Τι θα δούμε στο φετινό φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου

Το Λύκειο Επιδαύρου φιλοδοξεί να είναι ένα Διεθνές θερινό σχολείο αρχαίου δράματος, ένα διεθνές κέντρο για την εφαρμοσμένη μελέτη του αρχαίου δράματος, που θα πραγματοποιείται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, στην περιοχή της Επιδαύρου.

Το Λύκειο Επιδαύρου φιλοδοξεί να είναι ένα Διεθνές θερινό σχολείο αρχαίου δράματος, ένα διεθνές κέντρο για την εφαρμοσμένη μελέτη του αρχαίου δράματος, που θα πραγματοποιείται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, στην περιοχή της Επιδαύρου. Το Λύκειο Επιδαύρου απευθύνεται σε σπουδαστές και σπουδάστριες ακαδημιών θεάτρου, δραματικών σχολών και τμημάτων θεατρικών σπουδών με κατεύθυνση θεατρικής πρακτικής, καθώς και σε αποφοίτους ανάλογων σχολών από όλον τον κόσμο. Σκοπός του Λυκείου είναι η ανάπτυξη της θεατρικής παιδείας μέσα από την υποκριτική, την κίνηση, τον χορό, το τραγούδι, τη μουσικότητα και άλλα δομικά στοιχεία για την εξοικείωση του ηθοποιού με το αρχαίο δράμα. Με 170 ώρες διδασκαλίας, 8 διαφορετικούς κύκλους σεμιναρίων και έως 100 σπουδαστές και σπουδάστριες, το Λύκειο έχει φέτος ως θέμα την «Έλευση του ξένου», θεματική που διατρέχει και τις παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.

Ανάμεσα στους καθηγητές είναι ο διεθνούς φήμης και πολυβραβευμένος Ρώσος σκηνοθέτης και καθηγητής Adolf Shapiro (Άντολφ Σαπίρο), ο γνωστός σκηνοθέτης Phillip Zarrilli (Φίλιπ Ζαρρίλι), ερμηνευτής και δάσκαλος μιας μοναδικής μεθόδου για ηθοποιούς που συνδυάζει γιόγκα και πολεμικές τέχνες, οι Simon Abkarian (Σιμόν Αμπκαριάν) και Catherine Schaub-Abkarian (Κατρίν Σωμπ-Αμπκαριάν), από τους βασικούς συντελεστές του θρυλικού «Θεάτρου του Ήλιου» της Αριάν Μνουσκίν, η Rosalba Torres Guerrero (Ροζάλμπα Τόρρες Γκερρέρο), από τα βασικά μέλη της ομάδας Rosas της Αν Τερέζα Ντε Κεερσμάκερ, ο ευφάνταστος χορευτής και χορογράφος Koen Augustijnen (Κοέν Ωγκουστίνεν), στενός συνεργάτης των Μπαλέτων C de la B, ο δραματουργός χορού Guy Cools (Γκυ Κουλς), ο ηθοποιός και δάσκαλος Enrico Bonavera (Ενρίκο Μποναβέρα),από τους βασικούς συνεργάτες του Piccolo Teatro του Μιλάνου, ο σκηνοθέτης Σωτήρης Καραμεσίνης, γνωστός στη Βραζιλία για την ανάπτυξη της μεθόδου MUSA, που εισάγει τη μουσική ως θεμελιώδες στοιχείο στην καθημερινή εκπαίδευση του ηθοποιού, οι Rootless Root (Λίντα Καπετανέα και Γιόζεφ Φρούτσεκ), δημιουργοί της μεθόδου Fighting Monkey για την έρευνα αξιών και αισθητικών απόψεων μέσω του χορού και της κίνησης, η ερμηνεύτρια, ηθοποιός και σκηνοθέτις Μάρθα Φριντζήλα, ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας, η ηθοποιός και δασκάλα φωνητικής Ρηνιώ Κυριαζή, ο σκηνοθέτης και πρωτοχορευτής στο Λύκειο Ελληνίδων Κωνσταντίνος Ντέλλας, η λαογράφος-εθνολόγος Μιράντα Τερζοπούλου, με μακροχρόνια έρευνα στην παραδοσιακή μουσική, τη λαϊκή λατρεία και τις λαϊκές τελετουργίες, η θεατρολόγος, μεταφράστρια και κριτικός Ελένη Βαροπούλου κ.ά.

