Γιατί βέβαια χρειάστηκε να τα βγάλω πέρα με τούτη τη μυστηριώδη ανακολουθία: εσύ η καλή κόρη, η μικρή αγία, δεν σώθηκες, εγώ ο δαίμονας ήμουν ζωντανή. Κάτι περισσότερο από ζωντανή, ζωντανή ως εκ θαύματος. Χρειάστηκε λοιπόν να πεθάνεις στα έξι σου για να έρθω εγώ στον κόσμο και να σωθώ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Τώρα ήθελα να βυθιστώ στο άφατο μιας μνήμης απωθημένης και να καταδείξω τον τρόπο με τον οποίο ζούσαν οι δικοί μου. Να γράψω για να κατανοήσω τους λόγους, εντός και εκτός μου, που με είχαν ξεμακρύνει από τις ρίζες μου". (ANNIE ERNAUX)