόνα έργο του Gerhard Richter με τίτλο Dead (1988).

GiannopoulouInfo
Η Γεωργία Γιαννοπούλου γεννήθηκε το 1985 στην Κέρκυρα. Σπούδασε μηχανικός υπολογιστών και πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και συνέχισε με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο (ETH) της Ζυρίχης. Τα τελευταία δέκα χρόνια ζει στην Ελβετία, όπου εργάζεται στον τομέα της έρευνας και καινοτομίας. Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και παρακολουθεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής με τον Γιάννη Καρκανέβατο.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
***

ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ
Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται διηγήματα (κείμενα μυθοπλασίας) στην ελληνική γλώσσα τα οποία μέχρι τη στιγμή της αποστολής τους δεν έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή οπουδήποτε στο διαδίκτυο. Τα διηγήματα αποστέλλονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση edit@bookpress.gr. Στην περίπτωση που το διήγημα επιλέγεται για να δημοσιευτεί, και μόνο σε αυτή, θα επικοινωνούμε με τον συγγραφέα το αργότερο μέσα σε 20 μέρες από την αποστολή του διηγήματος και θα τον ενημερώνουμε για το χρόνο της επικείμενης δημοσίευσης. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καμιά επιπλέον επικοινωνία δεν θα πρέπει να αναμένεται και ο συγγραφέας επαναποκτά αυτομάτως την κυριότητα του κειμένου του. Τα προς δημοσίευση διηγήματα ενδέχεται να υποστούν γλωσσική επιμέλεια.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ιστορία των ματιών (διήγημα)

Η ιστορία των ματιών (διήγημα)

«Θα ήταν δέκα ή έντεκα χρονών όταν τα περιγράμματα των πραγμάτων άρχισαν να θολώνουν. Εκείνο που περισσότερο την πείραζε ήταν το ότι άρχισε να μη διακρίνει καθαρά όσα σκάλιζε ο δάσκαλος στον πίνακα· έναν αριθμό αν αντέγραφε λάθος, η άσκηση θα πήγαινε στον βρόντο – κι αυτή ήταν άριστη μαθήτρια». Kεντρική εικόνα: πίνα...

Έλλειψη (διήγημα)

Έλλειψη (διήγημα)

«Σήμερα ξύπνησα μ’ ένα αίσθημα έλλειψης. Είχα γυρίσει από ένα μεγάλο ταξίδι κι αυτό που ένιωσα ήταν ότι μου έλειπε ένας κήπος. Ήθελα να σηκωθώ και ν’ ασχοληθώ μόνο με τα τριαντάφυλλά μου». Kεντρική εικόνα: ® Josh Hild/Unsplash. 

Tης Αλίκης Καγιαλόγλου ...

Τα ρούχα της (διήγημα)

Τα ρούχα της (διήγημα)

«Κοντεύει ένας χρόνος που βρίσκεται καρφωμένη στο κρεβάτι. Βλέπει απέναντι την τηλεόραση, βλέπει το ταβάνι, βλέπει τον τοίχο, βλέπει την πόρτα που ανοίγει και κλείνει κι αν γυρίσει το κεφάλι της λίγο, βλέπει το παράθυρο κι ένα μικρό κομμάτι ουρανού, σαν μια ελάχιστη υπόμνηση όσων έχασε, που εισχωρεί σ’ αυτό το δωμάτ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

Λάβαμε από τον Διονύση Χαριτόπουλο την παρακάτω επιστολή, σχετικά με την επιλογή κριτικών κειμένων του Κωστή Παπαγιώργη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Κωστής Παπαγιώργης: Τα βιβλία των άλλων 1, Έλληνες συγγραφείς», το 2020. 

Επιμέλεια: Book Press

...
«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Επιλέξαμε 21 βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Οι πρώτοι μήνες του 2024 έχουν φέρει πολλά και καλά βιβλία πεζογραφίας. Κι αν ο μέσος αναγνώστης βρίσκεται στην καλύτερη περίπτωση σε σύγχυση, στη χειρότερη σε άγχ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