Άνοιγμα στην πόλη

Η ενότητα «Άνοιγμα στην πόλη», που εγκαινιάζεται φέτος, προσφέρει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με καλλιτεχνικά εγχειρήματα που προτάσσουν το βίωμα της συμμετοχής, ενθαρρύνουν τη διάδραση με τους κατοίκους της πόλης και ενισχύουν την πρόσβαση ευαίσθητων κοινωνικά ομάδων στο καλλιτεχνικό γεγονός.

Η ενότητα «Άνοιγμα στην πόλη», που εγκαινιάζεται φέτος, προσφέρει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με καλλιτεχνικά εγχειρήματα που προτάσσουν το βίωμα της συμμετοχής, ενθαρρύνουν τη διάδραση με τους κατοίκους της πόλης και ενισχύουν την πρόσβαση ευαίσθητων κοινωνικά ομάδων στο καλλιτεχνικό γεγονός, ενώ παράλληλα διευρύνουν την έννοια της ίδιας της τέχνης και της λειτουργίας της. Το ποικιλόμορφο αυτό εγχείρημα πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων και του Δικτύου Πολιτισμού Athens Culture Net και διαρθρώνεται σε τρεις ξεχωριστές ζώνες στην πόλη της Αθήνας, που περιλαμβάνουν: δραματουργίες site specific, περφόρμανς και άλλες παρεμβάσεις, που ευνοούν μια βαθύτερη γνωριμία με τον αστικό χώρο, τη μνήμη και τους μύθους του μέσα από την περιπλάνηση.

Το πεδίο των δράσεων εκτείνεται έως τον Πειραιά, σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και σε καλλιτεχνική επιμέλεια Νίκου Διαμαντή, με συνεργάτη τον Χρήστο Χρυσανθόπουλο. Στο πλαίσιο αυτής της επιπλέον ζώνης («Γεφυρώνοντας τις διαφορετικότητες»), σκηνοθέτες, ηθοποιοί, χορευτές, εικαστικοί, ιστορικοί, μουσικοί και κάθε είδους περφόρμερ, μαζί με κατοίκους, έρχονται σε επαφή με διαφορετικές κοινωνικές δομές και ομάδες της πόλης, προσεγγίζοντας καλλιτεχνικά την κοινωνική, οικονομική, ηλικιακή και μορφωτική ταυτότητα των συμμετεχόντων. Με βασικούς άξονες τα πεδία φύλο και σεξουαλικότητα, καταγωγή, θρησκεία, οικονομία και διαχείριση της πόλης ξεδιπλώνεται ένα μωσαϊκό δράσεων, που αναδεικνύουν το ζητούμενο του σεβασμού της διαφορετικότητας και της κοινωνικής συνοχής.

Δέκα συν μια ενδιαφέρουσες παραστάσεις του φετινού φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου

