Η Βελγίδα Σαντάλ Ακερμάν [Chantal Akerman] υπήρξε μια από τις κορυφαίες δημιουργούς του ευρωπαϊκού σινεμά. Αυτοκτόνησε στις 5 Οκτωβρίου 2015 σε ηλικία 65 ετών.
Γράφει ο Θόδωρος Σούμας
Η Βελγίδα Σαντάλ Ακερμάν είναι μια ταλαντούχα, βασανισμένη και ευφάνταστη Βελγίδα σκηνοθέτις που έχει κάνει μερικά τολμηρά και εμπνευσμένα, άρτια φιλμ από οπτική, αισθητική, νοηματική κι αφηγηματική σκοπιά. Η γαλλόφωνη σκηνοθέτις έχει μεγάλο ενδιαφέρουν για πολλούς, κινηματογραφικούς, στυλιστικούς, θεματικούς και σημασιολογικούς λόγους. Η φιλμική γραμμή της είναι λιτή, μινιμαλιστική, μοντέρνα, ποιητική κι αφαιρετική με μεταμοντέρνες στιγμές και τόνους.
Η αναπαράσταση του έρωτα και του πόθου
Θέτει το ζήτημα του τρόπου αναπαράστασης στον κινηματογράφο, το τι είναι σινεμά, απλά φτιαγμένο, μα με ποιητικές ενατενίσεις και υποκειμενικά ξεπετάγματα. Έχει επεξεργαστεί την αναπαράσταση του έρωτα και του πόθου στο κινηματογραφικό καλλιτεχνικό έργο, ακόμη και σε σχέση με το τι είναι πορνογραφικό και τι όχι. Η Ακερμάν ήταν λεσβία φεμινίστρια και μεγάλη σκηνοθετική δύναμη του "νέου, ανεξάρτητου σινεμά" εκείνης της γόνιμης εποχής των κινηματογραφικών αναζητήσεων και επιτευγμάτων, των δεκαετιών του 1970 και του 1980. Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Je tu il elle, γυρίζει τολμηρές σκηνές όπου κάνει η ίδια λεσβιακό σεξ με μια ερωμένη της.
Η εβραιοβελγίδα Σαντάλ Ακερμάν, μεγάλο σκηνοθετικό και εικονοπλαστικό ταλέντο, ήταν εφευρετική, πρωτοπόρα και ανανεωτική ως προς τις φιλμικές φόρμες. Ήταν διπολική που η κατάθλιψή της χειροτέρεψε, ώσπου αυτοκτόνησε στα 65 της, το 2015, αφού πέθανε η μητέρα της με την οποία ήταν πολύ συνδεδεμένη (ήταν επιζήσασα του Άουσβιτς) και την είχε εντάξει σε αρκετές ταινίες της...
Η Ακερμάν έφτιαξε ένα σινεμά ποιητικό και συνάμα διαφορετικό, που ανήκε στην αισθητική πρωτοπορία, μινιμαλιστικό στη φόρμα, με στοιχεία ταινιών περιπλάνησης.
Η Ακερμάν έφτιαξε ένα σινεμά ποιητικό και συνάμα διαφορετικό, που ανήκε στην αισθητική πρωτοπορία, μινιμαλιστικό στη φόρμα (βλέπε το σημαντικό Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles, γυρισμένο το 1975), με στοιχεία ταινιών περιπλάνησης (και αλληλεπιδράσεις με Βέντερς και Τζάρμους)· ευαίσθητο και ταυτόχρονα υπαρξιστικών διερευνήσεων, όλο συγκρατημένα και διακριτικά συναισθήματα.
Με αυτοβιογραφική διάθεση
Έκανε αρκετά έργα με αυτοβιογραφική διάθεση, όπου έδινε χώρο στη μητέρα της και στον εαυτό της στις ταινίες. Υπήρξε μία σκηνοθέτις με θάρρος και αυτοσυνείδηση, που παρουσιάζει την ψυχοσεξουαλική ταυτότητά της και την ομοφυλοφιλία της, έμπρακτα κι εμφανέστατα, με την ερωτικοσεξουαλική σκηνή, στο αυτοβιογραφικό Je, tu, il, elle (1974).
Σκηνή από την ταινία «Je, tu, il, elle». |
Σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων μικρού μήκους και ποιητικά και δημιουργικά ντοκιμαντέρ, μέχρι και ένα μιούζικαλ (Golden Eighties, 1986).
O εβραϊσμός, η εβραϊκή κουλτούρα (η οικογένεια ήρθε στο Βέλγιο από την Πολωνία, κατατρεγμένη) έπαιξαν ρόλο στη φιλμογραφία της.
