Ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ περιγράφει στο έργο του τη νεολαία της εποχής του σαν μια καινούργια γενιά, που καθώς μεγάλωνε, συνειδητοποιούσε πως όλοι οι θεοί είναι νεκροί, όλες οι μάχες έχουν ήδη δοθεί, και κάθε πίστη στον άνθρωπο είναι διασαλευμένη. Τα αφηγήματα της συλλογής αυτής συλλαμβάνουν το πνεύμα εκείνης της γενιάς με έξοχη επιδεξιότητα. [...] Αυτά τα διηγήματα είναι από τα καλύτερα του Φιτζέραλντ, σφύζουν από την ευφυΐα, τη διεισδυτικότητα και τη συγκινησιακή δύναμη, που έκαναν τον συγγραφέα σύμβολο της Εποχής της Τζαζ.