1 | Σταύρος Τσακίρης | Οιδίπους επί Κολωνώ | του Σοφοκλή

Στην τελευταία τραγωδία του Σοφοκλή, ο Οιδίπους φτάνει στο άλσος του Κολωνού, στις παρυφές της πόλεως των Αθηνών, ζητώντας φιλοξενία – ένας «ξένος», τυφλός και ρακένδυτος μετά από δεκαετή περιπλάνηση. Χρειάζεται έναν τόπο ν’ αναπαυθεί, καθώς διαισθάνεται το τέλος να πλησιάζει. Μόνος συμπαραστάτης του η κόρη-αδελφή του Αντιγόνη. Μετά από διαπραγματεύσεις, του επιτρέπεται να κατοικήσει στα «σύνορα», στο μεταίχμιο νομιμότητας και παρανομίας, ζωής και θανάτου. Μέσα από τις συναντήσεις του με τον Θησέα, τον Κρέοντα, τη μικρότερη κόρη-αδελφή του Ισμήνη και τον γιο-αδελφό του Πολυνείκη κάνει ανασκόπηση της ζωής του και στοχάζεται επάνω στο παράλογο του ανθρώπινου βίου. Σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, που υιοθετεί εδώ τη φόρμα του αφηγηματικού θεάτρου, ο θίασος εξιστορεί στους θεατές αυτή την ιστορία-«παραβολή», σ’ έναν άδειο χώρο, με ελάχιστα αντικείμενα. Οι ηθοποιοί ενδύονται τους ήρωες, που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται σαν οπτασίες του ετοιμοθάνατου Οιδίποδα. Η μουσική, σε σύνθεση Μίνωα Μάτσα, εκτελείται ως παράλληλο κείμενο από τις φωνές των ηθοποιών και δίνει στο θέαμα τον χαρακτήρα ενός επικολυρικού ποιήματος. Στον ομώνυμο ρόλο ο σπουδαίος Κώστας Καζάκος.

Μετάφραση:Δημήτρης Δημητριάδης • Σκηνοθεσία: Σταύρος Τσακίρης • Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν • Κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου • Μουσική: Μίνως Μάτσας • Παίζουν: Δημήτρης Λιγνάδης (Ξένος), Κώστας Καζάκος (Οιδίπους), Κόρα Καρβούνη (Αντιγόνη), Τζένυ Κόλλια (Ισμήνη), Γιάννος Περλέγκας (Θησέας), Δημήτρης Ήμελλος (Κρέων), Δημήτρης Λάλος (Πολυνείκης), και 8μελής χορός ηθοποιών. [Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 7 - 8 Ιουλίου]

2 | Έκτορας Λυγίζος – ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας | Βάκχες | του Ευριπίδη

Ο θεός Διόνυσος φτάνει στην πόλη με ανθρώπινη μορφή και ο βασιλιάς Πενθέας παλεύει να οχυρώσει εαυτόν και το άστυ απέναντι στην έλευση μιας θρησκείας που εξισώνει τους πάντες –νυν και πρώην βασιλιάδες, θεούς και δούλους, μάντεις και αγγελιοφόρους, γυναίκες και άνδρες– σε έναν κόσμο συμφιλίωσης του ανθρώπου με τα πιο ζωώδη, αλλά και αγνά του ένστικτα. Πρόκειται για τη μοναδική σωζόμενη τραγωδία όπου ο Διόνυσος συμμετέχει ως πρόσωπο του δράματος, αλλά και ως παντεπόπτης σκηνοθέτης- συγγραφέας. Η παράσταση εξερευνά τη σύγκρουση ανάμεσα στην ατομικότητα του ήρωα και την πολυφωνικότητα του χορού: οκτώ αφηγητές, εντάσσοντας τα χορικά στη βασική πλοκή, παρακολουθούν τη διαδικασία της σταδιακής σύνθεσης και αποσύνθεσης ενός μικτού συνόλου, την αντίσταση των μελών του, αλλά και τη λαχτάρα τους να ανέβουν φαντασιακά στο ιερό βουνό ως μαινάδες και να μετατραπούν σε βάκχες. Μια τελετή μύησης στη λατρεία του «άλλου», της οποίας πρώτο στάδιο είναι να σταθούν δύο άτομα αντιμέτωπα υπό το βλέμμα ενός θεατή- μάρτυρα.