Επίσης μια υποδόρια (αυτο)ψυχαναλυτική ματιά και η αίσθηση του περάσματος του χρόνου στο έργο της (εξ ου και η σχέση της με τον Προυστ, μεταφέροντας στο σήμερα και διασκευάζοντας τη Φυλακισμένη, La captive, το 2000).
Παρακάτω η πλούσια φιλμογραφία της Σ.Ακερμάν, που μοιράζεται σε μεγάλου μήκους μυθοπλασίες, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους, τηλεταινίες και σινε-γράμματα!
- 2015 No Home Movie (Documentary μεγάλου μήκους)
- 2011 Η μωρία του Αλμάιερ (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 2010 On bosse ici! On vit ici! On reste ici! (Short) (co-director)
- 2009 À l'Est avec Sonia Wieder-Atherton (TV Movie documentary, μεγάλου μήκους)
- 2008 Women from Antwerp in November (Short)
- 2007 Η κατάσταση του κόσμου (συλλογικό, επεισόδιο "Tombée de nuit sur Shanghai")
- 2006 Là-bas (αυτοβιογραφικό documentary, μεγάλου μήκους)
- 2004 Autour d'hier aujourd'hui et demain, Αύριο μετακομίζουμε (Documentary)
- 2003 Avec Sonia Wieder-Atherton (TV Movie documentary)
- 2002 De l'autre côté (Documentary μεγάλου μήκους)
- 2000 Η όμηρος (μεγάλου μήκους μυθοπλασία, εμπνευσμένη από το La captive, του Μαρσέλ Προυστ).
- 1999 O Nότος (Documentary μεγάλου μήκους)
- 1997 Le jour où... (Short)
- 1997 Cinéma, de notre temps (TV Series documentary, προσωπογραφία, 1 επεισόδιο) - Chantal Akerman par Chantal Akerman (1997)
- 1996 Ένα ντιβάνι στη Νέα Υόρκη (μεγάλου μήκους μυθοπλασία)
- 1994 Tous les garçons et les filles de leur âge... (TV Series, 1 επεισόδιο) - Portrait d'une jeune fille de la fin des années 60 à Bruxelles
- 1993 D'Est (Από τ' ανατολικά, Documentary μεγάλου μήκους)
- 1993 Monologues (TV Series, 1 επεισόδιο) - Le déménagement (1993)
- 1991 Contre l'oubli (μυθοπλασία μεγάλου μήκους, συλλογικό, επεισόδιο "Pour Febe Elisabeth Velásquez, El Salvador")
- 1991 Nuit et jour (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 1989 Les trois dernières sonates de Franz Schubert (Documentary, 59')
- 1989 Trois strophes sur le nom de Sacher (Short)
- 1989 Histoires d'Amérique: Food, Family and Philosophy (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 1986 La paresse (Short)
- 1986 Le marteau (Short)
- 1986 Letters Home (TV Movie, μεγάλου μήκους)
- 1986 Mallet-Stevens (Short)
- 1986 Golden Eighties (μιούζικαλ μυθοπλασία, μεγάλου μήκους)
- 1986 Seven Women, Seven Sins (μεγάλου μήκους, συλλογικό, επεισόδιο "Portrait d'une Paresseuse")
- 1984 Family Business: Chantal Akerman Speaks About Film (TV Short)
- 1984 J'ai faim, j'ai froid (Short)
- 1984 Lettre d'un cinéaste: Chantal Akerman (TV Short)
- 1984 New York, New York bis (Short)
- 1984 Télévision de chambre (TV Series, 1 επεισόδιο)
- L'homme à la valise (1984) - 1984 Paris vu par... 20 ans après (συλλογικό, μυθοπλασία, επεισόδιο "1 "J'ai faim, J'ai froid")
- 1983 Un jour Pina a demandé... (TV Movie documentary, 57')
- 1983 Les années 80 (Documentary μεγάλου μήκους)
- 1982 Toute une nuit (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 1980 Dis-moi (TV Movie documentary μεσαίου μήκους)
- 1978 Les rendez-vous d'Anna (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 1977 News from Home (δημιουργικό documentary μεγάλου μήκους)
- 1975 Le 15/8 (Short)
- 1975 Saute ma ville (Short)
- 1975 Jeanne Dielman, 23, quai du commerce, 1080 Bruxelles (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 1974 Je tu il elle (μυθοπλασία μεγάλου μήκους)
- 1973 Hanging Out Yonkers (Short)
- 1973 Hôtel Monterey (Documentary μεγάλου μήκους)
- 1972 La chambre (Short)
- 1971 L'enfant aimé ou je joue à être une femme mariée (Short)
*Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΣΟΥΜΑΣ είναι συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου. Τελευταίο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων του «Παράλογοι συνήθεις πόθοι» (εκδ. Bακχικόν).