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς • Διασκευή - Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος • Σκηνικά - Κοστούμια: Κλειώ Μπομπότη • Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης • Δραματολογική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου • Σωματική προετοιμασία: Βίκυ Παναγιωτάκη • Φωνητική προετοιμασία: Ρηνιώ Κυριαζή • Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Έκτορας Λυγίζος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Άρης Μπαλής, Αργύρης Πανταζάρας, Ανέζα Παπαδοπούλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Χρήστος Στέργιογλου. Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας. [Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 14 - 15 Ιουλίου]

3 | Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης – Εθνικό Θέατρο | Ειρήνη | του Αριστοφάνη

Μια μουσική παράσταση σε σύνθεση του Νίκου Κυπουργού

Το Εθνικό Θέατρο ανέθεσε στον σπουδαίο συνθέτη Νίκο Κυπουργό τη μουσική σύνθεση και στον ταλαντούχο νέο συγγραφέα Δημοσθένη Παπαμάρκο το λιμπρέτο για τη δημιουργία μιας μουσικής παράστασης που βασίζεται στην Ειρήνη του Αριστοφάνη. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, ενώ τον ρόλο του Τρυγαίου ερμηνεύει ο πάντοτε απρόβλεπτος Τζίμης Πανούσης. Η Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης μαέστρου Γιώργου Πέτρου, συνοδεύει ζωντανά την παράσταση στην Επίδαυρο. Η Ειρήνη παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια το 421 π.Χ., αποσπώντας το δεύτερο βραβείο, λίγες μόλις ημέρες πριν από τη σύναψη της Νικίειας Ειρήνης, που συνοδευόταν από ελπίδες για το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου. Αυτή ακριβώς η εύθραυστη, όπως αποδείχθηκε, ισορροπία μεταξύ του πολέμου και της ειρήνης, το ηρακλείτειο ρητό «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί» και το ακανθώδες ερώτημα κατά πόσο η ειρήνη είναι συνώνυμο της ευτυχίας και της αρετής εμπνέουν τους συντελεστές της ιδιαίτερης αυτής παράστασης.

Λιμπρέτο: Δημοσθένης Παπαμάρκος • Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης • Video mapping: Στάθης Μήτσιος • Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου • Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου • Συμμετέχει η Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου. Παίζουν: Τζίμης Πανούσης (Τρυγαίος), Τάσης Χριστογιαννόπουλος (Ερμής), Ειρήνη Καράγιαννη (Ειρήνη), Αιμιλιανός Σταματάκης (Πόλεμος). Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Θωμάς Βελισσάρης, Δημήτρης Γεωργιάδης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Νίκος Καρδώνης, Γιασεμί Κηλαηδόνη, Γιάννης Κλίνης, Νάντια Κοντογεώργη, Ελίτα Κουνάδη, Ηλίας Κουνέλας, Ελένη Μπούκλη, Μαρία Νίκα, Μαρίνα Σάττι, Γιωργής Τσουρής, Αντιγόνη Φρυδά. [Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 21- 22 Ιουλίου]

4 | Μαριάννα Κάλμπαρη – Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων | Μήδεια | του Ευριπίδη

Η βαρβαρότητα του έρωτα

«Δύο φορές βάρβαρη η Μήδεια, από καταγωγή και από έρωτα» γράφει στον πρόλογο της αξεπέραστης μετάφρασής του ο Γιώργος Χειμωνάς. Δύο όψεις έχει ο έρωτας: τη «βάρβαρη», τη βυθισμένη στον πόνο και στο σκοτάδι, αλλά και την ονειρική, την ηδονική, τη λουσμένη στο φως. Μέσα από το έργο του Ευριπίδη, αλλά και κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας (Σαπφώ, Πλάτων, Θεόφραστος κ.ά.), τραγουδώντας τη γιορτή και το πένθος του έρωτα, η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης διερευνά τον τρόπο με τον οποίο το βαθύ, τρομακτικό σκοτάδι της άγριας πλευράς του έρωτα καταπίνει βάναυσα κάθε τι ωραίο και ευγενές, οδηγώντας την ψυχή στο απόλυτο κακό. Στην επιτακτική ανάγκη να προκαλέσει τον ίδιο ακριβώς πόνο που ένιωσε. Γιατί «δεν υπάρχει οργή πιο φοβερή και αθεράπευτη από αυτήν που γεννιέται ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν αγαπηθεί»...

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς • Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη • Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης • Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος • Χορογραφία: Μαρίζα Τσίγκα • Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου • Δραματολόγος παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου • Παίζουν: Μαρία Ναυπλιώτου, Χάρης Φραγκούλης, Αλεξάνδρα Καζάζου, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Θεοδώρα Τζήμου, Σύρμω Κεκέ, Ιωάννα Μαυρέα, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Γεράσιμος Γεννατάς, Δημήτρης Πασσάς και σπουδάστριες της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης. Συμμετέχουν τέσσερις μουσικοί. Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. [Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, 4- 5 Αυγούστου]

5 | Γιάννης Σκουρλέτης – bijoux de kant | Οι κόρες

Η νέα ποιητική της Αθήνας

H bijoux de kant ανοίγει το σεντούκι με την ποιητική προίκα της πόλης των Αθηνών για να την απλώσει στο νυφικό κρεβάτι. Ο λόρδος Μπάυρον κι ο Παλαμάς αλλάζουν ρούχα, πετάνε πατρογονικές φορεσιές, κάπες και καπέλα, για να συναντήσουν τη μαύρη καλλονή της Λένας Πλάτωνος και τα μοντέρνα κτήρια του Ασλάνογλου. Μέσα από το παιχνίδι της Νούλας και της Νανάς τα ποιήματα για την Αθήνα γίνονται το μαγικό πασπαρτού μιας νέας ελευθερίας, μιας νέας περιπλανώμενης ποίησης, που ανακαλύπτει εκ νέου την πόλη που της ανήκει. H bijoux de kant αφηγείται τις μουσικές, τα τοπία, τις λέξεις αυτού του αρχαίου βρέφους. Το παλιό που βαραίνει και το νέο που καταργεί τη βαρύτητα του κληροδοτήματος απαγγέλλουν και υπόσχονται. Ένα ακρόαμα απεξάρτησης, σε αναζήτηση μιας νέας συνθήκης ελευθερίας για την Αθήνα που είμαστε όλοι εμείς.

Σύλληψη - Σκηνοθεσία - Σκηνογραφία - Κοστούμια: Γιάννης Σκουρλέτης • Ποιητική ανθολόγηση: Χριστόφορος Λιοντάκης • Κείμενο: Γλυκερία Μπασδέκη • Συνεργάτις σκηνοθέτις: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη • Συνεργάτης σκηνογράφος: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης • Συνεργάτις ενδυματολόγος: Δήμητρα Λιάκουρα • Συνεργάτης μουσικός: Βασίλης Ζιάκας • Παίζουν η Λένα Δροσάκη και η Άλκηστις Πουλοπούλου. Συμμετέχει 15μελής χορός. [Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών]

6 | Γεωργία Μαυραγάνη – Εταιρεία Θεάτρου Χάπι Εντ | Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι| του Τέννεσση Γουίλλιαμς

Ένας ομοφυλόφιλος ποιητής κατασπαράσσεται από ένα αγριεμένο πλήθος παιδιών. Αυτό είναι και το τελευταίο του –άγραφο– ποίημα. Πίσω του αφήνει μια γυναίκα-μάρτυρα του έργου και της μοίρας του, που δεν θα διστάσει να αρθρώσει αυτό το ποίημα, παρά τον αδυσώπητο πόλεμο που υφίσταται από τους συγγενείς προκειμένου να σωπάσει. Όχι σαν επιθανάτια κραυγή μιας ενοχικής συνείδησης που αυτοτιμωρείται, αλλά σαν σπαραχτικό ύμνο στην αγάπη που, παρ’ όλ’ αυτά, επιβιώνει. Το έργο και η αυτοβιογραφική του διάσταση είναι γνωστά. Στόχος, ωστόσο, της σκηνοθεσίας δεν είναι να δώσει μια παράσταση ανάλυσης της προσωπικότητας και της ζωής του Τέννεσση Γουίλλιαμς, αλλά να επιχειρήσει να κρατήσει αυτόν τον προσωπικό τόνο για να «αυτοβιογραφήσει», μέσω της ποίησής του, τη δική μας επιθυμία. Ένας θίασος σημαντικών ηθοποιών θα αφηγηθεί αυτή την ιδιαίτερη ιστορία του Τέννεσση Γουίλλιαμς σαν μια παραβολή για την εποχή μας.

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη • Σκηνικά - Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα • Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας • Παίζουν: Μαρία Κεχαγιόγλου, Βαγγέλης Αμπατζής, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Άννα Μάσχα, Γρηγόρης Μπαλλάς, Ελίνα Ρίζου, Ναζίκ Αϊδινιάν. [ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

7 | Βασίλης Νούλας – Nova Melancholia | Θερμά θαλάσσια λουτρά

Βασισμένο σε διηγήματα του Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου

Στον πυρήνα της νέας παράστασης της πρωτοποριακής ομάδας Nova Melancholia, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα, βρίσκονται τρία σύντομα διηγήματα του Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου από τη συλλογή Θερμά θαλάσσια λουτρά. Η περφόρμανς θα κινηθεί σε μια ατμόσφαιρα θερινής αμεριμνησίας και ραστώνης· η μελαγχολία, όμως, και το υπαρξιακό άλγος θα ελλοχεύουν, όπως τα σκοτεινά φύκια κάτω από τη γαλανή θάλασσα. Το ύφος των διηγημάτων είναι χαμηλόφωνο, οικείο, ακριβές και ρέει με έναν απλό, φυσικό τρόπο, σε αντίθεση με την ανησυχία των προσώπων, που κάνει παραπλανητική την επιφάνεια της καλοκαιρινής σαγήνης. Με τον χαρακτηριστικό παιγνιώδη και αποδομητικό τρόπο της ομάδας, η αποχαυνωμένη ονειροπόληση του καλοκαιριού ακολουθείται από μια διάθεση απομαγευτική, με έναν ελαφρύ αυτοσαρκασμό. Η περφόρμανς θα αντλήσει επιπλέον υλικό από κινηματογραφικές επιτυχίες και τραγούδια που συνδέονται με το καλοκαίρι και την παραθαλάσσια ζωή.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας • Σκηνικά: Κώστας Τζημούλης • Μουσική επί σκηνής: Γεωργία Καρύδη • Παίζουν: Αντώνης Γκρίτσης, Ελένη Καραγεώργη, Αθανάσιος Κουβούσης, Βίκυ Κυριακουλάκου, Αλέξια Σαραντοπούλου,Δέσποινα Χατζηπαυλίδου. [ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

8 | Ρόμπερτ Γουίλσον – Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ | Letter to a Man / Γράμμα σ’ έναν άντρα

Βασισμένο στα ημερολόγια του Νιζίνσκι

Οι σπουδαίοι Ρόμπερτ Γουίλσον και Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διεισδύσουν στο διαλυμένο μυαλό ενός από τους διασημότερους χορευτές όλων των εποχών, του Βάσλαβ Νιζίνσκι. Η σόλο παράσταση βασίζεται στα ημερολόγια του εμβληματικού χορευτή, ένα πραγματικό έργο τέχνης που καταγράφει την κάθοδό του στην τρέλα και σκιαγραφεί τη βασανισμένη σεξουαλικότητα και πνευματικότητά του, όπως επίσης και την τρικυμιώδη σχέση του με τον ιδρυτή των Ρωσικών Μπαλέτων, ιμπρεσάριο Σεργκέι Ντιαγκίλεφ, στον οποίον αναφέρεται και το γράμμα του τίτλου. Η παρτιτούρα του Χαλ Γουίλνερ, εν είδει κολάζ, συνυφαίνει ηχητικά αποσπάσματα από το ημερολόγιο με τραγούδια και μουσικές των Τομ Γουέιτς, Άρβο Περτ, Χένρυ Μαντσίνι και του Σοβιετικού φουτουριστή συνθέτη Αλεξάντερ Μοσόλοφ. Γοητευμένος εδώ και καιρό από το ημερολόγιο του Νιζίνσκι, ο Μπαρίσνικοφ, κορυφαίος χορευτής της γενιάς του, άλλοτε χορεύει και άλλοτε τρεκλίζει μέσα στο τοπίο του Γουίλσον, καθώς παρουσιάζει μιαν εκπληκτική, συγκινητική μαρτυρία των τελευταίων στιγμών διαύγειας στη ζωή ενός ανθρώπου. Όπως έγραψε ο Χένρυ Μίλλερ: «Αν δεν είχε καταλήξει στο άσυλο, ο Νιζίνσκι-συγγραφέας θα γινόταν ισάξιος με τον Νιζίνσκι-χορευτή».

Παραγωγή: Change Performing Arts και Baryshnikov Productions. Σε συνεργασία με την: Αττική Πολιτιστική Εταιρεία (Attiki Cultural Society). Ανάθεση: Spoleto Festival dei 2Mondi, BAM, Cal Performances, University of California, Berkeley, Center for the Art of Performance at UCLA,Théâtre De LaVille [Θέατρο ΟΛΥΜΠΙΑ]

9 | Ζυλιέν Γκοσλέν – Si Vous Pouviez Lecher mon Coeur | Les Particules élémentaires / Τα στοιχειώδη σωματίδια | του Μισέλ Ουελμπέκ

Έχοντας μαγέψει το κοινό με το 2066 του Ρομπέρτο Μπολάνιο, που παρακολουθήσαμε πέρυσι, ο τριαντάχρονος Ζυλιέν Γκοσλέν (Julien Gosselin), από τους πιο δυναμικούς σύγχρονους Γάλλους σκηνοθέτες, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με τα Στοιχειώδη σωματίδια του βραβευμένου, αλλά και αμφιλεγόμενου Μισέλ Ουελμπέκ (1998). Στη διασκευή του ο Γκοσλέν αξιοποιεί το εγγενώς θεατρικό, πολυφωνικό, μεταμοντέρνο ύφος του συγγραφέα για να ζωντανέψει ένα βιβλίο που συνιστά ανατρεπτική εκδοχή του κλασικού οικογενειακού μυθιστορήματος. Δέκα ηθοποιοί επί σκηνής ενσαρκώνουν τόσο τους χαρακτήρες όσο και τους αφηγητές. Η ζωντανή μουσική, ο φωτισμός και η χρήση βίντεο συνθέτουν ένα σύμπαν γυμνό από άλλες διακοσμητικές λεπτομέρειες. Οι δύο βασικοί χαρακτήρες, ο σεξουαλικά καταπιεσμένος Μισέλ και ο σεξομανής Μπρουνό, προσωποποιούν την παρακμή των δυτικών κοινωνιών. Οι θεματικές του Ουελμπέκ –έλλειψη αγάπης και στοργής μέσα σ’ έναν αδιάφορο κόσμο– είναι ακόμα πιο επίκαιρες σήμερα. Όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης: «Για μένα είναι προφανές ότι εγώ, δηλαδή όλοι μας είμαστε η σημερινή εκδοχή του Μισέλ και του Μπρουνό». Ο Γκοσλέν παίζει με τις προσδοκίες που έχουν οι θεατές για τους χαρακτήρες, την αφήγηση και την ταύτιση, με στόχο να μας προσφέρει μια ριζοσπαστική εκδοχή των αντιλήψεών μας περί ταυτότητας.

Υπό την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου. [ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

10 | Ευριπίδης Λασκαρίδης | Τιτάνες

Πριν το «πριν» και μετά το «μετά». Δύο μοναχικά πλάσματα ανακαλύπτουν ξανά και ξανά την αιωνιότητα, τα υλικά του κόσμου, μικρά και μεγάλα, τα θρύψαλα της καθημερινότητας, τα φώτα των άστρων, τον ακίνητο χρόνο. Όλα τα αντίθετα βρίσκονται μαζί, δεν έχουν αλλού να πάνε. Οι Τιτάνες αποτίνουν φόρο τιμής σε κάθε αποτυχημένη προσπάθεια, σε κάθε ατομική ή συλλογική αποτυχία για την εδραίωση ενός άθραυστου εαυτού, ενός άμωμου κόσμου. Έχοντας ήδη ταξιδέψει σε είκοσι διεθνή φεστιβάλ με το Relic, η ομάδα του Ευριπίδη Λασκαρίδη παρουσιάζει στο αθηναϊκό κοινό το νέο της έργο, με τίτλο Τιτάνες, κάνοντας πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών προτού συνεχίσει σε Βαρκελώνη, Τορίνο, Άμστερνταμ, Παρίσι κ.ά.

Σκηνοθεσία - Χορογραφία - Σκηνογραφία: Ευριπίδης Λασκαρίδης • Ερμηνευτές: Ευριπίδης Λασκαρίδης, Δημήτρης Ματσούκας • Κοστούμια: Άγελος Μέντης • Μουσική σύνθεση - Ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Πούλιος • Ηχητική εγκατάσταση: Νίκος Κόλλιας, Κωνσταντίνος Μιχόπουλος • Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Φωτιστική εγκατάσταση: Κωνσταντίνος Μαργκάς, Γιώργος Μελισσαρόπουλος • Σύμβουλος δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης • Καλλιτεχνικοί συνεργάτες: Διογένης Σκαλτσάς, Δρόσος Σκώτης. [ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

+1 | Κρατική Ορχήστρα Αθηνών | Μάρτα Άργκεριχ – Θεοδοσία Ντόκου

Έργα Πουλένκ, Σαιν-Σανς, Μιγιώ, Ραβέλ

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Στέφανου Τσιαλή, παρουσιάζει στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού μια μουσική βραδιά με τη Μάρτα Άργκεριχ, έναν ζωντανό μύθο του πιάνου και ηγετική προσωπικότητα των τεχνών του 20ού και του 21ου αιώνα. Η Άργκεριχ συμπράττει με την αγαπημένη της μαθήτρια και ταχύτατα ανερχόμενη Ελληνίδα πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου, ερμηνεύοντας το Κοντσέρτο για δύο πιάνα του Φρανσίς Πουλένκ. Δασκάλα και μαθήτρια θα βρεθούν επίσης μαζί στη σκηνή για να ερμηνεύσουν το δημοφιλέστατο έργο του Καμίγ Σαιν-Σανς Το καρναβάλι των ζώων, με τη Γαλλίδα ηθοποιό και κόρη της Άργκεριχ, Ανν Ντυτουά, να αναλαμβάνει το εμβόλιμο αφηγηματικό μέρος (με ελληνικούς υπέρτιτλους). Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει και τα εξίσου δημοφιλή έργα Το βόδι στη στέγη του Νταριούς Μιγιώ και Μπολερό του Μωρίς Ραβέλ.

Μουσική διεύθυνση: Στέφανος Τσιαλής • Σολίστ: Μάρτα Άργκεριχ, Θεοδοσία Ντόκου • Αφήγηση: Ανν Ντυτουά.

Αναλυτικά το προγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εδώ.